ตอนที่ 56 ทําให้อับอาย

ตอนที่ 56 ทําให้อับอาย

คืนวันต่อมาหลังจากที่โครงการเสร็จสิ้นยังชั่ว ได้รับ โทรศัพท์จากถังสัง

สองพ่อลูกคุยกันอยู่ครู่หนึ่ง ก็จบบทสนทนาลง

สู้ซือจิ่นสวมกอดถังรั่วจากข้างหลัง คางของเขาเคยอยู่ บนไหล่เธอ เขาถามด้วยเสียงเบา “พ่อคุณโทรมามีเรื่อง อะไรหรือเปล่า?”

ถังรั่วชูหันหน้าไปหาเขาแล้วพิงตัวลงในอ้อมอกของเขา เธอยิ้ม “ไม่มีอะไรค่ะ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดครบรอบของพ่อ ฉัน เขาให้ฉันกลับไป

“แล้วคุณอยากกลับไปไหม?

สู้ซือจิ่นถาม แล้วกดจูบลงไปบนริมฝีปากของเธออย่าง แผ่วเบา

“ไม่อยากกลับ แต่ก็จำเป็นต้องกลับ ไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นพ่อของฉัน ถ้าแม่ยังอยู่ก็คงไม่อยากเห็นฉันทะเลาะกับ พ่อแบบนี้”

ถังรั่วชูพรูลมหายใจออกมา น้ำเสียงดูจำใจพูด

นี่ก็เกือบหนึ่งเดือนแล้วตั้งแต่เธอย้ายออก สองพ่อลูก ไม่มีใครติดต่อหากัน จนวันนี้ที่พ่อเธอโทรหาเธอ แล้วเธอ จะไม่กลับไปได้อย่างไรกันล่ะ?

สู้ซือจิ่นหมุนตัวเธอเข้าหาเขาแล้วสวมกอดเธอเอาไว้ “พรุ่งนี้ผมจะให้ซึ่งเหยาเตรียมของขวัญให้คุณเอากลับไป ด้วย ไม่ต้องห่วง

“อั้ม ขอบคุณค่ะ” เธอยิ้มอยู่ในอ้อมอกของเขา แววตา เหมือนกำลังกังวลอะไรอยู่

กลับไปก็คงต้องเจอกู้รั่วรั่วกับจี้หยินเฟิงอย่างหลีกเลี่ยง ไม่ได้ ครั้งก่อนที่กู้รั่วรั่วโดนด่าขนาดนั้นตามนิสัยของเธอ แล้ว จะต้องคิดทำอะไรไม่ดีแน่ๆ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ถังรั่วชูก็เกิดความเอือมระอาอย่างอดไม่

ได้
ราวกับลูซือจิ่นรับรู้ความรู้สึกของเธอ พูดปลอบใจเธอด้วย น้ำเสียงอ่อนโยน “ไม่มีอะไรหรอก กู้รั่วรั่วทำอะไรไม่ได้ หรอก ถึงตอนนั้นก็รีบกลับมา ผมจะไปรับคุณเอง”

“โอเค”

ได้ยินกู้ซือจิ่นพูดแบบนี้ เธอก็ยิ้มออกมาได้

คืนวันต่อมาเวลาสองทุ่ม ห้องโถงสไตล์ย้อนยุคภายใน ตระกูลถังถูกตกแต่งประดับประดาอย่างสวยงาม โคมระย้า คริสตัลเปล่งประกายระยิบระยับ แขกที่เชิญมาในงานหลั่ง ไหลกันมาอย่างไม่ขาดสาย

บริษัทถัง อกรุ๊ปถึงแม้จะไม่ได้มีอิทธิพลมากมายในเมือง เป่ยหนิง แต่ถังสั่งเป็นคนที่โลดแล่นอยู่ในวงการธุรกิจมา อย่างยาวนาน มีเส้นสายกว้างขวาง งานเลี้ยงในคืนนี้เนื่อง แน่นไปด้วยคนมีฐานะอันดับต้นๆ ของสังคมชั้นสูง

เมื่อถังรั่วชูมาถึงบ้าน ถังส่งกำลังยืนรับแขกด้วยสีหน้า สดใสอยู่หน้าประตู

จ้าวเสี่ยวหวั่นที่ยืนอยู่ข้างเขา ทั้งตัวเธอหรูหราตั้งแต่หัวจรดเท้า ให้ภาพลักษณ์ที่ดูเป็นผู้ดี

ถึงเวชเดินเข้าไป เรียกพ่อของเธอด้วยใบหน้าเฉยชา “พ่อ!”

“มาแล้วเหรอ”

เมื่อถังสังเห็นถังรั่วชูรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ชะงักลง “วันนี้แขกค่อนข้างเยอะ เดี๋ยวอีกสักพักมาช่วยพ่อต้อนรับ แขกด้วย”

“ค่ะ”

ถังรั่วชูพยักหน้า ใบหน้าของเธอยังคงเรียบเฉย เธอไม่ได้ พูดอะไรออกมาแล้วเดินหมุนตัวเดินไปอีกด้านหนึ่ง

เธอทำเหมือนไม่เห็นจ้าวเสี่ยวหวั่นอย่างไรอย่างนั้น ไม่ แม้แต่จะกล่าวทักทาย

รอยยิ้มบนใบหน้าของจ้าวเสี่ยวหวั่นค่อยๆ ชะงักลง หาง ตาของเธอกระตุกเบาๆ แววตานั้นดูไร้ความปราณี
เธอจ้องถังรั่วชูด้วยแววตาดุร้าย เธอรู้ว่าถังรั่วชูตั้งใจ ทำให้เธอลำบากใจ

ถังรั่ว ทำเหมือนไม่รู้ไม่เห็น เธอเลือกที่นั่งแล้วนั่งลง ไม่ อยากจะขยับตัวไปไหน

ขณะนั้นเองเธอเห็นกู้รั่วรั่วและจี้หยินเฟิงยืนอยู่ไม่ไกลใน ห้องโถง

กู้รั่วรั่วสวมชุดราตรีสีแดงสุดเซ็กซี่ ใบหน้าของเธอถูกแต่ง แต้มเพิ่มความมีเสน่ห์ให้เธอ ท้องของเธอยังเห็นไม่ชัด เท่าไร อาจเป็นเพราะเธอเพิ่งจะตั้งท้องได้ไม่นาน ดังนั้นรูป ร่างของเธอถึงยังดูดีอยู่

สําหรับจี้หยินเฟิง ก็ยังเสแสร้งว่าตัวเองมีภาพลักษณ์ของ ชายหนุ่มอ่อนโยนแห่งตระกูลที่สูงส่ง

เห็นว่าสองคนนั้นยืนอยู่ด้วยกัน เธอก็คิดถึงผู้ซือจิ่นขึ้นมา ทันที

เธอคิดขึ้นมาว่า ถ้าตอนนี้เขามายืนอยู่ข้างๆ เธอ ออกงาน แบบนี้ด้วยกัน มันจะดีแค่ไหนกันนะ
เมื่อคิดดังนั้น ใบหน้าของเธอปรากฏรอยยิ้มขึ้นมา

เธอเพิ่งแต่งงานกับผู้ซือจิ่นได้ไม่ถึงเดือน แต่เขามี อิทธิพลต่อเธอเป็นอย่างมาก

ตอนที่เธอไปร่วมงานหมั้นของกู้รั่วรั่วกับจี้หยินเฟิง ใน ตอนนั้นจิตใจของเธอไม่มีความสุข แต่ทว่าในตอนนี้กลับ ไม่เหลือความรู้สึกนั้นอยู่เลยสักนิด

ได้อยู่กับลูซือจิ่นไม่ถึงเดือน แต่เขากลับลบล้างความรู้สึก หลายปีที่เธอเคยอยู่กับจี้หยินเฟิง

ขณะที่ถังรั่วชูกำลังเหม่อลอยอยู่นั้น กู้รั่วรั่วก็เดินคล้อง แขนจี้หยินเฟิงเข้ามาหาเธอ ถามด้วยสีหน้าหยิ่งยโส “ถัง รั่วชู ทำไมวันนี้ไม่เจอผู้ชายที่อยู่กับเธอในคืนนั้นล่ะ?”

“เกี่ยวอะไรกับเธอ?”

ถังรั่วชูตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา เธอรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ช่าง ขัดตาเหลือเกิน

กู้รั่วรั่วถลึงตาใส่เธอ สีหน้าแสดงอาการหงุดหงิด
ห้าคำนั่นมันทำให้เธอนึกถึงเรื่องน่าอับอายที่เกิดขึ้นใน ภัตตาคารคืนนั้น

ตอนแรกเธอคิดว่าผู้ชายคนนั้นจะกลับมาพร้อมกับถังรั่วชู เลยจะใช้โอกาสนี้ทำให้ถังรั่วชูอับอาย แต่คิดไม่ถึงว่าจะไม่ เห็นแม้แต่เงาของผู้ชายคนนั้น

กู้รั่วรั่วมีสีหน้าคลุมเครือ เธอหัวเราะออกมา “ถังรั่วชู อย่า บอกนะว่าโดนทิ้งอีกแล้ว ฉันบอกแล้วไง ผู้ชายแบบนั้น จะ ชอบเธอได้ยังไงกัน ถ้าให้ฉันคิดนะเขาคงแค่คิดเล่นๆ กับ เธอ จากนั้นก็ถีบส่งเธอใช่ไหม?”

“เกี่ยวอะไรกับเธอ?”

น้ำเสียงของกู้รั่วรั่วเริ่มต่ำลง เธอไม่พอใจกับคำพูดของกุ้ รั่วรั่ว