บทที่ 123 คืนนี้อยู่ที่นี่เอะ

เย่สวนเป็นผู้หญิง เธอรู้แก่ใจดีคำว่าระบำอันเร่าร้อนหมายความ ถึงอะไร นั่นหมายความว่าเธอถูกลวนลาม แถมยังต่อหน้าผู้คน

มากมาย

เธอรู้สึกลำบากใจอยู่ไม่น้อย “ฉันเต้นไม่เป็นหลอก เอาเป็นว่า ฉันร้องอีกสักเพลงแล้วกัน”

คุณชายหานไม่พอใจกับการถูกปฏิเสธ เขาตอบกลับอย่างเย็น ชา “เธอค่อยๆร้องเพลงของเธอไปแล้วกัน ยังไงคนที่เต้นเป็นใน ไลฟ์มีเยอะแยะไป”

เมื่อเห็นข้อความ เย่สวนเริ่มใจร้อนขึ้นมา เธอไลฟ์สดต่อเนื่อง เป็นเวลาหลายชั่วโมงด้วยกัน แม้ก่อนหน้านี้เธอจะได้รั ะได้รับของ ขวัญ แต่ก็เพียงเล็กๆน้อยๆเท่านั้น รวมทั้งหมดเพียงไม่กี่พันบาท

แต่นายคุณชายหานต่างออกไป คุณชายหานใจกว้าง เขาให้ที ละหลายแสน

เธอต้องการแฟนคลับเช่นนี้มาก

ขณะเดียวกัน ไอ้พวกลูกกระจ๊อกของคุณชายหานต่างแสดง ความคิดเห็นตามๆกัน

“ให้ตาย จะแสร้งอยู่ทำไม คุณชายหานให้เงินเธอมากขนาดนี้ แค่คำขอเล็กๆน้อยๆของคุณชายหานแค่นี้ยังทำไม่ได้ เธอจะไลฟ์ ไปทำไมกัน?”
“นั่นสิ ขี้อายขนาดนี้ ทำไมไม่ไสหัวไปทำงานในบริษัท ในเมื่อ เธอออกมาขายอยู่แล้ว ก็ช่วยให้ความร่วมมือหน่อยสิ”

“บ้าเอ้ย ถ้าวันนี้เธอไม่เต้นตามคำขอของคุณชายหาน วันหลัง เราจะไม่ดูเธอไลฟ์แล้ว”

คำครหามากมายในเวลาอันสั้น ไลฟ์ของเย่สวนแทบระเบิด

เย่สวนเผยสีหน้าลำบากใจ เธอรู้ดี หากแฟนคลับยังยืนยันที่จะ ต่อต้านเธอ เธอคงไม่ได้ไลฟ์อีกต่อไป

“โอเค โอเค ทุกคนเข้าใจผิดแล้ว ไม่ใช่ว่าฉันไม่ยอมเต้น แต่ ฉันเต้นน่าเกลียดมาก แต่ถ้าหากทุกคนไม่ถือ ฉันก็จะเต้นให้ดู”

จบคำเธอลุกออกจากเก้าอี้ ถอดเสื้อคลุม เผยให้เห็นเสื้อเชิ้ตสี ขาวคู่กับกางเกงยีน

ถึงตรงนี้ลู่เสี้ยงหยางหัวเราะออกมา เย่สวนเป็นผู้หญิงของเธอ ถ้าจะเต้นก็ต้องเต้นให้เขาดูคนเดียวเท่านั้น

คิดได้ดังนั้นเขาพิมพ์ข้อความลงใต้คลิปทันที “ไม่มีใครบังคับ ให้คุณทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ ถ้าคุณชอบร้องเพลงถ้างั้นก็ร้อง เพลงแล้วกัน”

เมื่อข้อความถูกกดส่ง ทุกคนต่างหัวเราะเยาะกับประโยคของ

เขา

“โว้ย ไอ้บ้านใคร? ทำไมถึงได้ชอบทำตัวเป็นลูกหมาของสาวๆ”

“ห้าห้าห้า ไก่อ่อนล่ะมั้ง แน่จริงก็เอาเงินออกมาสู้กับคุณชาย หานซะสิ ถ้าจ่ายมากกว่าคุณชายหาน เราจะให้เธอร้องเพลงตาม คำขอของนาย”

“นั่นสิ ไม่มีเงินก็อย่าเสร่อ เชื่อไหมแค่ประโยคเดียวของ คุณชายหานก็สามารถทำให้เธอเขี่ยนายกระเด็นออกไปแล้ว”

“โห่ว โง่จัด ไอ้งั่งจากไหน!”

ลู่เสี้ยงหยางไม่สนใจเสียงสรรพสัตว์ เขาเพียงกดจรวดตาม จำนวนที่ตั้งเอาไว้แล้ว!

เวลาอันสั้น จรวดมากมายร่วงหล่นลงราวฝนกระหน่ำ ก่อน ระเบิดออก เป็นสีรุ้งสวยสดงดงาม

เยสวนที่เริ่มเต้นตามเสียงเพลงหยุดชะงัก เธอจับจ้องหน้าจอ อย่างดีใจ “ขอบคุณมากนะคะคุณเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้า”

เทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าเป็นนามแฝงของลู่เสี้ยงหยาง

ลู่เสี้ยงหยางต้องการเป็นเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าของเย่สวนไป ตลอดทั้งชีวิตของเขา

สรรพสัตว์ทั้งหลายที่ร่ำร้องเมื่อครู่ต่างปิดปากเงียบ

ทีแรกพวกเราคาดว่าลู่เสี้ยงหยางคงเป็นเหมือนพวกเขา แค่ผู้ ชมระดับล่าง ไม่คาดคิดเขากลับซื้อจรวดได้
ไม่นาน บนหน้าจอปรากฏตัวเลขY50

นั่นหมายความว่าสู่เสี้ยงหยางกดส่งจรวดแล้ว50อัน

เหมือนกับคุณชายหานจอมโอ้อวดเมื่อครู่

แต่เขายังไม่หยุดอยู่แค่นี้ ตัวเลขบนหน้าจอเพิ่มสูงขึ้นต่อเนื่อง

X51

X52

X53

X100

X200

X300

X400

X500

ฝนจรวดกระหน่ำเทอยู่หลายนาที กระทั่ง500ลำ ถึงได้หยุดลง

จรวด500ลำแลกเป็นเงินหลายล้านบาท
หลังอยู่ในความเงียบสักครู่ ไลฟ์สดของเย่สวนระเบิดขึ้นอีก

ครั้ง

เย่สวนตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอตื่นเต้นจนใบหน้าแดงก่ำ

สายตาจับจ้องไปยังลำดับบนหน้าจอ

ในเวลานี้เธอพบว่าไลฟ์ของเธอ มีผู้ชมกว่าห้าสิบล้านคน พวกเขาถูกมหาเศรษฐีอย่างลู่เสี่ยงหยางดึงดูดเข้ามา อย่างไร้

ในบรรดาแฟนคลับมีดีเจไลฟ์อยู่ในนั้นด้วย

ข้อสงสัย เมื่อครู่ที่ลู่เสี้ยงหยางกดจรวดถึง5แสน แพลตฟอร์มทำ

โฆษณาอย่างบ้าคลั่ง: นาทีสะพรึง! มหาเศรษฐีปรากฏตัวขึ้นแล้ว มารวมกันทางนี้ รับชมไลฟ์สดของคุณหนูใหญ่ตระกูลเย่กันเถอะ!

ไม่กี่นาที ไลฟ์สดของเย่สวนเป็นที่จับตามอง

แน่นอน จำนวนผู้ติดตามของเธอเพิ่มขึ้นเรื่อยๆไม่หยุดยั้ง เย่สวนไม่เคยประสบเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นเช่นนี้มาก่อน เธอ ดีใจจนแทบพูดไม่ออก

นานพอสมควร เย่สวนตั้งสติ เธอจับจ้องไปยังหน้าจอพร้อม กล่าวขอบคุณอย่างบ้าคลั่ง “ขอบคุณมากค่ะคุณเทพบุตรพิทักษ์ นางฟ้า

ขอบคุณมากจริงๆคุณเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้า ฉันจะตอบแทน คุณด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะที่สุด”
ลู่เสี้ยงหยางพิมพ์ตอบกลับไปทันทีด้วยประโยค “ทีหลังเธอ อยากร้องเพลงก็ร้องเลย ไม่อยากร้องเพลงก็คุยเล่น ทำในสิ่งที่ ตัวเธอเองอยากทำ”

“อืมอึม” เย่สวนพยักหน้ารัวราวตุ๊กตาหน้ารถ ก่อนเริ่มร้องเพลง หลังจบการสนทนา

สรรพสัตว์ทั้งหลายที่บอกให้เย่สวนเต้นระบำเมื่อสักครู่ ไม่กล้า แม้ปล่อยลมตดออกมาให้ได้ยิน ไลฟ์สดของเย่สวนเกิด ปรากฏการณ์นอบน้อมให้เกียรติอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ลู่เสี้ยงหยางจับโทรศัพท์เพ่งพินิจเธอนิ่งๆ เขาต้องการปกป้อง ผู้หญิงคนนี้ไปตลอดชีวิตของเขา

ในเวลานี้ แชทส่วนตัวของลู่เสี้ยงหยางแทบระเบิด บรรดาดีเจ ไลฟ์นับพันต่างส่งข้อความให้กับเขาถามเขาว่าต้องการพบเจอ หรือไม่ เราสามารถทำความรู้จักเป็นเพื่อนกันได้

ลู่เสี้ยงหยางไม่สนใจข้อความใดๆทั้งนั้น ดีเจสาวพวกนี้ ขอแค่ เขาให้ของขวัญกับพวกเธอ พวกเธอต่างก็ยอมถลายตัวให้เขาทั้ง นั้น แต่เขาไร้ความสนใจต่อเรื่องพันธ์นี้สักนิด

หลังผ่านไปกว่าชั่วโมงเย่สวนจบการไลฟ์สด ลู่เสี้ยงหยางวาง โทรศัพท์ลง

ยังพอมีเวลา เขาจึงมุ่งตรงไปยังเฟยหยางกรุ๊ปเพื่อร่วมการ ถ่ายทำกาลเวลาที่บากบั่น

ตกดึกหลังเลิกกอง ซูเยียนรันดันทุรังที่จะเลี้ยงอาหารลู่เสี้ยงหยางให้ได้

ก่อนหน้านี้ลู่เสี้ยงหยางได้ปฏิเสธชูเยียนรันไปหลายต่อหลาย ครั้ง ได้เห็นความจริงใจของซูเยียนรันในค่ำคืนนี้ หากปฏิเสธคง ไม่ดีเท่าใดนัก

ช่วยไม่ได้ ลู่เสี้ยงหยางทำได้เพียงตกปากรับคำเธอไป

ซูเรียนรันดีอกดีใจจนออกนอกหน้า ลู่เสี้ยงหยางตกลงที่จะ ดินเนอร์กับเธอแล้ว นั่นหมายความว่าเธอยังพอมีโอกาสสินะ

ขณะที่รับประทานอาหารร่วมกับลู่เสี้ยงหยางอาจเพราะความ ดีใจของซูเยียนรัน ปกติเธอไม่แตะแอลกอฮอลล์แม้แต่น้อย คราวนี้เธอกลับดื่มไวน์เป็นพิเศษ

ดื่มไปครึ่งขวด ซูเยียนรันเริ่มสติหลุดลอย พวงแก้มขาวนวล แดงระเรื่อ ช่างมีเสน่ห์เหลือล้น

ซูเยียนรันหวังรินไวน์เพิ่ม แต่ถูกลู่เสี้ยงหยางห้ามเอาไว้

หลังจบมื้ออาหาร ลู่เสี้ยงหยางอาสาส่งซูเยียนรันที่บ้าน ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ลู่เสี้ยงหยางส่งซูเยียนรันที่เดินโซซัดโซเซ ถึงบ้านเรียบร้อย

” โอเค เธอพักผ่อนเถอะ ผมไปก่อน” ลู่เสี้ยงหยางหันหลัง เตรียมกลับขึ้นรถ

ไม่ทันที่เขาได้ยกฝีเท้า ข้อแขนเรียวเล็กขาวผ่องทั้งสองข้าง โอบรวบเอวเขาจากทางด้านหลัง กอดรัดเขาเอาไว้ “ประธานลู่ฉันกลัว อย่าไปเลยนะ