ตอนที่ 178 เขาชอบคุณ

ตอนที่ 178 เขาชอบคุณ

อากาศของภายใต้นั้นมักจะเปลี่ยนแปลงบ่อยๆ เมื่อกี้อากาศ ยังสดใสอยู่เลย แต่ตอนนี้กลับฝนตกกระหน่ำแล้ว

ถังรั่ว นั่งอยู่ตรงร้านกาแฟที่ติดริมหน้าต่างแห่งหนึ่ง จากนั้น ก็มองคนที่สัญจรไปมาอย่างเร่งรีบ สีหน้าทั้งอ่อนโยนและนิ่ง

สงบ

“ค่อกๆ! ”

จู่ๆ ก็มีเสียงๆ หนึ่งดังขึ้นจนมาทำลายความนิ่งสงบของเธอ เธอจึงหันไปมอง ก็ นคนที่สวมใส่หมวกแก๊ปและใส่หน้ากาก กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ

เธอรู้สึกตกตะลึง จากนั้นก็เห็นใบหน้าเรียวเล็กนั้นเต็มไปด้วย รอยยิ้มที่สุดแสนจะสดใส

“คุณเหยียน”

เธอพึ่งจะลงเครื่องก็ได้รับสายจากเลขาของเขา บอกว่าเขา อยากจะเจอเธอ

สำหรับผู้ที่มีบุญคุณต่อตัวเอง ถังรั่วชูแทบจะไม่ลังเล จากนั้น ก็ตอบตกลงไปทันที
“พี่สะใภ้ พี่ก็ไม่รักศักดิ์ศรีของตัวเองเกินไปหรือเปล่า? ”

สู้ซึ่งเหยาได้ยินเธอตอบตกลงคำเชิญจากผู้ชาย จึงทนไม่ ไหวที่จะพร่ำบ่นออกมา จากนั้นก็พูดขึ้น “ถ้าพี่ให้พี่ชายผมรู้ งั้น ก็คงจะซวยแน่ๆ ”

ถังรั่วชูจึงเหลือบตามองเขาด้วยความไม่เป็นมิตร “นายไม่พูด ฉันไม่พูด แล้วใครจะรู้? ”

ลูซึ่งเหยา “..

อืม เขาไม่พูด แต่ไม่ได้แสดงว่าบอดี้การ์ดที่แอบปกป้องพวก เขาอยู่ข้างหลังจะไม่พูด

ความเลือดเย็นและนิ่งเฉย นี่เป็นความทรงจำครั้งแรกที่รู้ซึ่ง เหยาได้เจอกับเหยียนซู่ ก็ทิ้งความทรงจำแบบนี้ให้เขา

ตอนที่เหยียนซู่เห็นเขา จึงสะดุ้งตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็ได้มี มารยาทกับเขาขึ้นมาหน่อย ทว่ายังคงเลือดเย็นและดูห่างเหิน เหมือนเดิม

ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา

นี่เป็นลักษณะที่สองที่จู้ซึ่งเหยาจำเขาได้

“นี่เป็นผู้ซึ่งเหยา น้องชายของฉันเองค่ะ” ถังรั่วชูแนะนำเขา
สู้? นัยน์ตาของเขาจึงเปล่งประกายนัยน์ตาออกมา เหยียนซู เหมือนจะกระตุกและเหมือนจะไม่กระตุกยิ้มขึ้น “เป็นน้องชาย ของท่านประธานของบริษัทการบันเทิงหวางถึง”

ผู้ซึ่งเหยากระตุกคิ้วขึ้นแล้วลุกขึ้น จากนั้นก็ยื่นมือออกไป “อืม ผมคือน้องชายของเขาเอง สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

“สวัสดีครับ ผมเหยียนซู”

เหยียนซู่จับมือของเขา ทว่าก็ได้ปล่อยออกไปโดยเร็ว จาก นั้นก็หันไปมองถังรั่วชู นัยน์ตาดูอ่อนโยนขึ้นมา

ลซึ่งเหยาดึงมือกลับ แล้วมองนัยน์ตาที่กำลังแปรเปลี่ยนของ เขา ในใจกำลังบ่นว่าน้ำเสียงของเขาไม่ค่อยดี ผู้ชายคนนี้คิด อะไรกับพี่สะใภ้ของเขา

แค่ได้ยินเขาถาม “กะจะอยู่เมืองชิงเฉิงกี่วันครับ? ”

“น่าจะไม่กี่วัน ถ่ายคลิปจบก็กลับค่ะ”

ก็คือถ่ายคลิปของกู้รั่วรั่วเสร็จ และไม่ได้เสียเวลาเยอะ แน่นอนว่านี่ก็ต้องดูกู้รั่วรั่วจะตั้งใจแกล้งทำให้เธอลำบากใจ หรือเปล่า

ได้ยินว่าเธออยู่ไม่กี่วัน เหยียนซู่จึงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ทว่า ก็ได้กลับสู่สภาวะปกติเหมือนเดิม และพูดด้วยน้ำเสียงอ่อน โยน “คืนนี้ผมเลี้ยงข้าวคุณนะครับ”
ถังรั่วซูยิ้มและส่ายหัว “ไม่ต้องรบกวนหรอกค่ะ ฉันกับซึ่ง เหยาได้คุยกันแล้ว ว่าจะไปตะลอนกินของกินอร่อยๆ ของเมือง ชิงเฉิงและไปเดินเที่ยวตลาดค่ะ”

มุมปากของเธอกระตุกยิ้มขึ้น ถึงแม้ในใจรู้สึกผิดหวัง ทว่าเห ยียนซู่ก็ไม่ได้บังคับเธอ “งั้นไว้วันหลังก็ได้ครับ”

“อืม” ถังรั่วชูคลายยิ้มอ่อนๆ แล้วพยักหน้า “วันหลังฉันจะเป็น คนเลี้ยงคุณ ถือว่าตอบแทนบุญคุณที่คุณช่วยฉันครั้งก่อน”

“อืม งั้นผมจะรอคำเชิญจากคุณนะครับ”เหยียนซูมองเธอ นัยน์ตาสีนิลเปล่งประกายความอ่อนโยน

ลูซึ่งเหยาสังเกตมองเหยียนซู่อย่างเงียบๆ ในใจก็รู้คำตอบ

เหยียนซู่ตั้งใจลางานกับกองถ่ายเพื่อออกมาเจอเธอโดย

เฉพาะ ดังนั้นก็ไม่ได้อยู่นานก็จากไป

เขาทำเหมือนตอนที่เขามา แขกในร้านกาแฟก็ไม่ได้สังเกต เห็นว่าเมื่อกี้มีดาราปรากฏตัวอยู่ที่นี่

ถังรั่วชูยกกาแฟขึ้นแล้วเม้มปากดื่มหนึ่งคำ เวลานี้ก็มีเสียงคน ข้างๆ ดังขึ้น

“พี่สะใภ้ครับ คนที่ชื่อเหยียนซูชอบพี่”
กาแฟที่พึ่งดื่มเข้าไปในปากจึงพุ่งออกมา ถังรั่ว จึงรีบดึงทิช ชู่ตรงหน้ามาเช็ดปากของตัวเอง จากนั้นก็หันไปถลึงตามอง ลูซึ่งเหยา “อาการตาบอดของนายรุนแรงมากๆ ควรจะไปหา หมอ”

เธอกับเหยียนซู่พึ่งจะเจอกันครั้งแรกตอนที่เขาช่วยชีวิตตัว เอง ทำไมเขาถึงมาชอบตัวเองได้? ซึ่งเหยาลืมตาแต่กลับคำ พูดคำจาของคนตาบอด!

“พี่สะใภ้ เขามอง ด้วยสายตาที่ไม่ค่อยปกติ บอกว่าเขาไม่ ชอบพี่ ผมก็ไม่เชื่อ” ผู้ซึ่งเหยาส่ายหัวแล้วพึมพำ

ถังรั่วชูจึงรู้สึกงงงวย “ถ้าเขาใช้สายตาที่มองฉันมองหมู งั้น นายว่าเขาจะชอบหมูไหม? ”

ยอมใจเขาจริงๆ ทว่าแค่นัยน์ตานั้น ก็สามารถเข้าใจผิดว่าเห ยียนซูชอบเธองั้นหรอ?! ไอคิวแบบนี้ก็ทําให้คนมึนเมาได้!

เห็นเธอยังไม่ชอบคำพูดของตัวเอง อู๋ซึ่งเหยาพยักไหล่ ช่าง เถอะ ถือว่าผมมองผิดละกัน”

ถึงแม้เขาจะพูดแบบนี้ แต่ในใจก็ยังรู้สึกแอนตี้เหยียนซู่ เขา รู้สึกว่าต้องให้พี่สะใภ้อยู่ห่างจากเขาหน่อย

ทันใดนั้น เขาจึงพูดเสริมขึ้น “พี่สะใภ้ อยู่เมืองชิงเฉิงไม่กี่วันนี้ นอกจากเวลานอนแล้ว เราอยู่ตัวติดกันเถอะ ถ้าพี่เจอใคร มาก็ต้องรายงานผม ผมไม่อยากเรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนตอนงาน เลี้ยงครั้งนั้นเกิดขึ้นอีก

ความหมายโดยนัยของเขาก็คือ ไม่ว่าเธอจะใคร ก็ต้องพา

เขาไป

ถังรั่วชูกลับไม่ได้พูดอะไรมาก และพยักหน้าอย่างยินยอม

“อืม ฉันรู้แล้ว”

อู๋ซึ่งเหยาพยักหน้าด้วยความพอใจ “งั้นพรุ่งนี้เราเข้าไปกอง ถ่ายกันเถอะ”

ผู้กำกับคนที่มารับงานกองถ่ายของ (ชีวประวัติพระชายาชิง) เป็นผู้ที่โด่งดังในวงการ และขณะเดียวกันเขาก็โด่งดังทาง ด้านการมีนิสัยที่แย่

ดังนั้น วันถัดไปตอนที่ถังรั่วชูและลูซึ่งเหยามากองถ่าย ก็ได้ ยินผู้กำกับกำลังด่าคน

“เธอโง่มากๆ รู้ไหม? แม้แต่สีหน้าที่เสียใจยังแสดงออกมาไม่

ได้”

“ให้ตายเถอะ ถ้ายังแสดงไม่ดีก็ไสหัวไปเลย อย่าได้ทำให้ งานของทั้งกองถ่ายต้องล่าช้าและลำบากไปด้วย
ถังรั่วซูเดินเข้าไปใกล้ตรงกล้อง แค่เห็นกู้รั่วรั่วก้มหน้าลง อย่างเชื่อฟังและอ่อนโยน แล้วปล่อยให้ผู้กำกับค่า

ถังรั่วชูนึกว่าตัวเองมองผิดไป จึงทนไม่ได้ที่จะกระพริบตา จากนั้นก็เห็นผู้หญิงที่กำลังสวมใส่ชุดจีนโบราณว่าเป็นกู้รั่วรั่ว หรือไม่

ยังไงกู้รั่วรั่วก็คือคนที่มีนิสัยที่เย่อหยิ่ง ทำไมถึงได้เชื่อฟังแล้ว ปล่อยให้คนอื่นด่าแบบนี้ได้?

ทว่าเธอไม่ได้มองผิดไป ผู้หญิงคนนั้นเป็นกู้รั่วรั่วจริงๆ

ผู้กํากับก่นด่าต่ออีกสักพักแล้วค่อยหยุดลง จากนั้นก็เริ่มถ่าย

ใหม่ต่อ

ถังรั่วชูมองสีหน้าของกู้รั่วรั่วอยู่ไกลๆ และก็ค่อยๆ ขมวดคิ้ว

ขึ้น นัยน์ตาเต็มไปด้วยความไม่น่าเชื่อ

เธอรู้ตั้งนานแล้วก้รั่วรั่วมีฝีมือการเล่นละครไม่ดี ทว่าไม่รู้ว่า จะแย่ถึงขั้นนี้

ฉากนี้เป็นกู้รั่วรั่วแสดงเป็นหรูฉางจ้าย และหลังจากครั้งแรก ที่ถูกแต่งตั้งเป็นฉางจ้ายไทเฮา ฮ่องเต้ก็ทรงไม่โปรดปรานนาง เสียเท่าใด ดังนั้นตอนนี้เธอเลยเฝ้ารอคอยฮ่องเต้ด้วยความ โดดเดี่ยวและเศร้ารันทด สีหน้าของนางก็ควรเหงาหงอยและ เสียใจมากนัก และต้องแสดงให้ดูเป็นธรรมชาติที่สุด
แต่กู้รั่วรั่วแสดงได้เจ้าเล่ห์ และดูเสแสร้งมากๆ ทําให้คนดูแล้ว รู้สึกไม่ค่อยเข้าใจ

ไม่น่าละผู้กำกับถึงโกรธ

ครั้งนี้ผู้กำกับเห็นเธอแสดงจนจะเป็นบ้าแล้ว และรู้สึกเครียด จนต้องโยนบทออก จากนั้นก็ลุกขึ้นออกจากกองถ่าย

เป็นทีมงานเห็นแบบนี้ ทุกคนจึงมองหน้ากัน ไม่รู้ว่าควรทำยัง ไงดี

และกู้รั่วรั่วเองก็ถูกความโมโหของผู้กำกับทำให้ตกใจ และ กำลังนั่งอยู่ที่นั่งอย่างกระวนกระวาย

ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ที่ชื่อเสี่ยวอ้ายจึงรีบตามไป จากนั้นก็เช็ด เหงื่อเม็ดเล็กๆ ให้เธออยู่ข้างๆ แล้วปลอบโยนเธอไปด้วย “พี่รั่ว รั่ว พี่แสดงได้ดี ผู้กำกับคนนั้นมันไม่มีตาทิพย์และต้องการจะ หาเรื่องเอง พี่ไม่ต้องไปสนใจเขา ถึงเวลาก็ให้ท่านประธานจี้ แก้ปัญหานี้หน่อยแล้ววกัน”

“อีกอย่าง……” เสี่ยวอ้ายหันข้างไปมองข้างหลังของทีมงานมี เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้น นัยน์ตาจึงดูเย็นชาขึ้นมา “ถังรั่วชูมาที่นี่”

ได้ยินแบบนี้ กู้รั่วรั่วเงยหน้าขึ้นมองตามสายตาของเธอไป แค่เห็นถังรั่วชูยิ้มและผายมือให้เธอ
สีหน้าจึงดูหม่นหมองไปทันที จากนั้นก็ละทิ้งความผิดหวังที่ รู้สึกเมื่อกี้นี้ แล้วลุกขึ้น “ไหนๆ คนก็มาแล้ว งั้นเราก็ไปเจอกัน หน่อย”