ตอนที่77 เหมือนโดนลากไปตบกลางสี่แยก

ตอนที่77 เหมือนโดนลากไปตบกลางสี่แยก

ถังรั่ว เดินไปรับบัตรขึ้นเครื่อง ทีแรกคิดว่าตั๋วเครื่องบิน น่าจะเป็นชั้นประหยัด แต่ที่ไหนได้ ดันเป็นชั้นเฟิร์สคลาส!!

ถังรั่วชูแปลกใจเป็นอย่างมาก ในใจแอบคิดว่า บริษัทใจ กว้างขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน แต่ก่อนที่เธอออกเดินทาง ไปต่างจังหวัด จ่ายแค่ค่าตั๋วเครื่องบินชั้นประหยัด

แต่เธอก็คิดอีกมุมว่า คงเป็นเพราะรั่วรั่วค่อนข้างจะ พิเศษ เธอและคนอื่นๆที่มาด้วยน่าจะได้นั่งชั้นดี ๆไปด้วย

ตอนที่ถังรั่วชูคิดเช่นนี้ เธอก็รู้สึกใจดส่งไม่น้อย แล้วเก็บ ของไว้ เดินย้อนกลับมาที่ที่พวกกู้รั่วรั่วยืนอยู่

แต่ครั้งนี้ ถังรั่วชูบังเอิญได้เห็นที่ข้างหลังของรั่วรั่วนั้น คือจี้หยินเฟิง

ชายคนนั้นสวมชุดสูทยังคงเป็นภาพของเจ้าชายที่สง่างาม แต่เมื่อสายตาของเมื่อเขาสัมผัสกับถังรั่วชู เห็นได้ชัดว่าแววตามีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย

ถังรั่ว ทำเป็นไม่เห็น ยืนข้างๆอย่างไม่มีการโต้ตอบใด ๆ แม้แต่คําทักทาย

จี้หยินเฟิงเงียบไป ก่อนที่เหมือนจะพูดอะไรออกมา สัก พักกู้รั่วรั่วก็พูดขึ้น “หยินเฟิง ฉันบอกแล้วไงว่าจะดูแลตัว เองให้ดี ๆ คุณก็ยุ่ง ยังมาหาฉันอีก เหนื่อยแย่เลย ขอบคุณ นะคะ”

“รั่วรั่ว แน่นอนว่าท่านประธานจะต้องเอ็นดูคุณ การที่คุณ ได้แต่งงานกับผู้ชายที่เก่งอย่างประธานนั้น น่าอิจฉาจัง เลยค่ะ”

เสี่ยวอ้ายก็อวดสุดฤทธิ์ ในสายตามีความชื่นชมที่ไม่ สามารถซ่อนได้

ผู้ช่วยของผู้รั่วรั่วเสี่ยวเหม่ยก็เสริมว่า “ท่านประธานจี้กับ รั่วรั่วของเราเนี่ย เหมาะสมกันเหมือนกับกิ่งทองใบหยก ถ้าแฟนของฉันในอนาคตจะดีได้สักเสี้ยวของท่านประธาน จี้ ฉันคงจะสำลักความสุขตาย

เสียงของทั้งสามไม่ได้ดังมาก แต่แน่นอนว่าตั้งใจพูดให้ถังรั่วซูได้ยิน เพราะน้ำเสียงที่เยาะเย้ยนั่น แสดงออกว่า จี้หยินเฟิงรักกู้รั่วรั่วแค่ไหน

ถังรั่ว ที่ยืนอยู่ไม่ไกล ก็เห็นว่าในตาของทั้งสามนั้นสะใจ แค่ไหน เธอก็อดที่จะเยาะอย่างเย็นชาไม่ได้

ถ้าหากว่า เธอไม่ได้พบกับลูซือจิ่น แล้วมาเจอเหตุการณ์ แบบนี้ เธอน่าจะเป็นทุกข์น่าดู

แต่ตอนนี้ เธอคิดว่าการโอ้อวดของรั่วรั่ว มันตลกจริงๆ

เธอก็ไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไร จนสีหน้าของทั้งสาม เงื่อน

กู้รั่วรั่วอยากเห็นท่าทีของถังรั่วซูแย่ จึงส่งสายตาไปให้ เสี่ยวอัสย

เสี่ยวอ้ายได้รับสัญญาณของกู้รั่วรั่วแล้วพูดกับถังรั่วชูว่า “ใช่แล้ว รั่ว ครั้งนี้บริษัทจองให้เรานั่งชั้นประหยัดกัน หมด แต่ท่านประธานจี้น่ะสิ ไม่อยากให้รั่วรั่วต้องนั่งแบบ หลังขดหลังแข็ง ก็เลยเปลี่ยนเป็นนั่งชั้นธุรกิจให้ ฉันกับ เสี่ยวเหม่ยก็ได้เปลี่ยนด้วย ยกเว้นเธอ เธออยากจะเปลี่ยนด้วยไหมล่ะ?”

“ชั้นธุรกิจ?”

ถังรั่วชูถึงกับอึ้ง มองไปที่พวกเขาอย่างงง ๆ

เสี่ยวอ้ายพูดอย่างภูมิใจว่า “ก็ใช่น่ะสิ ทีแรกก็กะจะเปลี่ยน ไปนั่งชั้นเฟิร์สคลาสอยู่หรอกนะ แต่มันดันเต็มนี่สิ ก็เลยได้ นั่งแค่ชั้นธุรกิจอ่ะ แต่ถ้าเธออยากจะเปลี่ยนล่ะก็ขอให้บอก มา ท่านประธาน พร้อมจัดการให้ ”

ความหมายที่เสี่ยวอ้ายต้องการจะสื่อง่ายๆคือ ถ้าถังรั่ว ชูคิดอยากจะเปลี่ยนที่นั่ง งั้นก็จะต้องยอมก้มหัวให้กับจี้ หยินเฟิง เพียงแค่เธอเอ่ยปากขอ ก็เหมือนก้มหัวให้กับกู้รั่ว รั่วด้วย

ถังรั่วชูไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ใช้สายตาที่แปลกๆจ้อง มองไปยังพวกนั้น

ในเมื่อบริษัทจองให้เป็นตั๋วชั้นประหยัด แล้วทำไมเธอถึง ได้ตั๋วของชั้นเฟิร์สคลาสมาล่ะ?

ถังรั่วชูคิดยังไงก็คิดไม่ออก
เสี่ยวอ้ายเมื่อเห็นว่า ถังรั่ว ไม่ได้พูดอะไร ก็เข้าใจว่าเธอ ต้องลังเลอยู่แน่ ๆ ก็เลยอดที่จะเชิดหน้าชูตาบอกต่อว่า “จริงๆแล้ว ถ้าจะเปลี่ยนตั๋ว มันก็ไม่ได้ยากอะไรนะ แค่เว้า วอนมาสักคำ รั่วรั่วดีสะขนาดนี้ จะต้องเปลี่ยนตั๋วให้เธอได้ อย่างแน่นอน”

“เสี่ยวอ้าย เมื่อกี้เธอบอกมันไปว่ายังไง ตั๋วชั้นธุรกิจใน เดียวเอง ให้มันก็จบๆไป

กู้รั่วรั่วพูดออกมาบ้าง ทำราวกับว่ากำลังสงสัยเธอยู่

เมื่อถังรั่วชูได้ยิน ก็ได้ตอบกลับไปว่า “ไม่จำเป็น เพราะที่ นั่งของฉันเองตอนนี้ก็สบายมากอยู่แล้ว”

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น จะให้เธอคนที่ได้รับตั๋ว ชั้นเฟิร์สคลาสไปเอ่ยปากขอกู้รั่วรั่วว่าจะแลกตั๋วชั้นธุรกิจ เธอนี่คงหัวโดนประตูบีบหรือมั้ง

“เหอะ ๆ ทำไมมันถึงได้โง่อย่างงี้ “

เมื่อเสี่ยวอ้ายเห็นถึงรั่ว ไม่ยอม ก็อดที่จะบ่นออกมาไม่ ได้ ท่าทีเหมือนกับตัวเองอยู่เหนือกว่า ดีกว่าอย่างงั้น
แต่ถังรั่วซูก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร แต่ก็ยิ้มเยาะในใจ

เธอเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า ถ้าพวกนี้ได้รู้ว่า เธอได้ นั่งชั้นเฟิร์สคลาส พวกเขาจะทำหน้ากันยังไง

หลังจากที่รออยู่ในเกทเกือบสิบนาที ได้เวลาเครื่องบิน กําลังจะออกแล้ว

ทุกคนเข้าตรวจสแกนเสร็จ ก็ขึ้นเครื่อง พวกกู้รั่วรั่วทั้งสี่ ก็ได้หาที่นั่งของตัวเองในชั้นธุรกิจอย่างรวดเร็ว

จังหวะตอนที่กำลังจะนั่งลง ก็เห็นว่าถังรั่วได้เดินไปยัง ส่วนชั้นเฟิร์สคลาส ก็อดที่จะขำเยาะเย้ยไม่ได้ว่า “นี่ ถังรั่วชู ทางไปชั้นประหยัดอีกทางนึงนะ เธอเดินผิดแล้ว

ถังรั่วชูหันมามองทั้งสี่คน โดยไม่ได้โต้ตอบใด ๆ และได้ เข้าไปนั่งที่ชั้นเฟิร์สคลาสต่อ

เมื่อเห็นว่าถังรั่วชูเข้าไปนั่งที่ชั้นเฟิร์สคลาสแล้วไม่มีคน ห้ามหรือไล่ สีหน้าของกู้รั่วรั่วก็เปลี่ยนไป เหมือนตอนนี้หน้าชาไปหมด

เธอจึงหันไปถามจี้หยินเฟิงอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “หยิน เฟิงคะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น! ไหนคุณบอกว่าชั้นเฟิร์สคลาส คนเหมาไว้หมดแล้วหนิคะ?”

“ใช่ โดนจองไปหมดแล้ว”

จี้หยินเฟิง ขมวดคิ้วเหมือนจะยังไม่เข้าใจ

“คนอย่างถังรั่วซูเนี่ยนะ จะไปมีปัญญาเหมาชั้นเฟิร์สคลาส ได้?”เสี่ยวอ้ายอดที่จะถามไม่ได้ เพราะไม่เชื่อว่าถังรั่วจะ มีปัญญาขนาดนี้

กู้รั่วรั่วคงคิดไปอย่างงั้นเหมือนกัน

เพราะว่าเธอคิดว่าตัวเองได้นั่งชั้นธุรกิจแล้วก็ได้ชนะถ้ว รั่งครั้งหนึ่งแล้ว แต่ผู้หญิงคนนี้กลับเดินเข้าไปชั้นเฟิร์ส คลาสอย่างสบายๆ รั่วรั่วในตอนนี้รู้สึกเลือดหัวกำลังจะ แตก และหายใจไม่ออกด้วย

“ไปถามสิ ว่าเกิดอะไรขึ้น
หลังจากสักพักหนึ่ง รั่วรั่วก็ได้ออกคำสั่งกับเสี่ยวอ้าย

อย่างโมโห