ตอนที่ 60 วางยา

ตอนที่ 60 วางยา

“เธอคิดว่าไงล่ะ? หึหึ เป็นไง ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนทรงตัว ไม่ค่อยได้ ร่างกายร้อนวูบวาบ แล้วก็โหยหาผู้ชายใช่ไหม ล่ะ?”

กู้รั่วรั่วแสยะยิ้มแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าเธอ แล้วยิ้มอย่าง มีเลศนัย

ถังรั่วชูรู้ตัวแล้วว่าเธอวางยา

แต่ทว่าเธอโดนกู้รั่วรั่ววางยาตอนไหนกัน?

เธอระมัดระวังตัวจากกู้รั่วรั่วมาตลอด เธอระแวดระวังเป็น อย่างมาก มันเกิดขึ้นตอนไหนกันแน่

ภาพต่างๆ เข้ามาในหัวของเธอ ในที่สุดเธอก็นึกได้แล้ว เธอโกรธจนตัวสั่น

ก่อนที่เธอจะขึ้นไปข้างบน เธอสั่งแม่บ้านให้เอาชาแก้เมา มาให้ ต้องเป็นตอนนั้นแน่!
แต่แม่บ้านไม่น่าจะคิดร้ายกับเธอ กู้รั่วรั่วต้องหาโอกาส ใส่ยาลงไปแน่ๆ

“กู้รั่วรั่วเธอมันร้ายกาจจริงๆ”

ทันใดนั้น ความอับอายและความโกรธก็แผ่ซ่านไปทั่วตัว

กู้รั่วรั่วยิ้มอย่างร้ายกาจ “ใครใช้ให้เธออยู่เหนือกว่าฉัน ล่ะ? หึหึถังรั่วชู เธอเหยียบย่ำฉันตลอดไม่ใช่เหรอ ครั้งนี้ ฉันจะคอยดูสิว่าเธอจะบริสุทธิ์อีกไหม ผู้ชายที่ดีเลิศของ เธอคนนั้น ยังจะบอกว่าเธอบริสุทธิ์และมีเกียรติอีกหรือ เปล่า…”

พูดพลาง กู้รั่วรั่วก็หันไปยิ้มให้หลิน “คุณชายหลิน ฝาก น้องสาวฉันด้วยนะ คุณต้องปฏิบัติกับเธอดีๆ ล่ะ”

“วางใจเถอะ คนสวยที่บอบบางขนาดนี้ ผมจะปฏิบัติไม่ดี กับเธอได้ยังไงล่ะ

หลินยิ้มแล้วเดินเข้ามาเพื่อที่จะดึงถังรั่วชูออกไป

เขาจับมืออันอ่อนนุ่มของเธอ ใจของเขาเต้นตึกตัก
ตอนนี้ถังรั่วชูเกือบจะไม่มีสติแล้ว เธอรวบรวมสติและแรง ที่หลงเหลือยู่ ผลักเขาออกไป

หลินไม่ทันได้ตั้งตัว ถูกเธอผลักจนเกือบล้ม เขา หงุดหงิด “อุตส่าห์ไว้หน้า แต่ไม่รับไว้เอง คิดว่าเธอสูงส่ง ขนาดไหนกัน?”

ในใจของถังรั่วชูเต็มไปด้วยความหวาดกลัว จิตใต้สำนึก บอกให้เธอวิ่งกลับไปในห้องโถง

แค่เข้าไปข้างในเธอก็จะปลอดภัย

แต่ทว่าหลินไม่ให้โอกาสเธอได้ทำเช่นนั้น เขากระชาก เธอด้วยความรุนแรง

ถังรั่วชูที่ยืนไม่อยู่แล้ว แค่โดนเขาลากทีเดียวก็เกือบจะ ตกจากบันได

ขณะนั้นเอง ไม่รู้มีแรงจากไหนมาดึงเธอตัวเธอเข้าไปใน อ้อมแขน

การมาของบุคคลดังกล่าวค่อนข้างกะทันหันจนทำให้กู้รั่ว รั่วและหลิน ไม่ทันได้ตั้งตัว
ถังรั่วซูก็อึ้งไปเช่นกัน เธอยกมือขึ้นกำลังจะแล้วเขาออก ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาข้างหู “ผมเอง ไม่ต้องกลัว ไม่เป็นอะไรแล้ว”

น้ำเสียงที่คุ้นเคย บวกกับกลิ่นกายของเขา ทำให้ใจของ เธอรู้สึกปลอดภัย

เธอกำเสื้อเขาแน่นแล้วซุกเข้าไปในอ้อมอกของเขา เธอ พรูลมหายใจออกมา ความร้อนราวกับจะจากส่วนออกมา จากร่างกายของเธอ

ชายหนุ่มดูออกแล้วว่าเธอถูกวางยาสายตาเขาเต็มไป ด้วยความขุ่นมัว ความโกรธพุ่งขึ้นมาในทันที

สู้ซึ่งเหยาที่มาด้วยกัน ยืนขวางหน้าเขาไว้ เขาจ้องริวจิ๋ว และหลินด้วยความโกรธ “พวกนายมันขี้ขลาดจริงๆ ถึงกับ ต้องวางยาเธอเลยเหรอ

กู้รั่วรั่วสะดุ้งโหยง เธอไม่คิดว่าผู้ชายที่มีความสัมพันธ์ไม่ ธรรมดากับถังรั่วชูจะปรากฏตัวที่นี่

หลินก็อึ้งกับคำด่าของสู้ซึ่งเหมาเช่นกัน เขาเลยพูดออก ไปด้วยความโมโห “แกเป็นใคร รีบให้คนที่อยู่ข้างหลังแกปล่อยเธอเดี๋ยวนี้”

“แกนี่มันสวะจริงๆ”

ล้ซึ่งเหยามีสีหน้าดูถูก สายตาเต็มไปด้วยความเย็นชา

ขณะนั้นเอง สติของถังรั่วชูก็หายไปเป็นที่เรียบร้อย เธอ พยายามซุกเข้าไปในอ้อมอกของเขา มือนั่นก็ยุกยิกอยู่ตรง หน้าอกของเขา

ลูซือจิ่นก้มหน้าลงมองผู้หญิงที่อยู่ในอกของเขา

ตอนนี้เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ สายตาเย็นยะเยือกจน ทำให้คนหวาดกลัว

แต่เมื่อเห็นสภาพของถังรั่วชูแล้ว เขาทำได้เพียงอดกลั้น ความรู้สึกที่อยากจะฆ่าคนเอาไว้ เขาอุ้มเธอขึ้นมา แล้ว หมุนตัวกำลังจะเดินออกไป

“ไอ้เลว แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร กล้าดียังไงมาแย่งผู้หญิง ของฉัน”
เมื่อเห็นถังรั่วชูโดนผู้ชายที่สวมเสื้อดำคนนั้นพาไปหลิน

โมโหขึ้นมาทันที เขาตะโกนใส่หน้าซึ่งเหยา

กู้รั่วรั่วกลัวจนต้องค่อยๆ ถอยไปข้างหลัง

เพราะเธอรู้ดีว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้านั้นน่ากลัวขนาดไหน

ลูซึ่งเหยาหรี่ตาลงแล้วมองหลิน “ไหนลองพูดคำนั้น ใหม่สิ แกพูดว่าเธอคือผู้หญิงของใครนะ?”

“ของฉันถังรั่วชูคือผู้หญิงที่ฉันชอบ”

หลินตะโกนเสียงดัง ไม่มีแม้แต่ความละอายใจ

ล้ซึ่งเหยาหัวเราะแล้วก้าวขึ้นมา “แกมันขยะ เฮงซวย เหมาะกับเธอตรงไหน?”

ขณะนั้นเอง เขาเตะหลินอย่างแรงจนร่างนั่นลอยไปชน กำแพงแล้วสลบไป

กู้รั่วรั่วตกใจจนหน้าซีดเผือด สั่นไปหมดทั้งตัว เธอจะวิ่งกลับไปในงาน

แต่ทว่าผู้ซึ่งเหยาไม่ปล่อยเธอไว้ เขากระชากกู้รั่วรั่วเข้า มา ยกมือขึ้นเหมือนจะฟาดลงไป “อย่าคิดว่าฉันเป็นสุภาพ บุรุษ แล้วไม่กล้าทำผู้หญิงนะ กล้าดียังถึงทำกับเธอแบบ นั้นรนหาที่ตายชัดๆ”

กู้รั่วรั่วที่โดนมือนั่นฟาดผ่านหน้าเธอไป ตาเธอพร่าไป หมด เธอกรีดร้อง สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นซีดเผือด

“ถ้านายกล้าทำร้ายฉัน ฉันจะเรียก รปภ. มาทันที”

“ทำร้ายเธอมันยังน้อยไป ถ้าไม่กลัวว่ามือฉันจะสกปรก

ฉันฆ่าเธอไปแล้ว”

ผู้ซึ่งเหยา พูดด้วยความน่ากลัว ใบหน้าหล่อเหลาในตอน นี้ไม่หลงเหลือความอ่อนโยนแล้ว

กู้รั่วรั่วกลัวขึ้นมาทันที

เพราะว่าผู้ชายคนนี้ดูแล้วไม่ใช่คนที่จะทนอะไรได้ เขาพูด อะไรก็ต้องทำแบบนั้นอย่างแน่นอน
“ถ้ายังมีครั้งหน้าอีก เธอจะไม่มีแม้แต่โอกาสจะมานั่ง

เสียใจ”

เขาทิ้งคำพูดที่โหดร้ายเอาไว้แล้วก็หมุนตัวเดินจากไป