บทที่ 51 ให้เธอแต่งออกไป

เมื่อเสียงของจางยูนเหาหยุดลง คนทั้งหมดในตระกูลเย่ ก็ชะงักไปครึ่งวัน ถึงจะดึงสติกลับมาได้

ที่เขามองไม่ใช่เย่ซวง แต่เป็นเย่สวน

เป็นไปได้ยังไง เย่สวนแต่งออกไปให้ไอ้ขยะตั้งนานแล้ว ถ้าหากจะแต่งกับจางยูนเหาก็เป็นรอบที่สองแล้ว จางยูน เหาเป็นลูกชายคนเดียว จะมาสนใจผู้หญิงที่เคยแต่งงาน แล้วได้ยังไง?

ไม่ เป็นไปไม่ได้ นี่มันเรื่องตลกชัดๆ

คนตระกูลเยไม่น้อยที่มีความเห็นแบบเดียวกัน

ท่านย่าสูดหายใจเข้าลึก และมองไปที่จางยูนเหาแล้วพูด ว่า: “คุณชายจาง เธอไม่ต้องมาล้อเล่นแล้ว เยสวนแต่งงาน กับคนไม่มีอะไรดีคนนั้นแล้ว หล่อนจะคู่ควรอะไรกับเธอ? ฉันเห็นว่าซวงเอ๋อคู่ควรกับเธอมากกว่า”

“ใช่แล้วคุณชายจาง ตอนนี้ลูกสาวตระกูลฉันยังใสซื่อ บริสุทธิ์อยู่นะ แล้วก็รูปร่างหน้าตา ความสามารถก็ไม่แพ้เย่ สวน เธอถึงคู่ควรกับคุณ” คุณพ่อของเย่ซวงพูดโอ้อวด

เย่ซวงที่อยู่อีกฝั่งก็ทำหน้าบอกบุญไม่รับ และไม่ค่อย

สบายใจ พูดตามจริง ความฝันของเธอคือได้แต่งงานเข้า

ตระกูลรวยๆ อย่างตระกูลลู่ ตอนนี้จางยูนเหาไม่ได้เลือก

เธอ เธอควรจะดีใจ แต่มันก็ทำให้เธอโมโหจริงๆ ที่จางยูนเหาไม่เลือกเธอ แต่กลับไปเลือกผู้หญิงแก่ที่เคยแต่งงานไป แล้ว

แบบนี้มันไม่เท่ากับว่าเธอเทียบไม่ได้แม้แต่กับผู้หญิงที่ เคยแต่งงานมากแล้วสินะ

ฟังคนอื่นเขาพูดกัน จางยูนเหาก็อดไม่ได้ที่จะปัดมือแล้ว พูดว่า: “เรื่องที่พวกคุณอยากจะพูดพวกนั้นผมไม่ได้ใส่ใจ ที่ผมแคร์คือเย่สวนคนนี้”

เขาไม่รู้เหรอ ว่าถึงแม้เยสวนแต่งงานกับลู่เสี้ยงหยางแล้ว แต่ว่าก็ยังบริสุทธิ์อยู่ ไอ้ขยะลู่เสี้ยงหยางคนนั้น แม้แต่มือ ของเย่สวนก็ไม่เคยแตะ การแต่งงานแบบนี้ก็เป็นแค่การ แต่งงานในนามเท่านั้น ถึงแม้จะเป็นการแต่งงานครั้งที่สอง แล้วยังไง?

นี่?

คนตระกูลเย่ต่างจ้องเขม็ง หรือว่าจางยูนเหาคนนี้จะมี รสนิยมประหลาด ไม่ชอบผู้หญิงบริสุทธิ์ แต่ชอบผู้หญิงที่ เคยผ่านผู้ชายมาแล้ว

“เฮ้อ” ท่านย่าถอนหายใจเบาๆ สีหน้าไม่ค่อยดีนัก และ

พูดพลางมองไปทางจางยูนเหา: “คุณชายจาง แต่ว่าเย่สวน

แต่งงานกับลู่เสี้ยงหยางแล้ว แบบนี้จะทำยังไง?”

จางยูนเหายิ้มอ่อน และพูดอย่างสบายๆ : “แบบนี้ไม่ง่าย หรอกเหรอ? ให้เย่สวนหย่ากับไอ้ขยะนั่นก็โอเคแล้วนี่”

“ห้ะ!” ท่านย่าถึงกับช็อก เธอเป็นคนมีหน้ามีตา ถ้าหากให้ เย่สวนหย่าแล้วมาแต่งงานกับจางยูนเหา คงจะโดนคนภายนอกรุมด่าแน่ๆ

“แม่งเอ๊ย แบบนี้มันจะเกินไปแล้วนะ” คนในตระกูลเย่ไม่ น้อย กล้าโกรธแต่ไม่กล้าพูด ถึงแม้พวกเขาจะไม่เต็มใจต้อ นรับเย่สวนคนนี้ แต่เธอก็เป็นคนของตระกูลเย่ ให้เย่สวน หย่าแล้วมาแต่งงานกับจางยูนเหา จางยูนเหาคนนี้คิดว่า ตระกูลเย่เป็นลูกบอลให้แตะไปแตะมาเหรอ?

หลิวจิ้งโมโหจนหน้าซีด ถึงแม้เธอมักจะคิดว่าอยากให้ ลูกสาวตัวเองหย่ากับลู่เสี้ยงหยาง แต่ก็ไม่ใช่ด้วยวิธีแบบนี้

เย่สวนตัวสั่น กัดฟันแน่นพลางมองไปทางจางยูนเหา

แล้วค่อยๆ พูดออกมาทีละคำ “นายถอดใจซะเถอะ ฉันไม่

ตอบรับนายหรอก”

“อ๋อเหรอ? อย่าพูดไป เรื่องบางเรื่องเธอตัดสินใจเองไม่ ได้” จางยูนเหายิ้มกว้าง พูดพลางมองไปทางท่านย่า: “เห็นที่ทุกคนคงจะยังไม่รู้ ไอ้ขยะในสายตาพวกคุณไม่ได้ แคร์อะไรตระกูลเย่เลย ตอนนี้ ก็กำลังออกไปเถลไถลอยู่ ข้างนอกนั้นแล้ว”

อะไรนะ?

เมื่อเขาพูด คนตระกูลเย่หลายคนก็อยากจะขำ ไอ้ขยะลู่ เสี้ยงหยางนั่น ในกระเป๋าไม่มีเงินสักแดง จะออกไป เถลไถลที่ไหนได้?

ออกไปขายตัวจะฟังขึ้นหน่อย

ท่านย่าเริ่มรู้สึกไม่ค่อยพอใจ ในสายตาของเธอ ลู่เสี้ยง หยางใช้ชีวิตอยู่กับพวกเขาไม่ได้ดีไปกว่าหมาตัวนึง มีสิทธิ์อะไรที่จะออกไปเที่ยวเตร็ดเตร่ข้างนอก ลู่เสี้ยงหยางคน นั้นควรจะเป็นหมาของตระกูลพวกเขาไปตลอดชีวิต เธอ ถาม: “คุณชายจาง ที่เธอพูดหมายความว่ายังไง?”

จางยูนเหาหัวเราะแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นก็ล้วง โทรศัพท์ออกมา และเปิดเว็บเว็บนึงที่บันทึกไว้ในโทรศัพท์

ไม่นานหน้าจอโทรศัพท์ก็แสดงผล เป็นหน้าที่เห็นได้ว่าลู่ เสี้ยงหยางนอกใจไปเที่ยวผู้หญิง

“ได้และ ทุกคนดูเองแล้วกัน ดูท่าพวกคุณคงจะไม่ ติดตามความเป็นจริงสักเท่าไหร่นะ” จางยูนเหายื่น โทรศัพท์ให้ท่านย่า

ท่านย่ารับโทรศัพท์มา หลังจากดูเสร็จ ก็โมโหจนเลือด ขึ้นหน้า ตัวสั่นไม่หยุด

ลู่เสี้ยงหยางเป็นแค่หมาตัวนึงของตระกูลเย่ มีสิทธิ์อะไร

ใช้ชีวิตสุขสบายแบบนี้ มีความสามารถไปเที่ยวร่อนที่

ไนต์คลับ

พูดอีกอย่าง ลู่เสี้ยงหยางเป็นแค่เครื่องมือของพวกเขา ตระกูลเย่ ขณะที่อยู่กับตระกูลเย่ ก็ไม่มีสิทธิ์มาหักหลังตระ กูลเย่ มีแต่ตระกูลเย่ที่มีสิทธิ์ถีบส่งเขาออกไป

ไม่นาน โทรศัพท์ก็ได้ถูกส่งวนไปในห้องประชุม คนตระ กูลเย่ทั้งหมดก็ได้เห็นรูปนั้น หลังจากโทรศัพท์วันครบรอบ ทุกๆ คนก็ได้รู้ เรื่องที่ลู่เสี้

ยงหยางไปเที่ยวผู้หญิงที่ไนต์คลับ หลิวจิ้งโมโหสุดๆ ถ้าหากลู่เสี้ยงหยางอยู่ที่นี่ล่ะก็ เธอคงจะใช้มีดแทงเขาสักหลายๆ รอบ

ไอ้ขยะแบบนี้ ถึงกับกล้าออกไปม่อสาวข้างนอก

เย่หยุนเทาเปลี่ยนสีหน้าเร็วกว่าพลิกหน้าหนังสือ และ มองไปทางท่านย่าพลางพูด : “คุณย่า ลู่เสี้ยงหยางเป็น ขยะของครอบครัวเราจริงๆ เขาไม่เหมาะสมจะอยู่ใน ตระกูลเรา คุณชายจางเป็นคนจริงใจ ถ้าเยสวนแต่งงานกับ เขา ต้องมีความสุขแน่ๆ”

ฟังคำพูดนี้ของเขา คนหลายคนในตระกูลเย่ไม่น้อยก็ ต่างเห็นด้วยกับเขา

“ใช่แล้วคุณย่า เย่สวนแต่งงานกับลู่เสี้ยงหยาง เหมือนก็ ดอกไม้สวยๆ ในขี้วัวจริงๆ ไอ้ขี้วัวนั่นก็ไม่รู้จักดูแลรักษา งั้น พวกเราก็ถีบส่งออกจากตระกูลไปเถอะ”

“แม่ เย่สวนแต่งงานกับคุณชายจาง ถึงจะเป็นปลายทาง

ที่ดีที่สุด เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดของตระกูลเรา”

เมื่อได้ยินที่ทุกคนออกความเห็น ท่านย่าจึงตัดสินใจได้ ในเวลาไม่นานนัก พยักหน้าพลางพูดว่า: “ไอ้ขยะลู่เสี้ยง หยางมันไม่คู่ควรกับเย่สวนจริงๆ ตอนนี้ฉันขอประกาศ การ แต่งงานระหว่างเย่สวนกับลู่เสี้ยงหยางถือว่าเป็นโมฆะ และ เย่สวนกะแต่งงานใหม่กับคุณชายจาง”

เมื่อพูดออกมา

เยสวนก็แขนขาอ่อนทรุดลงบนเก้าอี้ ลู่เสี้ยงหยางออกไป เตร็ดเตร่ข้างนอก ดันโดนคนในตระกูลรู้แล้ว งั้นหลังจากนี้เขาคงไม่มีโอกาสจะอยู่ต่อไปแล้ว ตระกูลเย่เห็นหน้าตา สำคัญกว่าชีวิตคน จะไปทนกับลูกเขยที่มั่วไปเรื่อยได้ยัง ไง?

“เฮ้อ” หลิวจิ้งถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วพูดปลอบเย่สวน “นี่อาจจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเธอ”

ไม่ว่าจะดูจากทางไหน ลู่เสี้ยงหยางก็เทียบไม่ได้กับจาง ยูนเหา ถ้าในอนาคตเย่สวนแต่งงานกับจางยูนเหาจริงๆ ก็ คงจะเป็นเรื่องดีเรื่องนึง

“ฮ่าๆๆ คุณย่างั้นต่อไปพวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน

แล้ว” จางยูนเหายิ้มออกมาอย่างเปิดเผย

ท่านย่าพยักหน้า แล้วอมยิ้มพลางพูดกับจางยูนเหา: “ยู นเหางั้นค่าสินสอด6ร้อยล้าน เธอจะจัดการยังไง?”

นี่ถึงจะเป็นเรื่องที่ท่านย่าสนใจมากที่สุด ที่จริงแล้ว จางยู นเหาพูดเรื่องค่าสินสอดหกร้อนล้านขึ้นมา เธอก็ใจเต้นแล้ว แต่แค่เก็บสีหน้าไว้ ถ้าตอบตกลงเลยจะไม่ดี ต่อมาจางยูน เหาเปิดเผยเรื่องที่ลู่เสี้ยงหยางนอกใจ จึงมีเรื่องให้ตอบ ตกลงอย่างสมเหตุสมผล

โถ่!

สินสอดหกร้อยล้านเหรอ!

คนตระกูลเยไม่น้อยต่างมองไปทางจางยูนเหา ถึงแม้จะ บอกว่าเป็นสินสอดของเย่สวน แต่ที่จริงแล้วก็ไปไม่ถึงบ้า นของเย่สวน หลังจากนี้ก็คงโดนคนพวกนี้ขูดเอาไปอยู่ดี พูดตามตรง ตั้งแต่ต้นจนจบเย่สวนก็เป็นได้แค่ชุดเจ้าสาวขาวๆ ให้ตระกูลพวกเขาดูดเอาผลประโยชน์

“คุณย่า ยังไงเงิน6ร้อยล้านนี้ก็เป็นค่าสินสอดของเย่สวน จะแบ่งยังไง แน่นอนว่าแล้วแต่คุณย่าเลย” จางยูนเหาบน หน้ากำลังยิ้ม แต่ในใจก็เย็นวาบ ความโลภของยายแก่คนนี้ มันเกินกว่าที่เขาคาดไว้

“ดีดีดี” ท่านย่าพูดว่าดีติดกันสามครั้ง ในใจก็ตื่นเต้นสุดๆ เอาเย่สวนแต่งออกไปอีกครั้ง แถมยังทำเงินให้ตระกูล อีก6ร้อยล้าน มันก็คุ้มแล้ว

“เหอะๆ ดูหน้าพวกคุณสิ เพื่อเงิน6ร้อยล้าน ก็สามารถ ส่งตัวภรรยาผมออกไปได้แล้ว คนอย่างพวกคุณทำไมน่า ขยะแขยงได้แบบนี้?” ขณะนั้น ขณะที่คนตระกูลเย่กำลัง ดีใจอยู่นั้น ก็มีน้ำเสียงดังแทรกเข้ามา

ลู่เสี้ยงหยางผลักประตูห้องประชุมเดินเข้ามา