ตอนที่ 27 การคำนวณที่ร้ายกาจ

ตอนที่ 27 การคำนวณที่ร้ายกาจ

“รั่วรั่ว หากเธอไม่ทำงาน ฉันก็สามารถเลี้ยงดูเธอได้นะ ต่อไป เธอก็เป็นคุณผู้หญิงของตระกูล นี่ก็เป็นชีวิตที่เธอต้องการมา โดยตลอดไม่ใช่หรือ

จี้หยินเฟิงกอดเขาไว้ สั่งสอนและปลอบประโลมเขาอย่างอ่อน โยน

กู้รั่วรั่วผลักเขาออกไป แล้วพูดอย่างไม่พอใจว่า “ฉันไม่ ฉัน เปลี่ยนแปลงความคิดแล้ว ยังไงฉันก็จะต้องเข้าสู่วงการบันเทิงให้ ได้ พวกเขาให้ฉันออกไป ยังไงฉันก็จะไม่ไป ฉันจะเป็นนักแสดง เส้นทางหนึ่ง เป็นดาราสาวเส้นทางหนึ่ง และต้องมีสักวันหนึ่ง ที่ ฉันจะเหยียบผู้หญิงสารเลวถังรั่วชูไว้ใต้เท้าของฉัน ทำให้เขาได้ รับความอัปยศอดสู กดขี่เขา”

“รั่วรั่ว เธอตั้งครรภ์แล้วนะ ไม่อนุญาตให้เธอทำตามอำเภอใจ อย่างนี้ได้อีกแล้วนะ

จี้หยินเฟิงมีสีหน้าหม่นหมองขึ้นมาทันที น้ำเสียงที่พูดเย็นลงมา

มาก

กู้รั่วรั่วก็ดูเหมือนว่าจะรู้สึกได้ว่าตัวเองมีปฏิกิริยาตอบสนองที่แรงเกินไป เลยรีบลดน้ำเสียงลงอ่อนทันที ปาดน้ำตาแล้วพูดกับ จี้หยินเฟิงว่า “หยินเฟิงแม้ว่าฉันจะแต่งงานกับคุณแล้ว และก็มีลูก แล้ว แต่ฉันก็ยังอยากจะมีอาชีพเป็นของตัวเอง ฉันไม่อยากจะเป็น ภาระให้กับคุณ ถ้าเป็นแบบนั้นฉันก็รู้สึกว่าไม่คู่ควรกับเธอ ฉันไม่ อยากที่จะแพ้ให้กับถังรั่วซูฉันอยากจะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่า การ ที่ดถเลือกฉันเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ถ้าหากฉันมัวแต่กลัวหดหัวอยู่ อย่างนี้ พอถึงเวลาหนึ่งทุกคนก็จะดูถูกฉัน แม้กระทั่งคุณเอง ก็จะ ถูกคนอื่นหัวเราะเยาะเอาได้ รู้สึกขายหน้า คุณต้องการให้มันเป็น แบบนี้ใช่ไหม

กู้ริวรั่วพูดอย่างมีเหตุผล ทำให้คนอื่นเข้าใจ หว่านล้อมให้ หยินเฟิงที่มีอารมณ์โกรธเมื่อสักครู่ได้ฟัง อารมณ์ก็อ่อนลงแล้ว สายตาก็อ่อนลงราวกับสายนําที่อ่อนโยน

กู้รั่วรั่วมีความสามารถในด้านนี้ รู้ว่าอะไรควรพูด เข้าใจถึงแก่น แท้ และมักจะพูดคำหวานๆ เอาอกเอาใจจี้หยินเฟิง

พอเห็นว่าเขามีการเปลี่ยนแปลงแล้ว ก็รั่วรั่วก็อาศัยโอกาสดี เหล็กตอนที่ยังร้อนอยู่ “หยินเฟิงสองวันมานี้ถังรั่วซูยังทำให้พวก เราอัปยศอดสูไม่พออีกหรือ ตอนนี้เขาทําลายพวกเราต่อหน้า สาธารณชน ใครจะไปรู้ว่าต่อไปเขาจะทำเรื่องอะไรที่เกินไปอีก หรือเปล่า ฉันไม่อยากจะถูกเขากด ไปตลอดชีวิตจริงๆ นะ ถ้า หากว่าเป็นแบบนี้ตลอดไป ฉันยอมตายเสียดีกว่า”
“อย่าพูดไร้สาระน่ะ มีฉันอยู่ ฉันจะไม่ให้ถังรั่ว มีโอกาสแบบนี้อีก ต่อไป”

จี้หยินเฟิงโอบกอด กู้รี่วรั่วไว้ในอ้อมกอดอีกครั้งหนึ่ง น้าเสียง แสดงถึงความสงสาร

“ถ้าอย่างนั้น คุณก็รับปากฉันแล้วใช่ไหม

จี้หยินเฟิงถอนหายใจอย่างจนปัญญา “เธอพูดมาขนาดนี้แล้ว ฉันจะไม่รับปากได้หรือ เธออยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ จะเข้า วงการบันเทิงก็ดี หรือว่าจะเป็นดาราสาวก็ดี ฉันจะใช้ทรัพยากร ทั้งหมดที่มีไปช่วยเธอ แต่ว่าเธอจะต้องรับปากฉันข้อหนึ่งนะ…”

“คุณพูดมาเถอะ”

“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอจะต้องดูแลลูกในท้องให้ดีนะ พ่อแม่ ของฉันเฝ้ารอคอยการกําเนิดออกมาดูโลกของเด็กคนนี้ หวังว่า เธอจะไม่ทำให้พวกเขาผิดหวังนะ”

“ฉันรับปาก”

มองดูจี้หยินเฟิงที่รับปากแล้ว กู้รั่วรั่วก็หัวเราะออกมาทั้งน้ำตา กอดรัดจี้หยินเฟิงไว้แน่น แล้วพูดขึ้นมาว่า “หยินเฟิงฉันรู้ว่าคุณรักฉันที่สุด

หลังจากที่ปลอบประโลม กู้รั่วรั่วเสร็จแล้วจี้หยินเฟิงก็กลับไปที่

บริษัท

พอเขาเดินออกไป กู้รั่วรั่วก็เก็บอารมณ์ที่อ่อนแอและน่าสงสาร ไปทันที เดินลงมาจากบนเตียง พูดกับจ้าวเสี่ยวหวั่น ที่กำลังเดิน เข้ามาด้วยใบหน้าอันร้ายกาจว่า “แม่ แม่บอกเรื่องที่หนูเป็นลมให้ กับผู้หญิงสารเลวถังรั่วชูแล้วใช่ไหม”

*บอกแล้ว บอกตามที่เธอกําชับไว้นั่นแหละ แต่ว่าลูกสาว เธอคิด ว่าเขาจะกลับมาแน่นอนใช่ไหม จากน้ำเสียงของเขาในโทรศัพท์ ฟังดูแล้ว ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร

จ้าวเสี่ยวหวั่นมองไปยัง กู้ริ้วรั่วแล้วถามออกมาด้วยความกังวล

ใจ

“วางใจเถอะ จากการที่ฉันรู้จักกับเขามา เขาต้องกลับมาแน่นอน ขอแค่เขากลับมาเท่านั้น ก็เป็นโอกาสให้ฉันได้ฟื้นตัวพลิก สถานการณ์กลับมา”

กู้รั่วรั่วยิ้มอย่างเยือกเย็น นัยน์ตาเปล่งประกายแห่งสัญญาณว่า แผนการจะต้องสําเร็จ
ถังรั่วชูกลับมาถึงเร็วมาก ใช่เวลาไม่ถึง 1 หนึ่งชั่วโมง

แต่ว่าเขาไม่ได้ขึ้นไปดู รั่วรั่วทันที แต่ว่ากลับเข้าไปที่ห้องของ ตนเองก่อน เก็บเอาของบางอย่าง พอถึงตอนที่จะออกจากบ้าน ก็ ถือโอกาสนี้แวะไปดูที่ห้องกู้รั่วรั่วสักหน่อย

หลังจากที่เข้าไป ก็เห็นว่า กู้รั่วรั่วนั่งอยู่บนเตียง สีหน้าอ่อนแรง จ้าวเสี่ยวหวั่น นั่งอยู่ข้างๆ ป้อนน้ำให้เขาดื่ม

พอเห็นถึงรั่ว จ้าวเสี่ยวหวั่นก็รีบกระโดดลงมาจากเตียง ชี้หน้า และมองถังรั่ว ด้วยความโกรธ พูดออกมาว่า “ถังรั่วซูเธอยัง มีหน้ากลับมาอีก”

“ฉันกลับมาบ้านของฉัน ทำไมถึงจะไม่มีหน้าด้วยล่ะ

ถังรั่วชูมองการกระทำของจ้าวเสี่ยวหวั่น ด้วยท่าทางกึ่งยิ้ม และ รู้สึกว่าน่าบันหน่อยๆ

“เธอจะมาดูว่ารั่วรั่วตายไปหรือยังใช่ไหม

จ้าวเสี่ยวหวั่นโกรธจนใบหน้าบิดเบี้ยว
ถังรั่ว ไม่ได้ตอบอะไร แต่ก็เบือนหน้ามามองดูที่ กู้รั่วรั่วแวบหนึ่ง

หุ่นของกู้ริ้วรั่วสวยมาก อรชร อ่อนระท้วย ในช่วงเวลานี้ที่นั่ง อยู่ตรงนั้น สีหน้าขาวซีด บวกกับลักษณะที่อ่อนแรง ดูรวมๆ แล้ว ช่างน่าสงสารจริงๆ

แต่ว่าถังรั่วซูก็ยังคงเห็นความโกรธแค้นที่ซ่อนอยู่ภายในดวงตา ของเขา

“ใช่แล้ว กลับมาเอาของ แล้วก็ถือโอกาสแวะมาเยี่ยมสักหน่อย คุณกู้แท้งจริงๆ หรือเปล่าคะ แต่ว่าหากดูจากตอนนี้คุณกู้ก็ยังคง สบายดีนะคะ ดูแล้วไม่มีตรงไหนที่คล้ายกับคนตายเลย

“ถังรั่วชูเธอ…เธอช่างมีจิตใจที่ร้ายกาจจริงๆ เลยรั่วรั่วก็เป็นแบบ นี้แล้ว เธอ เธอ เธอ…

พอพูดถึงจุดที่สะเทือนใจแล้วจ้าวเสี่ยวหวั่น ก็น้ำตาไหลรินอาบ ลงมาทันที โกรธจนเป็นฟืนเป็นไฟ