บทที่ 239 โมโหจน
จนฉูฉูก็คิดไม่ถึงว่าคนที่มาต้อนรับนางจะ เป็นกงชิง
ไม่ได้พบกับกง งวสักพักหนึ่งแล้ว กง ชิง ดูมีเสน่ห์มากขึ้นจริงๆ
จุนฉูฉูจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเหมือนลิง กระโดดม้าวิ่ง ถึงกับอยากเดินเข้าไปหา ง ง
“วี่เกอเกอ” จนฉ อดกลั้นไม่อยู่เรียกไป หนึ่งคํา
กงชิง มองไปที่จุนฉูฉูครู่หนึ่งด้วยความ ไม่พอใจ “พระชายาตวนโปรดสงวนกิริยา
จนรู้สักน่าชา น้อมคํานับ “อ๋องเสียน
กงชิงวี่ก็ไม่ได้เชิญจนฉูฉูนั่งลง ยืนเอา มือไขว้หลังอยู่ในห้องโถง เขามองไปที่จุน กล่าวถามว่า “พ่อบ้านบอกว่าพระชายาดวนมา ที่นี่เพื่อมารับพระชายารองหยุน”
ไป ข้ามารับพระชายารองหยุน ไม่ทราบ ว่าพระชายารองหยุนอยู่ตรงไหน?ต่อหน้าชิง จนฉูฉูยังไม่อยากที่จะยอมรับอยู่ดี นางคือ พระชายาตวน นางใช้ว่าข้า แค่อยากจะ พวกเขาเคยมีกันมาก่อน
ไม่ชอบเรื่องพวกนี้แหละ
“พระชายารองหยุนไม่อยู่ที่จวน ออกไป แต่เช้าแล้ว คนไปหาแล้ว พระรออยู่ที่นี่เถอะ”
พูดจบกงชิงเท้ากำลังจะจากไป อยู่ กับฉูฉูสักพักก็รู้สึกอึดอัดไปทั้งตัวจริงๆ
ก้าวออกมาหนึ่งก้าว ยืนขวางหน้า กงชิง เอาไว้ นางเงยหน้าขึ้นมองกงซิง เงย หน้าเล็กน้อยเป็นความรู้สึกทั้งรักทั้งเกลียด
“ท่านกลัวอะไร?นางหรือ?” ฉูฉูยากจะ ทําใจจริงๆ กลายเป็นคนที่ไม่เกี่ยวข้องอะไร กับกง งวี่แบบนี้
เดิมที พวกเขาควรจะเป็นคู่กัน
น่าเสียงกง ง เย็นชา “หลบไป
ไม่อยากพูดอะไรอีกแม้แต่คําเดียวจริงๆ
จุน กอดเอวกงชิงวี่เอาไว้ เอาตัวไปติด ไว้ ไม่หลบ มีปัญญาก็ตีข้าให้ตาย ข้าจะได้ไม่ มาให้เห็นอีก”
กงชิง ตกใจจนตัวแข็ง จิตใต้สํานึก ต้องการผลักจุบฉูฉูออก แต่นางกอดเอาไว้ แน่นไม่ยอมปล่อยมือ
ไม่เพียงแค่นั้น นางยังเงยหน้าจูบหน้า กงชิงวิ่
อาหย่เห็นท่าไม่ดี หันหลังรีบวิ่งไปหาอัน หลังหยุน
เวลานี้อันหลิงหยุนเพิ่งจะนอนลงไป อยากกินของเปรี้ยว ชอบกินของเปรี้ยว ไม่ได้ รู้สึกว่าอึดอัดไม่สบายหรือมีความเคยชินที่ไม่ดี แต่แค่อยากกินเฉยๆ
สามารถกินเนื้อสัตว์ได้ แล้วยังสามารถ เห็นของคาวได้ ไม่เหมือนหญิงตั้งครรภ์ทั่วไป นางแค่รู้สึกตะกละเล็กน้อย แต่ไม่มีอาการ คลื่นไส้อาเจียน
อยากกินของเปรี้ยว โดยเฉพาะบ๊วย เปรี้ยว
เพิ่งจะหลับตาลง เตรียมกินคำนี้เสร็จก็ พักผ่อนเลย
อาหยู่รีบร้อนมาถึงหน้าประตู “พระ ชายา”
อันหลิงหยุนลืมตาขึ้นมองไปที่ประตู ได้ ยินอาหยู่วิ่งมาจนเหนื่อยหอบยังนึกว่าเกิด เรื่องคอขาดบาดตายอะไรขึ้น
“มีเรื่องอะไร”
“พระชายาตวนลวนลามท่านอ๋อง” อาห
กล่าว อันหลิงหยุนลุกขึ้นนั่ง หยิบเอาเสื้อคลุม มาคลุมแล้วก็ออกไป
อาห ผงะตกใจอยู่หน้าประตู อันหลังหยุ นออกจากประตูแล้วก็เดินไป
หงเถาลุ่ยหลิวเหลือบมองไปที่อาหยู่ พัก นี้อาหยิ่งอยู่ยิ่งไม่รู้ความ พระชายาแท้งกำลัง อยู่ไฟ บ้าไปแล้วใช่หรือไม่?
ร่างกายจะเอาหรือเปล่า โทษใคร?
ยหลิวรีบเข้ามาขวาง “พระชายา ร่างกายท่านไม่แข็งแรง ให้ข้าน้อยไปดูเอง หากว่าเกิดเรื่องจริง ข้าน้อยจะช่วยท่านนาง เอง ”
อันหลังหยุนไม่เชื่อหรอก ถึงลุ่ยหลิวจะ ใจกลัวแค่ไหนก็ไม่กล้าตีพระชายาตวนหรอก
อันหลังหยุนเดินเร็วมาก คนของจาน อ๋องตวนเห็นแค่ลานโอวหลานมีคนใส่เสื้อแดง ออกมาหนึ่งคน ท่าเดินเหมือนสายรุ้ง อาหยู่ที่ อยู่ด้านหลังยังตามไม่ทัน หงเถาลุ่ยหลิววิ่งเหยาะๆตลอดทาง
อันหลังหยุนเดินผ่านใต้ต้นไม้เดินผ่าน ไปแล้ว หันหลังกลับไปที่ใต้ต้นไม้ หยิบ
ไม้กวาดที่อยู่ใต้ต้นไม้ออกมา
“ถือไว้” ไม้กวาดโยนให้ลยหลิว อันหลัง หยุนหันหลังไปที่ห้องโถงด้านหน้า
เดินจนถึงหน้าประตูใช้เท้าเตะไปยัง ประตูที่เปิดไว้อยู่แล้ว
กงชิงกำลังผลักและดันอยู่กับจนฉ คนหนึ่งตะโกนบอกไปให้พ้นหน้าข้า อีกคนไม่ สนใจอะไรกระโจนเข้าไปกอดจูบกง ง
การเตะของอันหลิงหยุนทำให้กงชิงวิ่ ตกใจจนตัวแข็ง ตอนที่เขากำลังมองอันหลัง หยุนอยู่ จนฉูฉูจับไปที่หน้าของเขาแล้วจูบ
กง งวตกใจจนสลัดจนฉูฉทิ้งไป จุน ล้มลงไปบนพื้นเจ็บจนเกือบจะร้องไห้ออกมา
กงชิง รีบเช็ดหน้าเช็ดตา “หยุนหยุ อันหลังหยุนมองเขม่นไปที่กงชิง ครู หนึ่ง จากนั้นมองไปทางจุน ที่กำลังได้ใจ จุน ฉนั่งอยู่ตรงนั้น ยิ้มออกอย่างได้ใจเป็น ที่สุด
เหมือนกำลังพูดว่า ข้าจูบแล้ว ข้ากอด แล้วด้วย เจ้าจะทำอะไรได้?
อันหลังหยุนมือไขว้หลัง “หญิงบ้าจาก ที่ไหน บังอาจมาก่อกวนถึงจวนอ๋องเสียน ไม่ดู เลยหรืออันใดว่าตัวเองเป็นตัวอะไร นาง เลย!”
ลุ่ยหลิวได้ยินยกไม้กวาดรีบวิ่งไปทันที จนฉ ยกมือขึ้นขวาง ลุ่ยหลิวตีแล้วหงเถาก็รีบ ไปหยิบไม้กวาด กระโจนเข้าไปด้วย
ทั้งสองโจมตีซ้ายขวา ตีจนจนฉูฉูกลิ้งไป มากับพัน
กงชิง ยืนตัวแข็งเป็นท่อนไม้อยู่ด้านข้าง จนกระทั่งอันหลังหยุนกล่าวว่า “พอแล้ว ลาก ออกไปแล้วโยนไปบนถนน โยนไม้กวาด งไป หงเกาลบหลิวสอง คนลากจน ออกไปข้างนอก
หญิงรับใช้ที่รออยู่ข้างนอกเห็นภาพ เหล่านี้ ตกใจจนทําอะไรไม่ถูก วิ่งตามออกไป
จนฉ ถูกโยนออกจากประตูไป ประตู ใหญ่จวนอ๋องเสียนถูกปิดลง
อันหลังหยุนมองไปทางห้องโถงด้าน หน้า หลังจากที่กงชิง มองอันหลิงหยุนก็ถอย หลังไปสองก้าว
“หยุนหยุน ข้าไม่รู้จริงๆว่านางจะได้ ยางอายขนาดนี้ ประตูก็เปิดออกอยู่ นางยัง บังอาจกระทําการดูถูกเหยียดหยามข้า
กงชิง ยิ่งพูดความมั่นใจก็ยิ่งหมดไป เสียงที่ดังตอนแรกก็ค่อยๆเปลี่ยนไปเป็นมีใจ แต่ไม่มีกําลัง
อันหลังหยุนมองไปทางกงชิง ด้วย ความเยือกเย็น “สัมผัสตรงไหนไปบ้าง?
อาหยู่กับพวกลุ่ยหลิวตกใจกลัวจนตัวสั่น เล็กน้อย พระชายาช่างน่ากลัวเหมือนกับแม่
เสือ
กงชิง รีบร้อนอธิบาย “นางก็ไม่ได้หา เศษหาเลยแตะเนื้อต้องตัวข้ามาก ข้ามั่นคง หนักแน่นตลอด
“ฮี หนักแน่น? ข้าว่าท่านคิดไม่ซื่อ หากว่าท่านหนักแน่นพอ ก็ควรโยนนางออก ไป” อันหลิงหยุนโกรธจนจะบ้าตายอยู่แล้ว
“ข้าจะโยนนางออกไป แต่นางมาดื้อ พัวพันกับข้าอย่างไร้ยางอาย” กงชิง พยายาม ยืนยันความบริสุทธิ์ใจ
อันหลังหยุนเดินไปเตะกงชิง “ยังไม่ กลับไปล้างตัว ท่านจะรอให้ข้าขยะแขยงตาย หรืออย่างไร?”
กงชิง หน้าเขียว รีบออกไปทางลานด้าน หลัง “ข้าจะรีบไปล้างเดี๋ยวนี้”
พวกอาหย่รู้สึกเหนือความคาดหมาย มองตามกงเงไปก่อน แล้วก็กลับมามองขา ของอันหลังหยุนบ้างนั้น
ขาพระชายาชางยอดเยี่ยมนัก! ขนาด อ่องเสียนยังกล้าเตะ
อันหลังหยุนหันหลังไปที่ประตู เดินไม่กี่ ก้าวหันกลับมามองในเรือน “พ่อบ้าน
“พระชายา” พ่อบ้านตกใจไม่น้อย พระ ชายาโกรธแล้วจริงๆ
“รื้อเรือนนี้ทิ้งแล้วปรับปรุงใหม่ พื้นที่ถูก คนทําให้สกปรกเมื่อกี้ รื้อออกมาให้หมด ส่ง ไปที่จวนอ๋องตวน บอกพระชายาตวน อิฐหนึ่ง ก้อนหนึ่งพันตำลึง หากไม่ให้ก็รอให้ข้าไป น้อมทักทาย วไทเฟย
พูดจบอันหลิงหยุนก็เดินออกไป พ่อบ้าน มองไปที่พื้น รีบร้อนออกไปถาม พระชายา ข้างในนี้อย่างน้อยก็มีอิฐกว่าห้าร้อยกว่าก้อน แล้ว ”
ถ้าอย่างนั้นก็เป็นห้าหมื่นตำลึง!
“ก้อนไหนแตกก็คิดเป็นสองก้อน” อัน หลังหนพูดจบก็ไปเลย พ่อบ้านคิดแล้วไม่ ควรพลาดโอกาสนี้
อันหลังหยุนกลับไปถึงลานโอวหลาน เดินตรงเข้าประตูไป เสื้อผ้าของกงชิงถูกโยน ทิ้งไว้หน้าประตูของสระหลิวหาง
“อาหยู”
“พระชายา” อาหรีบร้อนเข้าประตู
อันหลังหยุนกล่าวว่า “เสื้อผ้าชุดนี้เอาไป เผาทิ้งที่หน้าจวนอ๋องตวน จำไว้ต้องเผาให้ หมดให้เหลือขี้เถ้าแค่หนึ่งกำมือ
“ขอรับ”
“อาหรีบนําเสื้อผ้าของกงชิงวี่ไปที่จวน อ๋องตวน เมื่อถึงหน้าประตูก็เริ่มจุดไฟเผา
มีคนออกมาจากจวนอ๋องตวน เห็นว่า กลางวันแสกๆมีคนมาจุดไฟเผาเสื้อผ้า รู้สึก โกรธเล็กน้อย ไปทางอาห กล่าวถามว่า “เจ้ากำลังทําอะไรอยู่?” อาหยูเหลือบมองไปที่คนพูด “พระชายา บ้านเจ้ายังไม่กลับมาใช่หรือไม่?
คนรับใช้รู้สักประหลาดใจ พระชายาถูก หามเข้าไป หรือว่าจะเป็นเพราะเขา?
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ