ตอนที่ 82 ฝากไหวก่อนเถอะ

ตอนที่ 82 ฝากไหวก่อนเถอะ

การถ่ายทําโฆษณาของกู้รั่วรั่วถูกบังคับให้หยุด ถังรั่วช ว่างจนเบื่อ ก็เลยไปคุยกับพนักงานคนอื่นๆ

ล้วนเป็นเพื่อนร่วมงาน อีกอย่างถังรั่วชูเป็นคนสวยและ ช่างพูด ไม่นานเขาก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของทุกคน

ระหว่างที่พูดคุยนั้น ก็ได้ยินเสียงของช่างไฟข้างๆคนหนึ่ง พูด : “แต่ไหนแต่ไรไม่เคยเห็นคนที่มีทักษะการแสดงแย่ ขนาดนี้ แม้แต่ผู้มาใหม่ ก็ไม่เลวร้ายขนาดนี้

“นี้ตั้งแต่ทำอาชีพนี้มา ครั้งแรกที่เห็นสั่งเทคถ่ายใหม่ เยอะขนาดนี้ ทำสถิติใหม่จริงๆ ไม่รู้ว่าสปอนเซอร์คิดยังไง ถึงได้เอาเธอมาเป็นพรีเซนเตอร์”

“ฉันยกกระดานไฟ ปวดมือไปหมด ผู้กำกับก็เหมือนจะ

โมโหมาก

ทุกที่ที่ได้เข้ามาในหูเต็มไปด้วยเสียงบ่นเกี่ยวกับกู้รั่วรั่ว หลังจากได้ฟังถังรั่วชู ก็ไม่ได้วิจารณ์ใดๆ
ฝีมือการแสดงของกู้รั่วรั่วเป็นเสียงเดียวกันว่าแย่ มีผลอ อกมาเป็นแบบนี้ ก็เข้าใจได้

สําหรับเหตุผลที่สปอนเซอร์ขอให้เธอถ่ายทำโฆษณา คิด แล้วน่าจะเพราะกู้รั่วรั่วได้รับการติดตามจำนวนมาก ด้วย ความช่วยเหลือของจี้หยินเฟิง ดังนั้นจึงมาถึงมือเธอ

ถังรั่วชูอดไม่ได้ที่กัดริมฝีปาก

ผู้หญิงคนนั้นได้แต่คิดที่จะจัดการเธอ กลับมองข้ามการ อยู่ในวงการบันเทิงนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย แม้ว่าเบื้องหลังเธอ จะแข็งแค่ไหน ถ้าไม่มีฝีมือการแสดง ยังคงทำอะไรไม่ได้ อยู่ดี

คิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ ถังรั่วชูอดไม่ได้ที่จะยิ้ม สำหรับเรื่องที่กู้ รั่วรั่วถูกคนวิจารณ์ เธอไม่มีความสงสารแม้แต่นิด

“ถังรั่วชู”

เสี่ยวอ้ายเดินมาจากด้านหลังแล้วเรียก ลักษณะท่าทาง นั้นมีอาการที่จะกลั่นคุณ ง
“มีเรื่องอะไร?”

ถังรั่ว ยกคิ้วขึ้น ถามอย่างเย็นชา

เสี่ยวอ้ายเดินมายืนตรงหน้าเธออย่างรวดเร็ว ในมือยื่นพัด อันหนึ่งมาให้ พูดว่า : “ทางบริษัทต้องการให้คุณพยายาม สร้างความสัมพันธ์ที่กลมกลืนกับรั่วรั่ว พอดีรั่วรั่วกำลังพัก ผ่อน อากาศร้อนขนาดนี้ คุณไปพัดให้เธอหน่อย และเดี๋ยว ฉันจะถ่ายภาพนี้ไว้ แล้วโพสต์ในเว็บ

พอได้ยินคำพูดของเสี่ยวอ้าย ถังรั่วซูก็ตกใจ จ้องมองเธอ ด้วยสายตาเย้ยหยันทันที ยิ้มแล้วพูด : ให้ฉันไปพัดให้กู้ รั่วรั่วเหรอ?”

“ใช่แล้ว เนื่องจากต้องการชี้แจง อย่างน้อยก็ให้สมจริง หน่อย ไม่งั้นชาวโซเชียลจะเชื่อได้ยังไง?

เสี่ยวอ้ายพูดอย่างตรงไปตรงมา ทั้งหมดเหมือนให้ถังรั่ว ชเป็นคนใช้

ดวงตาที่สวยงามของถังรั่ว ก็หรี่ลง :

“หลินเสี่ยวอ้ายฟ้ายังไม่มีดเลย คุณก็เริ่มจะฝันแล้วเหรอ? คุณคิดว่า ฉันจะ โง่ไปเป็นคนใช้ให้กู้รั่วรั่วเหรอ?”

“ถังรั่วซ นี่คณอยากจะขัดคําสั่งของบริษัทเหรอ?”

เสี่ยวอ้ายแทบจะคาดได้ว่าถังรั่วซูจะต้องปฏิเสธ ทันใดนั้น ก็หัวเราะขึ้นมา แค่เอาชื่อเสียงของบริษัทมาชมเธอ

ถังรั่วชูได้ยินแล้ว ก็ยิ้มอย่างเยือกเย็น : “หลินเสี่ยวอ้าย เอาบริษัทมาพูดให้น้อยหน่อย ที่นี่ไม่ใช่บริษัทสือรุ่ย ถ้า คุณต้องการสร้างภาพหลอกๆแบบนั้น ฉันสามารถให้ความ ร่วมมือได้ แต่ไม่ต้องการเล่นกลเม็ดเหล่านี้ ฉันมาที่นี่ ก็ไม่ ได้มาเพื่อปฏิบัติกู้รั่วรั่ว

“ถังรั่วช คุณ……”

เสี่ยวอ้ายคิดไม่ถึงว่าถังรั่วจะดื้อรั้นไม่เชื่อฟังขนาดนี้ สีหน้าเปลี่ยน อยากด่าออกไป แต่คำพูดยังพูดไม่จบ กลับ เห็นสายตาของถังรั่วชูท้าทายขึ้นมา

“ทําอะไร? อยากจะสั่งสอนฉัน?” เธอเม้มริมฝีปากเยาะ เย้ย ว่า : “ฮาฮา งั้นเอาอย่างงี้ไหม คุณไปเรียกกู้รั่วรั่วมา พัดให้ฉันเป็นไง? แบบนี้คุณก็ถ่ายรูปได้ โพสต์ในเว็บ ทําให้คนรู้ว่าความสัมพันธ์ของฉันกับเธอเข้ากันได้

“ฝันไปเถอะ ! ”

หลินเสี่ยวอ้ายพูดโดยไม่ได้คิด

หลังจากพูดจบ ถังรั่ว แววตาก็เย็นชาทันที : “ในเมื่อเป็น แบบนี้ คุณมีหน้าอะไรมาขอให้ฉันทำแบบนี้? กลับไปบอกกู้ รั่วรั่ว ถ้ายังจะอยากได้คืบจะเอาศอกอยู่ ระวังฉันจะสลัดมือ ทิ้งไม่ทํามันแล้ว

ท่าทางของถังรั่วซูไม่ยอมแต่ไม่ก้าวร้าวเกินไป ตลอดมา กู้รั่วรั่วใช้ทุกวิถีทางต้องการให้เธออับอาย เธอรู้ดีคุณใจ

ผู้หญิงคนนั้น ยังคิดว่าจะคุณล้งเธอได้ง่ายๆเหรอ?

เห็นว่าถังรั่วชูไม่อ่อนข้อขนาดนี้ ความเย่อหยิ่งจองหอง ของเสี่ยวอ้ายก็หยุดนิ่งไปชั่วขณะ ต่อมาก็กัดฟันแน่น ได้ แต่ร้อนเป็นไฟแล้วเดินจากไป

พอเธอไปแล้ว ถังรัวชูก็ถอนสายตากลับมา ก็ขี้เกียจที่จะใส่ใจพวกเธอ

กู้รั่วรั่วเห็นเสี่ยวอ้ายไปนานขนาดนั้น สีหน้าเริ่มไม่พอใจ เล็กน้อย สรุปกลับเห็นเธอกลับมาคนเดียว สายตาอดไม่ ได้ที่จะมองต่ำลง : “ถังรั่วซูล่ะ?”

สีหน้าเสี่ยวอ้ายไม่ค่อยดีหน่อยๆ ระหว่างที่ลังเล ก็เล่า เรื่องที่ถังรั่วชูพูดเมื่อกี้ไปรอบหนึ่ง

พอฟังคำพรรณนาของเสี่ยวอ้ายเสร็จ กู้รั่วรั่วโกรธมาก ลุกขึ้นจากที่นั่ง ด่าว่า : “นางแพศยา ! ”

เสี่ยวอ้ายยืนอยู่ด้านหลัง ถามอย่างสั้น ๆ : “รั่วรั่ว ตอนนี้ จะทำยังไง? ผู้หญิงคนนั้นไม่ว่าจะพูดดีหรือร้ายก็ไม่สนใจ พวกเราจนใจกับเธอแล้วจริงๆ

กู้รั่วรั่วไม่ตอบ แต่ว่าเพราะความโกรธ ใบหน้าจึงได้หักงอ ไปหมดแล้ว เธอกัดฟันและมองไปที่ด้านหลังของถังรั่วชูที่ อยู่ไกลๆ ภายใต้แววตาเต็มไปด้วยความชั่วร้าย

กู้รั่วรั่วก็รู้ว่าตอนนี้ไม่ง่ายที่จะจัดการถังรั่วชู แต่สิ่งที่ทําให้เธอรู้สึกร้อนเป็นไฟนั้นหลังของผู้ชายที่ด้านหลังของ ถังรั่วชคนนั้น

ออกมาครั้งนี้ ความคิดของเธอเดิมทีจะหาโอกาสทําให้ ถังรั่วชูอับอาย และอยากจะสั่งสอนเธออย่างหนัก กลับคิด ไม่ถึงว่า ทําให้คนอับอายไม่ได้ กลับถูกทําให้อับอายเสีย เอง

กู้รั่วรั่วเกลียดจัด ยิ่งเต็มไปด้วยความอิจฉา

นางแพศยาคนนั้น ทำไมต้องมีชีวิตที่ดีกว่าเธอทุกครั้ง?

ทั้งผู้ชาย ฐานะ แม้แต่ทรัพย์สินของตระกูลถัง ทุกครั้งที่ เธอต้องมองขึ้นไปหาเธอ ตลอดจนต้องยืมจมูกเธอหายใจ เพื่อเอาชีวิตรอด

ความรู้สึกนี้ เธอทนมามากพอแล้ว !

“รั่วรั่ว ? ”

สายตาเห็นรั่วรั่วสีหน้าเปลี่ยนกำลังเหม่อลอย เสี่ยวอ้าย และเสี่ยวเหม่ยสองคนอดไม่ได้ที่จะหวั่นใจ
รั่วร้วหายใจเข้าล็กๆเฮือกหนึ่ง กดทับความโกรธภายใน ใจ พูดด้วยเสียงที่เยือกเย็น : “ไม่เป็นไร ต่อไปยังมี โอกาสจัดการเธอ ไป ให้เธอมาถ่ายภาพต่อ ครั้งนี้ปล่อย เธอไปก่อน

เสี่ยวอ้ายพยักหน้า ไปเรียกถังรั่วชูอีกครั้ง ครั้งนี้ถังรั่วชูก็มาแล้ว แต่สีหน้ามีอาการเย็นชาเล็กน้อย เธอยืนอยู่ต่อหน้าคนสองสามคน ค่อนข้างไม่ทนแล้วพูด ว่า : “จะถ่ายก็รีบถ่ายเถอะ”

การแสดงออกของกู้รั่วรั่วและพวกเสี่ยวอ้ายนั้นดู แข็งกร้าวอย่างเห็นได้ชัด ทันใดนั้นรั่วรั่วหายใจเข้าลึก ๆ สัมผัสแห่งความอดกลั้นฉายประกายอยู่ใต้ดวงตา พยัก หน้าให้กับเสี่ยวอ้าย

เสี่ยวอ้ายพูดกับถังรั่วอย่างเย็นชา : “ไปยืนข้างๆรั่วรั่ว เถอะ”
ถังรั่วซูเม้มปาก แล้วไปยืน จากนั้นยืนเคียงข้างกับกู้รั่วรั่ว

สองคนยืนด้วยกัน คนหนึ่งแสดงออกว่าไม่แยแส อีกคน ระงับความโกรธ ดูยังไงก็ไม่ลงรอยกัน

ผ่านไปสักพัก ทันใดนั้นถังรั่วชูก็ยิ้มอย่างเย็นชา : “กู้รั่ว รั่ว ทุกคนยุ่งมาก หากคุณยังทำหน้าแบบนี้อยู่ งั้นฉันคิดว่า อย่าถ่ายเลย”

กู้รั่วรั่วหายใจเข้าลึกๆเฮือกหนึ่ง มองไปที่ถังรั่วชูตัวต่อตัว สุดท้ายยิ้มออกมา

แต่ว่ารอยยิ้มนั้นกลับไม่เป็นมิตร ตลอดจนมีบรรยากาศ เหมือนเข็มทิ่มแทงกันแผ่ออกมา

“ถังรั่วชู คุณก็อย่าดีใจไปหน่อยเลย คุณคิดว่าฉันจะ จัดการคุณไม่ได้จริงๆเหรอ?”

“ฮาฮา มีแผนอะไรรีบเอาออกมาใช้ ฉันตั้งรับตลอด

ถังรั่วชูยิ้มอย่างเย้ยหยัน สีหน้าแทบจะไม่กลัว
คุณัมของกู้รั่วรั่วกระตุกแรงๆสองสามครั้ง มีความเศร้า หมองในดวงตา จากนั้นพึมพำว่า : “คอยดูฉันเถอะ”