บทที่ 119 ให้โอกาสลอง

ไม่นานลู่เสี้ยงหยางก็มาถึงทางเข้าประตูใหญ่ของตึกชิงสุย

เพียงแต่ว่าเขายังไม่ทันจะก้าวขาหน้าเข้าประตูเลย ก็กลับถูก ยามสองคนขวางไว้

“หยุด อย่าขยับ ที่นี่เป็นที่ส่วนบุคคล บุคคลภายนอกห้าม เข้า”ยามคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา จ้องมองลู่เสี้ยงหยาง ด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่

ท่าทางของเขาแสดงให้เห็นว่าหากลู่เสี้ยงหยางกล้าบุกรุกเข้า มา พวกเขาก็จะไม่เกรงใจเหมือนกัน

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มพลางพูดว่า “อย่าเพิ่งเอะอะไป ผมก็แค่มา สมัครเป็นบอดี้การ์ดของคุณช่างกวนก็เท่านั้นครับ”

จากข้อมูลของลู่กั๋วตงแสดงให้เห็นว่า หลังจากที่ช่างกวนหวั่น หวั่นมาอาศัยอยู่ที่เหอปินได้สามวันนั้น สิ่งแรกที่หล่อนทำคือ ประกาศรับสมัครบอดี้การ์ดที่มีรูปร่างแข็งแรง

อะไรนะ?

เมื่อฟังจบ สายตาของยามทั้งสองก็มองลู่เสี้ยงหยางตั้งแต่หัว จรดเท้า โดยกวาดสายตามองเขาหลายต่อหลายครั้ง

ไม่นานสายตาของพวกเขาก็แสดงความเหยียดหยามออกมา

ในสายตาของพวกเขา ลู่เสี้ยงหยางก็เหมือนเศษขยะ ดูไม่๘ ๘

ลึกลับซับซ้อน อีกทั้งแขนขาก็เล็ก คนรูปร่างเล็กขนาดนี้จะมาเป็น ยาม ก็คงเป็นได้แค่ตัวถ่วงเท่านั้น

ะ ๕ “ฮี ผู้ชายในเหอปินมีแต่พวกขยะทั้งนั้น” บอดี้การ์ดคนหนึ่ง พูดขึ้นพลางยิ้ม

บอดี้การ์ดอีกคนก็พูดตามขึ้นมาว่า “นายกลับไปเลี้ยงลูกที่

บ้านเถอะ” ลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้ว เมื่อได้ยินทั้งสองคนนั้นพูด พวกเขาทั้ง

สองไม่ใช่คนเหอปิน

“ผมว่าพวกคุณทั้งสองกีดกันเรื่องถิ่นกำเนิดเกินไป แบบนี้ก็ คงจะไม่ถูก”ลู่เสี้ยงหยางพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ

บอดี้การ์ดคนหนึ่งมองบนพลางยิ้มอย่างเย็นชา จากนั้นชี้ไปที่ จมูกของลู่เสี่ยงหยางพลางพูดขึ้นว่า “เจ้าหนุ่ม นายฟังไว้นะ พวก เรามาจากเมืองหลวง ไม่นอนว่าจะต้องดูถูกนายที่อยู่ในเมือง ยากจน อีกอย่างหนึ่งเหล่านักยุทธ์ของปินเหอล้วนขี้ขลาดตาขาว นักยุทธ์ของปินเหอที่มาสมัครเป็นบอดี้การ์ดของคุณหนูพวกเรา ไม่มีใครสอบผ่านเลยสักคน”

เมื่อได้ฟังดังนั้น ลู่เสี้ยงหยางเหงื่อออกเต็มตัว นี่มันก็เว่อร์ไป หน่อย ปิ่นเหอกว้างใหญ่ขนาดนี้จะไม่มีนักยุทธ์ที่สอบผ่านและได้ เข้ามาเป็นบอดี้การ์ดของช่างกวนหวั่นหวั่นเลยเหรอ

“พอแล้ว พอแล้ว อย่ามายืนเกะกะประตู รีบไสหัวไปซะ “บอดี้การ์ดสองคนนั้นสะบัดมืออย่างรำคาญ เพราะพวกเขาต่าง คิดว่ายังไงลู่เสี้ยงหยางก็คงไม่ผ่านการทดสอบของคุณหนูพวกเขาอย่างแน่นอน

แน่นอนว่าลู่เสี้ยงหยางไม่สามารถถอดใจจากไปได้ พูดขึ้น อย่างราบเรียบว่า”ฉันต้องการพบคุณช่างกวน”

บอดี้การ์ดคนหนึ่งจ้องตาเขม็ง”นี่นาย เมื่อกี้ที่พูดไม่เข้าใจเห รอ? ไสหัวไป อย่ามาเกะกะแถวนี้ คนมีฝีมือในปินเหอขยะทั้งนั้น คุณหนูของพวกเราไม่รับสมัครแล้ว การรับสมัครได้จบสิ้นลงแล้ว เข้าใจไหม? ”

สายตาของลู่เสี้ยงหยางเต็มไปด้วยความหนาวเหน็บ ดูเหมือน ว่าคงทำได้แค่ดันทุรังเท่านั้น

ในขณะที่เขาตัดสินใจทำเช่นนี้ ผู้หญิงคนหนึ่งก็เดินออกมา

จากคฤหาสน์

ผู้หญิงคนนี้สวยสง่าร่ำลือไปทั่วเมือง รูปหน้าไข่ ประสาทสัมผัส ทั้งห้าครบถ้วนสมบูรณ์ สวมใส่กระโปรงยาวสีขาว เซ็กซี่เล็ก น้อย

ถือเป็นดาวจรัสที่ไม่มีใครเปรียบได้

“คุณหนู”

“คุณหนู” เมื่อเห็นผู้หญิงคนนี้ บอดี้การ์ดทั้งสองก็รีบกัมหน้า ลง แสดงให้เห็นถึงท่าทางเคารพนับถือเธอเป็นอย่างมาก

คู่เลี้ยงหยางเคยเห็นรูปของช่างกวนหวั่นหวั่น ในเวลานี้เขาพอ จะดูออกแล้วว่าหล่อนก็คือช่างกวนหวั่นหวั่น
“อืม” ช่างกวนหวั่นหวั่นพยักหน้าเบาๆเพื่อเป็นการตอบรับ บอดี้การ์ดทั้งสองคนเท่านั้น จากนั้นก็ก้าวเท้าไปข้างหน้า แล้ว เดินต่อไป

มีชายวัยกลางคนตามเธออยู่ข้างหลังอย่างใกล้ชิด แม้ว่ารูป ร่างหน้าตาของเขาจะธรรมดา หากอยู่ท่ามกลางคนจำนวนมากก็ คง ไม่มีใครสนใจ แต่ว่าดวงตาคู่นั้นแหลมคมราวกับตาเหยี่ยว ดูก็รู้ว่าเป็นผู้ที่มีวรยุทธ์สูงส่ง

ในเวลานี้เองช่างกวนหวั่นหวั่นไม่เหลือบมองลู่เสี้ยงหยางเลย ไม่แต่น้อย พร้อมกับเดินผ่านเขาไปโดยไม่ได้สนใจ

หลินยงชายวัยกลางคนกลับระแวดระวังลู่เสี้ยงหยาง มันแสดง ให้เห็นว่าหากเขากระทำการใดลงไป เขาจะต้องถูกจัดการเป็น แน่

เมื่อเห็นว่าช่างกวนหวั่นหวั่นเดินออกไปสองสามก้าวแล้ว ลู่เสี้ ยงหยางจึงเอ่ยปากขึ้นว่า”คุณช่างกวน ผมมาสมัครเป็นบอดี้ การ์ดครับ”

ช่างกวนหวั่นหวั่นไม่แม้แต่จะหันมา พลางพูดขึ้นว่า”นายไม่ ต้องมาสมัครแล้ว กลับไปเถอะ”

แม้ว่าเมื่อสักครู่นี้หล่อนจะไม่ได้ใส่ใจในตัวของลู่เสี้ยงหยาง แต่เมื่อเหลือบสายตาดูเล็กน้อยก็พบว่า ชายผู้นี้รูปร่างเล็กดูไม่ แข็งแรงกำยำ ไม่เหมาะที่จะเป็นบอดี้การ์ด อีกทั้งภารกิจที่จะต้อง ไปเอาของสำคัญที่วัดชิงหลงจะต้องเจอกับอันตรายมากมาย หากพอลู่เสี้ยงหยางบอดี้การ์ดรูปร่างเช่นนี้ไปก็คงเหมือนว่าจะไปหาที่ตายเป็นแน่?

ลู่เสี้ยงหยางฝืนยิ้ม แม้ว่ารู้ร่างของเขาจะไม่ใช่ข้อดี แต่ว่า ช่างกวนหวั่นหวั่นก็มองคนตื้นไปหน่อย

“คุณช่างกวน แม้แต่โอกาสคุณก็ไม่ยอมให้ผมเลยเหรอ ผมจะ เป็นไม่ได้เลยเหรอ ? “ลู่เสี้ยงหยางถามขึ้น

ครั้งนี้ ช่างกวนหวั่นหวั่นไม่มีกระจิตกระใจจะมาสนใจลู่เสี้ยง หยาง หลินยงชายที่อยู่เบื้องหลังช่างกวนหวั่นหวั่นพูดขึ้นอย่าง เหยียดหยามว่า: “พวกขยะ”

ในขณะเดียวกัน บอดี้การ์ดก็หัวเราะเยาะตามมา

“ก็แค่ขยะคนหนึ่ง ยังจะหน้าด้านอยู่ตรงนี้อีก ไล่ก็ไม่ไป ไม่รู้ ว่าเอาความกล้ามาจากไหน”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เศษสวะ”

ลู่เสี้ยงหยางยิ้ม ส่ายหัวแล้วพูดว่า”คุณช่างกวน ไม่ใช่ว่าผม โอ้อวดนะ ลูกน้องที่อยู่รอบกายคุณหนูนี้ สวยแต่รูป หากผม ต้องการชีวิตของคุณหนูจริงๆ ต่อให้คุณหนูหลบอยู่ในตึกชิงสุยก็ ไม่ยากที่ผมจะเข้าถึงตัวคุณหนู”

ช่างกวนหวั่นหวั่นที่กำลังจะก้าวเท้าออกไปก็หยุดฝีเท้าลง แล้วหันไปมองลู่เสี้ยงหยาง

คำพูดที่หลงระเริงเช่นนี้ ออกมาจากปากของเจ้าหนุ่มที่ผอม กะหร่องกะแหร่งงั้นเหรอ?
“ฮี คุยโวโอ้อวดอย่างไม่รู้สึกกระดากอาย ขยะอย่างนาย ฉัน ใช้มือเดียวจับนายมัดห้อยและเฆี่ยนตีสักสิบที่ยังได้เลย” หลินยง ชายวัยกลางคนแสดงสีหน้าเหยียดหยาม ในขณะเดียวกันก็ แสดงท่าทีหม่นหมอง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตลกสิ้นดี ” บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านนอกทั้งสองคน หัวเราะออกมาเสียงดัง ราวกับว่าได้ยินเสียงเรื่องที่ตลกที่สุดบน โลกใบนี้

สีหน้าของลู่เสี้ยงหยางเต็มไปด้วยแววตาจริงจังจ้องมองไปที่

หลินยงพลางพูดขึ้นว่า : “คุณคิดว่าผมกำลังล้อเล่นอยู่เหรอ? ”

หลินยงชายวัยกลางคนตกใจ ในเวลานี้เขาสังเกตเห็นรังสี อันตรายรอบกายลู่เสี้ยงหยาง ราวกับว่าลู่เสี้ยงหยางเป็นสัตว์ป่า ที่กำลังออกมาจากป่า พอเข้าจู่โจมก็จะไล่ล่าศัตรูอย่างกดไม่ ปล่อย

สัญชาตญาณของเขาทำให้เขารีบคุ้มครองช่างกวนหวั่นหวั่น โดยให้เธออยู่ข้างหลังเขา

ช่างกวนหวั่นหวั่นขมวดคิ้วเป็นเส้นตรง วินาทีต่อมา ความรู้สึก ที่เธอมีต่อลู่เสี้ยงหยางก็ไม่เหมือนเดิม

ดูเหมือนว่าลู่เสี้ยงหยางนั้นไม่เหมือนบุคคลธรรมดา แต่ส่วน ไหนที่ไม่เหมือนนั้นเธอก็ไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดได้

เธอรับรู้ได้ถึงพลังของลู่เสี้ยงหยาง ซึ่งราวกับพลังนักรบ

หล่อนตัดสินใจให้โอกาสลู่เสี้ยงหยางสักครั้ง
“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว”ช่างกวนหวั่นหวั่นจ้องมองลู่เสี้ยงหยาง พลางพูดขึ้น

“คุณช่างกวนฉลาดไม่น้อย”ลู่เสี้ยงหยางยิ้ม

“ในเมื่อนายมาสมัครเป็นบอดี้การ์ดของฉัน งั้นฉันจะให้ โอกาสนายสักครั้ง”ช่างกวนหวั่นหวั่นพูดขึ้น

ชายวัยกลางคนหลินยงรู้สึกแปลกใจ แต่ในเมื่อคุณหนูของ พวกเขาตัดสินใจแล้ว เขาก็ต้องเคารพในการตัดสินใจของเธอ ดังนั้นจึงได้พูดขึ้นว่า : “กฎกติกานั้นง่ายมาก เดี๋ยวสักพักคุณหนู จะเข้าไปในตึกชิงสุย ขอแค่นายสามารถไปอยู่ข้างกายคุณช่าง กวนได้ภายในสิบนาที นั้นก็หมายความว่านายผ่านการทดสอบ”