บทที่ 7 การแยกชิงของสองท่านอ๋อง

อาหยู่ถืออาวุธที่ซ่อนอยู่ในมือ มันคือสิ่งที่คนสมัยก่อน ใช้กัน อันหลิงหยุนไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร แต่ดูเหมือน มีดบิน

“นี่คือสิ่งที่เจ้าติดค้างข้า”

ตอนที่อาหยู่พูดเขาได้นั่งลงไป อันหลิงหยุนยังไม่ทัน ตั้งตัว อาวุธนั้นก็แทงเข้ากลางอก อันหลิงหยุนร้องด้วย ความเจ็บปวด อาหยู่รีบดึงอาวุธออกมา แล้วก็ยิ้มด้วย ความพอใจ แล้วได้ขยับปากว่า “ไปตายเถอะ”

พูดจบก็ถีบอันหลิงหยุน ข้างหลังก็คือเนินเขา อันหลิง หยุนก็กลิ้งลงเนินเขา

เหตุการณ์ที่พึ่งผ่านมา คนอยู่ในถ้ำไม่มีการเคลื่อนไหว ใดๆ เขาช่างไร้ความปรานี

ร่างที่กลิ้งลงถึงพื้น ความทรงจำของอันหลิงหยุนก็เริ่ม กลับมา ตอนแรกอาหยู่มีน้องสาวคนหนึ่ง พวกเขา สองพี่น้องรักกันจนที่ว่าตายแทนกันได้ ตอนแรกยังดีๆ จนถึงอันหลิงหยุนสงสัยว่าน้องสาวของอาหยู่หลงรักกง ชิงวี่ ก็ส่งคนไปจับน้องสาวของอาหยู่ ตอนนั้นน้องสาว ของอาหยู่ตื่นตระหนก ชนเข้ากับรถม้าขณะหลบหนี แล้วได้ตายบนถนน จากนั้นมาอาหยู่ก็เกลียดอันหลิงหยุ
อาหยู่กลับเข้าไปในถ้ำ รายงานกับอ๋องเสียน “ทูลท่าน อ่อง ได้ฆ่านางตายแล้ว”

กงชิงที่ได้ฟัง ทั่วร่างก็เย็นยะเยื่อ มือกำแน่นโดยไม่รู้ตัว ตอบกลับ ” ข้าแค่ให้เจ้าไปทำให้นางหมดสติ ช่างเถอะ นางคนนี้ ตายซะก็ดี”

อาหยู่ไม่แน่ใจนัก “อาจจะยังไม่ตาย แค่ตกลงเขา” กงชิงวี่หลับตา และไม่อยากจะพูดอะไรต่อ

อาหยู่รู้สึกว่าวันนี้ตัวเองคงทำผิด

อันหลิงหยุนลืมตาขึ้น สุดลมหายใจ มาสวมเข้าร่างร่าง นี้ ดวงซวยจริงๆ

แต่ก็ดีเหมือนกัน ถ้าคิดว่านางตายแล้ว นางก็จะได้

ฟื้นฟูร่างกายอยู่ตรงนี้

หนึ่งคืนผ่านไป อันหลิงหยุนเหมือนได้ชีวิตมาใหม่ แต่ นางรู้สึกว่าร่างกายมีอะไรบางอย่างจะออกมา แต่ก็ เหมือนมีอะไรมากดไว้

ยังดียาชีวภาพนี้ฟื้นฟูได้เร็ว แค่คืนเดียวนางก็สามารถ ลุกขึ้นมาเดินได้ ลุกจากพื้น อันหลิงหยุนก็ได้สังเกต รอบๆ หาจุดที่สามารถขึ้นไปได้ ปืนขึ้นไป

กว่าจะถึงด้านบนก็เที่ยงวันแล้ว จะว่าไปก็ช่างโชคร้าย

พอขึ้นมาก็เจอเสินหยุนเอ๋อผ่านไป

แต่ถ้าเทียบกับตอนนั้นที่คนเต็มไปหมด ตอนนี้คนก็น้อยลงมาก

มีแค่หญิงสาวสองสามคนร่วมเดินทาง

อันหลิงหยุนไม่อยากมีปัญหา คิดว่าจะให้พวกนางผ่าน ไปก่อน ไม่นึกเลยว่าจะมีคนกำลังชมวิว แล้วก็หันมาเจอ นาง

ทันใดนั้น โจวเหม่ยเหลินได้ชี้หน้าอันหลิงหยุนพูด “ดูสิ พวกเรารีบมาดู นี้ไม่ใช่พระชายาเสียนเหรอ ทำไมมาอยู่ ที่นี้”

เมื่อได้ตะโกนเสียงดัง ทันใดทันทุกคนก็มาอยู่ต่อหน้า อันหลิงหยุน อันหลิงหยุนหลบไม่ทัน ต้องเดินขึ้นมาข้าง บน มือข้างหนึ่งก็ได้ดึงเสื้อผ้าที่ฉีกขาด อีกด้านก็ได้มอง ดูเสินหยุนเอ่อที่กำลังมา

เสินหยุนเอ๋อดูอันหลิงหยุนคงจะอยู่ข้างล่างทั้งคืน แน่นอน แล้วก็เสื้อผ้าก็ไม่เรียบร้อย ก็ได้คิดแผนขึ้นมา

ได้ยินแต่เสียงเสินหยุนเอ๋อพูด ” ข้านึกว่าใครกำลังทำ เรื่องต่ำๆกันอยู่ ที่แท้ก็เป็นพระชายาเสียน พระชายา ทำไมถึงมีรสนิยมเช่นนี้”

“คุณหนูเสินนี่เกิดปีหมาเหรอ เจอคนก็ไล่กัด” อันหลิง หยุนพูดจบก็เดินไปข้างหน้า

เสินหยุนเอ๋อกำมือแน่น “อันหลิงหยุน เจ้าไม่กลับมา ขอโทษข้า อย่าโทษข้านะ ถ้าข้าทำให้เจ้าเสียชื่อเสียง”

อันหลิงหยุนหัวเราะ “ถ้าคุณหนูเสินไม่กลัวลิ้นเน่าเสียข้าจะกลัวอะไร”

พูดจบอันหลิงหยุนก็ไม่ได้สนใจนาง เดินไปอย่างเฉิด ฉาย โกรธจนเสินหยุนเอ๋อกระทืบเท้า

อันหลิงหยุนหัวเราะไกลๆ ร่างเดิมทำไมถึงแพ้ให้กับคน

ไร้ค่าแบบนี้

อันหลิงหยุนกลับถึงจวนแม่ทัพ อาบน้ำเปลี่ยนผ้า นอน หลับด้วยความสงบ

แต่เวลาที่ดีก็มีไม่นาน ไม่นานเรื่องที่อันหลิงหยุนทำ เรื่องที่กล่าวหาว่าเล่นชู้ก็ดังเป็นพายุ

เรื่องนี้ก็ถึงหูฮ่องเต้

ตอนแรกฮ่องเต้จะหาข้อแก้ตัวกับกงชิงวี่ แล้วให้อัน หลินหยุนส่งกลับจวนแม่ทัพ เมื่อเกิดเรื่องนี้ ในที่สุด ฮ่องเต้ชิงหยู่หาข้ออ้างได้แล้ว

“หยุนหยุน ฮ่องเต้รับสั่งให้เข้าเฝ้า” แม่ทัพอันยังไม่รู้ว่า เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น รีบตรงเข้าไปหาอันหลิงหยุน

อันหลิงหยุนคิดว่าคงจะเกิดเรื่องที่ไม่ดีขึ้นแน่นอน

รีบอาบน้ำแต่งตัว อันหลิงหยุนกับแม่ทัพอันรีบเข้าวัง ถ้าเทียบกับการเข้าวังครั้งที่แล้ว ครั้งนี้ง่ายขึ้นมาก จากรถม้า อันหลิงหยุนพยุงแม่ทัพอันลงมา เข้าเฝ้า ฮ่องเต้พร้อมกัน

ณ ตอนนี้อันหลิงหยุนก็ได้เห็น หน้าประตูวังมีรถม้าที่หรูหรา อันหลิงหยุนรู้สึกแปลกใจ “ท่านพ่อ รถม้าที่อยู่ หน้าประตูเป็นของบ้านใคร ดูแล้วทำไมคุ้นๆ”

“อั้ย พูดไปเรื่องก็ยาว พ่อลืมแล้ว !”

แม่ทัพอันไม่สะดวกที่พูดมาก เลยกลืนคำพูดไป อันหลิงหยุนก็ไม่ถามมาก ตามเข้าไปวังเพิ่งหยี

ถึงหน้าวังเพิ่งหยี อันหลิงหยุนเห็นคนคนหนึ่ง อายุไม่ ต่างจากนางมากนัก ใส่เสื้อสีเหลืองเหมือนห่าน แล้วคุม ด้วยเสื้อคลุมสีแดง มีขนมากมายบนเสื้อคลุม ผมสีดำ ร่างสูง และนางก็ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสง่างาม

อันหลิงหยุนค่อยๆเดินดูด้านหลังของคนคนนี้ ในสมอง เริ่มมีอะไรบางสิ่งเข้ามาป่วน

ในเวลาอันรวดเร็วความทรงจำเหล่านั้นก็ได้กลับคืนมา หญิงสาวผู้นี้ ท่านอ่องเสียนได้หมั้นกันตั้งแต่วัยเด็ก ถึง แม้จะเป็นการหมั้นในวัยเด็ก แต่ทั้งสองก็พบเจอกันทุก วัน มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

ตอนแรกคิดว่าโตขึ้นจะแต่งงานกัน แต่การกระทำที่ วุ่นวายของอันหลิงหยุน ชีวิตคู่การแต่งงานของกงชิงวี่ ก็ได้ถูกทำลาย จึงทำให้ในวันนี้มีแต่ความโกรธเกลียด ต่อกัน

ผู้หญิงข้างหน้าที่ใส่เสื้อคลุมคนนี้ ก็คือคนรักและคู่ หมั้นตั้งแต่วัยเด็กของกงชิงวี่ ชื่อจุนฉูฉู

แต่น่าเสียดายผู้หญิงที่เพียบพร้อมคนนี้ เพราะการปรากฏตัวของอันหลิงหยุน นางเลยต้องแต่งงานกับอ๋อง ตวนกงชิงหยิน

ขณะนั้นไทซางฮวาง (พระบิดาของฮ่องเต้) มีโอรส 3 พระองค์ พระองค์แรกคือฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ฮ่องเต้ชิงห ยู่ พระองค์รองคืออ๋องตวน กงชิงหยิน พระองค์เล็กคือ อ่องเสียน กงชิงว่

ฮ่องเต้ชิงหยู่กับกงชิงวี่คือพี่น้องท้องแม่เดียวกัน เป็น โอรสของฮวงไทเฮา ส่วนอ๋องตวน กงชิงหยินเป็นโอรส ของหวงไท่กู้เฟย (พระมเหสี) อยู่วังตะวันตก

ที่น่าแปลกใจคือ โอรสของไทซางฮวางที่สามารถมี ชีวิตอยู่ได้มีเพียง 3 พระองค์ ส่วน ฮ่องเต้ชิงหยู่เป็นโอรส ที่เกิดมาตอนที่ไทซางฮวางยังหนุ่ม ส่วนโอรสองค์ต่างๆ ได้เสียชีวิตหมดแล้ว

ที่เหลือกงชิงกับกงชิงหยิน ทั้งสองอายุไล่เลี่ยกัน คลอดก่อนคนหนึ่ง คลอดหลังคนหนึ่ง

ราชวงศ์นี้ทายาทมีน้อย เลยไม่กล้าปล่อยปละละเลย ก็เลยปกป้องดูแลกงชิงกับกงชิงหยินอย่างดี

ฮ่องเต้ชิงหยู่ยังอยู่ในช่วงวัยกลางคน แต่ก็ยังไม่มี โอรส เกี่ยวกับเรื่องนี้ ทั่วทั้งอาณาจักรต้าเหลียงไม่มีใคร กล้าเอ่ยขึ้น และฮองเฮาองค์ปัจจุบันก็ได้รับเกียรติพิเศษ จากฮ่องเต้มากกว่าพระชายาองค์อื่นเป็นอย่างมาก ทั่ว ทั้งวังฮ่องเต้รักเพียงแค่นางผู้เดียว
อันหลิงหยุนเข้าใจ ต้องแอบแฝงความลับอะไรสัก

อย่าง

ฮ่องเต้ไม่มีโอรส งั้นผู้ที่จะได้สืบทอดราชบัลลังก์ก็จะ ตกอยู่กับน้องชายที่เหลือ แล้วฮ่องเต้ก็มีน้องชายไม่กี่คน มีเพียงแค่กงชิงกับกงชิงหยินสององค์

อาณาจักรนี้จะเป็นของใคร คงต้องเป็นญาติที่ใกล้ชิด มันก็ชัดเจนที่สุดแล้ว

จุนฉูฉูนันตระกูลมีเกียรติ ท่านปู่เป็นถึงราชครูของ ฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ท่านพ่อเป็นแม่ทัพเจิ้นหย่วน ท่านป้า ได้แต่งงานกับพี่ชายของฮองเฮาเสินหยุนชู ความ สัมพันธ์แบบนี้จะเป็นใครได้อีกเหรอ

ตอนแรก อันหลิงหยุนมีตระกูลที่มีอำนาจพอสมควร

หากต้องการแย่งชิงตำแหน่ง ก็แต่งงานกับร่างเดิมนี้ แต่ถ้าเปรียบเทียบแบบนี้ ร่างเดิมคงเป็นแค่สิ่งของไร้

ค่า

โอกาสไม่ดีเท่าจุน ฉูฉู

อันหลิงหยุนแปลกและงงจนหัวหมุน ถ้าไม่มีร่างเดิมนี้ กงชิงวี่ก็คงแต่งงานกับจุนฉูฉู ราชทายาทที่จะได้บัลลังก์ คงเป็นของกงชิงวี่แน่นอน

แม้ว่าแม่ทัพอันจะไม่ใช่พรรคพวกเดียวกับกงชิง วี่ แต่ ด้วยความสัมพันธ์ของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน แม่ทัพอันก็ อาจจะฟังคำรับสั่ง
แต่ถ้าตอนนี้ แม้ว่าฮ่องเต้องค์ปัจจุบันจะยกบัลลังก์ให้ กับกงชิง แต่พวกเสนาบดีคงไม่ยอมรับ

เข้าใจเหตุผลนี้แล้ว ความเกลียดชังที่กงชิง ที่มีเอ้นหลิง หยุนก็เข้าใจ

ทั้งเรื่องส่วนตัวหรือส่วนรวม ร่างเดิมนี้สมควรตาย

เพียงแค่นางโชคร้าย ก็เลยต้องทนรับไว้คนเดียว เดินถึงหน้าประตูอันหลิงหยุนกับแม่ทัพอันได้หยุด จุน ฉฉหันหลังมาเจออันหลิงหยุน พยักหน้าเบาๆ

อันหลิงหยุนยกคิ้วโดยไม่ได้ตั้งใจ ไม่แปลกเลยที่กง ชิงที่จะหลงรักนาง บุคคลเช่นนี้ไม่สามารถหาคนที่สอง ได้แล้ว

อันหลิงหยุนคิด ที่แท้เสินหยุนเอ่อก็แค่เป็นบุคคลไม่ สำคัญ