ตอนที่ 44 เทพบุตรของฉันหล่อจริงๆ เลย

ตอนที่ 44 เทพบุตรของฉันหล่อจริงๆ เลย

นักข่าวที่อยู่ที่นี่เห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแล้ว ต่างก็กลัว จนไม่กล้าปริปาก เพราะกลัวจะโดนร่างแหไปด้วย

สีหน้าของถังรั่วซูกับสังอานหยีก็เปลี่ยนไปเช่นกัน

ขนาดของบริษัทสือรุ่ยถึงแม้จะไม่เล็ก แต่ว่าถ้าโดน บริษัทถางไห่กดดัน บริษัทสือรุ่ยคงต้องยอมอย่างว่าง่าย

“รั่วชู ทำไงดี?”

แม้ปกติแล้วสั่งอานหยีชอบคิดว่าตัวเองเก่งกว่าคนอื่น อีก ทั้งยังใจร้อน แต่สำหรับสถานการณ์โหดร้ายตรงหน้า เธอ ทำได้เพียงก้มหน้า ไม่เหลือความเป็นตัวเองเลย

ถังรั่วชูขมวดคิ้ว เธอรู้สึกว่าสถานการณ์ตรงหน้ามันหนัก หนาเกินไป
แต่เธอก็ไม่คิดที่จะขอโทษกับเรื่องเมื่อครู่

ยอมขอโทษไอ้ผู้ชายขยะแถมยังต้องนอนกับมันอีก ยอม ตายซะดีกว่า

ตอนที่บรรยากาศในห้องกำลังคุกรุ่นขึ้นเรื่อยๆ ขณะนั้น เอง นักข่าวคนหนึ่งที่เพิ่งไปห้องน้ำวิ่งกุลีกุจอเข้ามา สีหน้า เขาดูตื่นเต้นเป็นอย่างมาก “ประธาน เมื่อฉันเพิ่งเห็น ผู้ซือจิ่นของบริษัทการบันเทิงหวางถึง อยู่ข้างนอก

มันกะทันหันเป็นอย่างมาก ทุกคนต่างพากันอึ้ง นักข่าวสิบ กว่าคนตั้งสติได้ก่อนเพื่อน “ไหน อยู่ตรงไหน?

“นายแน่ใจนะว่าไม่ได้ดูผิด? ซือจิ่นที่นานร้อยปีกว่าจะได้ เจอครั้งหนึ่งคนนั้นนะ เร็วๆ เลย ไปดูกัน

ทุกคนต่างพากันลุกขึ้น วิ่งกรูกันออกไปทางประตู อีกทั้ง บรรยากาศคุกรุ่นเมื่อครู่ก็หายวับไปในพริบตา แม้แต่หลิน เฉิง นักแสดงสาวและนักลงทุนพวกนั้นก็อดไม่ได้ที่จะวิ่ง ออกไปดูเหมือนกัน พวกเขากะว่าจะใช้โอกาสนี้ทำความ รู้จักกับคนใหญ่คนโตของบริษัทการบันเทิงหวางถึง
ส้งอานหยีเห็นภาพนั้นแล้ว เธอก็ถอนหายใจออกมาอย่าง โล่งอก “รั่วช เราจะใช้โอกาสนี้กลับกันเลยไหม?”

ถังรั่วชู พยักหน้า “แน่นอนสิ ไปกันเถอะ”

พูดจบทั้งคู่ก็รีบลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้อง

ตอนนี้บรรยากาศข้างนอกวุ่นวายมากหลินเฉิงรวมถึง นักลงทุนเหล่านั้น ไม่รู้เมื่อไรที่พวกเขาตะโกนให้กู้ซือจิ่น หยุดแล้วยืนนามบัตรให้เขาด้วยใบหน้าประจบสอพลอและ แสดงท่าทนอบน้อมต่อเขา

สู้ซือจิ่นขมวดคิ้ว เขาถูกมู่หลิงดันหลังเอาไว้ เขาแสดง อาการหงุดหงิดออกมาทางสีหน้า

สังอานหยีเห็นภาพนั้น ใบหน้าเธอก็เต็มไปด้วยความดูถูก เหยียดหยาม “เมื่อกี้ยังถือตัวอย่างกับอะไรดี ตอนนี้ทำตัว เล็กเหมือนหมาซะอย่างนั้น กระดิกหางขอความรักจาก ประธานผู้ ผู้ชายชั้นต่ำแบบนี้ ฉันล่ะหดหู่ใจจริงๆ

เมื่อเธอพูดจบ เธอก็เบือนสายตาไปมองผู้ซือจิ่นสายตา ของเธอแปรเปลี่ยนไปในทันทีแถมยังทอประกายแวววาว “แต่ว่า คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะมาเจอปร ะธานผู้ที่นี่ พ่อเทพบุตรของฉันหล่อจริงๆ เลย!”

ถังรั่ว แอบยิ้ม สายตาของเธอมองผ่านคนกลุ่มนั้นไปยัง สู้ซือจิ่น

เหมือนเขาจะรู้ว่ามีคนมอง สายตาของเขาก็มองมายังถัง รั่วชูเช่นกัน ทั้งคู่สบตากันท่ามกลางความว่างเปล่า ราวกับ ทั้งคู่กำลังส่งผ่านความรู้สึกออกมาทางสายตาอย่างไร อย่างนั้น

ถังรั่วชูแอบส่งยิ้มอันงดงามให้เขา เขาจ้องมายังเธอ และเดินฝ่าฝูงชนมาทางที่เธอยืนอยู่ ทันใดนั้น ตอนที่เขาจะเดินผ่านไหล่ของเธอไป เขาก็ ชะงักฝีเท้าลง “นักข่าวของบริษัทสือรุ่ย?”

ถังรั่วชูพยักหน้าหงิกๆ “ใช่ค่ะ”

สู้ซือจิ่นจ้องเธอ “ผมจำคุณได้ คุณไม่เหมาะกับบริษัทสือรุ่ ยหรอก ถ้าเกิดสนใจมาที่บริษัทการบันเทิงหวางถึง ก็ได้นะ ถ้าพูดถึงความสามารถแล้ว บริษัทของเราไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว”

“ขอบคุณค่ะ ประธาน ไว้ฉันจะคิดดูนะคะ”

ถังรั่วซูฉีกยิ้มหวาน จากนั้นก็มองตามผู้ซือจิ่นที่เดินไป แล้ว

ขณะนั้นเอง นักข่าว นักลงทุน รวมไปถึงหลินเฉิง มองเธอ เป็นตาเดียวด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ใบหน้าเต็มไปด้วย ความงุนงง

เมื่อครู่พวกเขาต่างก็ยิ้มแย้ม แต่จู้ซือจิ่นกลับไม่พูดกับ พวกเขาสักคำ

แต่ถังรั่วชูไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง กลับได้คุยกับลูซือจิ่นซะ งั้น อีกทั้งสิ่งที่ได้ยินเหมือนกับการจงใจหว่านล้อมให้เธอ ไปทำงานที่บริษัทการบันเทิงหวางถึง

บริษัทหวางถิง เลยนะ !

นักข่าวสิบกว่าคนมองเธอด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความ อิจฉา ส่วนพวกนักแสดงสาวนั่นก็เช่นกัน ขนาดหลินเฉิงยัง มีสีหน้ายุ่งเหยิง
ต้องขอบคุณที่เขาพูดประโยคนั้นออกมา จะทำให้เธอ ตกงานงั้นเหรอ ภายในพริบตาเดียวบริษัทการบันเทิงหวา งถิง ก็หยิบยื่นโอกาสมาให้เธอแล้ว

ถึงแม้ว่า บริษัทถางไห่จะยิ่งใหญ่ แต่ก็ยังคงสู้กับบริษัท การบันเทิงหวางถิง ไม่ได้หลินเฉิงคิดถึงคำพูดของถังรั่วช เมื่อครู่ก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมา

ผู้หญิงคนนี้ ยิ่งดูถูกเขาเท่าไร เขาก็ยิ่งอยากจะแตะต้อง ตัวเธอมากขึ้นเท่านั้น

ถังรั่วชูไม่รู้ความคิดของหลินเฉิง เธอจึงไม่ได้สังเกต สายตาของทุกคน เธอรีบดึงสั่งอานหยีเดินออกมา

ขณะที่ลงมาจากตึก สังอานหยีเขย่าแขนของถังรั่วด้วย ความตื่นเต้น “ถังรั่วชู เธอโชคดีจริงๆ ผู้ซือจิ่นจะชวนเธอไป ทำงานที่บริษัทการบันเทิงหวางถึง เธอยังจะคิดอะไรอีกล่ะ ควรจะตอบตกลงไปสิ! โอกาสดีดีแบบนี้ รู้ไหมว่ามันทำให้ คนอิจฉาไม่รู้กี่คนต่อกี่คน?

“ไม่เอาอะ อยู่ที่ บริษัทสือรุ่ยยังพอทะเลาะกับคนอื่นได้ บ้าง ถ้าไปที่บริษัทการบันเทิงหวางถึง กลัวว่าจะโดนขยำ จนเป็นขยะน่ะสิ”
ถังเวชส่ายหน้า สีหน้าแสดงอาการไม่เห็นด้วยเป็นอย่าง มาก

สั่งอานหยีพูดด้วยอารมณ์ไม่ได้ดั่งใจ “เธอก็ไม่ประสบ ความสําเร็จสักทีน่ะสิ จะกลัวอะไรกับแค่การแข่งขันสูง ความสามารถแบบเธอนะสู้ได้อยู่แล้ว แค่ต้องใช้เวลา เท่านั้นถึงรั่วซู ฉันล่ะอิจฉาเธอจะแย่ ถ้าผู้ซือจิ่นพูดแบบนั้น กับฉันนะ ฉันจะไม่ปฏิเสธแล้วเดินตามเขาไปเลยล่ะ”

“ใช่ ตอนเธอบ้าผู้ชายขึ้นมา ฉันก็รั้งเธอไว้ไม่อยู่

ถังรั่วชูหยุดยิ้มไม่ได้ อีกทั้งยังอยากรู้ว่าถ้าสังอานหยี่รู้ว่า เธอแต่งงานกับผู้ซือจิ่นเธอจะมีท่าทีอย่างไร

“เธอมันไม่เข้าใจคนอดอยากปากแห้งเรื่องผู้ชายอย่างฉัน หรอก”

ทั้งคู่เถียงกันไปมา จนออกมาจากคลับเฮ้าส์ ตอนที่กำลัง เตรียมที่จะโบกรถกลับนั้น

รถเฟอร์รารี่สีดำก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวมาหยุดลงตรงหน้าพวก เธออย่างเงียบๆ หน้าต่างเคลื่อนลงมา แล้วก็ได้ยินเสียงทุ้ม แหบพร่าของผู้ชายลอยออกมา “ขึ้นรถ”