หนุ่มเศรษฐีลึกลับ

บทที่ 231 รองเท้า98ล้าน!



บทที่ 231 รองเท้า98ล้าน!

ได้ยินหวังลี่พูดไม่น่าฟังขนาดนี้ การแสดงออกบนใบหน้า ของเย่สวนก็ยิ่งดูแย่ขึ้นเรื่อยๆ ท้ายที่สุดก็หน้าเขียวแน่น

แน่นอนว่าเธออยากจะสวนกลับไป แต่จะทำอย่างไรได้ ที่ หวังลี่พูดก็เป็นความจริง ลู่เสี้ยงหยางไม่มีความสามารถ อะไรจริงๆ นอกจากต่อยดีได้ ในสายตาคนอื่นนั่นคือสิ่งที่ไร้ ประโยชน์

แล้วความสามารถในการต่อยตีนี้ แน่นอนว่าไม่อาจพูด ออกไปได้ ถึงอย่างไรในสายตาของคนชั้นสูงพวกนี้ การต่อย ดีมีแต่พวกอันธพาลที่ทำได้ พูดออกไปก็เป็นเรื่องน่าอับอาย

เห็นเด็กสวนสีหน้าอึดอัด ท่าทางพูดอะไรไม่ออก หวังลี่ก็ยิ่ง รู้สึกมีชัย

อันที่จริงเย่สวน หวังลี่และหยางไข่ตอนที่พวกเขาอยู่ มหาวิทยาลัย ล้วนแต่เป็นเพื่อนร่วมชั้น

ตอนที่อยู่มหาวิทยาลัย ข้างกายเย่สวนต่างรอบล้อมไป ด้วยคนตามจีบที่ยอดเยี่ยมอย่างมาก ตั้งแต่ตอนนั้น หวังลี่ก็ อิจฉาริษยาเย่สวนมาก

คิดมาตลอดว่าสักวัน จะต้องเหนือกว่าเย่สวน จนกระทั่ง หลังจากได้ยินว่าเย่สวนแต่งงานกับไอ้ไร้ประโยชน์คนหนึ่ง บทที่ 231 รองเท้า98ล้าน!

ได้ยินหวังลี่พูดไม่น่าฟังขนาดนี้ การแสดงออกบนใบหน้า ของเย่สวนก็ยิ่งดูแย่ขึ้นเรื่อยๆ ท้ายที่สุดก็หน้าเขียวแน่น

แน่นอนว่าเธออยากจะสวนกลับไป แต่จะทำอย่างไรได้ ที่ หวังลี่พูดก็เป็นความจริง ลู่เสี้ยงหยางไม่มีความสามารถ อะไรจริงๆ นอกจากต่อยดีได้ ในสายตาคนอื่นนั่นคือสิ่งที่ไร้ ประโยชน์

แล้วความสามารถในการต่อยตีนี้ แน่นอนว่าไม่อาจพูด ออกไปได้ ถึงอย่างไรในสายตาของคนชั้นสูงพวกนี้ การต่อย ดีมีแต่พวกอันธพาลที่ทำได้ พูดออกไปก็เป็นเรื่องน่าอับอาย

เห็นเด็กสวนสีหน้าอึดอัด ท่าทางพูดอะไรไม่ออก หวังลี่ก็ยิ่ง รู้สึกมีชัย

อันที่จริงเย่สวน หวังลี่และหยางไข่ตอนที่พวกเขาอยู่ มหาวิทยาลัย ล้วนแต่เป็นเพื่อนร่วมชั้น

ตอนที่อยู่มหาวิทยาลัย ข้างกายเย่สวนต่างรอบล้อมไป ด้วยคนตามจีบที่ยอดเยี่ยมอย่างมาก ตั้งแต่ตอนนั้น หวังลี่ก็ อิจฉาริษยาเย่สวนมาก

คิดมาตลอดว่าสักวัน จะต้องเหนือกว่าเย่สวน จนกระทั่ง หลังจากได้ยินว่าเย่สวนแต่งงานกับไอ้ไร้ประโยชน์คนหนึ่ง เธอก็รู้สึกว่าเป้าหมายของตนเป็นจริงแล้ว

ตอนนี้ได้เจอเย่สวนอีกครั้ง แล้วยังสามีไร้ประโยชน์ผู้มีชื่อ เสียงเลื่องลือของเธอคนนี้ เธอจะปล่อยโอกาสที่จะโจมตี เยาะเย้ยไปได้ยังไง

หยางไข่ที่อยู่อีกด้าน ก็ยิ้มเย็นชาอยู่เหมือนกัน แม่ง ตอน นั้นเขาเลียใบหน้าเพื่อตามจีบเย่สวน ที่ทำให้เขาจำฝังใจก็ คือ จดหมายรักที่เขาส่งไป ยังถูกเยดสวนฉีกทิ้งในที่สาธารณะ

เรื่องนี้ยิ่งทำให้เขาเป็นที่หัวเราะเยาะของคนทั้ง มหาวิทยาลัย กดความนับถือตัวเองของเขาให้ต่ำลง

ฮ่าฮ่า แต่ตอนนี้ดูเหมือน จิตใจของเขาจะสมดุลแล้ว

นังเย่สวนตัวดีคนนี้เห็นได้ชัดว่ามองหาผู้ชายไม่เก่ง ท้าย ที่สุดเลือกไปเลือกมา ก็เลือกเขยแต่งเข้าที่เป็นขยะไร้ ประโยชน์

แม่ง วันนี้ตัวเขาจะต้องสมน้ำหน้าไอ้หมาผู้เมียคู่นี้แรงๆ เสียหน่อย ถึงจะคลายความเกลียดชังในใจได้

คิดมาถึงตรงนี้ ใบหน้าของหยางไข่ก็แขวนรอยยิ้มที่โหด ร้าย มองไปที่ลู่เสี้ยงหยางแล้วเอ่ยถาม “ไอ้หนู ทำไมไม่พูด อะไรล่ะ รองเท้าส้นสูงคู่นี้แกซื้อไหวไหม? ”

ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างสงบนิ่ง “ฉันมีเงิน รองเท้าคู่เดียวก็ ซื้อโหว” เธอก็รู้สึกว่าเป้าหมายของตนเป็นจริงแล้ว

ตอนนี้ได้เจอเย่สวนอีกครั้ง แล้วยังสามีไร้ประโยชน์ผู้มีชื่อ เสียงเลื่องลือของเธอคนนี้ เธอจะปล่อยโอกาสที่จะโจมตี เยาะเย้ยไปได้ยังไง

หยางไข่ที่อยู่อีกด้าน ก็ยิ้มเย็นชาอยู่เหมือนกัน แม่ง ตอน นั้นเขาเลียใบหน้าเพื่อตามจีบเย่สวน ที่ทำให้เขาจำฝังใจก็ คือ จดหมายรักที่เขาส่งไป ยังถูกเยดสวนฉีกทิ้งในที่สาธารณะ

เรื่องนี้ยิ่งทำให้เขาเป็นที่หัวเราะเยาะของคนทั้ง มหาวิทยาลัย กดความนับถือตัวเองของเขาให้ต่ำลง

ฮ่าฮ่า แต่ตอนนี้ดูเหมือน จิตใจของเขาจะสมดุลแล้ว

นังเย่สวนตัวดีคนนี้เห็นได้ชัดว่ามองหาผู้ชายไม่เก่ง ท้าย ที่สุดเลือกไปเลือกมา ก็เลือกเขยแต่งเข้าที่เป็นขยะไร้ ประโยชน์

แม่ง วันนี้ตัวเขาจะต้องสมน้ำหน้าไอ้หมาผู้เมียคู่นี้แรงๆ เสียหน่อย ถึงจะคลายความเกลียดชังในใจได้

คิดมาถึงตรงนี้ ใบหน้าของหยางไข่ก็แขวนรอยยิ้มที่โหด ร้าย มองไปที่ลู่เสี้ยงหยางแล้วเอ่ยถาม “ไอ้หนู ทำไมไม่พูด อะไรล่ะ รองเท้าส้นสูงคู่นี้แกซื้อไหวไหม? ”

ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างสงบนิ่ง “ฉันมีเงิน รองเท้าคู่เดียวก็ ซื้อโหว” “ฮ่าฮ่าฮ่า” เมื่อเขาพูดคำนี้ออกมา หยางไข่ก็ระเบิดเสียง หัวเราะขำจนน้ำตาแทบจะไหลออกมา

แม่จึง !

ไอ้ขยะ แกยังขี้โม้ได้นะแกรู้ไหมว่ารักแห่งคริสตัลคู่ละเท่า ไหร่? แกซื้อไหว? ขอล่ะ แกเอาความมั่นใจมาจากไหน? เลิก ล้อเล่นได้ไหม เชี่ย ไอ้ตัวตลกโง่เง่า

หวังลี่เองก็หัวเราะจนตัวสั้น มองไปที่สู่เสี้ยงหยางแล้วพูด ว่า “แน่นอนว่าแกค่อนข้างมีเงิน แกเป็นลูกเขยแต่งเข้าตระ กูลเย่ เงินที่ใช้อยู่ทุกวันก็ซัก100หยวนหรือเปล่า เก็บไว้หนึ่ง เดือนก็ได้3000หยวน หลายปีขนาดนี้แล้ว แกคงจะมี ซัก4,5หมื่นหยวน”

พูดถึงตรงนี้ เธอก็ส่งเสียงหีมาจากจมูก พูดขำๆ “เพียงแต่ เงินแค่นี้ของแก ไม่ใช่เงินที่ฉันใช้ในหนึ่งเดือน แล้วยังไม่พอ สำหรับรักแห่งคริสตัล ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันข้าจะแย่ ดูท่าแกคงไม่ใช่ แค่ไอ้ขยะ แต่ยังเป็นตัวตลก อุ้ยตาย เชี่ย ฉันล่ะนับถือสาย ตาของเย่สวนจริงๆ หาคนที่ประหลาดขนาดนี้มาได้”

เซลล์สาวงามสวมถุงน่องที่อยู่ด้านหนึ่ง ได้ฟังคำนี้ ก็มอง ไปที่คู่เสี้ยงหยางด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดูถูก

แม่งเอ้ย คิดไม่ถึงเลยไอ้เด็กท่าทางเหมือนหมาคนนี้ จะ เป็นพวกเกาะผู้หญิงกิน “ฮ่าฮ่าฮ่า” เมื่อเขาพูดคำนี้ออกมา หยางไข่ก็ระเบิดเสียง หัวเราะขำจนน้ำตาแทบจะไหลออกมา

แม่จึง !

ไอ้ขยะ แกยังขี้โม้ได้นะแกรู้ไหมว่ารักแห่งคริสตัลคู่ละเท่า ไหร่? แกซื้อไหว? ขอล่ะ แกเอาความมั่นใจมาจากไหน? เลิก ล้อเล่นได้ไหม เชี่ย ไอ้ตัวตลกโง่เง่า

หวังลี่เองก็หัวเราะจนตัวสั้น มองไปที่สู่เสี้ยงหยางแล้วพูด ว่า “แน่นอนว่าแกค่อนข้างมีเงิน แกเป็นลูกเขยแต่งเข้าตระ กูลเย่ เงินที่ใช้อยู่ทุกวันก็ซัก100หยวนหรือเปล่า เก็บไว้หนึ่ง เดือนก็ได้3000หยวน หลายปีขนาดนี้แล้ว แกคงจะมี ซัก4,5หมื่นหยวน”

พูดถึงตรงนี้ เธอก็ส่งเสียงหีมาจากจมูก พูดขำๆ “เพียงแต่ เงินแค่นี้ของแก ไม่ใช่เงินที่ฉันใช้ในหนึ่งเดือน แล้วยังไม่พอ สำหรับรักแห่งคริสตัล ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันข้าจะแย่ ดูท่าแกคงไม่ใช่ แค่ไอ้ขยะ แต่ยังเป็นตัวตลก อุ้ยตาย เชี่ย ฉันล่ะนับถือสาย ตาของเย่สวนจริงๆ หาคนที่ประหลาดขนาดนี้มาได้”

เซลล์สาวงามสวมถุงน่องที่อยู่ด้านหนึ่ง ได้ฟังคำนี้ ก็มอง ไปที่คู่เสี้ยงหยางด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดูถูก

แม่งเอ้ย คิดไม่ถึงเลยไอ้เด็กท่าทางเหมือนหมาคนนี้ จะ เป็นพวกเกาะผู้หญิงกิน คุณพี่ เกาะผู้หญิงกินก็เกาะผู้หญิงกิน ยังจะพูดจาอะไร ใหญ่โต ว่าซื้อรักแห่งคริสตัลไหว

ไอ้ตัวตลกโง่เง่านี่ ถ้าซื้อรองเท้าที่แพงขนาดนี้ได้ เธอจะ ล้างเนื้อตัวให้สะอาดทันที แล้วปล่อยให้ลู่เสี้ยงหยางเล่นไป เรื่อยเลย!

ปอดของเยสวนแทบจะระเบิดออกมาแล้ว ไม่อยากหัวเสีย พูดกับหวังลี่, หยางไข่อีกต่อไป ดึงแขนของลู่เสี้ยงหยางอยาก จะออกไป

แม่ง!

แมลงวันที่น่าขยะแขยง สู้ไม่ได้ ยังซ่อนไม่ได้อีกหรอ?

เห็นเยสวนเตรียมจะหนีเตลิดไป หวังลี่ก็ยิ่งยิ้มอย่างหยิ่ง ผยอง พูดกับแผ่นหลังของเย่สวน “เย่สวนนะเย่สวน หาไอ้ไร้ ประโยชน์แบบนั้นมาเป็นสามี เสียใจมากใช่ไหมล่ะ? น่า เสียดายนะ ในโลกนี้ไม่มียารักษาอาการเสียใจ เธอคงยังจำ ได้ ตอนนั้นหยางไข่ของพวกเราตามจีบเธอ เธอไม่สนใจเขา นี่คือการสูญเสียของเธอ ตอนนี้ฉันแต่งกับหยางไข่แล้ว เขา รักใคร่ฉันมาก แล้วทุกเดือนยังให้เงินฉันใช้แสนกว่า เทียบ กับฉันแล้ว เธอรู้สึกล้มเหลวไหม? ”

พูดคำนี้ออกไป มือของเย่สวนก็กำแน่นทันที แต่ไม่นาน เธอก็ผ่อนลง ทำไมต้องไปรู้จักมักจี่กับแมลงวันที่น่า

ขยะแขยง คุณพี่ เกาะผู้หญิงกินก็เกาะผู้หญิงกิน ยังจะพูดจาอะไร ใหญ่โต ว่าซื้อรักแห่งคริสตัลไหว

ไอ้ตัวตลกโง่เง่านี่ ถ้าซื้อรองเท้าที่แพงขนาดนี้ได้ เธอจะ ล้างเนื้อตัวให้สะอาดทันที แล้วปล่อยให้ลู่เสี้ยงหยางเล่นไป เรื่อยเลย!

ปอดของเยสวนแทบจะระเบิดออกมาแล้ว ไม่อยากหัวเสีย พูดกับหวังลี่, หยางไข่อีกต่อไป ดึงแขนของลู่เสี้ยงหยางอยาก จะออกไป

แม่ง!

แมลงวันที่น่าขยะแขยง สู้ไม่ได้ ยังซ่อนไม่ได้อีกหรอ?

เห็นเยสวนเตรียมจะหนีเตลิดไป หวังลี่ก็ยิ่งยิ้มอย่างหยิ่ง ผยอง พูดกับแผ่นหลังของเย่สวน “เย่สวนนะเย่สวน หาไอ้ไร้ ประโยชน์แบบนั้นมาเป็นสามี เสียใจมากใช่ไหมล่ะ? น่า เสียดายนะ ในโลกนี้ไม่มียารักษาอาการเสียใจ เธอคงยังจำ ได้ ตอนนั้นหยางไข่ของพวกเราตามจีบเธอ เธอไม่สนใจเขา นี่คือการสูญเสียของเธอ ตอนนี้ฉันแต่งกับหยางไข่แล้ว เขา รักใคร่ฉันมาก แล้วทุกเดือนยังให้เงินฉันใช้แสนกว่า เทียบ กับฉันแล้ว เธอรู้สึกล้มเหลวไหม? ”

พูดคำนี้ออกไป มือของเย่สวนก็กำแน่นทันที แต่ไม่นาน เธอก็ผ่อนลง ทำไมต้องไปรู้จักมักจี่กับแมลงวันที่น่า

ขยะแขยง ถึงแขนของลู่เสียงหยางต่อ แล้วออกจากร้านไป

“เชี่ย! เรื่องตลกอะไร ไอ้ยาจก ยังมาเดินเล่นในร้านใฮเอน ต์แบบนี้ ไม่มีการประมาณตนเลยจริงๆ รองเท้าไฮเอนด์อย่าง รักแห่งคริสตัล มีแค่ฉันที่ซื้อไหว และแน่นอนว่ามีแค่เมียฉันที่ มีคุณสมบัติที่จะใส่” หยางไข่เต่าอยู่ในปาก หันมามองที่เซลล์ สาวสวยสวมถุงน่องแล้วเอ่ยถาม “รักแห่งคริสตัลคู่นี้ราคา เท่าไหร่? ฉันซื้อเลย”

ได้ยินดังนั้น หวังลี่ก็ดีใจอย่างมาก จูบแก้มของหยางไข่ไป หนึ่งที่ พูดว่า “สามี ฉันรักนายตายเลย ฉันรู้อยู่แล้วว่านายดี กับฉันที่สุด”

เซลล์สาวงามสวมถุงน่องใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พูด อย่างสุภาพอย่างมาก “รักแห่งคริสตัลคู่นี้ เก้าสิบแปดล้าน คุณผู้ชาย ถ้าคุณซื้อไปแล้ว ยังสามารถดำเนินการเป็น สมาชิกระดับสูงของร้านเราได้ด้วยค่ะ”

อะไรนะ?

98ล้าน?

แม่จึง! นี่ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม! เชี่ย จะปล้นกันก็ไม่เห็นต้อง

ชัดเจนขนาดนี้นะ?!

เซลล์สาวงามสวมถุงน่องพึ่งจะบอกราคานี้มา หยางไข่ก็

ตกใจแทบตาย ถึงแขนของลู่เสียงหยางต่อ แล้วออกจากร้านไป

“เชี่ย! เรื่องตลกอะไร ไอ้ยาจก ยังมาเดินเล่นในร้านใฮเอน ต์แบบนี้ ไม่มีการประมาณตนเลยจริงๆ รองเท้าไฮเอนด์อย่าง รักแห่งคริสตัล มีแค่ฉันที่ซื้อไหว และแน่นอนว่ามีแค่เมียฉันที่ มีคุณสมบัติที่จะใส่” หยางไข่เต่าอยู่ในปาก หันมามองที่เซลล์ สาวสวยสวมถุงน่องแล้วเอ่ยถาม “รักแห่งคริสตัลคู่นี้ราคา เท่าไหร่? ฉันซื้อเลย”

ได้ยินดังนั้น หวังลี่ก็ดีใจอย่างมาก จูบแก้มของหยางไข่ไป หนึ่งที่ พูดว่า “สามี ฉันรักนายตายเลย ฉันรู้อยู่แล้วว่านายดี กับฉันที่สุด”

เซลล์สาวงามสวมถุงน่องใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พูด อย่างสุภาพอย่างมาก “รักแห่งคริสตัลคู่นี้ เก้าสิบแปดล้าน คุณผู้ชาย ถ้าคุณซื้อไปแล้ว ยังสามารถดำเนินการเป็น สมาชิกระดับสูงของร้านเราได้ด้วยค่ะ”

อะไรนะ?

98ล้าน?

แม่จึง! นี่ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม! เชี่ย จะปล้นกันก็ไม่เห็นต้อง

ชัดเจนขนาดนี้นะ?!

เซลล์สาวงามสวมถุงน่องพึ่งจะบอกราคานี้มา หยางไข่ก็

ตกใจแทบตาย แม้จะบอกว่า ช่วงไม่กี่ปีมานี้เขาทำธุรกิจได้เงินมาบ้าง แต่ มูลค่าของเขาก็มีแค่สองสามร้อยล้าน

ไม่ว่ายังไง เขาก็ไม่สามารถใช้เงินหนึ่งในสามซื้อรองเท้า คู่เดียว!

“เชี่ย! 98ล้าน? แพงอะไรขนาดนี้! ก็แค่รองเท้าคู่เดียว ไม่ใช่หรอ? หรือว่าทำขึ้นมาจากทอง? ” หวังลีดวงตาเบิก กว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง เธอรู้ดีว่า ด้วยกำลัง เงินของสามีเธอนั้นซื้อรองเท้าคู่นี้ไม่ไหว

นาทีนี้ ทั้งสองต่างเริ่มเสียใจ ที่เมื่อกี้พูดโอ้อวดไป ว่าจะ ซื้อรองเท้าคู่นี้

ตอนนี้ดูท่า เย่สวนกับลู่เสี้ยงหยางไอ้ไร้ประโยชน์จะรู้เรื่อง นี้ ถึงได้รีบออกไป ไม่เสียหน้าเหมือนพวกเขา

“เอ้อ! เมียจำ เมื่อกี้ฉันดูอย่างละเอียด รองเท้าคู่นี้ดูเหมือน จะไม่ค่อยเข้ากับออร่าของเธอ พวกเราดูอย่างอื่นดีไหม” หยางไข่พูดด้วยสีหน้าดำมืด

“อืม ฉันก็รู้สึกอย่างนั้น จู่ๆ ฉันก็เหมือนจะไม่ชอบรองเท้าคู่ นี้แล้ว พวกเราดูอย่างอื่นดีกว่า” หวังลี่พูดคล้อยตาม คิด เพียงแค่อยากรีบออกจากร้านนี้ เลี่ยงที่จะต้องหาที่ขุดรูภาย หลัง

ดังนั้นทั้งสองจึงวิ่งเบาๆ ออกมาจากร้าน ตูอับอายอย่าง แม้จะบอกว่า ช่วงไม่กี่ปีมานี้เขาทำธุรกิจได้เงินมาบ้าง แต่ มูลค่าของเขาก็มีแค่สองสามร้อยล้าน

ไม่ว่ายังไง เขาก็ไม่สามารถใช้เงินหนึ่งในสามซื้อรองเท้า คู่เดียว!

“เชี่ย! 98ล้าน? แพงอะไรขนาดนี้! ก็แค่รองเท้าคู่เดียว ไม่ใช่หรอ? หรือว่าทำขึ้นมาจากทอง? ” หวังลีดวงตาเบิก กว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง เธอรู้ดีว่า ด้วยกำลัง เงินของสามีเธอนั้นซื้อรองเท้าคู่นี้ไม่ไหว

นาทีนี้ ทั้งสองต่างเริ่มเสียใจ ที่เมื่อกี้พูดโอ้อวดไป ว่าจะ ซื้อรองเท้าคู่นี้

ตอนนี้ดูท่า เย่สวนกับลู่เสี้ยงหยางไอ้ไร้ประโยชน์จะรู้เรื่อง นี้ ถึงได้รีบออกไป ไม่เสียหน้าเหมือนพวกเขา

“เอ้อ! เมียจำ เมื่อกี้ฉันดูอย่างละเอียด รองเท้าคู่นี้ดูเหมือน จะไม่ค่อยเข้ากับออร่าของเธอ พวกเราดูอย่างอื่นดีไหม” หยางไข่พูดด้วยสีหน้าดำมืด

“อืม ฉันก็รู้สึกอย่างนั้น จู่ๆ ฉันก็เหมือนจะไม่ชอบรองเท้าคู่ นี้แล้ว พวกเราดูอย่างอื่นดีกว่า” หวังลี่พูดคล้อยตาม คิด เพียงแค่อยากรีบออกจากร้านนี้ เลี่ยงที่จะต้องหาที่ขุดรูภาย หลัง

ดังนั้นทั้งสองจึงวิ่งเบาๆ ออกมาจากร้าน ตูอับอายอย่าง มาก

แม่ง! เรื่องอะไรกันเนี่ย?

เซลล์สาวสวยสวมถุงน่องตะลึงมอง ที่แท้ไอ้โง่สองคนนี้ก็ แค่มาเสแสร้ง ไม่มีเงินซื้อรักแห่งคริสตัลคู่นี้เลยสักนิด

หมดคำจะพูดเลย นี่มันโลกอะไรกัน ไม่มีเงินยังจะเสแสร้ง

อะไรอีก

งี่เง่าหรือเปล่า

หลังจากหวังลี่และหยางไข่ออกมาจากร้าน ไม่นานก็มอง เห็น เย่สวนกับลู่เสี้ยงหยางเดินอยู่ข้างหน้า พวกเขารีบตาม เข้าไป

วันนี้ไม่ง่ายเลยที่จะหาความรู้สึกเหนือกว่าจากตัวเย่สวน ได้ หวังลีไม่ปล่อยเย่สวนไปง่ายๆ แบบนี้แน่นอน ยังต้องไป พูดเยาะเย้ยถากถางอีกสักหน่อย

“เย่สวนรอก่อน ทำไมรีบร้อนออกไปแบบนี้ พวกเราเป็น เพื่อนร่วมชั้นกัน ไม่เจอกันนานแล้ว เย็นวันนี้มากินข้าวด้วย กันเถอะ” หวังลี่พูดอย่างยิ้มแย้ม

เยสสวนปฏิเสธทันที “ขอโทษที ไม่สนใจ”

หยางไข่ยิ้มฮิฮิ มองไปที่เย่สวนแล้วพูด “เธอวางใจเถอะ มาก

แม่ง! เรื่องอะไรกันเนี่ย?

เซลล์สาวสวยสวมถุงน่องตะลึงมอง ที่แท้ไอ้โง่สองคนนี้ก็ แค่มาเสแสร้ง ไม่มีเงินซื้อรักแห่งคริสตัลคู่นี้เลยสักนิด

หมดคำจะพูดเลย นี่มันโลกอะไรกัน ไม่มีเงินยังจะเสแสร้ง

อะไรอีก

งี่เง่าหรือเปล่า

หลังจากหวังลี่และหยางไข่ออกมาจากร้าน ไม่นานก็มอง เห็น เย่สวนกับลู่เสี้ยงหยางเดินอยู่ข้างหน้า พวกเขารีบตาม เข้าไป

วันนี้ไม่ง่ายเลยที่จะหาความรู้สึกเหนือกว่าจากตัวเย่สวน ได้ หวังลีไม่ปล่อยเย่สวนไปง่ายๆ แบบนี้แน่นอน ยังต้องไป พูดเยาะเย้ยถากถางอีกสักหน่อย

“เย่สวนรอก่อน ทำไมรีบร้อนออกไปแบบนี้ พวกเราเป็น เพื่อนร่วมชั้นกัน ไม่เจอกันนานแล้ว เย็นวันนี้มากินข้าวด้วย กันเถอะ” หวังลี่พูดอย่างยิ้มแย้ม

เยสสวนปฏิเสธทันที “ขอโทษที ไม่สนใจ”

หยางไข่ยิ้มฮิฮิ มองไปที่เย่สวนแล้วพูด “เธอวางใจเถอะ ฉันไม่ปล่อยให้สามีไร้ประโยชน์ของเธอเลี้ยงหรอก ฉันเลี้ยง เอง เขามีหน้าที่ติดตามเธอ กินๆ ดื่มดื่มก็พอ ฮ่าฮ่าฮ่า” ฉันไม่ปล่อยให้สามีไร้ประโยชน์ของเธอเลี้ยงหรอก ฉันเลี้ยง เอง เขามีหน้าที่ติดตามเธอ กินๆ ดื่มดื่มก็พอ ฮ่าฮ่าฮ่า”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ