บทที่ 291 ช่วงเวลาสำคัญ ไม่ได้การแล้ว!

ลู่เลี้ยงหยางรู้สึกยินดีอยู่ในใจ โชคดีที่ตนอ่านเกมของฉันหยุ นเฟยและหวังเจี้ยนออก ไม่เช่นนั้นคืนนี้ค่าใช้จ่ายจะต้องถูก รูดเข้าบัตรของเขาเป็นเงินกว่าหกสิบล้าน เสียรู้ให้เจ้าโง่สอง คน จริงๆ

ฮ่าๆ เลี้ยงหยางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วส่ง SMS ไปหาผู้จัดการร้านอาหารรอยเบิลเบอร์หนึ่งทันที

ในเวลานี้พอฉินหยุนเฟยได้ยินหวังเจี้ยนพูดดังนั้นก็พยัก หน้าพลางกล่าวว่า “ก็ดี แกรีบไปสอบถามแผนกต้อนรับ หน่อยว่าค่าใช้จ่ายคืนนี้สามารถใช้บัตร VIP ใบนั้นได้ไหม”

“โอเค พี่หยุนเฟย ผมจะไปเดี๋ยวนี้ พรอฟังข่าวดีจากผมที่นี่ ได้เลย” หวังเจี้ยนตอบแล้วเดินจากไปอย่างมีความสุข

เลี้ยงหยางแอบยิ้มออกมา เจ้าโง่ฉินหยุนเฟย คืนนี้ต้อง เสียเป็นใหญ่แน่

หลังจากนั้นไม่นาน หวังเจี้ยนก็กลับมาด้วยความหดหู่ใจ

ฉินหยุนเฟยรีบถาม “ว่าไง? คืนนี้สามารถใช้บัตร VIP ใบ

นั้นสำหรับค่าใช้จ่ายคืนนี้ได้หรือเปล่า?” หวังเจี้ยน ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “พี่หยุนเฟย ใช้ไม่ได้
ฉิบหาย!

เมื่อได้ยินดังนั้นฉินหยุนเฟยก็ถึงกับหน้าอึ้งไปเลย ดู เหมือนว่าคืนนี้เขาจะต้องคิดทำอะไรสักอย่างแล้ว

หวังเจี้ยนสมกับที่เขาได้รับชื่อนี้จริงๆ ตัวตนมีนิสัยเลว ทราม ในเวลานี้เขายังคิดหาวิธีที่จะทำลายผู้อื่นเพื่อ ประโยชน์ต่อตัวเองอีก เขายิ้มพร้อมกับพูดว่า “พี่หยุนเฟย ความจริงที่เข้าไปแล้วก็แกล้งเมาสิ ยังไงชั้นเรียนของเราก็มี พวกลูกคนรวยอยู่ไม่น้อย พอพี่เมาพวกเขาก็ไม่สามารถ บังคับให้พี่ลุกขึ้นมาจ่ายเงินได้ พวกเขาต้องจ่ายเงินเอง แน่นอน”

เมื่อได้ยินดังนั้นแววตาของฉินหยุนเฟยก็สว่างไสวขึ้นมา

ทันที

ฮ่าๆ ใช่แล้ว ทำไมฉันถึงคิดวิธีนี้ไม่ออกนะ ถึงอย่างไรฉันก็ เมาพับไปเพราะคอไม่แข็ง

ให้ตายสิ! เจ้าสารเลวสองคนนี้หน้าไม่อาย เมื่อได้ยินเช่น นี้ลู่เสียงหยางก็พูดไม่ออก

แต่ทันใดนั้นฉินหยุนเฟยก็ส่ายหน้าพร้อมกับพูดว่า “ไม่ ได้การ ค่าใช้จ่ายคืนนี้หกสิบกว่าล้าน เกรงว่าจะไม่มีใคร เต็มใจจ่ายเงินให้ฉัน

หวังเจี้ยนหัวเราะแล้วพูดต่อ “พี่หยุนเฟย พี่ไม่ต้องเป็นห่วงกงหมู่หนึ่งเป็นมาตามใหญ่ในเมืองหลวงไม่ใช่หรือ? เธอต้อง มีเงินไม่ขาดมือ พอถึงตอนนั้นถ้าพี่เมาพับไป ทุกคนทำอะไร ไม่ได้ เธอก็จะออกหน้าเอง”

ฉินหยุนเฟยลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “แต่ถ้าให้เธอจ่าย เงินให้ฉัน แล้ววันหลังฉันไปตามจีบเธอมันจะไม่น่าอายหรอก เหรอ

ฉินหยุนเฟยเป็นคนเจ้าชู้มาแต่ไหนแต่ไร แม้ว่าเขาจะหมั้น กับหลิ่วหรูยู่แล้ว แต่เขาก็ยังคิดถึงผู้หญิงคนอื่น

กงหมู่หนิงพรั่งพร้อมทั้งรูปร่างและหน้าตา ที่สำคัญคือภูมิ หลังของครอบครัว นี่คือแหล่งอาหารของเขา เขาคิดหาวิธีที่ จะได้ครอบครองสาวสวยที่สุดของชั้นเรียนนี้มานานแล้ว

หวังเจี้ยนส่ายหน้าแล้วช่วยคิดแผนให้ฉินหยุนเฟยต่อ “พี่ หยุนเฟย ไม่หรอก พี่คิดมากเกินไป พี่ก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะไม่ จ่ายสักหน่อย มันเป็นเพราะว่าพี่เมา จะว่าไปแล้วเงินที่กงหมู่ หนิงจ่ายให้ในคืนนี้ พรุ่งนี้พี่ก็สามารถจ่ายคืนเธอได้อย่างไร เสียช่วงเวลาหนึ่งวันกับอีกหนึ่งคืนพี่หยุนเฟยจะต้องหาได้หก สิบกว่าล้านอย่างแน่นอน พี่หยุนเฟยลองคิดดูสิ พรุ่งนี้ตอน คืนเงินพี่ยังสามารถใช้โอกาสนี้แอด Wechat ก็เธอได้อีก ฮ่าๆ แล้วมันจะไม่ใช่การยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัวได้ยัง ไง?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ดวงตาของฉินหยุนเฟยก็สว่างแพรวพราวเอามือตบต้นขาทันที

ถูกต้อง นี่คือสิ่งที่เจ้าหนุ่มหวังเจี้ยนคนนี้ถนัดมาก มันคือ การยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวจริงๆ ไม่เพียงแต่ช่วยกู้หน้า ให้ตัวเอง แต่ยังได้วิธีการติดต่อของสาวสวยที่สุดของชั้น เรียนอีกด้วย

“ตกลง งั้นเดี๋ยวก็ทำแบบนี้แล้วกัน” ฉินหยุนเฟยหัวเราะ เบาๆ นึกกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจ

รอยยิ้มจางๆ วาดขึ้นที่มุมปากของเสียงหยางที่กำลัง แอบฟังอยู่ เนื่องจากเขาได้รับรู้แผนการของฉินหยุนเฟยและ หวังเจี้ยนแล้วจึงไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาทำสำเร็จได้

เขาหันหลังกลับมาที่ห้องวีไอพีอย่างเงียบๆ

ไม่นานฉินหยุนเฟยและหวังเจี้ยนก็กลับมาที่ห้องวีไอพี ฉัน หยุนเฟยแสดงเป็นคนเหลาะแหละได้เหมือนจริงๆ เขาเดินโซ ซัดโซเซ โชคดีที่มีหวังเจี้ยนคอยช่วยพยุงจึงกลับมายังที่นั่ง ของตนเองได้

หวังเงี่ยนคนช้า กลัวคนอื่นจะไม่รู้ว่าฉันหยุนเฟยเมา แล้ว เขายิ้มพลางพูดว่า “พี่หยุนเฟย พี่ก็ดื่มไม่เก่งเหมือนกัน นี่ แค่นี้ก็เมาแล้วเหรอ?”

เพื่อนนักเรียนหลายคนพากันบอกว่า “พี่หยุนเฟยเมาแล้ว คุณก็ให้เขานอนฟุบบนโต๊ะสักพัก อย่ารบกวนเวลาพักผ่อนของเขา”

หวังเจี้ยนพยักหน้า รู้สึกภาคภูมิใจมาก แผนการที่เขาคิด ไว้นั้นไร้ที่ติ ฮ่าฮ่า มีแต่คนโง่ๆ ทั้งนั้นคงไม่มีใครอ่าน แผนการออกแน่นอน

ยี่สิบนาทีต่อมา

งานเลี้ยงกำลังจะสิ้นสุดลง ใครสักคนก็พูดขึ้นมาว่ากิน เสร็จแล้ว ต้องไปแล้ว

สิ้นเสียง ทุกคนก็พากันลุกขึ้นยืนและกำลังจะเดินออกไป

หวังเจี้ยนรีบเขย่าตัวฉินหยุนเฟยพร้อมกับพูดว่า “พี่หยุ นเฟย งานเลี้ยงของเราจบแล้ว ต้องไปแล้วล่ะ พี่สร่างเมาบ้าง หรือยัง?”

เมื่อได้ยินดังนั้น ผู้คนที่กำลังจะเดินออกไปก็พากันหยุด ชะงัก แม่งเอ๊ย เจ้าฉินหยุนเฟยก็เมาแล้ว ไม่มีใครจ่ายเงิน ถ้า เขาไม่จ่ายเงิน แล้วพวกเขาจะไปได้อย่างไร?

ไปหมุนหมิ่นชอบฉินหยุนเฟย ในเวลานี้เธอต้องใช้มารยา เพื่อให้ได้รับความรู้สึกดีๆ จากฉินหยุนเฟย ดังนั้นเธอจึง โบกมือพร้อมกับพูดอย่างห้าวหาญ “ไปกันเถอะ ในเมื่อหยุ นเฟยเมาแล้ว งั้นอาหารค่ำมื้อนี้ฉันจะเป็นเจ้าภาพเอง

ทุกคนพยักหน้าแล้วเดินตามเธอออกจากห้อง VIP มาถึง หน้าเคาน์เตอร์
เจ้าฉินหยุนเฟยแกล้งทำเป็นเมาอยู่ตลอดเวลา เดินโซซัด โซเซตามอยู่ข้างหลัง โดยมีหวังเจี้ยนคอยพยุง

ใหมิ่นหมิ่นวางบัตรธนาคารลงบนเคาน์เตอร์อย่าง ห้าวหาญพลางพูดว่า “คิดเงินค่ะ”

พนักงานเก็บเงินสาวสวยหยิบบัตรธนาคารของเธอไป พอ นำไปรูด บัตรก็แสดงยอดวงเงินคงเหลือไม่เพียงพอออกมา อย่างรวดเร็ว

พนักงานเก็บเงินสาวสวยส่ายหน้าพลางพูดว่า “คุณผู้หญิง คะ เงินในบัตรของคุณไม่เพียงพอ รบกวนเปลี่ยนบัตรใบ ใหม่ค่ะ”

ไปหมุนหมิ่นกล่าวอย่างเย่อหยิ่ง “เป็นไปไม่ได้ บัตรของ ฉันมีเงินทั้งหลายล้าน เครื่องรูดบัตรของพวกคุณเสียแน่ๆ คุณลองเปลี่ยนเครื่องใหม่ดู

เธอไม่เคยไปมากินที่ร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่งมาก่อน เธอจึงคิดว่าอาหารมื้อนี้อย่างมากก็แค่ประมาณล้านนึง

พูดจบจิตใต้สำนึกของไปหมิ่นหมิ่นก็เห็นเลี้ยงหยางอยู่ ตรงหน้าเธอ เธอบ่นจมูกและพูดเหน็บแนม “ไอ้เศษสวะ เคย กินอาหารราคาแพงขนาดนี้ไหม? ล้านกว่านะ

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มแต่ไม่พูดอะไร เดี๋ยวยัยโง่นี่ก็จะปล่อยไก่ แล้ว
แน่นอนว่าพนักงานเก็บเงินสาวสวยส่ายหน้าพร้อมกับพูด ว่า “คุณผู้หญิงคะ ฉันคิดว่าคุณน่าจะเข้าใจผิดแล้ว ค่าอาหาร ในคืนนี้ของพวกคุณทั้งหมด 68 ล้าน รบกวนเปลี่ยนบัตรใบ

ใหม่ด้วย”

อะไรนะ?

68 ล้าน?

เกือบทุกคนต้องตกตะลึงเมื่อได้ยินราคาเมื่อครู่นี้ เธอยืน นิ่งอยู่กับที่ด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด

แม่งเอ๊ย! งานเลี้ยงประตูมังกรเหรอ? ถึงได้แพงขนาดนี้?

ไปหมิ่นหมิ่นรู้สึกอายมาก แต่ก็ยังคงพูดอย่างหนักแน่น “อาหารมื้อหนึ่งแพงขนาดนี้เชียวหรือ ช่วยแจกแจงให้ฉันฟัง หน่อยได้ไหม?”

พนักงานเก็บเงินสาวสวยชักสีหน้าพร้อมกับพูดว่า “ไวน์ Caloranti หนึ่งขวดราคา 5 ล้าน พวกคุณสั่งมา 100 ขวด นอกจากนี้อาหารที่พวกคุณสั่งล้วนเป็นอาหารแนะนำของ ร้านเราทั้งหมด บิลค่าใช้จ่ายง่ายๆ แบบนี้ฉันคงไม่จำเป็น ต้องสอนคุณคำนวณหรอกนะ

หลายคนสูดหายใจเข้าอย่างแรง ไวน์ Caloranti ขวด เดียวราคาตั้ง 5 ล้าน ให้ตายสิ! แพงเกินไปหรือเปล่า แต่ไวน์รสชาติดีทีเดียว

จางไม่เคยเห็นโลกมาก่อน ในเวลานี้จึงเกาหัวด้วยความ สาบากใจ ไวน์ Caloranti นั้นเขาไม่ได้ตั้งใจจะสั่ง

ไปหมิ่นหมิ่นหน้าแตงด้วยความอับอาย เก็บบัตรธนาคาร ของเธอคืนมาอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เธอมีเงินในบัตร แค่ไม่กี่ล้าน ไม่ถึงเศษเสี้ยวด้วยซ้ำ

“ตกลงว่าพวกคุณใครจะเป็นคนจ่ายเงิน? ให้ตายสิ เงินไม่ พอยังจะเสแสร้งอีก ดื่มไวน์ที่แพงที่สุดในห้องวีไอพี พนักงานเก็บเงินสาวสวยกล่าวด้วยสีหน้าเหยียดหยาม

หลายคนมองกลับไปที่ฉินหยุนเฟยโดยสัญชาตญาณ ไอ้ บ้าเอ๊ย! เจ้าหมอนี่ทำไมต้องมาเมา ในช่วงเวลาสำคัญอย่างนี้

ด้วย?