บทที่ 116 ความเย่อหยิ่ง
เมื่อเฉินจิ้นเห็นฉากนี้ ความเย้ยหยันในมุมปากก็ยิ่งเพิ่มมาก
ขึ้น
ฉากใหญ่พอสมควร
ถ้าพลังของกงเป็นอู่แข็งแกร่งพอจริงๆ
วันนี้ เป้าหมายของเขาจะเป็นจริง
ยิงนัดเดียวได้เหยี่ยวสามตัว!
เหยียบบูโดของหวาเสี้ย!
โด่งดังทั้งในและต่างประเทศ!
ลุ้นรับเติมพันมากมาย!
ช่างน่าเสียดาย
เฉินจิ้นส่ายหัว
น่าเสียดายที่กงเปิ่นอู่จะได้พบเขาในวันนี้
อย่างไรก็ตาม เฉินจิ้นสายหัวและสบสายตาหญิงสาวทั้ง สองที่อยู่ใกล้ๆ ทำตัวเหมือนคนทรยศต่อชาติ!
“คุณไม่ชื่นชมปรบมือให้หวาเซี่ยของเรา แต่กลับถอน หายใจและสายหัวคุ ณหมายความว่าอย่างไร?”
หญิงสาวทั้งสองคน อายุประมาณยี่สิบปี หนึ่งในนั้นผมสั้น ประบ่า ดูเหมือนสาวสาวเปรี้ยว เห็นเฉินจิ้นสภาพนี้ แล้วก็ ถามทันที
พวกเธอเป็นนักศึกษาปีที่สองจากมหาวิทยาลัยเจียงโจว วันนี้ พวกเธอมาที่นี่เพื่อเป็นกำลังใจให้กับปรมาจารย์ผู้ยิ่ง ใหญ่ของหวาเลี้ย!
เฉินจินผงะ คิดไม่ถึงว่า การส่ายหัวของเขา จะยั่วยุให้ หญิงสาวที่อยู่ข้างๆเขา diss “ถึงถึง ช่างมันแล้ว ไม่ต้องพูด แล้ว!”
สาวสวยอีกคนที่มีผมยาว ดูแล้วเหมือนผู้หญิงขี้อาย ดึง สาวผมสั้นที่ชื่อ ถึงถึง แล้วกระซิบเบาๆ
จากนั้นก็มองเฉินจิ้นด้วยสายตารู้สุกขอโทษ “ขอโทษ จริงๆน้ำ!”
หลังจากพูดเสร็จ เธอก็ดึงหญิงสาวผมสั้นและจากไป
“ที่ ฉันไม่ชอบท่าทีและพฤติกรรมของเขาแบบนี้เลย กลับ มาดูถูกหวาเลี้ยของเรา …”
หญิงสาวผมสั้นดูไม่พอใจ แต่เธอก็ยังตามไป
เฉินจิ้นลูบจมูกของเขา
เขา นี่คือหายนะที่มาอย่างไม่รู้ตัวใช่ไหม?
และซ่งชิงเหย็นที่อยู่ข้างหลังเขาก็ยิ้ม รอยยิ้มราวกับ ดอกไม้ “คิดไม่ถึงว่า ปรมาจารย์เฉินของเราจะมีช่วงเวลาที่ น่าสังเวชเช่นนี้!”
ซึ่งชิงเหยินอดไม่ได้ที่จะล้อเขา
ตอนนี้เรื่องของกงเปิ่นอู่ กำลังถูกแพร่กระจายในเจียงโจว เธอจึงรู้เรื่องนี้แล้ว
หลังจากที่รู้ว่าเฉินจิ้นมาเพื่อฉก ผลไม้ชื่อเย้นไป ซ่งซิงเหย์ นก็เดินตามเฉินจิ้นเข้ามา
เมื่อสามีของเธอเอง เป็นเวลาแสดงอำนาจ เธอต้องอยู่ที่ นั่นเพื่อสนับสนุนเขา
จนถึงขณะนี้ เฉินจิ้นยังไม่ได้พูดให้กับซ่งชิงเหย็น ว่า ต้องการให้เธอเข้าสู่เส้นทางการฝึกฝน
เฉินจิ้นมองบนใส่ซ่งซิงเหย็น “ไปกันเถอะ!”
จากนั้น ก็พาซึ่งซึ่งเหยืนเว่ยอู๋ซิน ฮุยโสง เสิ่นเสี้ยนหรุงและ คนอื่น ๆ ที่อยู่ข้างหลังเขาเดินไปที่สนาม
ในสถานที่จัดงาน แบ่งออกเป็นสองโซน โซนนักสู้และ โซนที่ไม่ใช่นักสู้
เฉินจิ้นและคนอื่นๆ แน่นอนว่าต้องนั่งอยู่ในโซนนักสู้ ปัจจุบัน ในฐานะปรมาจารย์แห่งเจียงโจว สถานะและชื่อเสียงของ เสิ่นเสี่ยงหรุงในบูโดก็เพิ่มขึ้นมากเช่นกัน
ได้จัดเตรียมที่นั่งที่ดีที่สุดในแถวหน้าให้เฉินจิ้น
ส่วนสองสาวก่อนหน้านี้ ก็พึ่งความสัมพันธ์และใช้วิธีการ ต่างๆได้ตั๋วที่อยู่ท้ายๆ
หญิงสาวที่ชื่อว่าถึงถึง ชื่อเต็มของเธอคือลู่ถึงถึง ในขณะนี้ เธอที่พึ่งนั่งลงบนที่นั่งของเธอ ดึงมือหลิงชิวหญิงข้างๆเธอ เพื่อวิเคราะห์ที่นั่งในพื้นที่นักสู้ว่าวันนี้ปรมาจารย์คนไหนจะ ขึ้นท้าสู้กงเป็นอู่
ทันใดนั้น เธอก็สังเกตเห็นร่างที่คุ้นเคยเล็กน้อย ปรากฏ ขึ้นในสายตาของเธอ
“ไอ้หมอนั่น ทำไมถึงอยู่ในพื้นที่นักสู้? หรือว่าฉันตาลาย?” คู่ถึงถึงไม่น่าเชื่อเล็กน้อยเพราะร่างกายที่ผอมของเขาลู่ถึงถิง จึงไม่สามารถเชื่อมโยงเฉินจิ้นกับนักสู้เข้าด้วยกัน
ในความคิดของเธอ นักสู้ควรเป็นประเภทที่เก่งกาจมีพลา นุภาพ
ในตอนนี้หลิงชิวหญิงก็ได้เห็นเฉินจิ้นในโซนนักสู้ รีบสะกิด ลู่ถึงถึงและพูดอย่างตื่นเต้น “ลู่ถึงถึง ดูสิ คนที่คุณเพิ่งว่าเขา กลับอยู่ในโซนนักสู้ คิดไม่ถึงว่า เขาเป็นนักสู้ คุณว่า วันนี้เขา จะขึ้นไปท้าสู้กงเป็นอู่ไหมนะ?”
เมื่อสู่ถึงถึงได้ยินเช่นนี้ เธอก็เบะปากทันที “เป็นไปได้ยังไง?แม้ว่าเขาจะเป็นนักสู้ เขาจะเป็นปรมาจารย์งั้นเหรอ?”
หลิงชิวหญิงลองคิดดูก็ใช่อยู่ แต่เธอรู้สึกว่าเฉินจิ้นดูแตก
ต่างจากผู้คนเล็กน้อย
หลังจากเฉินจิ้นนั่งลงได้ไม่นาน ในสนามก็เต็มไปด้วย
ผู้คนและไม่เหลือที่ว่างเหลือ
ผู้คนดึกคัก!
“สวัสดีทุกคน!”
หลังจากนั้นไม่นาน เสียงก็ดังก้องไปทั่วสถานที่
เสียงอื่นๆทั้งหมดถูกระงับและถูกกดลงไป
ในสนาม บนเวทีการต่อสู้ จู่ๆชายวัยกลางคนในชุดนัก ดาบสีดำก็ปรากฏตัวขึ้น
“ผมกงเป็นอู่ วันนี้ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่มีผู้ชม มากมายเช่นนี้มาร่วมเป็นสักขีพยานกับผม . บดขยี้ ปรมาจารย์ในหวาเลี้ย!”
บดขยี้ปรมาจารย์ในหวาเซี่ย!
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ผู้ชมก็เดือด
ทันใดนั้น คำสาปนับไม่ถ้วนก็ปะทุขึ้นจากทุกที่
อย่างไรก็ตาม กงเป็นอู่ ท่าเหมือนจะไม่ได้ยิน
“วันนี้ ผมจะพิสูจน์ในแผ่นดินหวาเสี้ยให้พวกคุณเห็นว่า บู โดของหวาเสี้ยนั้น เหมือนขี้หมูขี้ไก่! ”
กงเป็นอู่พูดต่อ
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา พวกเขาเกือบทั้งหมดจับจ้อง ไปที่เขาด้วยสายตาที่โมโห
แม้แต่ซ่งชิงเหย็นที่อยู่ข้างๆเฉินจิ้นโกรธเกรี้ยวจนหน้า
แดงไปหมด
และในขณะนี้ ลู่ถึงถึงที่อยู่อีกด้านหนึ่ง มองด้วยสายตาที่ อาฆาต ฉีกกงเป็นอู่เป็นชิ้นๆ ในหัวของเธอ ทันใดนั้นเธอก็หัน
ไปมองที่ที่เฉินจิ้นโดยไม่รู้ตัว
สายตาลู่ถึงถึงดีมาก
จากนั้น เธอก็เห็นภาพที่ทำให้เธอโกรธมากขึ้น
ในตอนนี้ ความรู้โมโหจนใคร ๆ ก็อยากจะฆ่ากงเปินอู่
ทันที
แต่ว่า ไอ้หนุ่มคนนั้น กลับมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา นั่ง อยู่ที่นั่นอย่างสงบ
“ซิวหญิงไอ้หมอนั่น เป็นคนทรยศชาติจริงด้วย เป็นคนขายชาติ.. ”
สู่ถึงถึงโกรธอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
“วันนี้ ผมใช้ผลไม้ชื่อเย็น เป็นของเดิมพัน ถ้ามีใครไม่
พอใจ คุณสามารถมาท้าสู้ผมได้แน่นอนว่า ก่อนอื่นคุณต้องมี ของอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมพอใจ ถ้าคุณชนะ คุณสามารถ เอาผลไม้ชื่อเย็นไปได้เลย ถ้าคุณแพ้ คุณต้องทิ้งของไว้และ ยอมรับว่าเป็นไอ้ขยะที่ไร้ประโยชน์ เป็นขี้โรคแห่งเอเชีย! ”
กงเป็นอู่พูดต่อ
และเปิดฝาที่อยู่ข้างๆ
ข้างใน เป็นภาชนะใสที่ทำจากวัสดุที่ไม่รู้จัก
ภายในภาชนะใส มีผลไม้สีแดงขนาดเท่าฝ่ามือ นอนอยู่ ในนั้นอย่างเงียบ ๆ ในนั้น ดูเหมือนเปลวไฟกำลังลุกไหม้
ในขณะนี้ ในที่สุดการแสดงออกทางสีหน้าของเฉินจิ้นก็ ขยับเล็กน้อย
“ผลไม้ชื่อเย็นจริงด้วย!”
ในสายตาของเฉินจิ้น มีแสงริบหรี่
ก่อนหน้านี้ เขายังคงกังวลอยู่ ว่ากงเป็นอู่คนนี้จะโกงหรือ เปล่า มีแค่ชื่อผลไม้ชื่อเย็น แต่ไม่มีผลไม้ชื่อเย็นจริงๆ ตอนนี้ดูเหมือนว่า กงเป็นอู่คนนี้ ยอมทุ่ม
หรือพูดอีกอย่างว่า เขามั่นใจมาก มั่นใจว่าไม่มีใคร เอาชนะเขาได้!
ไม่เพียงแต่เฉินจิ้น แต่ในพื้นที่นักสู้ แม้ในพื้นที่ที่ไม่ใช่นักสู้ ดวงตาที่ลุกเป็นไฟหลายคนก็กระพริบ
ไม่ใช่ทุกคนที่มาที่นี่ เพื่อสั่งสอนกงเป็นอู่ ยกชูชื่อเสียงของ หวาเสี้ย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาถึงชั้นสูงสุดปรมาจารย์ มีชั้น สูงสุดปรมาจารย์มาเพื่อผลไม้ชื่อเย็น เพียงแค่ว่า
วัตถุประสงค์ทั้งสอง ไม่ขัดแย้งกัน
“หวังว่าหวาเสี้ยจะไม่ทำให้ผมผิดหวัง!”
แม้ว่าเขาจะพูดแบบนั้น แต่กงเป็นอู่มองไปรอบๆ ใบหน้า ของเขาก็เต็มไปด้วยการถากถางและดูถูก
“หยิ่งผยอง! วันนี้ ให้ผมได้สู้กับคุณดู!”
ในขณะนี้ ร่างในพื้นที่นักสู้กีพุ่งออกมาและบินขึ้นไปบน
เวที
ปรมาจารย์จ่วยสองคนที่กำลังพูดและอธิบาย เมื่อเห็น บุคคลนี้ ทันใดนั้นก็เปล่งเสียงดังอธิบายให้ผู้ชมที่ไม่ สามารถมาในสถานที่นั้นได้ “บุคคลที่เพิ่งปรากฏตัวบนเวที คือปรมาจารย์เมืองหรุงดิงเพ่ยเจี่ย ความแข็งแกร่ง ชั้นสูงสุดปรมาจารย์ แต่ยังไม่ได้อยู่ในรายชื่อผู้ที่ติดอันดับ ”
“ก่อนหน้านี้ผู้ที่กงเป็นอู่ได้ท้าทาย ล้วนเป็นชั้นสูงสุด ปรมาจารย์ที่ยังไม่ได้ขึ้นสู่รายชื่อหวังว่าปรมาจารย์ติงเพ่ย เจี่ยจะสั่งสอนเขาหนัก ยกซูชื่อเสียงของหวาเสี้ย!”
ทันใดนั้น บนแพลตฟอร์มการถ่ายทอดสด มีคนมากมาย คอมเม้นต์
“มาได้ดี คุณนำอะไรมาเดิมพัน?” กงเปิ่นอู่พูตภาษาจีน อย่างคล่องแคล่วและมองไปที่คนที่มา
“ผม ใช้ยาเพ้ยหยวนสามเม็ดที่ดีที่สุดที่ผลิตโดยโรงยา เป็นของเดิมพันในครั้งนี้” ติงเพ่ยเจี่ยกล่าวอย่างเคร่งขรึม
“ยาเพ้ยหยวนสามเม็ดที่มีคุณภาพดีที่สุด แม้ว่ามูลค่าจะ แย่กว่า ผลไม้ชื่อเย็นมาก แต่เนื่องจากมีคุณภาพดีที่สุด อีก อย่างเป็นคนแรกที่ขึ้นมา ถือว่าให้คุณผ่านละกัน!” มุมปาก ของ กงเป็นอู่มีรอยยิ้มที่โหดร้ายปรากฏขึ้น “วันนี้ เอาชนะ คุณด้วยหนึ่งกระบวนท่า!”
“หยิ่งผยอง!” ติงเพ่ยเจียกล่าวอย่างโกรธเคือง
ในชีวิตของเขา ไม่เคยมีใครกล้าดูหมิ่นเขามากขนาดนี้
ยังจะเอาชนะเขาด้วยหนึ่งทำ
ช่างเป็นเรื่องน่าขำจริงๆ
ติงเพ่ยเจียลงมืออย่างกล้าหาญ
หมัดมังกรพุ่งเข้าหากงเป็นอู่
พลังอันยิ่งใหญ่
จุดประกายผู้ชมทันที
“ส่งเสริมศักดิ์ศรีของประเทศเรา!”
ทันใดนั้น หลายคนก็เปล่งเสียงตื่นเต้นออกมา
โดยเฉพาะผู้ที่ไม่เข้าใจเรื่องบูโต ได้เห็นฉากนี้ เป็นเรื่องที่ น่าตกใจและน่าทึ่งสำหรับพวกเขา
หวาเสี้ยของเราต้องชนะ!
อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาต่อมา มีแสงกระพริบผ่านหน้า
กงเป็นอู่
ทันใดนั้น ติงเพ่ยเจี่ยก็บินถอยหลังออกไป
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ