ตอนที่ 233 ผู้ชายยากที่จะเข้าใจ

ตอนที่ 233 ผู้ชายยากที่จะเข้าใจ

“อ๋อ?” ลูซึ่งเหยายักคิ้ว ในลูกตาดำลอยความสนใจขึ้น “นี่เธอกลัวฉันไปหาผู้หญิงคนอื่นเหรอ?”

ได้ยินดังนั้น รอยยิ้มบนหน้าของยิ่งเซียวเซียวนิ่งค้าง แต่ไม่นานก็ฟื้นตัวกลับคืน เธอหัวเราะเสียงดังตบไหล่ ของเขา “ลูซึ่งเหยา ฉันพบว่าพลังจินตนาการของนาย มากมายไม่เบานะ สามารถไปเป็นคนแต่งบทได้เลย”

แรงที่เธอตบแรงอยู่หน่อยๆ สู้ซึ่งเหยาเจ็บจนขมวดคิ้ว จากนั้นสะบัดมือของเธอออก “ยิ่งเซียวเซียว เธอพูดดีๆ หน่อยได้ไหม? อย่ามาลงไม้ลงมือ!”

มือของยิ่งเซียวเซียวค้างกลางอากาศ มองเขาหน้าตาไม่ พอใจ เก็บมือกลับไป “ขอโทษที พอดีตื่นเต้นไป ตื่นเต้น แล้ว”

ต่อมา เธอถามว่า “เป็นยังไงบ้าง? พรุ่งนี้ไม่ใช่จะนัดฉัน เหรอ?”

ล้ซึ่งเหยาลูบๆ ไหล่ที่ถูกเธอตบจนเจ็บ พูดอย่างอารมณ์ เสีย “พรุ่งนี้เก้าโมงฉันจะไปรับเธอ อย่าลืมแต่งตัวสวยๆ หน่อย”
“ยังต้องแต่งตัวสวยหน่อยด้วย?” ยิ่งเซียวเซียวลูบคาง เบาๆ อย่างกลัดกลุ้ม จากนั้นดวงตาประกายทันที เขาคง ไม่อยากจะ……..

เธอเงยหน้า ฟังอยากเอ่ยปากถามเขา กลับเห็นเขาเดิน เข้าห้องทำงานโดยตรง เสียง “ปัง” ทีหนึ่ง ประตูปิดลงแล้ว

มองประตูบานนั้นถูกปิดสนิท ยิ่งเซียวเซียวเบ้ปาก เป็น ผู้ชายที่ยากจะเข้าใจจริงๆ

มีบางครั้งพูดเล่นแกล้งหยอกเธอ ไม่สนใจภาพลักษณ์ โดยสิ้นเชิง

มีบางครั้งลึกลับจนทำให้คนยากจะเข้าใกล้

เป็นพวกขัดแย้งกันเองจริงๆ

การประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้นบริษัทถังซื่อกรุ๊ปเริ่มตอนเก้า โมงตรง กู้รั่วรั่วมาถึงบริษัทตั้งแต่เช้าแล้ว นั่งลงที่ตำแหน่ง ประธานที่โต๊ะประชุมก่อนใคร เหมือนถือว่าตนเองเป็น ประธานใหญ่คนใหม่
ส่วนเหล่าผู้ถือหุ้น แบ่งเป็นสองฝ่าย ฝ่ายผลประโยชน์ และฝ่ายความรู้สึก

ฝ่ายผลประโยชน์คือผู้ถือหุ้นที่ถูกกู้รั่วรั่วซื้อมาแล้ว

ฝ่ายความรู้สึกคือเป็นเพื่อนเก่าที่ร่วมต่อสู้มากับถังสัง

กู้รั่วรั่วกวาดตามองผู้ถือหุ้นที่แบ่งกันนั่งสองด้าน ในใจมี การประเมินคร่าวๆ

ปัจจุบันในมือหล่อนมีหุ้นอยู่43% บวกกับจำนวนหุ้นใน มือผู้ถือหุ้นที่สนับสนุนหล่อนในปัจจุบันนี้ วันนี้หล่อนชนะ แน่

หล่อนเผยรอยยิ้มที่ได้ใจออกมาอย่างอดไม่ได้ หล่อน กลับอยากดูถังรั่วชูว่าจะเปลี่ยนสถานการณ์ที่แน่นอนตั้ง นานนี้ได้อย่างไร

แต่ว่า…..หล่อนเงยหน้ามองทางผู้เฒ่าที่นั่งใกล้ท้ายโต๊ะ ประชุม ท่านเฉิน

เขาบอกว่าไม่สนับสนุนใครไม่ใช่เหรอ? ทำไมยังเข้าร่วม การประชุมล่ะ?

หรือว่า?
กู้ร่ำรั่วขมวดคิ้วขึ้น ตอนที่หล่อนไม่ทันได้ครุ่นคิด ถังรั่ว ก็ปรากฏตัวแล้ว

ถังรั่วซูเดินเข้ามาในห้องประชุม แวบเดียวก็มองเห็นท่าน เฉิน เธอยิ้มพยักหน้าเป็นนัยให้เขา

ท่านเฉินยิ้มตอบ ท่าทีเมตตา ปลอบโยนอารมณ์ที่ ประหม่าของถัง วนิดๆ

กู้รั่วรั่วสังเกตเห็นการกระทำระหว่างพวกเขา แวบหนึ่งก็ พิสูจน์ความสงสัยในใจทั้งหมดของหล่อนได้

สายตาของกูรั่วรั่วเปลี่ยนมาอึมครึม คาดไม่ถึงสุดท้าย ท่านเฉินยังยืนอยู่ข้างถังรั่วชูนั้น

สังเกตถึงสายตาที่ไม่เป็นมิตร ถังรั่วซูจึงหันหน้ามอง เข้าไป เห็นเป็นรั่วรั่ว มุมปากอดโค้งขึ้นไม่ได้

เธอค่อยๆ เดินเข้าไป ดึงเก้าอี้ออก นั่งลงไปตรงข้ามของ กู้รั่วรั่วโดยตรง ทั้งสองมองหน้ากันและกันไกลๆ

ชั่วขณะนั้นบรรยากาศในห้องประชุมเปลี่ยนมาลุ่มลึก

อยู่บ้าง

เหล่าผู้ถือหุ้นต่างมองหน้ากัน ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากทำลายความลุ่มลึกนี้

โดยเฉพาะความขัดแย้งของพี่น้องสองคนนี้เป็นการ ทะเลาะจนรู้กันไปทั่ว ใครก็ไม่ยอมใคร พวกเขาไม่อยาก กลายเป็นเป้าลูกกระสุนปืนใหญ่

ตั้งนาน กู้รั่วรั่วถึงเอ่ยปากขึ้นก่อน “ในเมื่อมากับครบแล้ว อย่างนั้นการประชุมก็เริ่มเถอะ”

นี่คือการประชุมที่เกี่ยวข้องกับชะตาชีวิตในอนาคตของ บริษัทถังชื่อกรุ๊ป สีหน้าของแต่ละคนล้วนเคร่งขรึมมาก

กู้รั่วรั่วกวาดตามองคนที่นั่งอยู่รอบหนึ่ง จากนั้นเลื่อน เอกสารด้านข้างออกไป “นี่เป็นเอกสารยืนหยัดว่าถังส้งบิ ดาฉันเอาสิทธิ์ถือหุ้นมอบให้ฉัน ทุกคนสามารถดูได้ว่า จริงหรือไม่”

ดังนั้นทุกคนจึงเริ่มวนดูหนังสือยกสิทธิ์ถือหุ้นฉบับนั้นกัน ทั้งหมด

เหล่าผู้ถือหุ้นต่างทำงานร่วมกับถังส่งมาหลายปี ย่อม รู้จักลายมือและตราประทับของถังส้ง ส่วนมากต่างไม่มี ใครพูดถึงข้อสงสัยของเอกสารฉบับนี้ออกมา

แต่มาถึงในมือของท่านเฉิน เขาจ้องลายเซ็นบนเอกสารอยู่นานมาก

นานจนคนอื่นๆ ต่างส่งเสียงที่ไม่อดทนออกมา

“ท่านเฉิน นี่เป็นของจริง คุณไม่ต้องดูอีกแล้ว”

“จริงด้วย คุณทำแบบนี้เสียเวลาพวกเรากันหมด”

“ลายเซ็นของถังสังฉันคุ้นเคยที่สุดแล้ว ในเมื่อฉันไม่ได้ พูดถึงข้อคิดเห็นแย้ง นั้นก็เป็นของจริง”

ถังรั่วชูมองคนที่ส่งเสียงอย่างรำคาญพวกนั้นแล้ว อืม ล้วนเป็นคนของกูรั่วรั่วฝั่งนั้น

เธอมองทางกู้รั่วรั่วอย่างสนุก เห็นว่ากู้รั่วรั่วกลับยังนิ่ง เฉยมาก ไม่มีความลนลานสักนิด

ยังคงสงบนิ่งเก็บอารมณ์ได้

เธอหัวเราะเยาะอยู่ในใจ จากนั้นเก็บสายตามองไปทาง ท่านเฉิน เห็นเพียงเขาปิดเอกสารลง พูดเสียงอึมครึม “ลายเซ็นนี้เป็นของที่ปลอมขึ้น”

เขาหันหน้ามองทางกู้รั่วรั่ว ในดวงตาที่ใสแจ๋วเผยความดุ ร้ายนิดๆ “คุณกู้ ปลอมแปลงเอกสารมีความผิดทางกฎหมาย

กู้รั่วรั่วส่งเสียงหัวเราะเบาๆ “ท่านเฉิน ท่านอายุมากแล้ว เลี่ยงไม่ได้ที่จะตาลาย ดูผิดก็เป็นเรื่องที่เป็นไปได้ ฉันไม่ เถียงเรื่องลายเซ็นกับท่านแล้วว่าจริงหรือปลอม”

พูดจบ หล่อนให้คนข้างกายไปนำเอกสารกลับมา

แต่ท่านเฉินเป็นคนแก่ที่ดื้อรั้นคนหนึ่ง เขาจับเอกสาร ไว้ในมือแน่น พูดด้วยอารมณ์ที่ฮึกเหิมอยู่บ้าง “ฉันไม่ได้ ตาลาย ลายมือของสังฉันจะดูผิดได้อย่างไรกันล่ะ?”

ถังรั่วซูมองเห็นกูรั่วรั่วกำลังใช้สายตาแสดงให้คนมาเอา เอกสารไป เธอกังวลจะทำให้ท่านเฉินบาดเจ็บ รีบลุกขึ้น เดินเข้าไป กดเสียงต่ำพูดข้างหูของท่านเฉิน “ลุงเฉิน หนู รู้ว่าเอกสารนี้เป็นของปลอมค่ะ แต่พวกเราไม่มีหลักฐาน มาพิสูจน์ว่าเป็นของปลอม ดังนั้นพวกเราใจเย็นลงก่อน ขอเพียงวันนี้ชนะศึกนี้ได้ พวกเราก็สามารถมีโอกาสหา หลักฐานมาพิสูจน์ว่ามันปลอม”

ท่านเฉินหันหน้ามองเธออย่างแปลกใจ ราวกับตกใจมาก ที่เธอรู้ตั้งนานแล้วว่าเอกสารนี้เป็นของปลอม

ถังรั่วชูพยักหน้าเบาๆ ท่านเฉินเข้าใจมา นำเอกสารยื่น ให้คนนั้นไป ไม่พูดอะไรอีก
กู้รั่วรั่วไม่รู้ว่าถังรั่วชูกับท่านเฉินพูดอะไรกัน ในใจมัก รู้สึกไม่สบายเท่าไร

หล่อนจําเป็นต้องรีบดำเนินการประชุมต่อไป ให้ตนเอง ได้นั่งตำแหน่งประธานบริษัทถังชื่อกรุ๊ปอย่างแท้จริง หล่อนถึงจะสบายใจ

ดังนั้นหล่อนพูดขึ้นเสียง “ทุกคนต่างรู้ว่าคุณพ่อฉันยัง สลบอยู่ หมอก็บอกแล้วไม่รู้เขาจะฟื้นขึ้นมาเมื่อไร ดังนั้น เพื่อให้บริษัทถังชื่อกรุ๊ปพัฒนาดียิ่งขึ้นต่อไป ฉันแนะนำ ให้เลือกประธานคนใหม่ออกมา ก่อนหน้าที่คุณพ่อฉันฟื้น ขึ้นมา ช่วยเขาบริหารทั้งบริษัท ทุกคนเห็นว่าอย่างไรคะ?”

“ประธานถังเป็นลมไปแล้ว ในใจพวกเราเหล่านี้ก็ลำบาก กันมาก ขณะเดียวกันก็กังวลสติปัญญาและกำลังหลาย ปีขนาดนี้ของบริษัทถังซื่อกรุ๊ปจะสลายไปหมด ดังนั้นผม เห็นด้วยกับคำพูดของคุณหนูใหญ่ เลือกประธานคนใหม่ ออกมา”

“ใช่ด้วย ใช่คนอื่นต่างคล้อยตามกันถังรั่วชูรักษาความนิ่งขรึมไว้ ที่ริมฝีปากประกายรอยยิ้มจางๆ ตั้งแต่แรกจนจบ
เธออยากให้รู้ว่ารั่วรู้สึกว่าหล่อนต้องคว้าชัยชนะไว้เอง

แบบนี้รอตอนที่ใกล้ปืนถึงจุดสูงสุด ทันใดนั้นเสียง “ตุบ” ดังทีหนึ่ง ล้มลงไป

ล้มอย่างน่าน่าเวทนาเลย

ถังรั่ว รอคอยภาพแบบนั้นจริงๆ