ตอนที่ 237 เขารักเธอจริง

ตอนที่ 237 เขารักเธอจริง

“นายเป็นใคร? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่?”

ด้านนอกประตูมีเสียงของท่านเฉิน เห็นได้ชัดว่าฮึกเหิม ลอยมาแล้ว ถังรั่วชูกับลูซือจิ่นมองหน้ากัน จากนั้นบอก “ซือจิ่น คุณไปดูหน่อยแล้วกัน เดี๋ยวท่านเฉินจะเข้าใจผิด”

ตอนที่ท่านเฉินกับหมอใกล้เดินมาถึงห้องคนไข้ มองเห็น ผู้ชายแปลกหน้ายืนอยู่หน้าประตูห้องคนไข้ ในใจผวา คิด ว่ารั่วชูเกิดอะไรขึ้น รีบก้าวเท้าเดินเข้าไป

พอเดินไปใกล้ เริ่มสอบถามผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น

และผู้ชายแปลกหน้า…..หลิงมึนงง มองคุณท่านถาม คนแบบนี้ เหมือนเห็นเขาเป็นคนเลวไปแล้ว

ดังนั้นเขาจึงพูดอธิบาย “คุณท่านครับ ผมไม่ใช่คนเลว ผมเพียงแค่.……..…..

คำพูดของเขายังไม่ทันจบ ประตูด้านหลังเปิดออก เขา หันหน้า มองเห็นบอสเดินออกมาแล้ว ชั่วขณะนั้นราวกับ มองเห็นผู้ช่วยชีวิต รีบพูดขึ้น “ท่านประธานครับ คุณช่วยผมอธิบายกับคุณท่านสักหน่อย ผมไม่ใช่คนไม่ดี” ลูซือจิ่นมองมู่หลิงด้วยสายตาจำใจ จากนั้นมองทางท่าน เฉิน

ส่วนท่านเฉินก็มองเขาอยู่ หัวคิ้วล็อกแน่น คนคนนี้ทำไม

มองขึ้นมาคุ้นตาขนาดนี้กันนะ?

จากนั้นดวงตาเขาเบิกโตทันที คนนี้ไม่ใช่…ไม่ใช่…

เหมือนมองความตกใจของท่านเฉินออก สู้ซือจิ่นเกี่ยว ริมฝีปากเล็กน้อย พูดด้วยน้ำเสียงสงบ “อืม ผมคืออู้ซือจี่ นครับ”

เป็นเขาจริงๆ ด้วย

ตอนนี้นอกจากท่านเฉินจะตกใจ ยิ่งเป็นความสงสัย เขา กำลังคิดว่าทำไมเขาถึงปรากฏตัวขึ้นที่นี่?

เขามองในห้องคนไข้ และมองอู๋ซือจิ่นอีกที สอบถาม แบบลองเชิง “คุณมาเยี่ยมรั่ว?”

“อืม ผมมาเยี่ยมเธอ” ลูซือจิ่นพยักหน้าเบาๆ

ท่านเฉินยักคิ้ว ในสายตาที่มองอู๋ซือจิ่นมีการตรวจสอบอย่างละเอียดนิดๆ

ลูซือจิ่นสามารถรับปากร่วมงานกับบริษัทถัง อกรุ๊ป เดิม เขาก็รู้สึกแปลกใจ โดยเฉพาะบริษัทการบันเทิงหวางถึง เป็นบริษัทใหญ่ขนาดนั้น ทำไมถึงร่วมงานกับบริษัทถังซื่อ กรุ๊ปที่ขนาดเล็กได้อย่างง่ายดายขนาดนี้ล่ะ?

แต่ตอนนี้ดูแล้ว เรื่องราวคงไม่ธรรมดา

ผ่านการตรวจของหมอ ถังรั่วชูเพียงแค่ชนหลังเจ็บ เท่านั้น และไม่มีปัญหาอย่างอื่น

นี่ถึงทำให้ผู้ซือจิ่นวางใจแล้วไม่กังวลได้

หลังจากหมอออกไป ถังรั่วชูมองลูซือจิ่น และมองท่านเฉิ นอีกที บรรยากาศกระอักกระอ่วนอย่างน่าประหลาดอยู่

บ้าง

เธอพึมพำกับตนเองแวบหนึ่ง จากนั้นยกริมฝีปากยิ้ม ชี้ ที่ผู้ซือจิ่นพูดแนะนำกับท่านเฉิน “ลุงเฉิน เขาคือท่าน ประธานบริษัทการบันเทิงหวางถึงที่รับปากร่วมงานกับ บริษัทถังซื่อกรุ้ป ลูซือจิ่น”
ท่านเฉินพยักหน้า “ฉันรู้”

ถึงแม้ อจีนจะปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนน้อยมาก แต่ไม่ เท่ากับว่าไม่รู้จักเขา ดังนั้นถึงรั่ว รู้สึกว่าตนเองแนะนํา แบบนี้ ไม่จําเป็นเท่าไร

เธอเม้มริมฝีปาก ชำเลืองมองอู๋ซือจิ่นที่ท่าทางสุขุม จาก นั้นสูดหายใจเข้าลึกๆ ยิ้มบอกกับท่านเฉิน “ลุงเฉิน ความ จริงเขายังมีอีกสถานะหนึ่งค่ะ”

“สถานะอะไร?” ท่านเฉินมองเธออย่างสงบ ดวงตาที่ใส สว่างทั้งคู่นั้นเหมือนสามารถมองทะลุในใจของคนได้

ถังรั่วชูสูดหายใจลึกทีหนึ่ง “ความจริง…..เขา………..สามี ของหนูค่ะ”

ท่านเฉินตะลึง “สามี?”

“อืม พวกเราแต่งงานกันแล้ว สองสามเดือนแล้วค่ะ”

ที่แท้เรื่องราวไม่ธรรมดาจริงๆ

แบบนี้เรื่องประหลาดที่บริษัทการบันเทิงหวางถึงร่วมงาน กับบริษัทถังซื่อกรุ๊ปนี้ก็มีเหตุผลที่สามารถอธิบายได้แล้ว
ท่านเฉินพินิจพิเคราะห์อู๋ซือจิ่นขึ้นลง สีหน้าเคร่งขรึม จริงจัง เหมือนพ่อตากำลังมองลูกเขยของตนเอง

ปฏิเสธไม่ได้ว่าสู้ซือจิ่นเป็นผู้ชายที่โดดเด่นมาก หน้าตา หล่อเหลา รูปร่างสง่าผ่าเผย รอบตัวแพร่กระจายกลิ่น อายที่สำรวม พอมองก็เป็นผู้ชายที่ไม่ธรรมดา

ถึงแม้เขาจะโดดเด่น แต่รั่วชูก็ไม่แย่ ทั้งสองคนอยู่ด้วย กัน กลับมีความรู้สึกเป็นคู่กิ่งทองใบหยก เหมาะสมกัน มาก

ท่านเฉินเผยรอยยิ้มที่พอใจออกมา หันหน้าพูดกับถังรั่ว ชู “รั่วชู สายตาเธอไม่เลวเลยนะ”

ถังรั่วชูหัวเราะอย่างเขินอาย เธอรู้ว่าตนเองสายตาไม่ เลว ตอนนั้นเป็นเธอที่เชิญชวนเขามาแต่งงานกัน

ต่อมาท่านเฉินก็หันไปพูดกับลูซือจิ่น “ประธาน..….…..”

“ลุงเฉิน ท่านเรียกผมว่าซือจิ่นก็ได้ครับ” ลูซือจิ่นส่งเสียง แทรกคำพูดของเขา เขาเป็นเพื่อนของพ่อรั่วชู และเป็น ผู้ใหญ่ของเขา

ท่านเฉินหัวเราะเสียงกังวาน “ได้ ฉันจะเรียกนายว่าซือจิ่น”
เดิมคิดว่าเขาเป็นบุคคลสูงส่งประเภทนั้น คิดไม่ถึงจะ เป็นคนที่มีมารยาทมีการอบรมขนาดนี้

และก็เป็นคนที่รั่วชูเลือกมา จะแย่ได้อย่างไรกัน?

ท่านเฉินมองอู๋ซือจิ่น ยิ่งมองยิ่งพอใจยิ่งชอบ เขามอง ลูซือจิ่นอย่างยิ้มกริ่ม จากนั้นทำเป็นพูดอย่างเย็นชา เคร่งขรึม “ซือจิ่น นายต้องดีต่อรั่วซู ถ้ากล้าทำให้เธอได้ รับความไม่เป็นธรรมสักนิด ลุงเฉินจะไม่ให้อภัยนายแน่”

ลูซือจิ่นมองถังรั่วชู พบว่าเธอกำลังเม้มริมฝีปากแอบยิ้ม เขาอดโค้งมุมปากขึ้นไม่ได้ พยักหน้าเบาๆ “อืม ผมจะดีต่อ เธอครับ ดีต่อเธอทั้งชีวิต”

เขาหันหน้า สบตาที่สะอาดใสแจ๋วของถังรั่วชู รัศมี วงกลมที่ริมฝีปากยกขึ้นลึกเพิ่มอีก

ถังรั่วชูยิ้มกลับ จากนั้นพูดกับท่านเฉิน “ลุงเฉิน ซือจิ่นดี ต่อหนูมากค่ะ”

ท่านเฉินหัวเราะ “อืม ดูออก”

เขาสามารถดูจากในสายตาของอู้ซือจิ่นออก เขารักรั่วชูจริง
แบบนี้เขาก็วางใจได้แล้ว

“ในเมื่อซือจิ่นมาแล้ว งั้นคนแก่คนนี้อย่างฉันก็ขอกลับ ก่อนแล้วกัน” ท่านเฉินยิ้มบอกกับพวกเขา

“ลุงเฉิน…..…..

ถังรั่ว ยังอยากพูดอะไร กลับเห็นท่านเฉินยกมือห้าม เธอไว้ พูดอย่างเต็มไปด้วยความจริงใจแฝงด้วยความ หมายลึกซึ้ง “รั่วชู ต่อไปเธอก็เป็นประธานบริษัทถังชื่อกรุ้ ปแล้ว ก่อนหน้าที่พ่อเธอยังไม่ฟื้นขึ้นมา เธอจงจําเอาไว้ บริษัทถัง อกรุ๊ปเป็นความรับผิดชอบของเธอเสมอ

ถังรั่วชูพยักหนักหนักแน่น “ลุงเฉิน หนูรู้ค่ะ หนูจะไม่ ทำให้ความหวังที่ทุกคนมีต่อหนูสูญเปล่าค่ะ”

ท่านเฉินยิ้มอย่างพอใจ จากนั้นมองทางสู้ซือจิ่น “ซือจิ่น

รั่วชูมอบให้นายแล้วนะ”

ล้ซือจิ่นไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มองเขาอย่างเงียบๆ

แต่ระหว่างผู้ชายไม่ต้องพูดอะไรมาก สายตาอย่างเดียว ก็แสดงทุกอย่างได้เพียงพอแล้ว

สู้ซือจิ่นให้มู่หลิงส่งท่านเฉินกลับไป ตนเองอยู่เป็นเพื่อนรั่ว ต่อ

เดิมคิดว่าเป็นศึก ชนะ กลับคาดไม่ถึงว่าจะแพ้จนถึง ที่สุดขนาดนี้

กู้รั่วรั่วถูกพนักงานรักษาความปลอดภัยคุมเดินออกมา จากลิฟต์ ด้านข้างล้วนเป็นสายตามีความสุขที่เห็นคนอื่น หายนะของพนักงานที่มาจากบริษัทถังชื่อกรุ๊ป

“ฉันเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัท พวกแกยังไม่รีบปล่อยฉัน อีก”

กู้รั่วรั่วพยายามดิ้นรนออกจากการควบคุมของพนักงาน รักษาความปลอดภัยสูงใหญ่สองคน

แต่เรี่ยวแรงจำกัด หล่อนเขย่าพนักงานรักษาความ ปลอดภัยสองคนนี้ไม่หลุดสักนิด

สุดท้ายได้เพียงถูกโยนออกจากตึกบริษัทถังซื่อกรุ๊ป

ทั้งตัวหล่อนยืนไม่นิ่งกระโจนล้มไปที่พื้น

ไม่เคยโดยเหยียดหยามแบบนี้มาก่อน หล่อนโกรธแทบแย่จนหันหน้าตะคอกใส่พนักงานรักษาความ ปลอดภัย “รอให้ฉันเป็นประธานใหญ่ จะไล่พวกแกออก แน่”

หล่อนในเวลานี้ล้วนไม่มีบุคลิกที่ได้รับการอบรมสักนิด

เหมือนหญิงบ้าที่ด่าคนตามท้องถนน “เธอยังอยากเป็นประธานใหญ่ ชาติหน้าเถอะ” พนักงาน

รักษาความปลอดภัยพูดถากถางอย่างไม่เกรงใจ เห็นได้

ชัดว่าไม่สนใจหล่อนในสายตาเลย

พนักงานรักษาความปลอดภัยตัวเล็กๆ กล้าพูดกับหล่อน ขนาดนี้ ชั่วขณะนั้นกู้รั่วรั่วก็เดือดพล่าน “นี่มันท่าทีอะไร ของแกกัน? ฉันจะไล่แกออก ฉันต้องไล่แกออกให้ได้”

พนักงานรักษาความปลอดภัยชายตามองหล่อนทีหนึ่ง กลับไปที่ทํางานของตนเอง ขี้เกียจสนใจคนบ้า

เห็นแบบนี้ กู้รั่วรั่วก็โกรธจนพูดอะไรไม่ออก แก้มทั้งคู่ แดง หน้าอกกระเพื่อมขึ้นอย่างแรง

หล่อนไม่ได้ลืม ก่อนหน้านี้ที่หล่อนมาถึงบริษัทถังซื่อกรุ้ ป พนักงานรักษาความปลอดภัยสองคนนี้ก้มหัวนอบน้อม ท่าทางได้แต่รับปากครับผมอย่างเคารพ ตอน…เป็นเสือตกต่ำ โดนหมารังแกแล้วจริงๆ