บทที่ 106 ไม่ก็คืนนี้เรามีลูกกันเถอะ

อะไร?

ใบสัญญาหนี้?

ลู่เฟยหยางผงะ

“ผลไม้ชื่อเย็น 3 ดอกเทียนชิง3 ตอก .”

เฉินจิ้นพูดชื่อของเทียนซ้ายอี้เป่ามาสิบกว่าอย่างในเวลา เดียว จากนั้นค่อยหยุดลง

คู่เฟยหยางและลูเซียนโส่วมีเหงื่อเย็นไหนออกจากหน้า ผาก

แม้แต่ลู่เฟยหยางซึ่งเป็นลูกสายโดยตรงของตระกูลช่อน เร้นในเย็นเซี่ย ในนั้นมีวัสดุหลายอย่าง ซึ่งเขาไม่เคยได้ยิน ด้วยซ้ำ

แม้แต่สิ่งที่เคยได้ยิน สิ่งเหล่านั้นก็มีราคาแพงมาก แม้ กระทั่งยังมีสิ่งดำรงอยู่ในฐานะสมบัติสำคัญของตระกูลลู่

แม้ว่าเขาจะเป็นผู้สืบเชื้อสายโดยตรง แต่ตระกูลู่ก็ไม่ สามารถเอาของเช่นนี้ออกมาได้ แม้แต่พี่ชายที่โรคจิตของ เขาก็ไม่มีคุณสมบัตินี้

อย่างไรก็ตาม เพราะด้วยเหตุนี้ สู่เฟยหยางจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอกและตอบว่า “ไม่มีปัญหา!”

ก็แค่ใบสัญญาหนี้หนึ่งใบ?

แม้แต่ของธรรมดา ก็ไม่ให้เขาได้

นับประสาอะไรกับสมบัติล้ำค่าเหล่านี้

ตอนนี้ การอยู่รอดเป็นเรื่องสำคัญ

ในอนาคต หากเฉินจิ้นกล้าที่จะมาคิดบัญชีถึงบ้าน เช่นนั้น เขาจะไม่มีทางรู้ว่าเขาตายอย่างไร

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ตราบใดที่เขาออกจากที่นี่อย่างปลอดภัย ลู่เฟยหยางจะหาทางแก้แค้นเฉินจิ้นแน่นอน

หลังจากตอบตกลง ลู่เฟยหยางหาปากกาและกระดาษเพื่อ เขียนใบสัญญาหนี้

เฉินจิ้นสายหัว “ไม่จำเป็นต้องมีกระดาษหรือปากกา”

หลังจากพูดจบ เฉินจิ้นก็ยื่นมือขวาออกมา ยื่นนิ้วออกมา นิ้วเลื้อยไปมาเหมือนมังกรและงู ตามปลายนิ้วของเฉินจิ้น กลางอากาศ ก็มีประโยคปรากฏขึ้นจากที่นั่น

เป็นชื่อและปริมาณของวัสดุที่เฉินจิ้นพูดถึง

หลังจากเขียนเสร็จ เฉินจิ้นก็สะบัดนิ้วของเขาอีกครั้ง ทันใดนั้น บนคำเหล่านี้ดูเหมือนจะมีอักษรยันต์มากขึ้น เปล่ง แสงประหลาดกระหายเลือดออกมา
ท่ำให้คนอื่นกลัวจนตัวสั่น

“มานี่ หยดเลือดหนึ่งหยดลงที่นี่!”

เฉินจิ้นมองไปที่ลู่เฟยหยางและกล่าว

ลู่เฟยหยางเห็นค่าเหล่านี้ที่ปรากฏกลางอากาศด้วยความ

กลัว

แม้ว่าเขาจะไม่เคยได้เห็นวิธีการของเฉินจิ้น ในฐานะ ทายาทสายตรงของหุบเขาลู่ แม้ว่าเขาจะไม่ได้เรื่องมากนัก แต่ความรู้ของเขาก็น่าทึ่งมาก

เขาก็นึกถึงคำสัญญาวิญญาณ

ตามตำนาน กล่าวว่าเมื่อมีการลงนามสัญญาวิญญาณ ประเภทนี้แล้ว หากฝ่าฝืนสัญญา จะถูกลงโทษ โดยการแยก วิญญาณออกจากกันและโดนกินหัวใจ ในที่สุดตจิตวิญญาณก็ จะแตกสลาย

เฉินจิ้น เขารู้วิธีแบบนี้ได้อย่างไร?

ในโลกปัจจุบัน มีเพียงตระกูลเกิ่งในหมู่บ้านหมู่บ้านหมอผี เท่านั้นที่ศึกษาสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เหรอ?

สู่เฟยหยางคิดว่ามันเป็นแค่ใบสัญญาหนี้ธรรมดา แต่เขา คิดไม่ถึงว่าเฉินจิ้นจะเซ็นใบสัญญาหนี้ด้วยวิธีนี้ ทันใดนั้น อัล ปาก้าหมื่นตัวก็พุ่งผ่านหัวใจของเขา
ในตอนนี้ ลู่เฟยหยางรู้สึกเสียใจทีหลัง

เติมทีต้องการปล้นเฉินจิ้น แต่ตอนนี้ ขโมยไก่ไม่ได้ เสีย ข้าวสารอีกกำมือ เอาตัวเองเข้าไปด้วย

เป็นเพราะไอ้ขยะลูเซียน โส่วแท้ๆ แม้แต่เฉินจิ้นก็ไม่ สามารถเอาชนะได้ ในขณะเดียวกัน ลู่เฟยหยางก็เกลียดลู เชียนโส่วไปด้วย

ทันใดนั้น ก็มีหลุมเลือดอีกแห่งบนไหล่ของลู่เฟยหยาง

“อาก!”

ลู่เฟยหยางกรีดร้องออกมา เจ็บจนใบหน้าบูดเบี้ยว

“ถ้ากล้าลังเลอีก หักแขนของคุณหนึ่งข้าง!”

เฉินจิ้นกล่าวอย่างเย็นชา

ลู่เฟยหยางไม่กล้าลังเลอีกต่อไป ก้าวไปข้างหน้าทันที กัดฟัน หยดเลือด เซ็นใบสัญญาหนี้ใบที่ไม่เท่าเทียมกันนี้ ด้วยน้ำตา!

ทันทีที่เซ็นสัญญาหนี้เสร็จ ลู่เฟยหยางรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ แตกต่างในร่างกายของเขา

ราวกับว่า ด้านบนของจิตวิญญาณของเขาที่มองไม่เห็นนั้น ถูกใส่Cangueขึ้นไปหนึ่งชั้น
สู่เฟยหยางร้องให้ไม่ออก

แต่หวังว่า เฉินจิ้นอายุแค่นี้ สิ่งนี้จะเป็นเพียงแค่ผิวเผิน เท่านั้น ตระกูลเกิ่งในหมู่บ้านหมอผีจะสามารถปลดล็อคให้ เขาได้

ไม่งั้น เขาคงตายแน่!

หลังจากบังคับให้ลู่เฟยหยางเซ็นใบสัญญาหนี้ เฉินจิ้นก็ เดินกลับบ้านพร้อมกับซ่งชิงเหย็น

ในใจของเฉินจิ้น เขาอดคิดไม่ได้ว่า ตระกูลที่ซ่อนเร้น หวัง ว่าจะไม่ทำให้เขาผิดหวัง

เฉินจิ้นใช้ ทำตรงข้ามกับฟ้า ฝืนทำเรื่องเปลี่ยนสภาพร่าง กายของซ่งชิงเหยิน เอาความคิดนี้วางไว้ให้กับตระกูลซ่อน เร้น

การต่อสู้ระหว่างเฉินจิ้นและกงเป็นอู่ สร้างความตกตะลึง ให้กับบูโดอีกครั้ง

ตามที่พลังที่ยิ่งใหญ่บางอย่างเผย ความแข็งแกร่งของกง เป็นอู่ หากได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งในปรมาจารย์แห่ง ปรมาจารย์เย้นเชี่ย จะต้องติดใน20 อันดับแรกอย่างแน่นอน

แต่ในมือเฉินจิ้น เขากลับไม่สามารถแม้แต่จะรับดาบเดียวได้ยืนยันอีกครั้งถึงความน่ากลัวของเฉินจิ้น

วิดีโอของเฉินจิ้นที่เฉือนกงเป็นอู่ ได้รับการเผยแพร่ใน โลกบูโต ปรมาจารย์จากต่างที่ ต่างศึกษาดาบนั้นของเฉินจิ้น

ในโลกของคนธรรมดา วิดีโอที่กงเปิ่นอู่ขอความเมตตา

กับเฉินจิ้น ซึ่งเผยแพร่ไปทั่วอินเทอร์เน็ต ทันใดนั้น ไม่ว่าจะในโลกของคนธรรมดาหรือในโลกบูโต ชื่อของเฉินจิ้นก็ดังก้องเหมือนฟ้าร้องในเย็นเซี่ย

หลังจากที่กงเป็นอู่เห็นวิดีโอเหล่านั้นแพร่กระจายบนโลก อินเทอร์เน็ต กัดฟันอย่างขมขึ้น

ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของเขาซีดมาก

มือขวาขาด สภาพจิตใจได้รับการกระทบกระเทือน

ความแข็งแกร่งของเขา ได้ตกลงมาจากครึ่งแดนเส้นชั้น สูงสุดปรมาจารย์ มาถึงชั้นต้นปรมาจารย์

ยิ่งไปกว่านั้น พลังรบยังลดลงอย่างมาก

ตั้งแต่ที่กงเป็นอู่ขอความเมตตาและหนีไป เขาก็ซ่อนตัว

ทันที

ไม่กล้ากลับไปที่ญี่ปุ่น

เขารู้ว่า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาจะเป็นคนบาปในญี่ปุ่น อย่างไรก็ตาม เพื่อความอยู่รอด เขาต้องทำเช่นนี้
ทำได้แค่อยู่ในเย้นเชื่ย อาจารย์ของเขา ถึงจะไม่กล้าเข้าสู่ เย็นเซียได้อย่างง่ายตายและมาจัดการเขา

สิ่งเดียวที่ต้องระวังคือ ศิษย์พี่ของเขา ซางชีว!

อย่างไรก็ตาม เมื่อกงเป็นอู่กำลังคิดเรื่องนี้ เตรียมตัวจะ เปลี่ยนหน้าตา ใช้ชีวิตแบบไม่ระบุตัวตนในเย้นเชี่ย

ด้านหลังเขา ก็มีร่างปรากฏขึ้น

ร่างกายของกงเป็นอู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ใบหน้าของเขาก็

ซีดมาก

“กงเป็นอู่ คุณในฐานะศิษย์ของอาจารย์ ได้รับการสอน ดาบของอาจารย์อย่างแท้จริง พ่ายแพ้ให้กับผู้ที่แข็งแกร่งคน อื่นๆ ไม่เป็นไร คุณสามารถยอมรับความพ่ายแพ้หรือตายใน สนามรบได้ แต่คุณไม่สามารถร้องขอความเมตตาได้ ยิ่งไม่ สมควรทำให้บูโดญี่ปุ่นของเราอับอาย เพื่อให้อยู่รอด นี่เป็น เรื่องน่าอับอายสำหรับประเทศของเราและยังเป็นความ อัปยศของอาจารย์ด้วย

“เห็นแก่ที่เราเคยเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกัน คุณฆ่าตัวตาย เองเถอะ!”

“ผมจะไปล้างความอัปยศนี้เพื่อคุณเพื่ออาจารย์เพื่อ

ญี่ปุ่น!”

เมื่อได้ยินเสียงจากด้านหลัง วิญญาณของกงเปินอู่ก็หายไปหมด

” ศิษย์.. ศิษย์พี่.”

กงเป็นอู่หันไปมอง ร่างกำยาที่อยู่ข้างหลังเขาและเสียง

ของเขาก็สั่น

สิ่งที่เขากังวลที่สุดก็ได้เกิดขึ้น

อาจารย์ของเขาอยู่ในแดนเส้น ไม่สามารถเข้ามาเย้นเชี่ย แต่ศิษย์พี่ของเขา ซางชิว ซึ่งเป็นอันดับแกร่งครึ่งแตนเสิน ไม่มีข้อจำกัดนี้

กงเป็นอู่กำลังครุ่นคิดหาวิธีหลีกเลี่ยงซางชิว แต่เขาคิดไม่

ถึงว่าซางซิวจะมาเร็วขนาดนี้

“คุณ ฆ่าตัวตายเถอะ!”

ซางซิวมองไปที่กงเป็นอู่ ดวงตาของเขาเย็นชาและไร้

ความปราณี

” ศิษย์พี่ ผมไม่อยากตาย พี่ปล่อยผมไปเถอะ!”

” แค่ถือว่าผมตายไปแล้ว จากนี้ไปผมจะไม่ปรากฏตัวอีก!”

“ผมรู้ว่าอาชญากรรมที่ผมก่อนั้นไม่น่าให้อภัย..

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้ กงเป็นอู่ก็ชกหมัดออกไป ด้วยหมัดซึ่งใช้

พลังทั้งหมดในร่างกายของเขา

จากนั้น หันกลับและหนีไป
”
แม่ยายฉินเฝิ้งเจียว ปรุงอาหารอร่อยๆเต็มโต๊ะ เรียกเฉิน จิ้นและซ่งชิงเหยินกลับมา

“จิ้นเอ๋อ วันนี้ คุณทำให้เย็นเซี่ยของเรา มีใบหน้า เยี่ยม

มาก!”

ซึ่งเจี้ยนหยวน มีความสุขอย่างไม่เคยมีมาก่อน

ฉินเผิ้งเจียวก็ยิ้มอย่างสดใส “เพื่อนของฉันเหล่านั้น อิจฉา ฉันแทบตาย!”

เฉินจิ้นตอบด้วยรอยยิ้ม

สิ่งเหล่านี้ เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขา

“พี่ใหญ่ เก่งจังเลย กั่วกัวก็อยากเก่งแบบนี้จังเลย!” กั่วกัว นั่งอยู่ในอ้อมแขนของเฉินจิ้น กระพริบตาแล้วกล่าว

เฉินจิ้นเกาจมูกเล็กน้อยของเธอและพูดด้วยรอยยิ้ม “ก วกัวจะเก่งกว่านี้ในอนาคต”

ในฐานะที่เป็นร่างกายอากาศธาตุ ในอนาคต ชื่อเสียงกั วัวต้องตั้งทะลุฟ้าอย่างแน่นอน

แน่นอนว่า จนถึงตอนนี้ เฉินจิ้นยังไม่ได้ให้กั่วกัวฝึกฝน

หลังจากพากั่วกัวกลับบ้าน ซ่งซิงเหย็นก็ยุ่งกับงาน ส่วน เฉินจิ้นเองก็ไม่มีเวลาเธอ จึงพากั่วกัวไปที่บ้านพ่อตาแม่ยาย ของเขา
หลังจากที่ซ่งเจี้ยนหยวนและฉินเฝิ้งเจียวเห็นกั่วกัว หัวใจ ของพวกเขาก็ละลาย

ในช่วงเวลานี้ ทั้งสองคนไม่ได้ทำอะไรเลย หมุนรอบกั่วกัว

ทุกวัน

อาจกล่าวได้ว่า ถือในอ้อมแขนก็กลัวจะทำให้ตกลงไป อม ไว้ในปากก็กลัวมันจะละลาย

ฉินเฝิ้งเจียวเห็นเฉินจิ้นสนิทสนมกับกั่วกั๋วเช่นนี้ ซึ่งชิงเหย์ นก็รักกั่วกัวมากเช่นกัน เวลาที่เฉินจิ้นไม่อยู่จะกลับไปหาพวก เธอทุกวันเพื่อมาเล่นกับกั่วกัว

มองดูทั้งสอง แล้วมองไปที่ท้องของซ่งชิงเหย็น เขาก็พูด อย่างช้าๆว่า “ฉันเห็นว่าพวกคุณสองคนก็ชอบเด็กมาก เหมือนกัน อายุทั้งสองคนก็ไม่น้อยแล้ว ถึงเวลาที่จะต้องมีสัก คน!”

ซ่งเจี้ยนหยวนที่อยู่ข้างๆก็พยักหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง

เมื่อซ่งจื่อหารได้ยินหัวข้อนี้ เขาก็กระโดดขึ้นด้วยความตื่น เต้น “พี่สาว ไม่ก็คืนนี้พวกพี่ก็เอาสักคนเถอะ!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ