ตอนที่ 225 ศัตรูเจอกัน ต่างฝ่ายต่างโมโห

ตอนที่ 225 ศัตรูเจอกัน ต่างฝ่ายต่างโมโห

“มีบางรสชาติ ถึงแม้จะอร่อยเหมือนกันยังไง พอไม่ใช่ คนคนเดียวทํา ชิมขึ้นมาก็ไม่มีรสชาติเลย

นี่เป็นซือจิ่นที่อธิบายต่อความสงสัยในใจเธอ

“ที่คุณทำก็ไม่เหมือนกัน”

ขณะเดียวกัน เขาก็สารภาพความพิเศษของเธอออกมา

เพราะรักเธอ ดังนั้นจึงรักทุกอย่างที่เป็นเธอ

ช่วงนี้ภายในบริษัทถังซื่อกรุ๊ปมีข่าวลือสะพัดไปทั่ว พนักงานต่างวิจารณ์ถกเถียงกันว่าใครจะเป็นประธาน ใหญ่คนใหม่ของบริษัทถังซื่อกรุ๊ป

มีคนบอกว่ากู้รั่วรั่วมีหุ้นมากที่สุด จึงมีความเป็นไปได้ มากว่าตำแหน่งประธานใหญ่จะเป็นของหล่อน

และมีคนบอกว่าถังรั่วชูแอบซื้อหุ้นของผู้ถือหุ้นคนอื่นมาในราคาสูง พยายามตีโต้สภาพที่อับจนในการประชุมผู้ ถือหุ้นขึ้นมา

แต่พนักงานส่วนใหญ่ล้วนเอียงไปทางถังรั่วชู ผู้สืบทอด ตระกูลถังที่เหมาะสม

ตอนที่ประธานเก่าเป็นลมเข้าโรงพยาบาล คุณนาย ท่านประธานและกู้รั่วรั่วได้แทรกมือเข้ามาจัดการเรื่องใน บริษัท การที่ไม่สามารถรอได้ขนาดนี้ ไม่ใช่พยายามจะ ยึดครองบริษัทถังซื่อกรุ๊ปเหรอ?

ทะเยอทะยานเหิมเกริมอย่างเด่นชัด

ดังนั้นจึงไม่แปลกที่พนักงานส่วนใหญ่จะยืนอยู่ถังรั่วซู ทางนี้ รอคอยคุณหนูใหญ่ตัวจริงของตระกูลถังมาดำรง นําแหน่งประธานบริษัทต่อไป

พวกเขารอคอยมาก ถังรั่วชูไม่สงบมากนัก

ก่อนหน้านี้เพราะกู้รั่วรั่วเจ็บที่หน้า การประชุมใหญ่ผู้ถือ หุ้นจึงเลื่อนออกไป แต่พอกู้รั่วรั่วค่อยๆ ดีขึ้นมา ก็รีบพูด ถึงการจัดประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้นทันที

ถึงแม้พวกซือจิ่นจะมีการเตรียมการไว้แต่แรก แต่เธอ กังวลว่าถึงเวลาจะไม่ทันการณ์ เตรียมการไม่เต็มที่พอ ถ้า เกิดแพ้ไปในครั้งนี้ อย่างนั้นบริษัทถังซื่อกรุ๊ปจะต้องตกอยู่ในมือของจ้าวเสี่ยวหวั่นสองแม่ลูกนั้นจริงๆ

ถ้าถึงขั้นนั้นเข้าจริง รอพ่อฟื้นขึ้นมา เธอควรจะบอกกับ เขาอย่างไร

เพื่อให้แน่ใจว่าชนะได้ เธอจึงไหว้วานซึ่งเหยาไปเยี่ยม เยือนผู้ถือหุ้นรายเล็กหลายคนซึ่งเป็นเพื่อนเธอ ถึงแม้หุ้น ในมือพวกเขาจะไม่มาก แต่ถึงตอนที่ลงคะแนนนั้นก็เป็น ประโยชน์ที่สําคัญมาก

คนที่คุ้มค่ากับการแสดงความยินดีคือผู้ถือหุ้นที่ไปเยี่ยม เยือนติดต่อกันล้วนเป็นคนที่ร่วมงานสร้างธุรกิจด้วยกัน กับพ่อถังในตอนนั้น ดังนั้นสำหรับการมาถึงของถังรั่ว ชู กลับไม่ได้ทำให้เธอลำบากใจ พูดคุยกันอย่างเปิดอก โดยตรง ไม่มีปิดซ่อน

ขอเพียงเงื่อนไขไม่เกินเลย พวกเขาสามารถสนับสนุน เธอในการประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้น ปกติถังรั่วชูล้วนรับปากลง มาหมด

แต่ตอนที่ไปเยี่ยมเยือนผู้ถือหุ้นคนสุดท้ายในรายชื่อ พวกเขาเจอความวุ่นวายเข้า…ถูกปฏิเสธตั้งแต่นอก ประตู

“คุณท่านบอกแล้ว เขาเป็นเพียงผู้ถือหุ้นรายเล็ก ไม่ อยากถูกดึงไปในศึกแย่งสิทธิ์ของบริษัทถังซื่อกรุ๊ป ดังนั้นเชิญพวกคุณกลับไปดีกว่า”

นี่คือคุณท่านเฉิน ผู้ถือหุ้นให้แม่บ้านออกมาบอกกับพวก

เขา

ส่วนความหมายในคำพูดของคุณท่านคือเขาอยู่ในการ ประชุมผู้ถือหุ้นครั้งนี้ คิดจะยอมทิ้งโอกาสลงคะแนน ไม่ ว่าจะเป็นเธอหรือว่ารั่วรั่ว เขาต่างไม่สนับสนุน

แต่ถังรั่วชูต้องการการสนับสนุนของเขา ดังนั้น…….

“ท่านปู่เฉิน คุณกับพ่อของหนูรู้จักกันหลายสิบปี ความ สัมพันธ์ดีกันมาตลอด คุณไม่เป็นห่วงหนูที่เป็นรุ่นลูกคนนี้ ด้วยเหรอคะ และครั้งนี้เป็นวิกฤติใหญ่ที่สุดของบริษัทถัง ชื่อกรุ๊ป หนูต้องการคุณมาสนับสนุนมากนะคะ”

ถังรั่วชูยืนอยู่นอกประตู พูดกับคนที่อยู่ด้านผ่านประตูที่ กั้นไว้

ผ่านไปนาน ด้านในก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ถังรั่วชูหัน หน้ามองสู้ซึ่งเหยาที่อยู่ด้านข้าง โค้งมุมปากแล้วพูดด้วย น้ำเสียงผิดหวัง “ดูแล้วท่านเฉินคงไม่ยอมช่วยฉันจริงๆ”

“พี่สะใภ้ ในเมื่อเขาไม่ยอมช่วย งั้นพวกเราไม่จำเป็นต้อง มาเสียเวลาที่นี่หรอก พวกเรากลับไปคิดหาวิธีอื่นกันเถอะ”

ถังรั่ว เบ้ปาก ถอนหายใจที่หนึ่งอย่างเลี่ยงไม่ได้ “ใน เมื่อเป็นแบบนี้แล้ว งั้นพวกเรากลับกันเถอะ”

และหลังจากพวกเขาออกไป ประตูก็เปิดออก ผู้ชายวัย กลางคนคนหนึ่งโผล่หน้าออกมามอง พอเห็นไม่มีใคร ก็ ปิดประตูไปอีก

ในบ้าน ชายหญิงหลายคนยืนอยู่ในห้องรับแขก ส่วน ผู้ชายที่อายุหกสิบเจ็ดสิบคนหนึ่งนั่งอยู่บนโซฟา ใบหน้า ที่เต็มไปด้วยประสบการณ์ตึงแน่น ดวงตาที่เลือนรางทั้งคู่ เผยความเย็นนิดๆ

“คุณพ่อ” ผู้ชายวัยกลางคนที่เปิดประตูเมื่อสักครู่เดิน เข้ามา นั่งลงตรงข้ามชายสูงวัย ก่อนจะพูดต่อไป “กู้รั่ว รั่วรับปากผมแล้ว ขอเพียงคุณพ่อสนับสนุนหล่อนในการ ประชุมผู้ถือหุ้น ขอเพียงหล่อนได้เป็นประธานใหญ่ของ บริษัทถังซื่อกรุ้ป หล่อนก็จะให้หุ้น5%กับผม แถมยังจะให้ เงินสดกับผมสามล้านด้วย เงื่อนไขดีขนาดนี้ ถ้าพวกเรา ไม่รับปาก ก็เป็นคนโง่แล้วไม่ใช่เหรอครับ?”

“จริงด้วย คุณพ่อ คุณพ่อว่าหุ้นนั่นในมือคุณพ่อปีหนึ่งจะ ทำกำไรเท่าไรกัน ล้วนไม่พอให้พวกเรายาท้องกันเลย” ผู้ชายที่ดูหนุ่มมาหน่อยที่อยู่ด้านข้างพูดเสริมขึ้น
“ดังนั้นคุณพ่อ คุณพ่อก็รับปากเถอะ”

“คุณพ่อ เสี่ยวเจี้ยใกล้จะเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ยัง ต้องการใช้เงินด้วย

“คุณพ่อ เพื่อพวกเราแล้ว คุณพ่อรับปากเถอะ”

ท่านเฉินมองลูกชายลูกสะใภ้พูดกล่อมกันไปมา หน้าตา ที่ละโมบของพวกเขาทำให้เขาในฐานะบิดาคนนี้รู้สึกพ่าย แพ้เป็นพิเศษ

ถ้าไม่ใช่ว่าในมือเขามีหุ้นของบริษัทถังซื่อกรุ๊ป และครั้ง นี้บริษัทถังซื่อกรุ๊ปเกิดปัญหาแบบนี้ขึ้นพอดี พวกเขาจะมา หาเขาบ่อยขนาดนี้ได้อย่างไรกันล่ะ?

เมื่อก่อนปีปีหนึ่ง มีเพียงช่วงข้ามปีพวกเขาถึงจะมาเยี่ยม ตาแก่อย่างเขาคนนี้ ช่วงเวลาอื่นแม้แต่เงาคนยังไม่มี

ปวดใจอย่างน่าประหลาด รู้สึกไม่สบายอย่างน่า

ประหลาด

ข้างหูยังเป็นเสียงเอะอะของลูกชายลูกสะใภ้ มือที่กุมไม้เท้าค่อยๆ กำแน่น ทันใดนั้นเขาหยิบไม้เท้าขึ้นใช้แรง เคาะที่พื้น ตะโกนด้วยเสียงเรียบๆ แต่มีพลัง “หุบปากให้ หมดเดี๋ยวนี้”

พอเสียงนี้ออกไป ลูกชายลูกสะใภ้ของเขาก็รีบหุบปาก

“ฉันเคบบอกแล้ว ฉันจะไม่สนับสนุนใคร นี่เป็นความ ตั้งใจเดิมของฉัน พวกแกพูดมากมายก็ไม่มีประโยชน์”

ท่านเฉินสายตาที่ดุเดือดกวาดผ่านลูกชายลูกสะใภ้ ไม่ รอพวกเขาพูด เขาลุกขึ้นมา บอกกับแม่บ้านด้านข้าง “เธอ พยุงฉันเข้าไปพักผ่อน จากนั้นให้พวกเขากลับไป

“ได้ค่ะ” แม่บ้านได้ยินรีบเข้าไปพยุงเขาเข้าห้องแล้ว “คุณพ่อ!” ลูกชายหนึ่งในนั้นยังอยากพูดอะไร กลับเห็น

ประตูห้องถูกปิดลงอย่างแรง

ไม่นานแม่บ้านก็เดินออกมา พูดกับพวกเขา “ท่านเฉินบ อกว่าให้พวกคุณกลับไปเถอะค่ะ ไม่ต้องมาอีกแล้ว ถึง แม้พวกคุณจะเหยียบธรณีประตูจนพัง อย่างไรเขาก็ไม่ รับปากทั้งนั้นค่ะ”

ชั่วขณะนั้นลูกชายลูกสะใภ้ของท่านเฉินหน้ามืดดำ หนึ่ง ในนั้นท่าทางจะพุ่งเข้าไป จนแม่บ้านตกใจรีบหลบไปด้าน ข้าง ยังดีที่ถูกคนอื่นดึงเอาไว้
“ช่างเถอะ ในเมื่อคุณพ่อพูดขนาดนี้ นั้นพวกเรากลับไป ปรึกษาหาทางกันแล้วค่อยเข้ามาอีกทีเถอะ”

ที่พักของท่านเฉินเป็นอาคารแบบเก่า ไม่มีลิฟต์

ถังรั่วซูกับลูซึ่งเหยาลงมาจากบันได กลับไม่เคยคิดว่าจะ เจอกู้รั่วรั่วกับจี้หยินเฟิงที่มาเยี่ยมเยือนท่านเฉินเหมือน กัน

หน้าของกูรั่วรั่วยังไม่สะอาดดี ยังคงมีรอยอยู่ แต่เทียบ กับลักษณะน่าสยองก่อนหน้านั้นก็ถือว่าดีมากแล้ว

ศัตรูเจอหน้ากัน ต่างฝ่ายต่างแค้นเคือง

“ถังรั่วชู เธออยู่ที่นี่ได้ยังไง?” กู้รั่วรั่วหน้าอึมครึม ถลึงตา ใส่ถังรั่วชูไม่กะพริบ เหมือนอยากจับเธอฉีกกิน

ถังรั่วชูยักไหล่ “เหมือนกับเป้าหมายที่เธอมาที่นี่ไง”

หล่อนถามคำถามนี้ช่างโง่เสียจริง

“เหรอ?” กู้รั่วรั่วมือทั้งคู่กอดไว้ที่หน้าอก มุมปากโค้งยิ้ม เยาะ “ที่แท้ก็เพราะท่านเฉินถึงมา แต่ว่า…………
หล่อนนิ่งไป รอยยิ้มที่ริมฝีปากลึกยิ่งขึ้น แอบมีความได้ ใจนิดๆ แทรกอยู่

“การสนับสนุนของท่านเฉิน เธออย่าได้เพ้อฝันเลย เขา จะสนับสนุนแค่ฉัน”