บทที่ 241 วีรบุรุษกอบกู้คนงาม

เมื่อโจวอานพูดจบ เขายื่นมือทั้งสองข้างมันจับแขนของจ้าวหรูเย็น แล้วดึงเธอไปที่ข้างรถ

ในเมื่อเสียหน้าไปแล้ว เขาจึงไม่จำเป็นที่จะเสแสร้งต่อ เขาเตรียมใช้ ไม้แข็งเพื่อพาจ้าวหรูเย็นขึ้นไปบนรถแล้วเริ่มแผนการแก้แค้นของเขา จ้าวหรูเย็นพยายามดิ้นรน แต่เนื่องจากยาได้ออกฤทธิ์อย่างเต็มที่

แล้ว เธอจึงรู้สึกอ่อนเพลียและไม่มีเรี่ยวแรงที่จะขัดขืนเลย โจวอานหัวเราะเสียงดังแล้วพูดอย่างอนาจาร “คุณขัดขืนไปก็ไม่มี

ประโยชน์หรอก ผมว่าคุณยอมซะโดยจะดีกว่านะ”

“สารเลว ปล่อยฉันนะ” จ้าวหรูเย็นพยายามตะโกนและดิ้นรนอย่าง ไม่หยุด เธอรู้สึกน่าขยะแขยงขนลุกทุกจุดที่โอวอานสัมผัสกับตัวเธอ มันเหมือนถูกสัตว์ร้ายที่กำลังจ้องมองเพื่อจะกัดกินเธอไปทั้งตัว

โจวอานทำเหมือนไม่ได้ยิน เขาได้แต่ดึงจ้าวหรูเย็นไว้เพื่อพยายาม ลากเธอขึ้นรถ

ในช่วงเวลาวิกฤตนั้น ไม่รู้ว่าจ้าวหรูเย็นเอาแรงมาจากไหน เธอยก เท้าขึ้นแล้วเตะไปที่กลางเป้าของโจวอานด้วยความแรง แมร่งเอ๊ย!

โจวอานเจ็บจนเหงื่อตกและปล่อยจ้าวหรูเย็นไปอย่างไม่รู้ตัว

จ้าวหรูเย็นพยายามฝืนตัวเองแล้ววิ่งหนีอย่างสุดชีวิต จนในที่สุดก็มี รถแท็กซี่คันหนึ่งขับสวนมา เธอจึงรีบขึ้นรถหนีไป

“เหอะ! คิดว่าจะหนีไปได้เหรอ? ยังไงคืนจึงก็ต้องเป็นของเล่นบน เตียงของ” โจวอานพูดด้วยความเจ็บปวด จากนั้นหยิบโทรศัพท์มือ ถือออกมาแล้วโทรหาลูกสมุน

“อาสาม นายพาลูกน้องไปดักรอที่ทางกลับบ้านของจ้าวหรูเย็นตอน นี้เลย แล้วจับมันกลับมาให้ได้หลังจากลูกสมุนรับสายโจวอานก็รีบ ออกคำสั่ง “รับทราบครับคุณชาย ผมจะจัดการให้สำเร็จครับ” เสียงทุ้มต่ำของ ผู้ชายดังขึ้นในสาย

จากนั้นโจวอานวางสายแล้วขึ้นรถด้วยความเจ็บปวด เขาเตรียม

กลับบ้านไปรอข่าวดีจากลูกสมุน

แต่โจวอานยังไม่ทันสังเกตว่ามีคนแอบมองเขาอยู่ที่มืด เมื่อเห็นภาพ นี้เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดโทรออก

ทางด้านจ้าวหรูเย็นหลังจากขึ้นรถแล้วเธอก็เร่งคนขับให้ขับเร็วที่สุด ยี่สิบนาทีต่อมา ในที่สุดจ้าวหรูเย็นก็ได้ไปถึงหมู่บ้านที่เธอเปิดคลินิก อยู่

ระหว่างทางกลับโจวอานไม่ได้ไล่ตามเธอมาเลย เธอจึงรู้สึกโล่งอก และคิดว่าตัวเองหลุดพ้นจากเขาแล้ว

แต่ในขณะที่เธอรู้สึกสบายใจ จู่ๆ คนขับรถก็เหยียบเบรกอย่าง กะทันหันจนทำให้รถหยุดลงทันที

จ้าวหรูเย็นที่ยังไม่ทันตั้งตัวก็ชนกับเบาะที่นั่งด้านหน้า

“เกิดอะไรขึ้น? คุณหยุดรถทำไม?” จ้าวหรูเย็นถาม

คนขับรถแท็กซี่พูดอย่างจนปัญญา “ทางข้างหน้าถูกปิดครับ”

จ้าวหรูเย็นมองไปข้างหน้าแล้วเห็นรถตู้สองคันจอดขวางถนนและมี ชายร่างสูงยืนอยู่ข้างรถห้าคน

แย่แล้ว!

จ้าวหรูเย็นรู้ทันทีว่าชายร่างสูงตรงหน้านั้นเป็นลูกสมุนของโจวอาน ดูเหมือนว่าโจวอานไม่ได้ไล่ตามเธอมาแต่เขาเรียกคนของเขามา

ทันทีที่รถแท็กซี่หยุดลง ชายร่างสูงห้าคนนั้นก็เดินเข้ามาล้อมรถไว้ จากนั้นชายคนหนึ่งเปิดประตูแล้วลากจ้าวหรูเย็นลงจากรถ

คนขับแท็กซี่ตกใจและรีบตะโกนพูดว่า “พวกคุณทำอะไร? เดี๋ยวผม แจ้งตำรวจนะ….”

ผัวะ!

เขายังพูดไม่ทันคาดค่าก็ถูกชายร่างสูงคนนั้นตบเข้าที่ใบหน้าอย่าง

จัง “ไม่ใช่เรื่องของนาย เราแค่ต้องการตัวผู้หญิงคนนี้ ถ้ากล้าพูดมาก อีกคำ นายได้ตายสมใจแน่” เมื่อคนขับแท็กซี่เห็นใบหน้าชายร่างสูงทั้งห้าคนนี้ก็รู้ว่าพวกเขาต้อง เป็นนักเลงอย่างแน่นอน เขาจึงไม่กล้าพูดต่อเพราะถึงอย่างไรก็ไม่ใช่

เรื่องของเขาอยู่ดี “เราไปกันเถอะ คุณชายยังรอผู้หญิงคนนี้อยู่” หัวหน้าชายร่างสูงหัน ไปโบกมือ จากนั้นลากจ้าวหรูเย็นไปขึ้นรถ

จ้าวหรูเย็นพยายามตะโกนและดิ้นรนอย่างสุดชีวิต แต่ก็ไม่สามารถ ทำอะไรได้

เป็นเวลาในพริบตาจ้าวหรูเย็นก็ถูกพาไปถึงข้างรถตู้ หัวหน้าชายร่าง

สูงเปิดประตูแล้วผลักจ้าวหรูเย็นเข้าไปในรถอย่างง่ายดาย

จ้าวหรูเย็นตัวสั่นอย่างไม่หยุด เมื่อนึกถึงสภาพอันเลวร้ายที่ตัวเอง กำลังจะเผชิญ เธออยากกัดลิ้นฆ่าตัวตายไปเสียแต่ก็รู้สึกว่าตัวเองนั้น ไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะขยับปากเลย

ตอนนี้แม้กระทั่งสติสัมปชัญญะของเธอก็เริ่มเลือนรางไปแล้ว

ในขณะที่ชายร่างสูงทั้งห้ามองหน้ากันและเตรียมตัวขึ้นรถ ทันใด นั้นก็มีร่างปรากฏอยู่ข้างหลังพวกเขาอย่างเงียบๆ

พรบ! !

ร่างนั้นตบไหล่ของหัวหน้าชายร่างสูง

หัวหน้าชายร่างสูงจึงหันกลับไปด้วยความสงสัย แต่ก่อนที่เขาจะ รู้ตัวก็ถูกชกเข้ากลางใบหน้าอย่างจัง

ผัวะ!

กำปั้นกระแทกกับใบหน้าของเขา จนทำให้เขากระเด็นออกไปชนกับ รถตู้

เขาไม่มีโอกาสแม้แต่จะกรีดร้องก็ต้องล้มสลบคาพื้นทันที

เชี่ย!

อะไรวะนั่น?

ชายร่างสูงอีกสี่คนหันกลับไปและได้เห็นชายแปลกหน้าคนหนึ่งยืน มองพวกเขาด้วยสายตาอันเย็นเยือกอยู่ตรงหน้าจนทำให้พวกเขาต้อง ถึงกับเหงื่อตก

“แมร่งเอ๊ย นายเป็นใคร?” ชายร่างสูงทั้งสี่คนตกใจด้วยความตื่นตัว ชายดังกล่าวไม่ได้ตอบด้วยคำพูด แต่กลับตอบพวกเขาด้วยกำปั้น

ของเขา

ผัวะ!

เขาเหวี่ยงหมัดออกไปอีกครั้งจนทำให้ชายร่างสูงคนหนึ่งล้มทั้งยืน

เชี่ยเอ๊ย!

นี่มันคนเหี้ยม!

ชายร่างสูงที่เหลือรีบชักมีดออกมาจากเอวทันที

ฝืบ ฝีบ!

จากนั้นพวกเขาก็ฟันไปที่ชายดังกล่าวอย่างไม่ยั้ง

มีดเล่มหนึ่งสับไปที่ตำแหน่งศีรษะของชายคนนั้น ส่วนอีกเล่มฟันไป ซึ่งทั้งสองตำแหน่งก็ล้วนเป็นจุดสำคัญของร่างกายมนุษย์ ถ้าถูกฟัน

ที่กลางอกของเขา

เข้าคงจะมีโอกาสรอดน้อยมาก

ดวงตาของชายคนนั้นเย็นชาอย่างที่สุด เขาเพียงแค่ถอยหลังไป ก้าวเดียวก็สามารถหลบการโจมตีจากชายร่างสูงเหล่านั้นได้

แมร่งเอ๊ย!

ชายร่างสูงสองคนนั้นก็ยิ่งหัวร้อนมากขึ้น พวกเขาใช้มีดฟันไปที่ชาย ดังกล่าวอย่างไม่ยั้ง

สืบ สืบ!

แต่ถึงอย่างไรชายดังกล่าวก็สามารถตั้งรับการโจมตีจากพวกเขาได้ จากนั้นเขาคว้าแขนของชายร่างสูงเหล่านั้นแล้วหักแขนพวกเขาทีละ คน

“โอ๊ย โอ๊ย!”

ตามด้วยเสียงกรีดร้องอันแสนเจ็บปวด

“เหอะ” ชายดั่งกล่าวเตะไปที่ชายร่างสูงเหล่านั้นจนสลบคาที่ทันที

จ้าวหรูเย็นที่นั่งอยู่ในรถตู้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก ในขณะนี้เธอ ได้แต่อ่อนล้าและกลัวจนตัวสั่นอย่างไม่หยุด

แต่วินาทีต่อมาเมื่อเธอเห็นหัวที่โผล่เข้ามาจากด้านนอกก็ทำให้เธอ ถึงกับตกตะลึง

“คู่ลู่เสี้ยงหยาง ใช่คุณไหม?”

“ผมเองครับ” ลูเสี้ยงหยางยิ้มพูด จากนั้นเข้าไปนั่งข้างๆ จ้าวหรูเย็น

ในรถตู้

ก่อนหน้านี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจ้าวหรูเย็นก็คอยยื่นมือช่วยเหลือเขา อย่างไม่มีเงื่อนไข ซึ่งเขาไม่เคยลืมบุญคุณเหล่านี้เลยแม้แต่เรื่องเดียว เมื่อเขารู้ว่าโจวอานนั้นไม่ใช่คนดีอย่างที่คิด เขาจึงสั่งให้ถังหลงคอย ส่งคนมาติดตามจ้าวหรูเย็นเพื่อปกป้อมความปลอดภัยของเธอ และ เรื่องของคนนี้ลู่เสี้ยงหยางก็ได้ข่าวมาจากคนของถังหลงเหมือนกัน

เมื่อได้ยินข่าวร้ายนี้ลู่เสี้ยงหยางก็ถามจ้าวหรูเย็นมาทันที

“ฮือ ฮือ” จ้าวหรูเย็นรู้สึกซาบซึ้งจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ จากนั้นเธอ ทิ้งตัวเข้าไปกอดลู่เสี้ยงหยางไว้แน่นๆ

“ฮือ” เนื่องจากยาในร่างกายของจ้าวหรูเย็นได้ออกฤทธิ์อย่างเต็มที่ ในขณะที่เธอทิ้งตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของลู่เสี้ยงหยางก็ทำให้เธอ ได้สัมผัสกับกลิ่นกายความเป็นผู้ชายของเขา ดังนั้นจึงทำให้เธอไม่ สามารถควบคุมสติได้ จากนั้นริมฝีปากสีแดงของเธอก็จูบไปที่ริม ฝีปากของลู่เสี้ยงหยางอย่างควบคุมไม่อยู่