หนุ่มเศรษฐีลึกลับ

บทที่181 ให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่หานปิงหาน



บทที่181 ให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่หานปิงหาน

“หานปิงหาน คืนนี้ฉันจะให้ของขวัญชิ้นไหญ่กับแก ไม่รู้ว่า แกจะชอบไหม?” ความเยือนเย็นแวบอยู่บนใบหน้าสู่เสี้ยง

หยาง

“เฮ้ ไอบ้านมาจากไหน แกกำลังบังการถ่ายภาพของพวก นักข่าว ช่วยหลบไปหน่อย” ในตอนนี้เอง น้ำเสียงที่ไม่แยแส ของผู้หญิงก็ดังก้องอยู่ด้านหลังลู่เสี้ยงหยาง

คู่เสี้ยงหยางหันกลับไป เห็นเพียงหญิงสาวเซ็กซี่ในชุด เครื่องแบบ มองมาที่เขาด้วยความรังเกียจ โบกมือไล่เขาไม่ หยุด ให้เขาหลบไปยืนด้านข้าง

ด้านหลังของผู้หญิงคนนี้มีนักข่าวอยู่สามสี่คน ต่างกำลัง ถ่ายภาพโปสเตอร์นี้ของหานปิงหาน

นักข่าวที่กำลังถ่ายรูปโปสเตอร์ของหานปิงหานเหล่านี้ ต่างเป็นนักข่าวผู้ชาย ตอนนี้มีความชื่นชมบนใบหน้า แต่ แฝงด้วยความชั่วร้ายที่มองไม่เห็น

เห็นได้ชัด ว่าหานปิงหานเป็นเทพธิดาตัวจริงในความคิด

ของพวกเขา

ตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางยืนอยู่ด้านหน้าโปสเตอร์ของหานปิง หาน ปิดกั้นการถ่ายภาพของพวกเขา นักข่าวทั้งหลายต่างมีสีหน้าไม่พอใจ ตะโกนด่าเขา ให้เขาหลบไปให้พ้นทาง

สู่เสี้ยงหยางไม่แยแส

ตอนนี้ สาวงามเซ็กซี่ในเครื่องแบบที่พูดไล่สู่เสี้ยงหยางคน แรกนั้นโมโหมาก ชี้จมูกของลู่เสี้ยงหยางแล้วตะโกนด่า “ไอ หนู แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเมื่อกี้หรอ? บอกให้ไสหัวไปไง”

สู่เสี้ยงหยางมีความขี้เล่นบนใบหน้า ก่อนที่จะเลิกเปลือก ตามองไปที่สาวสวยในเครื่องแบบคนนี้

สาวงามคนนี้มีใบหน้าที่สวย แต่น่าเสียดายที่เคยผ่านการ ศัลยกรรมมาก่อน ท่อนบนก็นับว่าเต็มไม้เต็มมือ ทำเอา เสื้อผ้าโป่งพอง ราวกับว่าข้างในมีกระต่ายน้อยสีขาวสองตัว ช่อนอยู่ รู้สึกไม่สงบ อยากที่จะกระโดดออกมา

น่าเสียดาย ที่เป็นการเสริมเติม ไม่ใช่ของตั้งเดิม สิ่งเดียวที่น่าสนใจคือ ขาเรียวสวยทั้งสองข้างของเธอ มี

ถุงน่องสีดำพันอยู่ ช่างดึงดูดมาก

แน่นอน เรือนร่างที่ผ่านการศัลยกรรมของสาวงามใน เครื่องแบบคนนี้มีเพียงสู่เสี้งหยางที่ดูออก ผู้ชายคนอื่นดูไม่ ออก จึงคิดว่าเธอเป็นนางฟ้าตัวน้อยที่เซ็กซี่โดยธรรมชาติ

“อ่อ ฉันไม่รู้จริงๆ เธอเป็นใคร” จู่ๆลู่เสี้ยงหยางก็พูดยิ้ม

ออกมา
ได้ยินคำนี้ สาวงามเซ็กซี่ในเครื่องแบบ ก็มั่นใจแล้วว่าเขา เป็นคนคนโง่เง่า แม้แต่สาวใหญ่ที่มีชื่อเสียงยังไม่เคยได้ยิน

ชื่อ

“ไอหนู ฟังให้ดี ฉันซื่อสวี่ ยั่นยั้น เป็นรองประธานของชิงเห อกรุ๊ป แล้วก็เป็นผู้ช่วยของคุณหาน ผู้หญิงที่เมื่อกี้นายมอง อย่างไม่ละสายตา มองอย่างสุขใจคนนี้ก็คือคุณหาน”

สวียั่นยั้นมือทั้งคู่ท้าวเอว พูดอย่างภาคภูมิใจ

“ที่แท้ก็เป็นคนของตระกูลหาน สมรู้ร่วมคิดกันสินะ” ลู่เสี้ ยงหยางส่ายหัว “การศึกษาซักนิดยังไม่มี นี่มันต่างกับ ปศุสัตว์ยังไง?”

พูดคำนี้จบ เหล่านักข่าวก็ตกตะลึง ลู่เสี้ยงหยางกำลัง ด่าทอคุณหนูหานหานปิงหาน? กับตระกูลหานเบื้องหลังของ คุณหนูหาน?

ไม่กี่ปีมานี้ ตระกูลหานเจริญรุ่งเรืองมากในให้ตง ความยิ่ง ไหญ่เป็นที่ประจักษ์ในปินเหอ เบื้องหลัง ใครกล้าถกเถียง ตระกูลหานถือว่าผิด ยิ่งไปกว่านั้น อย่างลู่เสี้ยงหยางแบบนี้ ด่าทอคุณหนูหานกับตระกูลหานซึ่งๆหน้า

“เย็ดแม่ ไอเด็กนี้ไม่ได้อยู่อย่างสงบแล้ว” เหล่านักข่าว ต่างคิดในใจ

สวียั่นยั่นบิดคิ้วจนเป็นเส้นตรง ใบหน้าเป็นน้ำค้างแข็งจ้องไปที่ลู่เสี่ยงหยางแล้วพูด “ไอหนู เมื่อกี้แกพูดว่าอะไร? ไหนลองพูดอีกที”

สู่เสี้ยงหยางสายหน้า “แกก็แค่หมาตัวนึงของตระกูลหาน แกให้ฉันพูดอีกครั้ง ฉันก็จะพูดอีกครั้ง ถึงมันจะเป็นเรื่องน่า อับอาย”

แม่เย็ด แกนั่นแหละหมา ทั้งครอบครัวแกเป็นหมาทั้งหมด

“ไอ้ตัวจ้อย ปากแกมันเหม็นจริงๆ ตอนนี้ฉันจะให้โอกาส แกอีกครั้ง คุกเข่าก้มหัวขอโทษฉัน แล้วเลียรองเท้าฉันให้ สะอาด ฉันจะให้แกออกจากที่นี่ไปอย่างมีชีวิต” สวียั่นยั่น โดยปกติมักจะติดตามหานปิงหานทำเรื่องที่ผิดกฎหมายไม่ น้อย ตอนนี้ก็หยิ่งยโสพอสมควร ดังนั้นคำที่พูดจึงเหมือนใน สังคม

“ขยะ ฉันคุกเข่าให้แก แกรับได้หรอ?” ลู่เสี้ยงหยางหรี่ตา มองไปที่สวียั่นยั่น

สวียันยั่นโกรธจนหน้าเขียวมานานแล้ว ในอดีต เธออาศัย สถานะรองประธานของชิงเหอกรุ๊ป ผู้คนที่มีอำนาจไม่น้อย เห็นเธอ ต่างเลี่ยงไม่ได้ที่จะประจบประแจง เคยได้รับความ โกรธอย่างวันนี้ โดนไอ้เด็กโง่ด่าว่า

“เอาล่ะ ไอ้เด็กเวร ฉันว่าแกคงไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา คำที่แกดำฉันวันนี้ นักข่าวที่อยู่ที่นี่ต่างได้ยิน ทำให้ฉันเสื่อม เสียชื่อเสียงอย่างมาก หลังจากนี้ พวกเขาจะทำให้แกต้องไปนั่งในคุกปืนเหอ… สวียั่นยั่นมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางแล้วพูด อย่างโหดร้าย

แต่เธอยังไม่ทันพูดจบ ก็เกิดเสียงดังชัดเจนบนหน้าของ

เพี้ยะ!

นั่นคือสู่เสี้ยงหยางง้างมือขึ้นตบลงไปบนใบหน้าของสวี ยั่นยั่นหนึ่งที่

หลังจากนั้น น้ำเสียงเฉยเมยของลู่เสี่ยงหยางก็ดังสะท้อน ออกมา “แกพูดไร้สาระมากไปแล้ว ฉันไม่ได้แค่ด่าแก แต่ยัง ตบด้วย แกจะท่าอะไรได้?”

สวียันยั่นเบิกตากว้างอยู่ครู่หนึ่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความ เหลือเชื่อ

ไอ้โง่คนหนึ่ง กล้าตบเธอ

“อา ไอ้เวรแม่ง ฉันจะฆ่าแก…”

สวียั่นยั่นจ้องลู่เสี้ยงหยางอย่างดุร้าย เกลียดจนอยากจะ นั่นเขาเป็นพันๆครั้ง ส่งเสียงตะโกนออกมา

เพี้ยะ!

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นอีกครั้งบนใบหน้า หน้าอีกด้านก็ ถูกลู่เสี้ยงหยางตบอย่างรุนแรงอีกครั้ง ภายใต้การตบทั้งสองรอบ ความเจ็บปวดเกิดขึ้นบนใบหน้าทั้งสองด้าน รอย ฝ่ามือสีแดงเลือดปรากฏให้เห็นชัดเจน ในสมองมึนงง ตาว ดวงเล็กๆปรากฏขึ้นตรงหน้า

นักข่าวที่ถ่ายรูปอยู่เมื่อกี้กับคนเดินผ่านไปมารอบๆต่าง ตกใจ

ในงานประชุมเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ของซิงเทอกรุ๊ป ลู่เสี้ ยงหยางกล้าลงมือตบหน้ารองประธานของชิงเหอกรุ๊ป ดูท่า จะไม่อยากมีชีวิตอยู่ดูพระอาทิตย์ของวันพรุ่งนี้จริงๆสินะ

“แก แก แก ไอเด็กเวร ฉันจะฆ่าแก” สวียันยั่นน้ำตาคลอ อยู่ในตาแล้ว แต่แววตายังคงอาฆาตแค้น

ใบหน้าสู่เสี้ยงหยางไร้ความรู้สึก ดวงตาทั้งคู่ยิ่งเย็นชา อย่างน่าประหลาดมองไปที่สวียั่นยั่นแล้วพูดว่า “ลองกล้า พูดพล่อยอีกซักคำ เชื่อไหมว่าฉันฆ่าแกแน่”

สวียืนยันตัวสั่นอย่างอธิบายไม่ได้ ขนบนตัวลุกขั้น

เธอเหมือนมีภาพนิมิตร ถ้าเธอพูดไร้สาระอีก ลู่เสี้ยงหยาง กล้าฆ่าเธอจริงๆแน่

จึงหดคอทันที ไม่กล้าพูดอะไรอีก

ในเวลาเดียวกัน ก็เกิดความวุ่นวายที่ประตูโรงแรม เห็น เพียงผู้ชายในชุดสูทรองเท้าหนังเดินเข้ามาท่ามกลางฝูงคน

ผู้ชายในชุดสูทรองเท้าหนังพึ่งจะเดินเข้าโรงแรมมาสายตาก็กวาดไปเห็นสวียืนยัน จึงเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

ไม่กี่วันก่อน ในงานเลี้ยงครั้งหนึ่ง เขาเคยเจอสวียั่นยั้น ก็ หลงใหลในตัวผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่นั้นมา หลังจากธุระเขาก็เอาแต่ติดตามสวียั่นยั้น แต่สวียันยันไม่

สนใจเขาเลย

สำหรับผู้ชายแล้ว ยิ่งไม่ได้มาก็ยิ่งอยากได้ไม่กี่วันมานี้ เขาเปิดตัวตามจีบสวียั่นยั่นอย่างบ้าคลั่ง

แน่นอนว่าสาเหตุที่เขาสนใจตามจีบสวียั่นยั่นมากขนาดนี้ มันเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับซิงเหอกรุ๊ปของสวียั่นยั่น

ตอนนี้สวียั่นยั่นเป็นรองประธานของซิงเหอกรุ๊ป ถ้าจีบเธอ ติด ก็จะได้ร่วมมือกับตระกูลหาน

ความแข็งแกร่งของตระกูลหานไม่อาจมองข้ามได้อีก อย่าง ซิงเหอกรุ๊ปตอนนี้ก็ได้เปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่รุ่นที่สอง แน่นอนว่าผูกขาดตลาดความงามของปืนเหอ เพียงแค่ได้ ร่วมมือกับพวกเขาก็จะประสบความสำเร็จได้

ไม่นาน ผู้ชายในชุดสูทรองเท้าหนัง ไปจื่อเหาก็มาถึงข้าง ตัวสวียั่นยั่น ทันใดนั้น เขาก็มองเห็นรอยฝ่ามือแตงสตบน หน้าทั้งสองข้างของสวียั่นยั่น เขาโมโหอยู่พักหนึ่ง ถามด้วย เสียงเย็นเยือก “นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

สวียันยั่นหลั่งน้ำตาอย่างน้อยใจ ชี้ไปที่ลู่เสี้ยงหยางแล้วพูดว่า “ไอ้เดรัจฉานตัวนี้ตบฉัน”

ไปจื่อเหาตวงตาจับจ้องไปที่ลู่เสี้ยงหยาง เหลือบมองเขา หัวจรดเท้า โกรธเกรี้ยวทันที เน้นย้ำทุกคำพูด “ไอ้เดรัจฉาน กล้าทำผู้หญิงของฉัน วันนี้ฉันจะทำให้แกตายชะตีกว่าอยู่” แม้ว่าท่าทีของเขาจะแข็งกร้าว แต่ในใจกลับมีความสุข

ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้มีโอกาสแสดงความเป็นลูกผู้ชายต่อ หน้าสวียั่นยั่นเลย สวียั่นยั่นจึงไม่ได้สนใจตน เชื่อว่าวันนี้สั่ง สอนไอ้เด็กนี่แทนสวียั้นยั่นแล้ว สวียันยั่นต้องซาบซึ้งในตัว เขามากแน่ ถึงตอนนั้นอยากขึ้นเตียงด้วยก็ไม่แน่


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ