ตอนที่ 182 หัวใจหวนคืนสู่ที่เดิม

ตอนที่ 182 หัวใจหวนคืนสู่ที่เดิม

เธอไม่ใช่ว่าเป็นน้องสาวของผู้รั่วรั่วไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่สิ เธอนี่แหละ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวฉาวดังหนาหูออกมาว่ากู้ รั่วรั่วไปแย่งว่าที่สามีของน้องสาวใช่ไหม?

“ข่าวนี้ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกัน น้องสาวน่าสงสารมาก”

แต่ว่าความน่าสงสารก็ไม่มีเหตุผลพอควรจะมาทำร้ายคนอื่น ” นะ อีกอย่าง ยังไงเด็กก็บริสุทธิ์”

บรรยากาศโดยรอบอื้ออึงไปทั่ว เสียงนินทาสาดเสียเทเสีย ดังเข้าโสตประสาทถึงรั้วชู จนเธอกำหมัดแน่นอย่างไม่รู้ตัว

เธออยากจะพูดอธิบายเรื่องตนเองออกมาดังๆ ว่าเธอไม่ใช่ คนที่ผลักกู้รั่วรั่วให้ล้มลง เธอล้มของเธอเองต่างหาก

แต่พออ้าปาก แต่กลับไม่มีเสียงออกมา

เธอมองผู้คนโดยรอบที่อ้าปากพูดกันไม่หยุดปากเป็นสิบๆ คน สมองเบลอขาวโพลน

“หุบปาก!”
น้ำเสียงเย็นเฉียบ สามารถหยุดความกระหายทางความ โกรธแค้น จนทำให้ทุกคนใจเต้นระรัว ต่างหุบปิดปากเงียบ

เหยียนซู่เหล่ตามองค้อนด้วยแววตาคมกริบมองคนเหล่านั้น ทุกคนที่เห็นสายนั่น ต่างหวาดกลัวจนต้องก้มหน้าลงทันที

ท้ายสุด สายตาจ้องมองไปที่ใบหน้าที่กำลังโมโหเดือดดาล ของเสี่ยวอ้าย แล้วเผยอปากพูด “คุณพูดว่าเธอเป็นคนผลักกู้ รั่วรั่ว คุณเห็นเองกับตาใช่ไหม?”

เสี่ยวอ้ายเม้มริมฝีปากไว้แน่น แต่ไม่ยอมตอบเขา แต่เห็นได้ ชัดว่าร่างกายของเสี่ยวอ้ายกำลังสั่นเทาไม่หยุด

ถ้าไม่ใช่ว่าพี่กู้รั่วรั่วสั่งย้ำนักย้ำหนากับเธอเอาไว้ ว่าถ้ามีเรื่อง เกิดขึ้นแล้วให้กัดถังรั่วซูไม่ปล่อยบอกว่าเธอเป็นคนผลักจนล้ม พอทิ้งระเบิดไว้ก็ให้เผ่นแนบหนีไปเลย

“ถ้าไม่ใช่ รบกวนคุณเอาหลักฐานออกมาเพื่อจะได้มาเป็น หลักฐานว่าเธอเป็นคนผลักคนจนล้มลงไป

เสี่ยวอ้ายเลือกไม่ยอมตอบ เลือกที่แต่จะเงียบ

ยิ่งเห็นว่าเธอไม่ยอมตอบ เหยียนซู่ได้แต่ยิ้มเยือกเย็น “บอกกู้ รั่วรั่วด้วย อย่าหาเรื่องใส่ตัว

พูดจบ เขาก็หันหลังกลับไปมองถังรั่วชู พลันเห็นดวงตางดงามคู่นั้น ในเวลานี้ไม่มีแววตาใดเลย จนทำให้คนที่มองเห็น เจ็บปวดหัวใจไปด้วยอย่างเงียบๆ

เขาอยากดึงตัวเธอเอามากอดไว้ในอ้อมกอดแน่นๆ แต่ว่าเขา ยังฉลาดพอ ไม่อยากไปเพิ่มภาระให้กับเธออีก

เขาสามารถบังคับการกระทำที่ไม่ทันระวังตัวของตนเองเอา

ไว้ได้ พร้อมกระซิบข้างหูเธอ “ซูซู เราไปกันเถอะ”

เฉินหลินที่ยืนอยู่ข้างๆ ได้ยินเขาเรียกคำว่า “ชูชู” จนทำให้ เขาเบิกตาโต เขาไม่ได้ยินผิดไปใช่ไหม?!

หรือว่าเจ้านายมีใจให้แล้วใช่ไหมเนี่ย?

เขาอดไม่ได้จนต้องมองถังรั่วชูอย่างพินิจวิเคราะห์ อืม ไม่ สามารถปฏิเสธได้เลย ว่าเธอหน้าตาสะสวย ไม่ใช่ว่าสวยแบบ สะดุดตา แต่สวยแบบน่ามอง นิสัยดูเรียบร้อยสดใส ลักษณะ ตามที่เจ้านายชอบจริงๆ

ถังรั่วซูยังคงยืน อบี้ออยู่เช่นเดิม จนเหยียนซี่ต้องจับมือเธอ เดินไปทางด้านหน้า เฉินหลินที่เห็นสถานการณ์ในตอนนั้น รีบ ตามไปทันที

บริเวณปากประตู พวกเขาก็เห็นลู่ซึ่งเหยาที่ได้ยินข่าวแล้วรีบ มาหาทันที

สิ่งแรกที่ผู้ซึ่งเหยาเห็นก็คือถังรั่วชูกับเหยียนซู่กำลังเดินออกมาด้วยกัน พอเห็นภาพนั้นถึงกับตกตะลึงทันที สายตามอง ไปที่พวกเขากำลังจับมือกันอยู่ สีหน้าหม่นหมองลงทันที

เขายื่นมือออกไปคว้าถังรั่วซูเอามาหลบทางด้านหลัง จากนั้น ก็พูดกับเหยียนซู่อย่างไม่เกรงใจ “คุณเหยียน เรื่องของพี่สะใภ้ ของผมคุณไม่ต้องลำบากหรอก”

พูดจบ ก็ไม่รอให้เหยียนซู่ตอบโต้อะไรกลับมา พลางดึงถังรั่ว ชูออกไปทันที

แม่เจ้า ข่าวนี้ใหญ่มาก! ถังรั่วชูมีสามีแล้วเหรอเนี่ย?!

งั้นเจ้านาย…

เฉินหลินมองเหยียนซู่อย่างระแวดระวัง ไม่ผิดตามที่คาดเอา ไว้ สีหน้าของเจ้านายดูแทบไม่ได้ พลางมองไปทางที่ถังรั่วชู เดินจากไปอย่างเย็นชา

เฉินหลินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ เจ้านายน้อยครั้งนักที่จะ หลงรัก แต่ว่าเธอกลับมีสามีซะแล้ว ตายทั้งๆ ที่ยังไม่ลงสนาม แข่งด้วยซ้ำ!

“พี่สะใภ้ ผมรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว คุณไม่ต้องหวาดกลัวอะไร ผม กับพี่ชายจะจัดการเรื่องนี้ให้มันดีขึ้นเอง”
สู้ซึ่งเหยาเดินไปพูดไป โดยที่ไม่หันกลับมามองถังรั่วซูเลย

ทําไมเรื่องมันช่างประจวบเหมาะแบบนี้ทุกครั้งไปได้นะ? ตนเองแค่ห่างแค่แวบเดียวเอง จนเกิดเรื่องพรรค์นี้ขึ้นมาได้

โชคดีทีว่า ครั้งนี้พี่สะใภ้ปลอดภัยไร้กังวล

แต่ว่า——

แววตาของอู๋ซึ่งเหยาเย็นชาทันที ครั้งนี้กู้รั่วรั่วจงใจทำร้ายพี่ สะใภ้จนทำให้ตนเองเลือดตกยางออก

ขนาดลูกของตนเองก็ยังเอามาใช้ประโยชน์ด้วย หัวใจช่าง ร้ายกาจยากแก่การจินตนาการได้จริงๆ

จนสามารถจินตนาการได้ว่าพอพวกเขากลับไปถึงเมืองเป่ย

หนิง เรื่องมันจะกลับกลายไปทางไหน?

แต่ว่าเรื่องพวกนั้นก็ไม่ใช่ประเด็นสําคัญอีก เพราะว่าสิ่งที่ สำคัญที่สุดในตอนนี้คือพี่สะใภ้ต่างหาก

เขาจำเป็นต้องพาพี่สะใภ้กลับไปอยู่ข้างกายพี่ชายใหญ่ให้ ได้ เพราะว่าตอนนี้พี่ชายเป็นคนที่สามารถทําให้เธอสงบสติ อารมณ์ลงได้
เมืองเป่ยหนิง

“ปัญญาอ่อน!”

สั่งอานหยีได้แต่สะบัดเมาส์อย่างเดือดดาล พร้อมจ้องมอง คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะอย่างโมโห หน้าจอมีข่าวสดๆ ร้อนใน วงการบันเทิง——

น้องสาวจิตใจสกปรก โมโหจนผลักพี่สาวให้แท้งลูก

ด้านล่างข่าวต่างมีคนเขียนคอมเม้นท์กันเป็นแถว ต่างพูดเป็น เสียงเดียวกันว่าน้องสาวจิตใจเลวทราม ขนาดเด็กที่ไม่รู้เรื่อง ด้วยก็ไม่ยอมละเว้น

แล้วยังถกเถียงกันต่อว่าแท้จริงแล้วที่จี้หยินเฟิงทรยศน้อง สาวแล้วเลือกพี่สาวนั้น เป็นเพราะว่าจิตใจของน้องสาวเลว ทรามต่ำช้ามาก

ส้งอานหยีโมโหจนเกือบกระอักเลือดออกมาแทน ทั้งๆ ที่ยัง ไม่มีหลักฐานว่าถังรั่วชูเป็นคนผลักกู้รั่วรั่วให้ล้มลง พวกเหล่า คีย์บอร์ดนั้นต่างตั้งแถวรอพร้อม ด่ากันอย่างไม่ไว้หน้า

จนเธออดไม่ได้ที่จะสงสัยขึ้นมาว่ามีคนว่าจ้างวานให้พวก เดียวกันมาถึงประเด็นนี้ขึ้นมา

แต่ว่าสิ่งสำคัญในเวลานี้คือถังรั่วชู เลยโทรศัพท์หาเธอตั้ง หลายครั้งแต่กลับปิดเครื่องไปแล้ว ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง

ส่งอานหยีปิดคอมพิวเตอร์ สภาพอารมณ์หนักอึ้ง

หวังว่าครั้งนี้ถังรั่วชูจะไม่ได้รับบาดเจ็บไปด้วย!

อู๋ซึ่งเหยาขับรถลงไปที่ลานจอดรถชั้นของตัวตึกหวางถึง จากนั้นก็ใช้ลิฟต์ส่วนตัวของท่านประธานเพื่อมุ่งที่ห้องทำงาน ของท่านประธานที่ชั้น 22 โดยตรง

มู่หลิงเห็นพวกเขาแล้วพูดทันที “ท่านประธานรอพวกคุณอยู่ ด้านใน”

สู้ซึ่งเหยาพยักหน้าให้ จากนั้นก็ผลักประตูเดินเข้าไป

หลังจากที่สู้ซือจิ่นรู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่เมืองชิงเฉิงนั้น เขาก็ วางมือจากการทํางานทันที

เขาลุกขึ้นยืนอยู่ด้านหน้าของหน้าต่างจรดพื้น เพื่อเพ่งมอง ท้องฟ้าสดใสที่อยู่บนท้องฟ้า สติสัมปชัญญะเย็นสุขุม ริม ฝีปากบางเม้มเอาไว้จนเป็นเส้นตรง

ถังรั่วชูพูดเองว่าสามารถจัดการปัญหาเหล่านี้ได้ แต่จาก สถานการณ์นี้แล้ว เขาไม่สามารถปล่อยไปโดยที่ไม่ยื่นมือเข้าไปช่วยไม่ได้อีกแล้ว

หรี่ตาลง ครั้งนี้ขาจะไม่ปล่อยพวกกู้รั่วรั่วไปง่ายๆ

“พี่ พวกเรากลับมาแล้ว”

เสียงของลูซึ่งเหยาดังมาจากทางด้านหลัง

สันหลังตรง ลูซือจิ่นค่อยๆ หันตัวกลับมา สายตาเพ่งมองที่ ใบหน้าขาวซีดโพลนของถังรั่วชู ความเจ็บปวดทางใจท่วมท้น ออกมาจากดวงตาทันที

ตอนที่เห็นสู้ซือจิ่นในเวลานั้น น้ำตาที่พรั่งพรูไหลออกมาอาบ

แก้ม

ราวกับว่าหัวใจที่ไม่อยู่กับเนื้อกับตัวสามารถหาที่พักพิงได้

เช่นนั้น ค่อยๆ สงบสติอารมณ์ลงได้

สู้ซึ่งเหยาเข้าใจความหมายทันทีพลันหันตัวกลับ เพื่อให้ ความเป็นส่วนตัวกับพวกเขาสองคน

หลังจากที่สู้ซึ่งเหยาออกไปแล้ว ลูซือจิ่นไม่สามารถหยุดยั้ง อารมณ์ของตนเองที่หนักแน่นเต็มหัวใจเอาไว้ เขาสาวเท้าก้าว ยาวดึงเธอเข้าสู่อ้อมกอดของเขาทันที

“ขอโทษ” เขาเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา
เขาไม่ได้ปกป้องเธอให้ดี จนทำให้เธอต้องตกใจจนสิ้นสติไป ซะขนาดนี้

ถังรั่วชูเอาหัวซุกในอ้อมกอดของเขา ตั้งแต่ที่กู้รั่วรั่วล้มลง จิตใจของเธอเองก็ไม่สงบสุขมาตลอด

แต่ว่าในตอนนี้ อุณหภูมิที่อบอุ่น กลิ่นที่คุ้นเคย มันทำให้หัวใจ ของเธอทั้งดวงค่อยๆ สงบลงได้ แต่ว่าน้ำตายังคงไม่หยุดไหล

ส่วนสู้ซือจิ่นก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ได้แต่กอดเธอเอาไว้เงียบๆ เพื่อให้เธอยอมหยุดร้องไห้ในอ้อมกอดของเขา

บริเวณด้านหลัง แสงตะวันลับขอบฟ้าทอแสงเล็ดลอดเข้ามา ในห้อง อาทิตย์อัสดงช่างงดงาม เงาที่ทั้งสองกอดกันอยู่เช่นนี้ ปรากฏเป็นภาพที่วิวแสนงดงาม

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ