บทที่ 136 ความคิดสกปรก

ลู่เซียงหยางกวาดตามอง เขาสามารถรับรู้ได้ถึงความคิด ของทุกคนได้ จึงหยิบผ้ามัดหนึ่งออกมาจากอกเงียบ ๆ

แถบผ้าค่อย ๆ คลี่ออก เห็นเพียงข้างบนนั้นมีเข็มเงินปัก อยู่เต็มไปหมด

ช่างกวนหวั่นหวั่น หลินยง เจี้ยน ตงเกอ และไปฉีต่างพากัน ตกตะลึง

ดูจากท่าทางเช่นนี้แล้ว เหมือนว่าลู่เสี้ยงหยางจะเป็นหมอ จริง ๆ ไม่อย่างนั้นแล้วเขาจะพกเข็มเงินติดตัวไปทำไมกัน

เพียงแต่ดูเหมือนว่าจะเป็นแพทย์แผนจีนนะ

ในตอนนี้ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะท่าทีที่น่าเกรงขามของลู่เสี้ยง หยาง เจี่ยนตงเกอก็อยากจะเหน็บแนมจริง ๆ นี่มันเรื่องบ้า อะไรกัน

คนที่เรียนแพทย์แผนจีนมาทำบ้าอะไรอยู่ที่นี่

หลินยงไม่ได้รู้สึกคาดหวังอะไรกับลู่เสี้ยงหยางสักนิด การ แพทย์แผนจีนสามารถรักษาอาการเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ แต่พวก โรคร้ายแรงอย่างไรก็ต้องอาศัยการแพทย์ของตะวันตกอยู่ดี

ประกายในดวงตาของช่างกวนหวั่นหวั่นค่อย ๆ มอตลงอีกครั้ง เธอรู้สึกหดหูใจมากจริง ๆ

คนที่พอมีความรู้ทั่วไปต่างก็รู้ว่าการแพทย์แผนจีนลดทอน บทบาทลงไปตั้งนานแล้ว ตอนนี้เป็นยุคสมัยของการแพทย์ แผนตะวันตก การแพทย์แผนจีนในโรงพยาบาลชนาดใหญ่ ไม่ได้รับความสำคัญอีกต่อไป ทั้งยังไม่ได้มีการพัฒนาอะไร อีกเลย

ในเวลานี้ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้สนใจพวกเขาเลยสักนิด เพียง หยิบเข็มเงินแท่งที่ยาวกว่าสิบเซนติเมตรขึ้นมา แล้วฝังลง ตรงจุดฝังเข็มที่น่องของช่างกวนหวั่นหวั่น

จากนั้นเขาก็หยิบเข็มเงินยาวสิบสองเซนติเมตรฝังลงไปที่ จุดฝังเข็มอีกอีกจุดอย่างต่อเนื่อง

ก่อนจะหยิบเข็มเงินยาวห้าเซนติเมตรออกมา แล้วฝังลงไป ตรงจุดฝังเข็มที่ข้อเท้า

และแล้วลู่เสี้ยงหยางก็ได้ฝังเข็มเงินจำนวนมากลงไปบน น่องขาของช่างกวนหวั่นหวั่น

ลู่เสี้ยงหยางปิดกั้นการไหลเวียนในเส้นเลือตที่น่องขาของ ช่างกวนหวั่นหวั่นทั้งหมด เพื่อป้องกันไม่ให้พิษแพร่กระจาย ไปทั่วร่าง

จากนั้นไม่นานเขาก็หยิบมีดเล็ก ๆ ด้ามหนึ่งขึ้นมา จากนั้นก็กดมันลงไปที่ท้องน่องของช่างกวนหวั่นหวั่น เปิดปากแผล ตรงบริเวณที่ถูกงูพิษกัด แล้วบีบพิษออกจากน่องด้วยมือ หลังจากนั้นพื้นที่ใต้เท้าของช่างกวนหวั่นหวั่นก็ปรากฏเลือด คั่งสีดำขนาดใหญ่กลุ่มหนึ่ง

สู่เสี้ยงหยางขยับแขนเสื้อแค่ไม่กี่ที เข็มเงินที่ถูกฝังอยู่ อย่างหนาแน่นพวกนั้นก็ถูกเขาเก็บกลับมาทั้งหมด

“เสร็จเรียบร้อยแล้ว พิษพวกนี้ถูกผมควบคุมเอาไว้ ชั่วคราว ภายในห้าชั่วโมงนี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแล้ว เดี๋ยวผมจะไปเก็บสมุนไพรกลับมา จากการรักษาทั้งภายใน และภายนอก พิษของคุณก็น่าจะถูกกำจัดจนหมด” ลู่เสี้ยง หยางพูดพลางลุกขึ้นเดินออกไปจากเต็นท์แล้วหายเข้าไปใน ป่าอย่างรวดเร็ว

ช่างกวนหวั่นหวั่น หลินยง เจี้ยน ตงเกอ และไป่ฉีมองไปยัง ทางที่สู่เสี้ยงหยางหายลับไปอย่างตกตะลึง

กระบวนการถอนพิษของลู่เสี้ยงหยางเมื่อกี้นี้มีแบบแผน มาก หรือว่าเขาจะมีฝีมือทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ “คุณชายเจี่ยง คุณคิดว่าคุณลู่สามารถถอนพิษให้คุณหนู

ของพวกเราได้จริง ๆ ไหม” หลินยงมองเจี่ยงตงเก๋อแล้วถาม

ออกมา

เจี่ยงตังเก๋ไม่ค่อยแน่ใจ เขาสายหน้าพูดออกมาว่า “ฉัน เองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ไม่เคยได้ยินรู้ว่าแพทย์แผนจีนจะสามารถถอนพิษได้มาก่อน”

ไม่ง่ายเลยที่ในที่สุดความหวังอันริบหรี่จะปรากฏขึ้นมาใน หัวใจที่เต็มไปด้วยความหมดหวังของช่างกวนหวั่นหวั่น

ในขณะเดียวกันก็บังเกิดความรู้สึกที่แตกต่างต่อสู่เสี้ยง หยางเพิ่มขึ้นอีกหลายส่วน

…

ปิ่นเหอ

ร้านอาหารเจียงหัว

หนุ่มหล่อสาวสวยคู่หนึ่งกำลังนั่งเผชิญหน้ากันอยู่ใกล้ ๆ

บริเวณหน้าต่าง

ชุดสูทและรองเท้าหนังของชายหนุ่มทำให้กิริยาท่าทาง ของเขาดูมีระดับ

ส่วนหญิงสาวก็มีรูปร่างหน้าตางามล่มเมือง เส้นผมเงา

งามด่าขลับ ขนตายาว องคาพยพทั้งห้าประณีตงดงาม เรือน ร่างสะโอดสะองของเธอถูกคลุมทับด้วยชุดกระโปรงยาวสี ขาว ดูราวกับเป็นเทพธิดาที่อยู่บนสรวงสวรรค์ก็ไม่ปาน

ทั้งสองคนไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นหานเช่าซวนกับเย่สวน

หานเช่าชวนเป็นคนที่คอยโดเนทให้กับการสตรีมของเย่ สวนตลอดหลายวันมานี้ และเขาก็เป็นคนขอนัดเธอออกมาโดยตลอด

ด้วยน้ำใจไมตรีที่มากมายขนาดนี้ เยสวนก็ยากที่จะ ปฏิเสธ ดังนั้นเธอจึงตอบตกลง

แน่นอนว่าขอแค่หานเช่าชวนโดเนท เทพบุตรพิทักษ์ นางฟ้าคนนั้นก็พร้อมจะโดเนทตาม และทุกครั้งเงินโดเนท พวกนั้นก็มักจะมากกว่าหานเช่าซวนถึงสิบเท่า

ราวกับว่าตั้งใจอย่างไรอย่างนั้น

ทุกครั้งที่เยสวนพยายามลองส่งข้อความส่วนตัวไปหา ก็ ไม่เคยได้รับการตอบกลับใด ๆ เธอจึงค่อย ๆ หมดหวัง

เย่สวนคิดว่าที่เทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าคอยโดเนทให้เธอ ก็ คงเพราะชอบเสียงเพลงของเธอเท่านั้น

บนโต๊ะตรงหน้าของเยาวชนมีขนมกินเล่นกับกาแฟสองแก้ว

วางอยู่

หานเช่าสวนกับเย่สวนกำลังคุยกันตามปกติ

ตลอดหลายวันมานี้เย่สวนพบว่าหานเช่าชวนเป็นคนที่มี ความรู้และเป็นสุภาพบุรุษมาก เขาได้ฝากความประทับใจไว้ ในใจเธอ ลู่เสี้ยงหยางที่เคยครอบครองตำแหน่งสำคัญใน หัวใจของเธอมานาน จึงมีแนวโน้มที่จะถูกแทนที่เสียแล้ว

หานเช่าชวนเองก็รู้ว่าสถานะของเขาในหัวใจของเย่สวน กำลังค่อย ๆ สูงขึ้น ในขณะนั้นเองความคิดสกปรกที่อยู่ในหัวใจก็เพิ่มความชั่วร้ายมากขึ้นเรื่อย ๆ ขอแค่เรื่องทั้งหมด ยังคงเป็นแบบนี้ต่อไป เย่สวนจะต้องกลายเป็นผู้หญิงของเขา ยอมสวามิภักดิ์ให้กับสิ่งที่อยู่ใต้กางเกงของเขาอย่างแน่นอน

“อึม คุณเย่ นี่เป็นกาแฟที่ผมสั่งให้คุณมาโดยเฉพาะเลย นะ คุณคิดว่ารสชาติของมันเป็นยังไงบ้าง” ในตอนนี้เองหาน

เช่าสวนก็ถามออกมาด้วยรอยยิ้ม

เย่สวนยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดออกไปว่า “อร่อยมากค่ะ”

“ฮ่า ๆ ถ้าคุณเย่ชอบก็ดีแล้ว” หานเช่าชวนยิ้ม จากนั้นก็ เปลี่ยนเรื่องคุย “ตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเห็นคุณเย่สตรีม ผมก็ รู้สึกพิเศษกับคุณ ผมคิดว่าตนเองได้พบกับคนที่สำคัญที่สุด ในชีวิตคนนั้นแล้ว”

สีหน้าของเย่สวนดูไม่เป็นธรรมชาติอย่างมาก แน่นอนเธอ รู้ว่าต่อไปหานเช่าชวนจะทำอะไร

เขาจะต้องสารภาพรักกับเธอแน่ ๆ

เป็นอย่างที่คิดไว้ หานเช่าชวนหยิบกล่องแหวนออกมา จากข้างในอกเสื้อ จากนั้นก็เปิดกล่องออก เผยให้เห็นแหวน ที่มีประกายแวววาววงหนึ่ง

“คุณเย่ ตอนนี้ผมอยากจะบอกคุณอย่างจริงจังว่า ผมหลง เสน่ห์คุณเข้าแล้ว ในตอนนี้ผมไม่สามารถที่จะขาดคุณไปได้ อีก เพียงแค่ไม่ได้เจอคุณผมก็รู้สึกหดหู ไม่มีความสุขไปตลอดทั้งวัน ผมอยากจะปกป้องคุณไปตลอดชีวิต คุณ ยินยอมที่จะเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยให้ผมได้ปกป้องใหมครับ”

คำพูดนี้ของหานเช่าชวนเต็มไปด้วยความจริงใจเป็นอย่าง มาก ทว่าในหัวใจของเขากลับเต็มไปด้วยราคะ เพียง กวาดตามองเรือนร่างของเย่สวนเงียบ ๆ

เยสวนเป็นคนที่สวยมาก บนร่างกายของเธอยังมีออร่า พิเศษ บวกกับร่างกายที่เซ็กซี่แบบนี้แล้ว มันเป็นสิ่งล่อตาล่อ

ใจที่มีอิทธิพลมากสำหรับเขา

มือทั้งสองข้างของเย่สวนกุมแก้วกาแฟเอาไว้แน่นขึ้นเรื่อย

ๆ

สีแดงระเรื่อปรากฏขึ้นในสีขาวภายใต้ผิวหนังที่สามารถ ทำลายได้เพียงแค่ปลายนิ้ว

ตอนนี้ในหัวใจของเธอซับซ้อนเป็นอย่างมาก นอกจากนี้ ยังมีความรู้สึกต่อต้านอย่างรุนแรง

พูดตามตรงแม้ว่าเธอจะมีความรู้สึกดี ๆ ต่อหานเช่าชวน แต่ก็ยังห่างไกลต่อการอยากจะเป็นผู้หญิงของเขาอยู่ดี

“คุณชายหานล้อเล่นใช่ไหมคะ เพิ่งจะพบหน้ากันได้แค่ไม่ กี่ครั้งก็พูดกับฉันแบบนี้แล้ว” เย่สวนยกยิ้มแก้เก้อ สีหน้าของหานเช่าซวนดูจริงจังมาก เขาพูดอย่างเคร่งขรึม

ว่า “เมื่อกี้นี้ผมไม่ได้ล้อเล่นนะครับ ทุกคำที่ผมพูดล้วนออกมาจากกันบึ้งหัวใจ ผมขอบคุณ นี่เป็นความรู้สึกแท้จริงที่อยู่ ในหัวใจของผม ผมอยากจะดูแลคุณ หวังว่าคุณเย่จะให้ โอกาสผมสักครั้ง”

พูดทางเขาก็ดันแหวนวงใหญ่มาไว้ตรงหน้าเย่สวน จาก นั้นก็ถือโอกาสสวมให้เธอ

จากนั้นคลื่นความอบอุ่นก็ไหลทะลักออกมาจากมือของเย่ สวน ทำให้หัวใจของหานเช่าชวนสั่นสะท้าน ในขณะเดียวกัน เลือดและไฟใต้ท้องน้อยก็เพิ่มการลุกโชนอย่างดุเดือด ราวกับว่าเปลวไฟกลุ่มนี้สามารถโหมกระหน่้ำแผดเผา ร่างกายของเขาได้

“แม่งเอ๊ย ของดีว่ะ ของดีในหมู่มวลมนุษยชาติ ฉันจะต้อง คว้าผู้หญิงคนนี้เอาไว้ในมือแล้วขึ้นเตียงกับเธอให้ได้” ภายในหัวใจของ”หานเช่าชวนมุ่งมั่นขึ้นเรื่อย ๆ

ทว่ามือของเย่สวนที่เพิ่งจะถูกหานเช่าซวนกอบกุมเอาไว้ ถูกเจ้าตัวกระชากออกมาจากมือของหานเช่าชวนราวกับถูกง พิษกัด

เธอทั้งอับอายทั้งโมโห!

“ขอโทษนะคะ คุณชายหาน ฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อน ” เย สวนรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปทางห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

“เหอะ เสแสร้ง แกล้งทำเป็นสูงส่งอะไรอยู่อีก” หานเช่าชวนแค่นเสียงในจมูก สีหน้าเต็มไปด้วยความชั่วร้ายถึงขีด สุด เขาหยิบห่อผงสีขาวออกมา จากนั้นก็ผสมลงไปในแก้ว กาแฟของเย่สวน

“ส่า ฮ่า อีกเดี๋ยวเธอจะต้องอ้อนวอนคุณชายอยู่บนเตียง อย่างแน่นอน” หานเช่าชวนอดไม่ได้ที่จะคิดเรื่องชั่วร้าย ภาพ ฉากที่น่ารังเกียจจนถึงขีดสุดปรากฏอยู่ในห้วงจิตสำนึกของ เขาแล้ว