บทที่ 269 คุณชายสามที่เหล่าสาวๆหมายปอง

สักพัก เช่นเฟยหยุดอยู่ตรงหน้าเลี้ยงหยาง

ร่างสูงมองยังเขา ด้วยสายตาเย็นชา อยากจะนั่นมัน เป็นชิ้นๆ

เธอโตมาถึงขนาดนี้ แม้แต่แฟนยังไม่เคยมี แต่กลับถูกไอ้ ผู้ชายที่ดูทั้งโง่และเชื่อเห็นทั่วร่าง เป็นการดูถูกเธอที่สุดอย่าง หาไม่ได้

เหล่าลูกหลานเศรษฐีที่ตามมาด้วย เกิดความประหลาดใจ เหตุใดคุณหนูของตระกูลเย็นถึงได้โกรธแค้นไอ้หมอนี่ขนาด นี้กันนะ?

แต่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ สิ่งสำคัญคือ ต่อจากนี้พวกเขาจะช่วย คุณหนูตระกูลเย่นสั่งสอนไอ้หมอนี่

เลี้ยงหยางแหงนหน้าขึ้นกวาดสายตามองบรรดาลูก หลานเศรษฐีที่อยู่ข้างกายเธอ ก่อนที่จะละสายตาจากพวก เขา หันไปสนใจเย่นเฟยอู่แทน พร้อมกับเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม “อืม จะว่าไป อาหารที่นี่อร่อยใช้ได้เลย เธอจะลองชิมสัก หน่อยไหม?”

ซิมบ้านแกสิ

สายตาที่เปื้อนยิ้มของลู่เสี้ยงหยางทำให้เป็นเฟย รู้สึก สมเพช และทําให้เธอโกรธแค้นมากขึ้นไปอีก

ลูกเศรษฐีที่อยู่ใกล้กับเย่นเฟยมากที่สุดก้าวเข้ามา พิจารณาเลี้ยงหยางตั้งแต่หัวจรดเท้า พร้อมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำ เสียงเย็นชา “ไอ้หนู กล้ามาขอทานถึง ในตระกูลของเรา ไม่ อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วใช่ไหม?”

ได้ยินดังนั้น เลี้ยงหยางหันไปทางเจ้าของประโยค คิ้ว ขมวดเข้าหากันเขาจ่าผู้ชายคนนี้ได้

ลู่เจี๋ย

สมาชิกตระกูลลู่ ถือว่าพอมีความสามารถอยู่บ้านในรุ่น เล็ก เมื่อตอนที่เสี่ยงหยางยังไม่ได้ถูกขับไล่ออกจากตระกูล ไอ้หมอนี่เป็นลูกชายของคุณลุงของเขาเป็นผู้ติดตามของเซ

ยงหลง

หลังจากนั้น คุณลุงจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตำแหน่ง ผู้นำของตระกูลจึงตกเป็นของบิดาของเขา ครอบครัวของคุณลุงจึงสูญเสียอำนาจไป ไม่รู้ว่าตอนนี้ได้ หมอนี่ยังติดตามลู่เซี่ยงหลงอยู่อีกหรือไม่

“บ้าเอ๊ย คิดว่าเป็นใครซะอีก ที่แท้ก็แค่ยาจก กล้ามาเห่า หอนต่อหน้าฉัน” ลู่เสี้ยงหยางจับจ้องลู่เจีย กล่าวอย่าง เหยียดหยาม

อะไรนะ? ยาจก?

เล่นเฟยอู่และเหล่าลูกหลานเศรษฐีข้างกายเธอต่างฉานไป

ตามๆ กัน

ให้ตาย! นั่นต้องเป็นคําพูดของลู่เจียไม่ใช่หรือไง? ทำไม ถึงได้ถูกไอ้หมอนี่แย่งชิงเสียได้

ลู่เจีย โมโห จับจ้องลู่เสี่ยงหยางนิ่ง

แม้ว่าจะรู้สึกคุ้นเคยกับเลี้ยงหยางอยู่บ้าง แต่ก็นึกไม่ ออกว่าเขาเป็นใคร

ในอดีตตอนที่เลี้ยงหยางถูกขับไล่ออกจากตระกูล เขา ผ่านเหตุการณ์มากมายเหลือเกิน จนทำให้ตัวเขาเปลี่ยนไป อย่างมาก

การที่ลู่เจี้ยจำเขาไม่ได้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

“ไอ้หนู อยากตายสินะ แต่ฉันเป็นคนใจกว้าง ฉันจะให้ โอกาสแก จากตรงนี้คลานเข้าออกไปยังหน้าตระกูล ฉันก็ จะไม่เอาเรื่องแก” ลู่เจี๊ยเอ่ยอย่างดุดัน

ลู่เสี่ยงหยางจับจ้องเขาด้วยรอยยิ้ม “แกคลานเข่าจากตรง นี้ออกไปจากตระกูลลู่ ฉันก็จะไม่เอาเรื่องแก

“ฮ่าฮ่าฮ่า” ประโยคที่หลุดออก เสมือนว่าลู่เจียได้ยินเรื่อง ที่น่าขันที่สุด เขาหัวเราะเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง เหล่าลูกหลานเศรษฐีที่อยู่รอบๆ ก็พร้อมใจกันหัวเราะออก มา จับจ้องไปที่เสี่ยงหยางดุจดั่งจ้องมองคนที่สติฟั่นเฟือน

ดี ดี ดีมาก ในเมื่อแกอยากลองดี ถ้างั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่ เตือน” ลู่เจี่ยหยุดเสียงหัวเราะ ควัก โทรศัพท์ออกมา กำลังจะ โทรเรียกบอดี้การ์ด

เย่นเฟยอู่และเหล่าลูกหลานเศรษฐีที่อยู่รอบกาย ต่างต้อง มองเลี้ยงหยางอย่างขบขัน ไอ้หมอนี่มันไม่รอดแน่

“เสี่ยงหยาง มาแล้วเหรอ” ในเวลานี้เอง เสียงอันนุ่มนวล ดังขึ้น เมื่อทุกคนหันกลับไปก็ได้พบกับหญิงสาวในชุดกี่เพ้า รูปร่างดี หน้าตางดงามเดินเข้ามา

หนันกงซูหราน

มารดาของลู่เสี้ยงหยาง ภรรยาของผู้นำตระกูลใน

ปัจจุบันลู่กั๋วต้ง

เย่นเฟยอู่และเหล่าลูกหลานเศรษฐีที่อยู่รอบกาย ต่าง

แสดงความเคารพ

“ทักทายคุณน้าหนันกง”

หนันกงหรานเพียงแค่พยักหน้าเบาๆ เพื่อทักทายกลับ

ฮ่าฮ่า ในที่สุดก็ได้พบกับผู้เป็นแม่เสียที

เลี้ยงหยางดีใจเป็นอย่างมาก เขาดีดตัวลุกขึ้นจากที่นั่ง เดินไปยังหนุนกงหรานอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะมุดหัวเข้าสู่ อ้อมอกของเธอ โอบกอดหญิงสาวเอาไว้แน่น

เอ๋!

ภาพที่เกิดขึ้น เช่นเฟยอู่และทุกคนรอบๆ ต่างแข็งเป็นหิน อะไรกัน เป็นแค่ขอทานกล้าดียังไงถึงได้กล้าโผเข้ากอดคุณ หนูใหญ่ของตระกูลหนุนกง

บัดนี้ตระกูลเป็นตระกูลที่อยู่ในอันดับแรกของเมืองหลวง ส่วนหนุนกงซูหรานนั้นมีศักดิ์เป็นถึงภรรยาของผู้นำตระกูล ฐานะเธอสูงศักดิ์ พวกเขาทุกคน ในที่นี้พูดคุยกับหนุนกง หราน ยังต้องเกรงอกเกรงใจ เคารพนอบน้อม

“บ้าเอ๊ย ไอ้หมอนี่ตายแน่” ทุกคนต่างคิดเป็นประโยค

เดียวกัน

คนไม่น้อยที่เตรียมตัวที่จะสั่งสอนลู่เลี้ยงหยาง เพื่อเอาอก เอาใจหนุนกงซูหรานและตระกูล

และหลังจากนั้น ปฏิกิริยาของหนุนกงชูหราน ทำให้ทุกคน ต้องอ้าปากค้างไปตามๆ กัน หัวสมองขาวโพลน

“กลับมาก็ดีแล้ว กลับมาก็ดีแล้ว ฉันคิดถึงแทบแย่” คำพูด ของหนุนกงซูหรานเต็มไปด้วยความรักและเอ็นดู พร้อมกับ โอบกอดลู่เสี้ยงหยางแน่นเช่นเดียวกัน

“นี่ นี่มันอะไรกัน?” เช่นเฟย ไม่เข้าใจ ความประหลาดใจ แสดงออกชัดเจนบนใบหน้า

ลู่เจี้ยนึกอะไรขึ้นมาได้กะทันหัน

ต้องเป็นคุณชายสามของตระกูลลู่ ลู่เลี้ยงหยางกลับมา แล้วแน่ๆ

ใช่แล้วต้องใช่แน่ มิน่าเล่าเมื่อสักครู่ถึงรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตา ที่แท้เป็นเขานี่เอง

บ้าเอ๊ย! ตายแน่!

ตนเป็นแค่รุ่นหลังของหนึ่งในสมาชิกตระกูลลู่ แต่กลับ ถากถางลูกชายของผู้นำตระกูลลู่ในปัจจุบัน หากเลี้ยง หยางเอาเรื่องขึ้นมา ไม่เพียงแค่ตัวเขา แม้แต่ครอบครัวของ เขาเองก็อาจได้รับผลกระทบไปด้วย

ตุ๊บ!

เมื่อนึกถึงอำนาจที่น่ากลัวเช่นนี้ เจียคุกเข่าลง ใบหน้า

ขาวซีด

ลู่เสี้ยงหยางไม่ใส่ใจปฏิกิริยาของคนรอบข้าง เขาและ ออกจากอ้อมกอดของมารดาอย่างนึกเสียดาย พร้อมเผย รอยยิ้มหวาน “แม่ครับ สวยขึ้นอีกแล้วนะครับ แถมยังสาวขึ้น อีกด้วย ทีหลังผมต้องเรียกแม่ว่าพี่สาวแล้วล่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า ต้อง ยกความดีความชอบให้กับคุณพ่อของผม

ให้ตาย! ไอ้หมอนี่เรียกหนานกงซูหราบว่าแม่อย่างนั้นหรือ บ้าเอ๊ย ว่าอย่างนั้น เขาก็คือคุณชายสามของตระกูลสินะ

เหล่าคนที่ถากถางเลี้ยงหยางเมื่อสักครู่นี้ ต่างคุกเข่าลง กับพื้น ด้วยความอึ้ง และตระหนก

“เป็น เป็นไปได้ยังไง?” ลูกตาของเล่นเฟยเบิกกว้าง ริม ฝีปากแดงอิ่มอ้าเป็นรูปตัว ที่สามารถยัดลูกพลับไปได้ทั้ง ลูก ความตระหนักในใจ เสมือนกับคลื่นยักษ์ซัดสาดผิวน้ำ ไอ้ที่ดูทั้งทีมและเซ่อนี่ กระจกจนน่าสมเพชถึงขีดสุดนี้ เป็น ลูกชายของ ผู้นำตระกูลคนปัจจุบันนั้นเหรอ เป็นคุณชายที่ผู้ หญิงในเมืองหลวงทุกคนหมายปอง คุณชายสาม

ชั่วพริบตา เหล่าคุณหนูที่อยู่รอบกาย จับจ้องไปที่เลี้ยง หยาง โดยที่มองข้ามสินค้าข้างถนนบนร่างกายเขาสิ้น กลับ รู้สึกว่าชายหนุ่มเปล่งรัศมี กล้าหาญชาญชัย

นี่ไงเจ้าชายขี่ม้าขาวของเหล่าสาวๆ

ฮ่าฮ่า การที่พวกเธอได้เป็นสะใภ้ตระกูล นั่นถือเป็นบุญที่ สั่งสมมาแต่ยาวนาน แถมยังเป็นลูกชายของผู้นำตระกูลอีก ด้วย

หนานกงหรานที่ได้ยินคำของเลี้ยงหยาง เธอหัวเราะ ออกมาอย่างอารมณ์ดี ก่อนท่านาขวาง พร้อมเอ่ย “ปาก หวานจังเลยนะ ทําไมถึงไม่พาภรรยามาด้วยล่ะ พามาพบแม่ ตัวในอนาคตอย่างฉันสักหน่อย

อะไรนะ?

คุณชายสามีภรรยาแล้ว?

หญิงสาวรอบกาย ที่ต่างจ้องจะแต่งเข้าตระกูล ต่างรู้สึก หัวใจสลาย ข้างหน้าดำทะมึน แทบจะเป็นลมล้มไป เสมือน กับฟ้าถล่ม