บทที่ 191 การรัฐประหารของจักรพรรดิองค์ก่อน
“ใช่แล้ว นางฉลาดมาก ก่อนที่นางจะเข้าวัง ได้ช่วยฮ่องเต้ องค์ก่อนกำจัดคนไปจำนวนหนึ่ง คนเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าเป็น อุปสรรคในการเข้าวังของนาง และสิ่งที่นางแอบซ่อนไว้จริงๆ กลับเป็นความคิดที่ไม่ซื่อและทรยศ ที่คิดจะทำลายอำนาจ ขององค์ฮ่องเต้
เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่นางนำมา
อีกทั้งหลังจากที่นางเข้าวัง ในสายตาของคนนอกที่มองเข้า มาต่างรู้สึกว่านางเริ่มหยิ่งผยอง
แม้แต่ตัวข้าเอง ก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของนาง แต่นางก็ยืน อยู่ข้างกายฮ่องเต้มาโดยตลอด ดังนั้นข้าจึงเข้าใจอย่าง ชัดเจนอยู่หนึ่งอย่างว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่นางมีนั้น ฮ่องเต้เป็น คนให้นางทั้งหมด
เหล่านางสนมที่อยู่ในวัง เมื่อตั้งครรภ์ต่างก็ต้องแท้งทั้งหมด หากเด็กบางคนที่ได้เกิดมาก็จะต้องมีเรื่องขึ้น
ข้าต้องการที่จะปกป้องลูกของข้า ข้าเองก็เคยสูญเสียลูก มาก่อน แท้จริงแล้วมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่อาจรับมือได้ ในวังหลวงเองก็เต็มไปด้วยการเข่นฆ่าแก่งแย่งชิงดีกัน
นางสนมหลายคนต่างไม่เข้าใจในตำแหน่งของตนเอง แต่
ฮั่วไท่เฟยเข้าใจดี
เป็นเพราะฮั่วไท่เฟยอยู่ในวังหลวง ตระกูลฮั่วจึงขอให้ทรงมี รับสั่งให้ทั้งตระกูลไปประจำการอยู่ที่แนวชายแดน พวกเขา ต้องการให้ทุกคนรับรู้ว่า ได้ให้คำสัตย์ปฏิญาณไว้ว่าจะจงรัก ภักดีกับฮ่องเต้องค์ก่อน
นี่ก็คือชั่วไท่เฟย ถึงแม้ตอนนี้ ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันจะไม่ใช่ พระโอรสของนาง แต่นาง….ก็ทำให้ข้าวางใจได้
ถึงแม้นางจะหวังให้อ่องตวนได้ขึ้นครองราชย์ แต่นางก็ไม่ ได้ต่อต้าน
ตอนที่ฮ่องเต้องค์ก่อนทรงสวรรคต พวกเราสองคนเด็ก กำพร้าและแม่หม้ายถูกปองร้ายจากทั่วทุกสารทิศ แต่ฮั่ว ไท่เฟยกลับไม่มีใจคิดเป็นอื่นเลย อีกทั้งยังคอยสนับสนุนองค์ ฮ่องเต้ด้วยกำลังทั้งหมดที่มี ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความจงรัก ภักดีที่ฮั่วไท่เฟยมีต่อฮ่องเต้องค์ก่อน”
อันหลิงหบุยไม่ได้พูดอันใด แต่เมื่อฟังสิ่งที่หวางฮองไทเฮา พูดนั้น ก็รู้สึกว่าฮั่วไท่เฟยนั้นไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆ
คนคนหนึ่งที่สามารถขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดได้ มีโอกาสที่จะ ขึ้นไปยืนอยู่ในตำแหน่งที่สูงที่สุด แต่นางกลับเต็มใจที่จะยอม เป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของคนคนหนึ่ง เต็มใจที่จะก้มหัวให้ คนเช่นนี้จริงๆแล้วน่ากลัวจริงๆ
โดยเฉพาะผู้หญิงที่ยอมแพ้ต่อความรักของสามี ถึงแม้จะ พูดไม่ได้ว่าถึงต้องกล้ำกลืนฝืนทน แต่ก็ยังต้องการที่จะคอย ติดตามรับใช้ แม้กระทั่งยินดีที่จะถูกตำหนิก็ตาม
นี่ไม่ใช่เรื่องที่ใครก็สามารถจะทำได้
หวางฮองไทเฮามองอันหลิงหยุน: “ตระกูลฮั่วคอยดูแล ปกป้องแนวชายแดนมาหลายปี แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยมีใคร คิดกระด้างกระเดื่องต่อราชสำนักเลย อีกทั้งแต่ไหนแต่ไรมา ตระกูลฮั่วก็ไม่เคยก้าวก่ายงานในราชสำนัก เจ้าเคยเห็น คนในตระกูลฮั้วอยู่ในราชสำนักบ้างหรือไม่ล่ะ?”
อันหลิงหยุนส่ายหัว: “ไม่เคยเห็นเพคะ”
“คนพวกนั้น ที่วันๆออกมาต่อสู้แก่งแย่งชิงดีกันนั้นจริงๆแล้ว ไม่น่ากลัวดอก ที่น่ากลัวจริงๆคือพวกที่ปกติแล้วไม่พูดไม่จา ต่างหาก เหมือนกับคนที่ไร้ตัวตน
ถ้าหากพวกเขาปรากฏตัวขึ้นมาล่ะก็ ก็คงไม่คิดที่จะยอมแพ้ ง่ายๆ”
หวางฮองไทเฮาสังเกตอันหลิงหยุน อันหลิงหลุนครุ่นคิดอยู่ นานจึงพูดว่า: “หากเป็นเช่นนี้ก็เท่ากับว่า กองทัพตระกูลฮั่ว เป็นภัยคุกคามต่อราชสำนัก?”
หวางฮองไทเฮามีรอยยิ้มที่ชัดเจนขึ้น: “เห็นว่าเจ้าฉลาด แต่ จริงๆแล้วก็ยังคงสับสนอยู่ ตอนนี้ฮั่วไท่เฟยได้เพลิดเพลินไป กับความรุ่งเรืองและมั่งคั่งแล้ว ถึงแม้จะไม่ได้มีตำแหน่งที่สูง เช่นข้า แต่ตอนที่นางเข้าวัง ฮ่องเต้องค์ก่อนเคยอยู่ที่ตำหนัก ของนางติดต่อกันเป็นเวลาหนึ่งร้อยวัน เห็นได้ชัดว่ายากที่จะ ออกห่าง นี่คือความรักความเอ็นดูและพระมหากรุณาธิคุณที่ ฮ่องเต้องค์ก่อนทรงมีต่อนาง ถือว่านางได้ยืนอยู่ในจุดสูงสุด ถึงตรงนี้ก็เพียงพอแล้ว
ตอนนี้ตวนอ๋องจะได้เป็นฮ่องเต้หรือไม่ได้เป็นฮ่องเต้ แล้ว เป็นกระไร?
จริงๆแล้วนางได้ในสิ่งที่ควรจะได้เรียบร้อยแล้ว เป็นศัตรูกับผู้อื่น ไม่สู้มีศัตรูคนเดียวกันกับข้าจะดีกว่า ด้วยเหตุนี้นางจึงมีศัตรูคนเดียวกันกับข้า” อันหลิงหยุนไม่เข้าใจ: “อ่องทั้งแปดท่านหรือเพคะ?”
“หี ฮ่องเต้องค์ก่อนทรงเป็นพระโอรสองค์โต พวกเขาแต่ละ คนล้วนไม่ใช่พระโอรสที่ประสูติจากพระมารดาองค์เดียวกัน กับฮ่องเต้องค์ก่อน ส่วนคนที่เกิดจากพระมารดาองค์เดียวกับ ฮ่องเต้องค์ก่อนนั้นมีเพียง องค์หญิงใหญ่กับองค์หญิงน้อย
แล้วพวกเขาจะจริงใจได้กระไรกัน!”
“เช่นนั้นเป็นเพราะเสด็จแม่สูญเสียลูกไป?”
“เรื่องลูกเป็นเรื่องหนึ่ง ความเจ็บปวดที่ต้องฆ่าลูกนั้น ชีวิตนี้ ไม่อาจลืมได้ ไม่รู้ว่าจะชดใช้ได้กระไร? แต่ว่าอ่องทั้งแปด ท่านบังคับให้ฮ่องเต้ทรงสละราชสมบัตินั้นต่างหากที่เป็น เหตุผลที่เราให้พวกเรารู้สึกเกิดความพะวงในใจอยู่ตลอด เวลา”
“อ๋องทั้งแปดท่านบังคับให้ฮ่องเต้สละราชสมบัติ คือบังคับ ฮ่องเต้องค์ก่อนหรือเพคะ?” อันหลิงหยุนนึกออกแล้ว ผู้หญิง ทั้งสองคนที่รักฮ่องเต้องค์ก่อนมากที่สุด เมื่อเห็นฮ่องเต้องค์ ก่อนถูกอ๋องทั้งแปดบังคับให้สละราชบัลลังก์ พวกนางจึงรู้สึก โกรธแค้น และรู้สึกไม่เต็มใจ
ดังนั้นพวกนางจึงมีศัตรูคนเดียวกัน!
หวางฮองไทเฮากล่าวต่อ: “บังคับฮ่องเต้องค์ก่อน และ บังคับข้าและฮั่วไท่เฟย แต่น่าเสียดายที่พวกเขาไม่สามารถ กำจัดใครได้สักคน
ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น กองทัพตระกูลฮั่วที่อยู่ตามชายแดน พวกเขาเองก็ต้องกลัวเช่นกัน
ตอนที่ฮ่องเต้องค์ก่อนยังอยู่ กองทัพตระกูลฮั่วเปรียบ เสมือนดาบเล่มหนึ่งของฮ่องเต้องค์ก่อน มีตอนไหนบ้างที่ ฮ่องเต้องค์ก่อนจะทรงปล่อยให้เป็นสนิม?
มีบางคนเคยเสนอว่า ให้ฮ่องเต้ทรงแบ่งทหารในกองทัพ ของตระกูลฮั่วให้แก่แม่ทัพอันและจวนกั๋วกงรับผิดชอบ แต่ ฮ่องเต้ทรงตรัสว่า ในอนาคตอ่องตวนเองก็จะต้องเป็นผู้นำ กองทหารเพื่อดูแลประเทศชาติ หากแบ่งให้คนอื่นเข้ามา ควบคุมดูแล ไม่สู้รอให้อ๋องตวนไปหาประสบการณ์เอง
จริงๆแล้ว ในใจของฮ่องเต้ทรงรู้ดีว่า กองทัพตระกูลฮั่วแตะ ต้องไม่ได้”
อันหลิงหยุนพยักหน้า: “มีแนวโน้มว่าจะเป็นเช่นนี้”
หวางฮองไทเฮาตรัสถาม: “อ๋องตวนเกิดเรื่องขึ้น จะว่ากัน ตามเหตุผลแล้ว ชายแดนจะต้องมีความเคลื่อนไหวเกิดขึ้น แต่ครั้งนี้เกิดเรื่องขึ้น เจ้าเห็นว่าชายแดนมีความเคลื่อนไหว อันใดบ้างหรือไม่?”
อันหลิงหยุนส่ายหัว หวางฮองไทเฮายิ้ม: “เป็นเพราะฮั่ว ไท่เฟยไม่ให้ชายแดนมีการเคลื่อนไหว และที่นางไม่ให้ เคลื่อนไหวนั้น เป็นเพราะกำลังรวบรวมดินแดนของประเท ศต้าเหลียง เป็นการแสดงความจงรักภักดีต่อฮ่องเต้
นางไม่ใช่คนโง่ นางรู้ดี ตั้งแต่วันที่นางเข้าวังมา ก็ถือเป็น องครักษ์ของฮ่องเต้องค์ก่อน อีกทั้งสิ่งที่นางจะต้องปกป้องไม่ ได้มีเพียงแค่ฮ่องเต้องค์ก่อน แต่ยังต้องปกป้องประเทศของ ฮ่องเต้องค์ก่อน และปกป้องโอรสของฮ่องเต้องค์ก่อนด้วย
ตอนที่ฮ่องเต้องค์ก่อนกำลังจะสวรรคต ทรงพบก็เพียงแต่ พวกเรา เจ้าคิดว่าฮ่องเต้องค์ก่อนมีเพียงแค่ข้ากับฮั่วไท่เฟย หรือ?”
เกี่ยวกับเรื่องที่ผ่านมาในราชสำนัก อันหลิงหยุนไม่รู้เลย แม้แต่น้อย
ความทรงจำของร่างเดิมก็ไม่มี ดังนั้นจึงคิดอันใดไม่ออก
เลย
หวางฮองไทเฮาตรัสว่า: “พ่อของเจ้ามีส่วนดีก็คือ มีความ จงรักภักดีอย่างไม่ลืมหูลืมด่า เขาจงรักภักดีต่อฮ่องเต้ แต่ กลับไม่ให้ลูกสาวเช่นเจ้ารู้เรื่องอันใดเลย”
“ท่านพ่อก็เป็นซะอย่างนี้” อันหลิงหยุนกล่าวเสริมในทันที
หวางฮองไทเฮาเองก็ไม่ได้โกรธ ทรงหันหลังแล้วพูดว่า “เดิมทีฮ่องเต้องค์ก่อนทรงมียู่กุ้ยเฟยและฉีกุ้ยเฟยด้วย แต่ ตอนที่ฮ่องเต้องค์ก่อนทรงสวรรคต ได้พาพวกนางไปด้วย”
“ความหมายของเสด็จแม่ก็คือ?”
“ความหมายก็คือตายหมดแล้ว”
” อันหลิงหยุนรู้สึกผิดหวัง ทรงตรัสราวกับว่าโกรธ เกลียดยู่กุ้ยเฟยและฉีกุ้ยเฟยเป็นอย่างมาก!
แต่เห็นได้ชัดว่าคนที่ได้รับความรักคือฮั่วไท่เฟย!
ผู้หญิง ช่างแปลกจริงๆ !
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าทำไมฮ่องเต้องค์ก่อนทรงพาพวกนางไป?” หวางฮองไทเฮาตรัสถามนาง อันหลิงหยุนรู้สึกจนใจเป็นอย่าง มาก นางจะไปรู้ได้กระไร?
“ไม่ทราบเพคะ” “อันหลิงหยุนไม่มีทางที่จะคิดออกเลย ถึงเหตุการณ์ที่เกิด ขึ้นในตอนนั้น
ตอนที่ฮ่องเต้องค์ก่อนอาการไม่สู้ดีแล้วนั้น ได้พระราชทาน ความตายให้แก่กุ้ยเฟยทั้งสอง เหลือไว้เพียงฮองเฮาและซี กุ้ยเฟย?
“ฮ่องเต้องค์ก่อนอาการทรงเข้าขั้นวิกฤตแล้ว มีคนพยายาม ที่จำทำรัฐประหาร ฮั่วไท่เฟยเพื่อที่จะปกป้องฮ่องเต้แล้วก็ได้ รับบาดเจ็บอย่างหนัก ข้าเองเพื่อที่จะปกป้องลูกทั้งสามคน ก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน ภายในวังกำลังขอความช่วยเหลือ ฉุกเฉิน แต่ทุกอ่องทั้งแปดท่านเรียงหน้ากันขวางไว้ ไม่ให้ฮั่ว ไท่เฟยเข้าวัง ฮ่องเต้องค์ก่อนถูกศัตรูโจมตีจากรอบทิศทาง เพื่อที่จะปกป้องฮ่องเต้ ฮั่วไท่เฟยจึงต้องสูญเสียลูกในครรภ์ ไปด้วย
ดูจากความสามารถของฮั่วไท่เฟย ถ้าไม่ใช่เพราะจะต้อง ปกป้องฮ่องเต้ ลูกในท้องก็คงจะไม่เป็นอันใด
ภายหลังอันกั๋วกงและต้ากั๋วจิ้วตามมาถึง จึงสามารถ ควบคุมสถานการณ์ในราชสำนักเอาไว้ได้
แต่ฮั่วไท่เฟยก้ได้สูญเสียลูกไปแล้ว เรื่องนี้ทำให้ฮ่องเต้องค์ ก่อนทรงโกรธแค้นเป็นอย่างมาก เพื่อฮั่วไท่เฟยแล้ว เขาจึงสั่ง ประหารกุ้ยเฟยสองคนในขณะนั้น รวมไปถึงคนที่เข้าร่วมการ รัฐประหารในวังทั้งหมด
ดังนั้นในบั้นปลายชีวิต นอกจากเหล่าสนมที่ไม่มีครอบครัว หนุนหลังแล้วนั้น ก็เหลือแค่เพียงข้าและฮั่วไท่เฟยสองคน
เมื่อฮ่องเต้ทรงขึ้นครองราชย์ อ๋องทั้งแปดท่านก็ยังไม่ยอม รามือ พวกเขาไม่ยอมทำตามรับสั่งของฮ่องเต้องค์ก่อน ฮ่องเต้องค์ก่อนเองก็ตัดใจซ่าพวกเขาไม่ลง
ก่อนที่ฮ่องเต้จะขึ้นครองราชย์ พวกเขาอยากให้อ่องตวน ขึ้นครองราชย์แต่เพียงผู้เดียว
เป็นเพราะขอเพียงแค่เชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลฮั่วได้ ฮั่ว ไท่เฟยตรัสเพียงคำเดียว ฮ่องเต้ก็จะต้องทรงยอมแพ้”
หวางฮองไทเฮาเดินกลับไปนั่งที่ เมื่อคิดถึงเรื่องในตอนนั้น ก็เหมือนหลุดเข้าไปอยู่ในห้วงความทรงจำ
อันหลิงหยุนเดินกลับไปถาม: “เสด็จแม่ แล้วฮั่วไท่เฟยทรง ว่ากระไรเพคะ?”
“เจ้าต้องถามว่าฮั่วไท่เฟยทรงทำกระไร?
“เพคะ”
“เจ้าคิดว่ากระไรล่ะ?”
อันหลิงหยุนคิด: “ฮั่วไท่เฟยทรงเกลียดอ่องทั้งแปดท่าน”
“ฉลาดนี้”
“เสด็จแม่ นี่คงเป็นเหตุผลที่ฮ่องเต้องค์ก่อนทรงเก็บเสด็จ แม่และฮั่วไท่เฟยเอาไว้ คงไม่ใช่เพียงเพราะความสามารถ ของเสด็จแม่และฮั่วไท่เฟยเท่านั้น”
“ใช่แล้ว”
” ไม่ใช่เพียงเพราะฮ่องเต้องค์ก่อนทรงรักหวางฮองไท เฮาเท่านั้น และก็รักฮั่วไท่เฟยด้วยเช่นกัน ในเมื่อผู้หญิงคน หนึ่งยอมที่จะตายเพื่อฮ่องเต้องค์ก่อน แล้วเช่นนี้จะไม่ให้ ซาบซึ้งใจได้กระไร ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มีทั้งความงามและความฉลากอยู่ในตัว อีก
ทั้งยังมีความจริงใจ
ผู้ชายคนไหนล้วนต้องชอบทั้งนั้น!
แต่คำพูดเช่นนี้ อันหลิงหยุนไม่กล้าพูดออกมา
ผู้หญิงมีความอิจฉาอยู่ในตัว หากพูดออกมาแล้วทำให้หวา งฮองไทเฮาทรงไม่พอพระทัย ก็คงจะไม่คุ้มค่านัก
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ