ตอนที่ 116 จากสรวงสวรรค์ตกสู่ขุมนรก

ตอนที่ 116 จากสรวงสวรรค์ตกสู่ขุมนรก

ตอนที่ทั้งสองคนเดินเข้าไปในบ้านของสังอานหยี ภายในบ้าน ที่ว่างเปล่า กลับไม่เห็นเงาร่างของสังอานหยี

แต่ว่าถังรั่วชูเห็นกุญแจที่วางอยู่บนโต๊ะ ตัดสินใจอย่างทันที

ว่าสังอานหยีไม่ได้ออกไปไหน

ทั้งสองเดินไปที่ห้องนอนอีกครั้ง เป็นอย่างที่คิดไว้เมื่อเห็นเงา ร่างของสั่งอานหยีอยู่ด้านในนั้น

แต่ว่า เธอดูเหมือนว่าไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ ขดตัวอยู่ในมุม เพียงคนเดียว ศีรษะฝังอยู่ระหว่างทั้งสองขา ดูแล้วนั้นช่างโศก เศร้าและโดดเดี่ยวเหลือเกิน ทําให้ความสดใสร่าเริงของวัน ปกติหายไปโดยสิ้นเชิง

แสงสว่างภายในบ้านที่มืดสลัว ผ้าม่านทั้งหมดต่างก็ถูกดึงปิด ไว้ แสงสว่างทะลุเข้ามาไม่ได้แม้แต่นิดเดียว

“อานหยี”

ถังรั่ว และเซียวเซียวหมอบลงต่อหน้าเธออย่างระมัดระวัง ตะโกนเรียกด้วยน้ำเสียงเบาๆ

ได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นเคย ร่างกายของสังอานหยีก็สั่นคลอนอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นค่อยๆเงยศีรษะขึ้น มองไปที่ทำง สองคน

ตอนที่สัมผัสไปยังใบหน้าของเธอ หัวใจของถังรั่ว เจ็บแสบ ขึ้นมาเล็กน้อย

ดวงตาที่แดงก่า การแต่งหน้าที่ถูกลบออกไปหมด สายตาที่ นองเลือด คิ้วและดวงตาที่เต็มไปด้วยความเศร้าและการโทษ ตัวเองอย่างไม่สามารถบรรยายได้

ถังรั่วชูเห็นสภาพอย่างนี้ ในใจก็รู้สึกไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่

ตอนที่เธอถูกทรยศ ถึงแม้จะได้รับบาดเจ็บ ก็ยังเป็นผู้โดด เดี่ยวที่อยู่เพียงลำพัง

แต่สงอานหยีกลับว่าแม้แต่พ่อแม่ต่างก็โดนลากเข้ามาเกี่ยว พัน ถึงขั้นกับมีความเป็นไปได้ที่จะทำร้ายชายหญิงชราทั้ง สองให้ติดคุก ….

“สังอานหยี แกนี่มันโง่เสียจริง เกิดเรื่องแล้วมาหลบอยู่คน เดียวตรงนี้ทำไม? ฉันกับเซียวเซียวเป็นที่ประดับตกแต่งอย่าง งั้นเหรอ?”

ปากที่พูดด้วยถ้อยคำที่ตำหนิ แต่ถังรั่วชูกลับเอื้อมมือไปโอบ

กอดเธอ

เธอรู้ ในช่วงเวลานี้สังอานหยีต้องการความอบอุ่นและความห่วงใย

สั่งอานหยีโศกเศร้าเสียใจ น้ำตาเริ่มหยดลงมาอย่างเร็วรวด “ถังรั่วชู เซียวเซียว ฮือ ฮือ ฉันควรจะทำอย่างไรดี? ถ้าหากไม่ เป็นเพราะฉัน พ่อแม่ของฉันก็คงไม่กลายเป็นแบบนี้ในตอน

“เรื่องนี้ไม่โทษแก

ถังรั่วชูปลอบใจพร้อมกับตบๆที่หลังของเธอ นัยน์ตาที่เกิด ความโกรธอย่างมาก

บนโลกใบนี้ เรื่องที่สามารถทำให้ถังรั่วชูรู้สึกโกรธ มีไม่เยอะ จริงๆ!

“จริงๆแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

เห็นเพื่อนทั้งสองคนต่างก็เป็นแบบนี้ เซียวเซียวก็อดทนไม่ ไหวแล้วจริงๆ พูดถามออกไปอย่างรีบร้อน

ถังรั่วชูถอนหายใจ รีบปลอบใจส่งอานหยีอย่างรวดเร็ว ให้ เธอไปล้างหน้าล้างตา หลังจากนั้นก็ไปหาของกินที่ตู้เย็นมาให้ เธอ

และในช่วงเวลานี้ ถังรั่วชูก็นำเรื่องราวทั้งหมดที่ตัวเองรู้ พูด คร่าวๆให้ เซียวเซียวฟังรอบหนึ่ง
ฟังมาจนถึงสุดท้าย ใบหน้าของเซียวเซียวก็เย็นชาขึ้นมา ครู่หนึ่ง ภายในแววตาที่งดงามสาดส่องความโกรธออกมา : “เหอะๆ หานยี่เฉิน หยางเชียนเขียนใช่ไหม! อานหยี เอาหมา สองตัวชายหญิงคู่นี้มาให้ฉันจัดการเป็นยังไง? ถึงอย่างไรฉันก็ เพิ่งจะกลับประเทศมา ช่วงเวลาสั้นๆนี้ก็ไม่มีอะไรทำ”

เมื่อสั่งอานหยีได้ยินถึงสองชื่อนี้ สีหน้าก็มืดมนขึ้นทันที นัยน์ตาก็มีความเจ็บปวดและความโกรธแค้นชิงชังกระเพื่อม อยู่ภายใน

หลังจากนั้นไม่นาน เธอกัดฟันพูดด้วยความเกลียดชัง : “สอง คนนั้นฉันไม่สนใจ ตอนนี้ฉันเพียงอยากช่วยให้พ่อแม่พ้นคํา ครหา”

“นังเด็กโง่ เมื่อก่อนฉันยังไม่กลับมา เรื่องนี้สําหรับแกแล้ว บางทีอาจจะยากที่จะจัดการได้ แต่ตอนนี้ฉันกลับมาแล้ว ยัง จะทนมองดูแกโดนรังแกได้? จะว่าไป ถึงจะไม่มีฉันจริงๆ ถังรั่ว ชูก็คงจะไม่เฝ้าดูอย่างนิ่งดูดายหรอกมั้ง? คนที่มีอำนาจสูงส่ง นั้นที่อยู่เบื้องหลังของเธอ ก็คงจะมีอำนาจไม่น้อยไปกว่าฉัน”

เซียวเซียวตบๆที่ศีรษะของสังอานหยี แสงที่เย็นชาภายใต้ แววตาส่องจ้องมองกับถังรั่วชู

สายตาของถังรั่วชูก็แสดงออกมาอย่างดุเดือด พูดกับสังอาน หยีทันที : “เมื่อก่อนที่ฉันยากลำบากนั้น ก็มีแกที่อยู่เคียงข้าง ฉันมาตลอด ตอนนี้ก็ให้พวกเรามาอยู่เคียงข้างแกเถอะ ทาง ด้านคุณลุงคุณป้านั้น พวกเราจะช่วยจัดการเองอย่างน้อยหานยี่เฉินผู้ชายสารเลวคนนั้น ก็เหมือนกับที่แกเคย พูดกับฉัน ได้เห็นสันดานก่อน ได้รับความทุกข์น้อยลง คน สารเลว จะเร็วจะช้าก็จะต้องได้รับผลกรรมตามสนอง”

“อื้ม!”

ได้ยินคำปลอบโยนของถังรั่วชู ในใจของสังอานหยีก็ถือว่า รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย แต่ว่าในใจก็ยังมีความอึดอัดอยู่ไม่น้อยเลย ทีเดียว

มาจนถึงตอนนี้ เธอถึงจะเข้าใจ ถูกคนทรยศ ถูกคนเหยียบ ย่ำความทุ่มเทและความตั้งใจมานับหลายปี มันอึดอัดมากแค่ ไหน

เธอไม่ได้ใจเย็นขนาดนั้นเหมือนกับถังรั่วชู หลังจากที่โดนคน ทำให้บาดเจ็บ สามารถหักห้ามไว้ก่อน แล้วค่อยโต้ตอบ

เธอกลัวว่าตอนที่ตัวเองได้พบเจอสุนัขตัวผู้ตัวเมียคู่นั้น จะ โกรธมากถึงกับพุ่งตรงไปฆ่าพวกเขาทิ้ง!

หลังจากปลอบสังอานหยีแล้วนั้น เซียวเซียวก็เดินออกไปก่อน ถังรั่วชูกังวลว่าให้เธออยู่บ้านเพียงลำพังจะคิดฟุ้งซ่าน จึงลาก เธอไปทำงานที่บริษัทด้วย วางแผนที่จะใช้โอกาสนี้เพื่อเบี่ยง เบนความสนใจของเธอ

สังอานหยีกลับรู้ถึงความคิดในใจของเธอเช่นกัน ดังนั้นเพื่อ ไม่ให้เพื่อนกังวลมาก จึงฝืนทำตัวกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา
และเมื่อถังรั่วชูยุ่งอยู่กับการช่วยสังอานหยีหาวิธีแก้ปัญหา ทันใดนั้นในวงการบันเทิงก็เกิดเรื่องอื้อฉาวขึ้น

ตอนที่ฉินมั้นนีนักแสดงหญิงที่โด่งดัง ในงานเลี้ยงประธาน ของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง ณ เมืองH รายงานตามข่าว ประธานท่านนี้ได้แต่งงานมาหลายปีแล้ว ในครอบครัวยังมี ลูกชายและลูกสาว

หลังจากที่ข่าวได้ถูกกระจายออกไป ‘เมียน้อย’ คนคนนี้ก็เกิด ขึ้นมาบนโลกอินเทอร์เน็ตอีกครั้ง ฉินมั้นนีชื่อนี้ ครองรายการ ค้นหาสิบอันดับแรกบนWeibo เสียงด่าทออย่างนับไม่ถ้วน เสียงที่โจมตีขับไล่ รวมถึงเสียงความผิดหวังของแฟนคลับ ที่รักของตัวเธอเอง ระเบิดขึ้นบนโลกออนไลน์อย่างล้นหลาม

ชื่อเสียงที่โด่งดังของ ฉินมั้นนีในวงการบันเทิง กับกู้รั่วรั่วเมื่อ ก่อนนั้น มันเป็นความแตกต่างระหว่างฟ้ากับดินอย่างสิ้นเชิง ดังนั้น ข่าวอื้อฉาวที่ถูกตีแผ่ออกไป ระดับผลกระทบที่เลวร้าย ก็ถึงจุดที่ไม่เคยมีมาก่อน

เพียงช่วงเวลาหนึ่ง ภาพถ่ายที่ใกล้ชิดของฉินมั้นนีและผู้ที่ทำ ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์คนนั้นก็ถูกแพร่กระจายบนอินเทอร์เน็ต และภาพพจน์ที่สะอาดบริสุทธิ์ที่สร้างขึ้นมาด้วยความยาก ลำบากนั้น ก็ตกลงไปในจุดที่ต่ำสุดอย่างแท้จริงแล้ว
เมื่อถังรั่วชูเห็นข่าวนี้ ใบหน้าก็ตกตะลึง

เธอพลิกดูรูปถ่ายในข่าว ก็พบว่ามีหลายรูปที่เป็นภาพของ เมื่อคืนวานที่อยู่คลับมิยิน นอกจากนี้ยังมีรูปที่ถูกถ่ายตอนเปิด ห้องและสถานที่อื่นๆอีกประปราย

เมื่อนับๆดูแล้วนั้น อย่างน้อยก็ยี่สิบรูปขึ้น เห็นได้ชัด ฉินมั้นนี ถูกสื่อตามมา มันไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นวันสองวัน

ถังรั่วชูอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

วงการบันเทิงช่างล้ำลึกเสียจริง ดาราตัวน้อยต่างก็ห่างหาย ไปแล้ว เหมือนกับฉินมั้นนี ไม่มีชีวิตความเป็นส่วนตัวเลย เมื่อ โดนคนจับจุดอ่อนได้ นั้นก็เป็นการตกจากสวรรค์ลงไปสู่นรก

โดยปริยาย

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เธออยากกลับมาโด่งดังอีกครั้ง เกรงว่าก็ น่าจะยากมาก

แน่นอนว่า ไม่ว่าโลกภายนอกจะครึกครื้นมากแค่ไหนสำหรับ ข่าวใหม่ของ ฉินมั้นนี ก็ไม่ใช่ธุระอะไรของเธอ

แต่ว่า ถังรั่วชูก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้ หมายความว่าฉินมั้นนีจะไม่ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้

ณ ขณะนี้ ในห้องพักผ่อนส่วนตัวภายในกองละคร ฉินมั้นนีที่ กำลังทุบทำลายสิ่งของต่างๆด้วยความโกรธ โดยปกติแล้วบนใบหน้ามักจะมีรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ ในตอนนี้มีแต่ความแค้น และดุร้ายอย่างไม่พอใจ

“สมควรตาย สมควรตาย ถังรั่วชูสมควรตาย คิดไม่ถึงว่าแก จะทำอย่างนี้กับฉัน!”

เครื่องสำอางที่เกลื่อนกลาดอยู่บนพื้น กระจก เสื้อผ้า….ไม่ เพียงแค่สิ่งของที่สามารถทิ้งขว้างได้ เกือบจะทั้งหมดถูกทิ้งลง บนพื้น ช่างแต่งหน้าและผู้ช่วยหลายคนที่อยู่ข้างๆ เห็นอย่าง นั้นก็ไม่กล้าที่จะเปล่งเสียงพูดออกมา เห็นได้ชัดว่าไม่ต้องการ สัมผัสกับความซวยของฉินมั้นนีที่ทำให้โกรธจนขึ้นสมอง

เป็นแบบนี้อยู่นาน อารมณ์โกรธของฉินมั้นนีก็จางหายไปเล็ก น้อย แต่สีหน้าก็ยังคงมืดมนเช่นเคย

น้ำเสียงที่เย็นชาของเธอ ถามผู้ช่วยอย่างเยือกเย็น : “ทาง ด้านบริษัทนั้นเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?”