บทที่ 274 ความอัปยศของตระกูล

ก่อนที่ลู่เซี่ยงหยุนจะโทรติด วางหมู่ก็มาแย่งโทรศัพท์ ของเขาไปกดตัดสาย “เฮ้ย ภรรยาคุณทำอะไร”ลู่เซี่ยงหยุนถามด้วยความไม่

เข้าใจ

วางหมู่ส่ายหน้าและพูดว่า “เรื่องนี้ถ้าคุณถามลู่เลี้ยง หยางตรงๆเขาจะยอมรับได้ยังไง เรื่องนี้ถ้าคุณถามเขา ความ สัมพันธ์พี่น้องของพวกคุณก็จะจบลง ฉันไม่อยากให้เรื่องของ ฉันไปทำร้ายความสัมพันธ์พี่น้องของคุณ”

เมื่อได้ฟังอย่างนั้นลู่เซี่ยงหยุนก็รู้สึกซึ้งใจขึ้นมา คิดไม่ ถึงว่าในเวลาอย่างนี้ภรรยาของเค้ายังคิดแทนเขาอีก

“หึ ถ้าลู่เสี้ยงหยางเป็นคนสารเลวอย่างนั้นจริงๆ แม้แต่พี่ สะใภ้ของตัวเองมันยังท่าอย่างนี้ได้ ถ้าอย่างนั้นผมก็ยอมที่จะ ตัดสัมพันธ์พี่น้องกับมันเหมือนกัน” เขากำหมัดทุบโต๊ะอย่าง แรงจนมีเลือดไหลออกมา

วางหมู่รู้สึกปวดใจรีบไปรับหมัดของเขาไว้แล้วลูบเบาๆ พร้อมพูด ถ้าคุณอยากพิสูจน์ความจริง ฉันว่าคุณต้องแอบสืบ เงียบๆ และไม่ควรบอกเรื่องนี้กับใคร เพราะตอนนี้ชื่อของฉันก็ เป็นคนหนึ่งในตระกูลลู่ ถ้าเรื่องเน่าๆแบบนี้ถูกแพร่ออกไป ตระกูลของเราคงเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์ของคนอื่นเราได้ไม่คุ้ม เสียเลย”

ลู่เซี่ยงหยุนพยักหน้า เรื่องพวกนี้เขารู้ดี ถ้ามีข่าวออกไป ว่าน้องชายข่มขืนพี่สะใภ้ จะต้องทำให้ตระกูลอับอายขายหน้า มาก และถึงตอนนั้นทุกคนในเมืองหลวงก็จะวิพากษ์วิจารณ์ พร้อมกับหัวเราะเยาะตระกูลลู่

และทันใดนั้นข้างนอกห้องนั่งเล่นก็ได้ยินเสียงคนเดินเข้า

มา

วางหยู่แสดงสีหน้าตื่นตระหนกทันที เธอยังไม่ได้ใส่ เสื้อผ้ามีเพียงแค่ผ้าขนหนู ซึ่งลู่เซี่ยงหยุนเอามาคลุมให้เท่านั้น มันแทบไม่สามารถปกปิดส่วนสำคัญในร่างกายได้เลย

เธอจึงรีบเช็ดน้ำตา และตั้งใจจะวิ่งเข้าไปใส่เสื้อผ้าใน ห้องหอ แต่ทันทีที่เธอยืนขึ้นก็เห็นพี่ใหญ่ลู่เซี่ยงหลงกับพี่สะใภ้ ใหญ่เซี่ยงเสวีเดินเข้ามาแล้ว

ลู่เซี่ยงหยุนตกตลึง เมื่อก่อนพี่ใหญ่กับพี่สะใภ้ใหญ่ไม่มา ที่บ้านเขาเลย ทําไมวันนี้ถึงมาที่บ้านแต่เช้า

แม้ว่าเค้าจะรู้สึกสงสัย แต่ก็ยังยืนขึ้นต้อนรับ “ พี่ใหญ่ พี่ สะใภ้อรุณสวัสดิ์”

“ อืม อรุณสวัสดิ์เหมือนกัน” ลู่เซี่ยงหลงกับเซี่ยตงเสว่ เดินเข้ามาพร้อมตอบยิ้มๆ

ลู่เซี่ยงหลงเหลือบมองไปที่วางหยู่ เมื่อเห็นว่าเธอสวมแค่ ผ้าขนหนูเผยให้เห็นผิวขาวๆของเธอ เขาก็นึกถึงฉากเมื่อคืน ขึ้นมาทันที จนแทบอดไม่ไหว

เซี่ยตงเสว่ที่ยืนอยู่ข้างๆเขาแอบบิดแขนเขาเบาๆ

ไอ้คนเจ้าเล่ห์นี เมื่อคืนก็เล่นมาทั้งคืนแล้วยังไม่พออีก หรอ แสดงสีหน้าอย่างนั้นออกมาถ้าเกิดว่าถูกจับได้ แผนของ พวกเขาได้พังพอดี

ลู่เซี่ยงหลงรู้สึกเจ็บที่แขนจึงรีบดึงสายตากลับมา ทําท่า ราวกับเป็นสุภาพบุรุษ ท่านใดทันสู่เซี่ยงหยุนก็รู้สึกไม่ดี จึงมองไปที่เซี่ยงหลง และถามเสียงเรียบว่า “พี่ใหญ่มาบ้านผมเข้าขนาดนี้มีเรื่อง อะไรหรือเปล่า”

ลู่เซี่ยงหลงหัวเราะในใจ และพูด ” มีเรื่องอะไรได้อีก พี่ก็ มาดูอะไรสนุกๆน่ะสิ”

เขากับเซี่ยตงเสว่หยุดพูดเรื่องที่วางหมู่ถูกกระทำ ลู่เซี่ยง หยุนกับวางหยู่ไม่ได้ทำอะไรมากนัก เพราะไม่อยากให้เสื่อม เสียชื่อเสียง

จะไม่ทำอะไรได้ยังไงล่ะ ถ้าไม่ทำอะไรใหญ่โตแล้วจะ ทำให้ลู่เสี้ยงหยางเสื่อมเสียชื่อเสียงได้ยังไง แล้วจะทำให้ หัวหน้าตระกูลตอนนี้ลงจากตำแหน่งได้ยังไง

ดังนั้นลู่เซี่ยงหลงกับเซี่ยตงเสว่จึงมาที่นี่แต่เช้า เพื่อที่จะ เผยแพร่เรื่องอัปยศนี้ออกไป

ลู่เซี่ยงหลงส่งรอยยิ้มออกมาบางๆแล้วพูดว่า “น้องรอง พี่ กับพี่สะใภ้ใหญ่มาที่นี่แต่เช้าก็เพราะว่าจะมาพูดเรื่องงาน แต่ เมื่อกี้ตอนอยู่ข้างนอก พี่กับพี่สะใภ้ได้ยินเหมือนพวกแกสอง คนกำลังเถียงกันอยู่ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า ถ้ามีอะไรพูดออก มาได้นะ เผื่อพวกเราจะช่วยอะไรได้ ”

เมื่อได้ยินอย่างนั้นลู่เซี่ยงหยุนกับวางหมู่ก็สบตากัน สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล

เรื่องน่าอายอย่างนี้จะพูดออกไปได้ยังไง

ประการแรกก็จะทําให้วางหมู่ขายหน้า ประการที่สองก็ จะทำให้ลู่เซี่ยงหยุนถูกตราหน้าว่าโดนเมียสวมเขา

“ไม่ ไม่มีอะไร เมื่อกี้เรากำลังคุยอะไรกันนิดหน่อย พี่กับ พี่สะใภ้ใหญ่น่าจะฟังผิดแล้ว” ลู่เซี่ยงหยุนรีบพูด และข่ม อารมณ์ของตังเองให้สงบลงมา

“อ๋อ เป็นอย่างนั้นจริงหรอ” ลู่เซี่ยงหลงยิ้ม และมองไปที่ลู่ เซี่ยงหยุน

ฮ่าๆ เด็กนี่โกหกเก่งจริงๆ เรื่องเมื่อวานตัวเองโดนสวมเขา

แท้ๆยังสงบได้มากขนาดนี้

“อืม ผมไม่เข้าใจว่าพี่ใหญ่หมายถึงอะไร พี่กำลังจะพูด อะไรกันแน่” ลู่เซี่ยงหยุนขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

วางหมู่พูดต่อ “พี่ใหญ่เรื่องเป็นอย่างที่ลู่เซี่ยงหยุนพูดเมื่อ ที่จริงๆค่ะ เราแค่มีปัญหากันเล็กๆน้อยๆ”

“ฮ่าๆ” ลู่เซี่ยงหลงไม่พูดอะไรอีก เอาแต่หัวเราะอย่าง

เซี่ยตงเสว่แอบหัวเราะเยาะในใจ สองคนนี้ปกปิดเรื่อง ราวได้ดีจริงๆ แต่เพื่อสถานะในตระกูลของตัวเอง เธอจะ ปล่อยให้สองคนนี้ปกปิดแล้วปล่อยผ่านไปง่ายๆอย่างนี้ไม่ได้

เธอกระแอมออกมาเบาๆ และพูดอย่างไม่ช้าไม่เร็ว “เมื่อกี้ พี่กับพี่ใหญ่อยู่ข้างนอก ได้ยินเรื่องที่ทั้งสองคนคุยกันหมดแล้ว ลู่เสี้ยงหยางข่มขืนวางหยู่ไม่ใช่หรอ พวกเธอยังจะปกปิดอะไร อยู่อีก”

อะไรนะ

เรื่องถูกเปิดเผยแล้วหรือ

วางหยู่กับลู่เซี่ยงหยุนสีหน้าแย่มากไม่รู้ว่าจะปกปิดเรื่องนี้ ต่อไปยังไง

ลู่เซี่ยงหลงสบถด้วยความขุ่นเคืองแล้วพูดว่า “พี่คิดไม่ถึง จริงๆว่า ลู่เสี้ยงหยางจะทำสิ่งที่ต่ำช้าอย่างนี้ แม้แต่พี่สะใภ้ของ ตัวเองเขายังกล้าทำอย่างไร้ศีลธรรม”

เขี่ยตงเสว่พยักหน้า และพูดอย่างเกลียดชังเช่นเดียวกัน “ลู่เลี้ยงหยางเป็นคนในตระกูลเรา ถ้าเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออก ไป ชื่อเสียงของตระกูลเราต้องถูกทำลายจนป่นปี้ หี เรื่อง อย่างนี้ในเมื่อรู้แล้วเราจะปล่อยผ่านไปไม่ได้ เราต้องบอกให้ หัวหน้าตระกูลรู้ เพื่อให้เขาได้รับบทเรียน

“นั่นก็คือลู่เสี่ยงหยางจะต้องได้รับการลงโทษ” ลู่เซี่ยง หลงพูดจบก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะโทรเข้าบ้านใหญ่

เมื่อเห็นอย่างนั้นร่างของลู่เซี่ยงหยุนก็สั่นขึ้นมา รีบเดินไป ตรงหน้าของลู่เซี่ยงหลง และหยิบโทรศัพท์เขาออกมากดวาง พร้อมพูด “พี่ใหญ่เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง ไม่ต้องเข้ามายุ่ง

ถ้าคนในบ้านใหญ่รู้ว่าภรรยาของเขามีมลทิน แล้วจาก นั้นครอบครัวของเขาจะมีหน้ามองคนอื่นได้ยังไง

และนอกจากนี้วางหยู่ก็ถือว่าเป็นคนของตระกูลลู่ จะ มีหน้าไปเจอคนอื่นได้ยังไง

ปฏิกิริยาของลู่เซี่ยงหยุนต่างจากที่ลู่เซี่ยงหลงคิดไว้ เขา จึงหัวเราะเสียงเย็น และพูดว่า “อย่าบอกนะว่า นายต้องการจะ ปกป้องลู่เสี้ยงหยาง อย่าลืมนะว่าเมื่อวานเขาได้ลิ้มลองภรรยา ของนายไปแล้ว เขาไม่สนใจความสัมพันธ์พี่น้องแถมยัง สวมเขาให้นาย นายยังเห็นเขาเป็นพี่น้องอีกหรอ ยิ่งนายทํา อย่างนี้ก็จะทำให้ตัวเองถูกตำหนิ และทำให้ภรรยาของตัวเอง ต้องขายขี้หน้า”