บทที่ 33 หลิวจิ้งมีรักแล้ว

ห้องรับแขกในบ้านเย่สวน

ในเวลานี้หลิวจิ้งกำลังเล่นโยคะ เธอสวมชุดโยคะที่ สวยงาม ซึ่งห่อหุ้มรูปร่างของเธอไว้อย่างสมบูรณ์และดู เซ็กซี่ เป็นหุ่นเส้นโค้ง s ตามมาตรฐาน

อย่ามองว่าหลิวจิ้งอายุสามสิบแล้ว แต่หลายปีนี้เธอมี นิสัยที่ชอบเล่นโยคะ เพราะฉะนั้นรูปร่างของเธอจึงไม่ เปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย

วินาทีต่อมา หลิวจิ้งเปลี่ยนท่า เธอเริ่มนอนบนเสื่อ

โยคะและหันหน้าไปทาง ลู่เสี้ยงหยางที่กำลังนั่งอยู่บน

โซฟา เธอบิดเอวเล็กน้อย ไม่ต้องพูดถึงว่าฉากนี้น่า

ดึงดูดแค่ไหน เลี้ยงหยางสูดหายใจ มองหลิวจิ้งแล้วพูดออกมา :” เป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยม แต่เสียดายปากร้ายไปหน่อย ”

สิ่งที่ไม่บังเอิญคือ ลู่เสี้ยงหยางมองไปทางหลิวจิ้ง และหลิวจิ้งก็มองเห็นพอดี หน้าเธอแดงขึ้นมาทันที เธอ ยืนขึ้นมาอย่างโกรธแล้วชี้ไปทางเขา : ” ไอ่บ้า มอง อะไร ? ดูสภาพคุณสิ แค่เห็นฉันก็รู้สึกไม่สบายตาแล้ว

คู่เสี้ยงหยางหัวเราะแต่ไม่พูดอะไร เขาหันหัวมองไปทางหน้าต่าง

ต่อมา อาจเป็นเพราะกลัวว่าลู่เสี้ยงหยางจะแอบดู เพราะฉะนั้นหลิวจิ้งจึงทำท่าง่ายง่ายไม่กี่ท่า แล้วจบการ ทำโยคะของเธอ

หลังจากทำธุระส่วนตัวแล้ว หลิวจิ้งจึงเริ่มแต่งตัว สวมกระโปรงกี่เพ้าสีฟ้า แสดงให้เห็นรูปร่างที่สง่างาม ของเธออย่างละเอียด พร้อมกับการแต่งหน้าเบาเบาบน ใบหน้าของเธอ ซึ่งไม่ดูเหมือนแม่ของ เย่สวน แต่เหมือน พี่สาวของ เย่สวนต่างหาก

เช้าวันนี้ เย่สวน ไม่ได้ไปทำงาน แม่ของเธอได้บอก เธอไว้เมื่อคืนแล้ว ว่าเช้านี้มีธุระ จำเป็นที่จะต้องพาเธอ ไป เพราะฉะนั้นเธอจึงคอยทำงานและคอยรออยู่ที่ห้อง ทำงาน

หลังจากสักพัก หลิวจิ้งตะโกนเรียกจากห้องรับแขก เยสวนจึงเดินออกจากห้องทำงาน

เห็นหลิวจิ้งแต่งตัวสง่าเช่นนี้เย่สวนตกใจเล็กน้อย จึง ถามออกมา ” แม่ นี่ท่านจะไปทำอะไร ? ”

ร่องรอยของความเขินอายพาดผ่านใบหน้าของหลิวจิ้ง เธอยิ้มแล้วพูด : ” จะไปไหนได้ ก็ต้องไปเจอเพื่อนคน หนึ่งสิ”

เย่สวน ขมวดคิ้ว เธอก็เป็นผู้หญิงเช่นกัน และรู้ว่าผู้ หญิงก็เป็นคนที่ตามใจตัวเอง
ปกติแม่ของเธอก็แต่งหน้า แต่ก็ไม่ละเอียดเหมือนวันนี้

“แม่ ท่านไปเจอคนรักหรือเปล่า ? ” เย่สวน ถามด้วย ความประหลาดใจ

ใบหน้าที่สวยงามของ หลิวจิ้ง แดงระเรื่อขึ้นมาอย่าง สมบูรณ์ และในไม่ช้าความแดงก็ลามไปที่คอของเธอ

ตอนนี้หลิวจิ้งเหมือนสาวน้อยที่พึ่งจะมีรัก “.เหอะ แม่ ฉันจะว่าแม่ยังไงดี ? ” เย่สวนก็หมดคำ

พูดทันทีแม่ของตัวเองกำลังมีรัก ?

ลู่เสี้ยงหยางก็ตะลึงเช่นกันแม่ภรรยาของเขาคนนี้ใช้ ชีวิตอย่างอิสระเกินไปไหม อยากจะมีความรักก็มีความ รักง่ายง่ายแบบนี้เลย ?

“ทำไม ? พ่อเธอไปนานขนาดนี้แล้ว แม่อยู่คนเดียว เหงา หรือเธออยากยุ่งกับชีวิตส่วนตัวของฉันอีก ? “หลิวจิ้งรีบทำสีหน้า

“คือ….”เย่สวน ไม่รู้ควรพูดยังไง พ่อของเธอเกิด อุบัติเหตุและจากพวกเธอสองแม่ลูกไปจะสิบปีแล้ว หลายปีนี้เป็นเธอกับแม่ที่คอยดูแลกัน ตอนนี้เธอโตแล้ว ไม่สามารถที่จะคอยอยู่ข้างแม่ตลอด ถ้าแม่จะเหงาก็ไม่ แปลก

“แม่ ท่านสบายใจก็พอ “สุดท้ายเย่สวนจึงส่ายหัว อย่างช่วยไม่ได้

“เฮ้อ ” หลิวจิ้งถอนหายใจออกมา มองเย่สวนแล้วพูด : ” ที่จริงที่ฉันมีความรักใหม่ เหตุผลบางส่วนก็เกี่ยว กับเธอ”

“เพราะฉัน? “เย่สวนประหลาดใจเล็กน้อย

“ไม่งั้นหล่ะ? เธอคิดว่าอะไร ?” หลิวจิ้งกล่าวอย่างตรง ไปตรงมา: “ครอบครัวของเราถูกรังแกตลอด ไม่ใช่ เพราะเราขาดผู้ชายที่สามารถเลี้ยงดูเราได้หรือไง? นอกจากนี้ตอนนี้เธอตกงานอยู่ที่บ้าน และมันเป็นปัญหา ในการเลี้ยงดูครอบครัว แม่ก็ไม่อยากเห็นเธอเป็นแบบ นี้ เพราะฉะนั้นแม่จึงต้องหาคนหนุนหลังอย่างน้อยก็ เลี้ยงแม่กับแกได้”

“แน่นอนว่ายังมีสิ่งที่สำคัญอีก ซึ่งเธอไม่รู้แม้แต่น้อย ในฐานะผู้หญิงควรหาผู้ชายแบบไหน แม่จะถ่ายทอด วิชาแก่เธอว่าควรหาผู้ชายแบบไหน ”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หลิวจิ้ง ก็มองไปที่ลู่เสี้ยงหยาง อย่างดูถูก

ลูกสาวของเธอเก่งขนาดนี้ เธอเคยจินตนาการว่าเธอ

สามารถหาผู้ชายที่ไม่ย่อท้อเพื่อเลี้ยงดูครอบครัวของ

เธอได้ แต่สุดท้ายเธอก็พบว่ามีลูกเขยคนหนึ่งที่ไม่ได้ อะไร เธอหมดหวังเต็มตัว ดูท่าแล้ว ถ้าอยากให้คนเห็น

คุณค่าของครอบครัวนี้ เธอก็คงต้องลงมือเอง

เย่สวนนิ่งและพูดไม่ออก ไม่คิดว่าแม่ของเธอมีความรักแล้วยังสามารถพูดสารพัดเช่นนี้ได้อีก

“วันนี้ แม่จะไปเจอผู้ชายที่สุดจะสมบูรณ์แบบ ลูกไป กับแม่เถอะ หวังว่าลูกจะเข้าใจและหย่ากับไอ่คนไม่ได้ เรื่องคนนี้ “ หลิวจิ้งพูดอย่างเย็นชา และมองไปทางลู่เสี้ ยงหยาง ” คุณก็ต้องไปกับฉันด้วย ”

หลิวจิ้งได้วางแผนกับคนรักของเธอคนนั้นไว้แล้ว วันนี้ ตั้งใจพาลู่เสี้ยงหยางไป เธอต้องการให้คนรักคนนั้น ปราบปราม ลู่เสี้ยงหยางอย่างรุนแรงเพื่อทำลายศักดิ์ศรี ของเขาอย่างสิ้นเชิงเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่สามารถให้ลู่เสื้ ยงหยางออกจากชีวิตลูกสาวของเธอได้

“ได้ แม่ ” ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าอย่างง่ายดาย

อีกอย่างลู่เสี้ยงหยางรับปาก เย่สวนก็เริ่มกังวลเล็ก น้อย เธอรู้ว่าที่ผ่านมาแม่ดูถูกและไม่ค่อยเชื่อใจลู่เสี้ยง หยาง คอยหาวิธีไล่เขาออกไปจากเธอ วันนี้หลิวจิ้งเป็น คนริเริ่มชวนเขาออกไป จะต้องไม่เป็นเรื่องดีแน่นอน

พอคิดถึงจุดนี้แล้ว เย่สวนรีบวิ่งมาข้างเขา พูดแล้ว จ้องเขาไปด้วย ” วันนี้คุณจะไปสมัครงานไม่ใช่หรือไง ทำไมยังมีเวลาไปเสียเวลากับพวกฉันอีก ? ”

ไม่รอให้ลู่เสี้ยงหยางเปิดปากพูด หลิวจิ้งส่ายมือ พูด : ” สมัครบ้าอะไร ไปสัมภาษณ์ยังไงก็ไม่สำเร็จหรอก ไม่ ต้องไปเสียเวลาดีที่สุด ”

…”เย่สวนพูดไม่ออก
ลู่เสี้ยงหยางยิ้มให้ เย่สวนเพื่อไว้ใจเขาได้ เยสวนกัดฟัน จึงไม่พูดอะไรต่อ

ไม่นาน ลู่เสี้ยงหยางเย่สวนกับหลิวจิ้งออกจากบ้าน นั่งรถของเย่สวน มุ่งหน้าไปทางไทม์สแควร์

ตามที่หลิวจิ้งพูด วันนี้เธอและคนรักจะพบกันที่ร้าน อาหารเกาหลีในไทม์สแควร์

ในระหว่างรอไฟจราจรบนถนนเย่สวนแอบส่งข้อความ

ให้ลู่เสี้ยงหยาง

ตอนนี้คุณรีบแกล้งปวดท้อง จากนั้นฉันจะพาคุณไป โรงพยาบาล

ความรู้สึกบอกเธอ ว่าวันนี้ลู่เสี้ยงหยางไม่ควรออกไป ไม่อย่างนั้น คงจะมีศึกสงคราม

แต่แล้ว ข้อความที่ลู่เสี้ยงหยางตอบกลับ ทำให้เธอ โกรธเล็กน้อย

ไว้ใจเถอะ เรื่องนี้ฉันมีขอบเขต แม่ยอมพาฉันมา ก็ หมายความว่าท่านแน่ใจมาก ฉันไม่ควรปฏิเสธความ หวังดีของท่าน

เยสวนถอนหายใจในใจไม่รู้ว่าเขาคนนี้ไม่รู้จริงหรือ แกล้งทำเป็นไม่รู้

อย่างไรก็ตาม เพื่อประโยชน์ของ ลู่เสี้ยงหยาง เย่ สวนยังคงตรวจสอบหลิวจิ้งถ้าผู้ชายที่แม่ของเธอกำลังมองหานั้นดีเกินไป ลู่เสี้ยงหยางก็จะพ่ายแพ้และไม่มี โอกาสที่จะต่อสู้กลับ

“แม่ คนที่แม่พึ่งรู้จักคนนั้น เขาทำงานอะไร ? ” หลิวจิ้งพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความภูมิใจ : เป็น ในฐานะผู้รับผิดชอบ บริษัทใหญ่หย่งหยวนกรุ๊ป

“หย่งหยวนกรุ๊ป? ” เย่สวน ขมวดคิ้วเป็นเส้นตรง โดย นึกถึงบางคนก่อนหน้านี้ จางติ่งเทียนซึ่งเป็นประธาน ของ หย่งหยวนกรุ๊ป

ครั้งที่แล้ว เธอและแม่ของเธอเกือบตกอยู่ในกรงเล็บ ของ จางจิ่งเทียน! “แม่ ท่านใจกว้างขนาดนี้เลยหรอ ยังไม่ทิ้งภาพไว้เห

รอไง? ” เย่สวนส่ายหัวชื่นชมหลิวจิ้งด้วย

หลิวจิ้งเข้าใจความคิดของเย่สวน เธอมองบนแล้ว พูด : ” แม้นิสัยส่วนตัวของจางติ่งเทียนจะไม่ดีนัก เธอก็ ไม่ควรนำความรู้สึกส่วนตัวไปปนกับ หย่งหยวนกรุ๊ป เท่าที่ฉันรู้ เศรษฐกิจของหย่งหยวนกรุ๊ปรุ่งเรืองมาก พวกเขาเป็น บริษัท ในเครือของ หยูเม่ยหยินกรุ๊ป II

“แต่….”เย่สวนไม่ได้โต้ตอบ เธอไม่สามารถปฏิเสธ หย่งหยวนกรุ๊ป ทั้งหมดได้เนื่องจากพฤติกรรมที่ไม่ดีของ อดีตประธานหย่งหยวนกรุ๊ป

หลิวจิ้งจึงพูดต่อ: “ลูกสาว ไว้ใจเถอะ ผู้ชายที่ฉันหา คนนี้ นิสัยดี เป็นสุภาพบุรุษ เขาเป็นประธานปัจจุบันของหย่งหยวนกรุ๊ป อนาคตก็ดี ฉันเองยังรู้สึกว่าถ้าได้ แต่งงานกับผู้ชายแบบนี้ คงจะเป็นได้แค่ความฝัน ”

เมื่อพูดประโยคสุดท้ายหลิวจิ้งรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา ร่างกายบอบบางของเธอสั่นเล็กน้อย ใบหน้าของเธอ แดงขึ้นมา

“อืม หวังว่าเขาจะดีเหมือนตามที่ท่านกล่าว “เย่สวน ตอบด้วยความรู้สึกหดหู่ ไม่คิดว่าแม่ตัวเองจะหา ประธานของหย่งหยวนกรุ๊ป เขาเป็นผู้มีชื่อเสียงระดับ ใหญ่จริงจริง คงจะเหยียบลู่เสี้ยงหยางจนไม่เหลือ และลู่เสี้ยงหยางก็คงจะไม่มีโอกาสแล้ว

“เพราะฉะนั้น ที่แม่คอยกระชับให้ลูกหาผู้ชายที่มีความ สามารถก็มีเหตุผลอยู่เช่นกัน ถ้าแม่ได้สนิทสนมกับ ผู้ชายคนนี้แล้ว ดูสิว่าใครจะกล้ามารังแกครอบครัวเรา อีก ครอบครัวเรายังมีความสูงสง่าตลอดเวลา ” พูดถึง จุดนี้ หลิวจิ้งจ้องไปทางลู่เสี้ยงหยาง: “ส่วนคนที่ไร้ค่า แบบเขา จะสู้กับประธานหย่งหยวนกรุ๊ปได้อย่างไร ? แค่ฉันเห็นเขาก็ไม่สบายตัวไปหมด ”

คู่เสี้ยงหยางไม่สนใจคำพูดประชดของหลิวจิ้ง เขา รู้สึกมันตลกนิดหน่อย เขาบอกหลิวจิ้งได้ไหมว่าผู้ชาย ที่เธอตามหาเป็นเพียงหุ่นเชิดในสาขาของเขาเอง