หนุ่มเศรษฐีลึกลับ

บทที่ 138 ถังปิงหยู่ถูกจับเป็น



บทที่ 138 ถังปิงหยู่ถูกจับเป็น

ถังหลงกับถังปิงหยู่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะมีพวกสารเลว ออกมาจากร้านกาแฟที่ไม่อยู่ในสายตามากมายขนาดนี้

ถึงแม้ว่าถังหลงจะเป็นคนระดับองค์รัชทายาทที่มาจาก โลกใต้ดิน แต่เขาก็ไม่มีทางที่จะรับมือกับคนหลายร้อยคนได้ อย่างแน่นอน ครั้งนี้เขามีลูกน้องที่มีความสามารถติดตามมา ด้วยห้าคน

และในห้าคนนั้นก็มีสี่คนที่ยืนเฝ้าอยู่ด้านนอกร้านกาแฟ มี แค่คนเดียวที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากด้านหลังของถังหลง

ตอนนี้เขาถูกคนหลายร้อยคนขวางกั้นบอดี้การ์ดเอาไว้ นอกวงล้อมอย่างสิ้นเชิง

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะโทรเรียกบอดี้การ์ดทั้งสี่คน ที่อยู่ข้างนอกให้เข้ามา

ทั้งห้าคนนั้นภักดีต่อถังหลงเป็นอย่างมาก แม้พวกเขาจะรู้ ว่าตนเองไม่ใช่คู่ต่อสู้กับพวกสารเลวหลายร้อยคนนี้ แต่ก็ยัง เข้ามาอยู่ในวงล้อมโดยไม่ลังเลใด ๆ

นี่เป็นการเอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุงอย่างไม่ต้องสงสัย เพียงไม่ นานทั้งห้าคนก็ถูกจัดการจนล้มลงไปบนพื้น เลือดไหลอาบไป ทั่วทั้งร่าง ไม่แม้แต่จะขยับ ทั้งยังไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย
เมื่อลูกค้าที่อยู่รอบ ๆ ร้านกาแฟเห็นฉากนี้เข้าก็วางเงิน แล้วรีบหนีออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะต่างกลัวว่าดัวเองจะ โดนร่างแหไปด้วย

แต่มันก็เป็นเรื่องธรรมดา ตอนนี้ในร้านกาแฟจึงเหลือ เพียงคนของกับหานเช่าซวน ถังหลง และถังปิงหยู่

ถังหลงและถังปิงหยู่ร้อนใจมากขึ้นเรื่อยๆ เจ้าห้าคนนี้โง่ จริง ๆ ทำไมตอนแรกถึงไม่ไปตามคนมาช่วยกันนะ

ในตอนนั้นเองหานเช่าชวนก็มองไปที่ถังหลงและถังปิงหยู่ ก่อนจะพูดออกมาอย่างเย้ยหยัน “ที่นี่เป็นอาณาเขตของฉัน ความเป็นตายของพวกแกตกอยู่ในมือของฉันแล้ว ตอนนี้ เชื่อแล้วหรือยัง”

ขณะที่เขาพูดประโยคนี้สายตาก็จับจ้องไปที่เรือนร่างของ ถังปิงหยู่อยู่ครู่หนึ่ง สีหน้าเต็มไปด้วยความท็นกระหายเป็น อย่างมาก

ถังปิงหยู่มีรูปร่างสูงโปร่ง ทั้งยังหน้าตางดงาม สวม กางเกงยีนรัดรูปที่ขับเน้นให้เห็นสะโพกที่สวยงามกลมกลึง และเรียวขาสวยทั้งสองข้าง นอกจากนี้ยังมีบุคลิกที่เย็นชา ราวกับว่าต้องการขับไล่ผู้คนให้ห่างออกไปหลายพันลี้ ทำให้ ผู้ชายจํานวนนับไม่ถ้วนอยากจะพิชิตเธอ

วันนี้เรื่องดีงามของหานเช่าชวนถูกทำลายลงไปแล้ว ถ้า อย่างนั้นก็ต้องขอให้ถังปิงหยู่ชดใช้เขาเสียหน่อย
ยังหลงคิดถึงคนที่คทยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังของตัวเอง จากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดกับหานเช่าชวนด้วยความมั่นใจเต็ม เปี่ยมว่า “แกคิดว่าตัวเองมีความสามารถขนาดนั้นเขียวเท รอ ทำราวกับตัวเองเป็นคนที่มีความสำคัญจริง ๆ ชีวิตของ พวกเราอยู่ในมือของแก ทำไมถึงได้กล้าพูดจาตุยไม้ขนาด นั้น รู้ไหมว่าคุณชายน้อยอย่างฉันเป็นใคร”

เหอจุน หลิวผิง และถังหลงเคยเป็นสามเสาหลักของใน โลกใต้ดินของปืนเทอมาก่อน แต่เมื่อไม่นานมานี้เหอจุนถูกลู่ เสี้ยงหยางจัดการไปแล้ว และเพราะว่าความสัมพันธ์ของลู่เสี้ ยงหยาง หลิวผิงกับถังหลงจึงกลายเป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วม ตายกัน สามารถพูดได้ว่าโลกใต้ดินของปินเหอในตอนนี้เป็น ของถังหลงและหลิวผิง

ทั้งสองกำลังโลดแล่นอยู่ในโลกใต้ดินของปินเหอมา จนถึงทุกวันนี้ คนที่อยู่ในสายตาพวกเขานั้นน้อยเสียยิ่งกว่า น้อย

หานเช่าชวนส่ายหน้าแล้วพูดออกมาอย่างอวดดีว่า “ใน พื้นที่เล็ก ๆ แบบนี้พวกแกก็เป็นได้แค่เห็นหมัดในสายตาฉัน จะเล็กไปนิดหรือใหญ่ไปหน่อยก็ไม่ได้มีความแตกต่างอะไร ฝ่ามือเดียวก็สามารถฆ่าพวกแกได้แล้ว” เขาเกิดในตระกูล ใหญ่ของให้ตง เป็นธรรมดาที่จะไม่เห็นเมืองเล็ก ๆ อย่างปิน เหออยู่ในสายตา

ถังหลงถูกทำให้โกรธจนหัวเราะออกมา เขาจึงตาใส่หานเช่าชวนแล้วพูดว่า “แกแม่งยังกล้าคุยโวกับฉันอีกอย่าง นั้นเหรอวะ คิดว่าแค่มีพวกอัปลักษณ์ไม่กี่คนนี้ก็ทำให้ตัวเอง กลายเป็นราชาเผด็จการแล้วอย่างนั้นเหรอ”

ถังปิงหยู่รับรู้ได้ถึงออร่าที่ผิดปกติของหานเช่าชวน ราวกับ ว่าเขาไม่เคยเห็นปิงเหออยู่ในสายตาจริง ๆ จึงพูดออกมาว่า “คนต่างถิ่นไม่ว่าแน่มาจากไหนก็เอาชนะเจ้าถิ่นไม่ได้ และต่อ ให้พวกแก่เป็นเจ้าถิ่นจริง ๆ ก็ไม่มีทางที่จะชนะพวกเรา หรอก”

“จริงเหรอ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ขอลองดูสักหน่อยแล้ว กัน” หานเช่าชวนยกยิ้มหยอกเย้า ยกมือขึ้นชี้ไปที่ถังหลง แล้วพูดว่า “ไอ้หนู ให้แกเริ่มก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวแกก็จะได้รู้ รสชาติของการอยู่ไม่สู้ตายแล้ว”

พูดพลางก็ดีดนิ้วส่งสัญญาณให้พวกอันธพาลที่ล้อมถัง หลงและถังปิงหยู่อยู่พุ่งเข้าไปโจมตีถังหลง

คนพวกนี้ล้วนถือมีดเหล็กกระบองไม้ไว้ในมือ เห็นได้ชัด ว่ากำเริบเสิบสานอย่างไม่เกรงกลัวใด ๆ เลยแม้แต่น้อย

เปลือกตาของถังหลงกระตุกอย่างรุนแรง เขาดึงกริชออก มาจากเอว แล้วพุ่งเข้าไปต่อสู้กับคนพวกนั้นอย่างรวดเร็ว

ถังหลงเป็นคนที่มีความสามารถ โดยปกติแล้วต่อให้ต้อง สู้กับชายฉกรรจ์ร่างใหญ่ถึงเจ็ดแปดคนก็ยังคงเป็นฝ่ายที่ได้ เปรียบ แต่ตอนนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับคนหลายสิบคนที่พยายามจะโถมเข้าใส่ เพิ่งจะจัดการไปได้ไม่ที่คนพวกที่ เหลือก็รีบพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

สถานการณ์รอบตัวเขาเป็นเช่นนี้อยู่พักหนึ่ง สายตรงข้าม พุ่งเข้ามาเพื่อฆ่าเขาไม่หยุด และทุกครั้งที่เขาล้มไปได้คน หนึ่ง พละกำลังของเขาก็จะถดถอยลงไปหนึ่งส่วน

เหตุการณ์เป็นไปอย่างขึ้น ๆ ลง ๆ เช่นนี้

ตอนที่เขาโถมเข้าไปหาเจ้าลูกสมุนคนที่สิบ หลังของเขาก็ ถูกแทงไปหนึ่งแผล

เสื้อผ้าฉีกขาดออกจากกัน ปลายมีดแทงเข้าไปจนถึงเนื้อ ด้านใน เผยให้เห็นกระดูกราง ๆ เลือดไหลทะลักออกมาไม่

หยุด

“กร็ด อาหลง” ถังปิงหยู่ร้องออกมาด้วยความตกใจ เธอก็ อยากที่จะเข้าไปช่วย จะพอคิดถึงสถานการณ์ของตัวเองแล้ว ก็ทำได้เพียงแค่ร้อนใจอยู่ข้าง ๆ สถานการณ์ในช่วงนี้ค่อน ข้างที่จะเข้มงวดกวดขัน ความรุนแรงในการปราบปรามของ โลกด้านบนทำให้โลกใต้ดินวุ่นวายเป็นอย่างมาก ดังนั้นเธอ จึงไม่กล้าพกปืน ถ้าเป็นเมื่อก่อนละก็เธอคงหยิบปืนขึ้นมายิง หานเช่าชวนจนกระจุยไปตั้งนานแล้ว

ถังหลงถูกแทงเข้าที่ร่างกาย ความเจ็บปวดที่รุนแรงนี้ ทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขาหันไปใช้กริชที่อยู่ในมือ แทงลงไปบนหน้าอกของอีกฝ่ายทันที
“อ้าก!” เสียงกรีดร้องที่น่าเวทนาของคนคนนั้นดังขึ้น กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวและผิดรูป หลังจากที่ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นทั้งคืนจนถึงขีดสุด รูม่านตาของเขาก็ค่อย ๆ คลายตัว ท้ายที่สุดก็ล้มลงไปบน พื้น ขาดใจตายไปในทันที

สวบ!

ทันใดนั้นเองถังหลงก็ถูกแทงเข้าที่ต้นขา เลือดไหลออกมา ไม่หยุด เกือบจะทำให้เขาล้มลงไปกองบนพื้น

“สัตว์เอ้ย!” ถังหลงอดทนกับความเจ็บปวดแสนสาหัส หมุนตัวแล้วขว้างกริชที่อยู่ในมือออกไป ตัดลงไปที่คอหอย ของลูกสมุนทั้งสองคนที่อยู่ข้างกายเขา พวกมันจึงล้มลงไป บนพื้นพร้อมกับเลือดที่ไหลทะลักออกมา

สวบ!

สวน!

ปัง!

แต่ในขณะนั้นเอง ทั้งหลงก็ถูกแทงเข้าที่หน้าอกและบั้นเอว ก่อนจะถูกกระบองทุบลงไปบนหัวอย่างแรง

ร่างกายของถังหลงยืนหยัดต่อไปไม่ไหวแล้ว เขาจึงล้มลง

ไปบนพื้นอย่างรวดเร็ว

“ท่ามันสิ ฆ่ามัน”
อยู่ ๆ ลูกน้องของหานเช่าชวนก็เหมือนได้รับยากระตุ้น พากันตะโกนออกมาว่าให้ล้อมฆ่าถังหลง

ถังปิงหยู่เห็นสถานการณ์ไม่ดีแล้ว เธอจึงทำใจแข็งคว้า เก้าอี้ขึ้นมาแล้วฟาดลงไปบนตัวของลูกสมุนที่อยู่ข้างกายถัง

หลง

พวกสารเลวทั้งสองคนล้มลงไปกองบนพื้น ถังหลงสบซ่อง ว่างจึงลุกยืนขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

หานเช่าชวนพูดออกมาอย่างเย็นชาด้วยสีหน้าที่ไร้ความ รู้สึกใด ๆ ว่า “ฆ่าไอ้เวรนั่นแล้วจับตัวผู้หญิงคนนั้นมาให้ฉัน”

“ครับนายน้อย” ทันใดนั้นพวกลูกน้องก็แบ่งออกเป็นสอง กลุ่ม กลุ่มหนึ่งล้อมเข้าโจมตีถังหลงต่อ ส่วนอีกกลุ่มไปจับตัว ถังปิงหยู่

แต่เพราะต้องการที่จะจับเป็น ดังนั้นพวกคนที่อยู่ข้างกาย ของถังปิงหยู่จึงไม่กล้าที่จะลงมือมั่วชั่ว ถังปิงหยู่จึงอยู่ใน สถานการณ์ที่ได้เปรียบ พวกลูกสมุนจึงเข้าใกล้เธออย่างยาก ลำบากอยู่พักหนึ่ง

แต่ถังหลงไม่ได้โชคดีขนาดนั้น เพราะว่าร่างกายของเขา ได้รับบาดเจ็บอยู่ก่อนแล้ว บวกกับความอ่อนล้าสะสม จึง ทำให้เขาตอบสนองช้าลง

ในตอนนี้ทุกครั้งที่เขารบราฆ่าฟันกับคนพวกนั้น บนร่างกายของเขาก็จะปรากฏรอยแผลจำนวนมาก

เพียงเวลาไม่นาน

ถังหลงก็กลายเป็นมนุษย์เลือด ถูกฟันจนล้มไปกองกับพื้น ตัวทั้งร่างถูกอาบย้อมด้วยเลือดสีแดงสด

ถังปีงหยู่เองก็เริ่มหมดแรงแล้วเช่นกัน ตอนนี้เธอต้องใช้ แรงจำนวนมากในการสะบัดเก้าอี้

หานเช่าชวนไม่สนใจถังหลงที่พยายามดิ้นรนอยู่บนพื้น เขากำลังมองถังปิงหยู่ ก่อนจะหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า “สาวน้อย เธอนี่ช่างเผ็ดร้อนเสียจริง คุณชายอย่างฉันชอบ มาก หวังว่าตอนที่อยู่บนเตียงเธอจะมีรสชาติแบบนี้นะ”

ป้ง!

ทันทีที่ประโยคนี้พูดจบเก้าอี้ที่อยู่ในมือของถังปิหยู่ก็ ตกลงไปบนพื้น ชายฉกรรจ์ทั้งสองคนขยับเข้ามาใกล้แล้ว คว้ามือเธอเอาไว้อย่างรวดเร็ว

ภายในชั่วพริบตาถังปิงหยู่ก็ถูกพิชิต และถูกจับตัวไปทั้ง อย่างนั้น


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ