บทที่ 105 ใบสัญญาแจ้งหนี้

สีหน้าของลู่เฟยหยางเปลี่ยนไปอย่างมาก

จะเป็นไปได้อย่างไร?

เฉินจิ้นทำลายชี่กงของเขาด้วยเพียงติดนิ้ว

สายตาที่มองเฉินจิ้นเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

” เอาเงินมาซื้อชีวิตเถอะ ไม่งั้น .. เฉินจิ้นหัวเราะอย่าง

เย็นชา

ลู่เฟยหยางตัวสั้น เจตนาฆ่าที่น่าสะพรึงกลัว ซึ่งทำให้เขา รู้สึกสั่นสะท้านราวกับว่าปกคลุมเขาอยู่

“ผมเป็นสายตรงของตระกูลลู่เลยนะ คุณกล้า . ลู่เฟย หยางตะโกนทันที

เฉินจิ้นส่ายหัว ดีดนิ้วอีกครั้ง ทันใดนั้น มีรูเลือดปรากฏขึ้น บนไหล่ของลู่เฟยหยาง

” ถ้ายังกล้าพูดเรื่องไร้สาระอีก หักแขนหนึ่งข้าง!”

เฉินจิ้นกล่าวอย่างเย็นชา

สู่เฟยหยางเจ็บปวดจนมีเหงื่อไหลออกมาจากหน้าผาก มองไปที่เฉินขึ้นด้วยความสยดสยอง เขานึกไม่ถึงว่า เฉินจิ้น จะกล้ามองข้ามว่าเราเป็นทายาทโดยตรงของตระกูลช่อนเร้น

กล้าที่จะลงมือกับเขา

เขาต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่างอีก แต่แล้ว เมื่อเขาเห็น สายตาของเฉินจิ้น หลังของลู่เฟยหยางก็ชา เขารู้ว่า ถ้าเขา พูดเรื่องไร้สาระอีกครั้ง เฉินจิ้นจะหักแขนของเขาแน่นอน

ลู่เฟยหยางรู้สึกกลัว

แม้ว่าการที่มือหักไปหนึ่งข้าง ไม่ใช่อะไรสำหรับตระกูลที่ ซ่อนเร้น พวกเขามีหลายวิธีในการเชื่อมต่อ แต่ลู่เฟยหยางก็ ไม่อยากที่จะทนรับความเจ็บปวดเช่นนี้

แต่การที่โดนเฉินจิ้นข่มขู่เช่นนี้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน

“ลูเซียนโส่วคุณยังรออะไร รอเก็บศพให้ผมเหรอ?”

คู่เฟยหยางตะโกนเสียงดัง ในเวลาเดียวกัน ร่างของเขาก็ ถอยกลับอย่างรุนแรง

ทันใดนั้น ร่างที่เหมือนกับการเปลี่ยนแปลงรูปร่าง ใต้นำ ร่างเปล่ากลางอากาศ ปรากฏตรงหน้าลู่เฟยหยาง

” คุณชายรอง!”

หลังจากที่ ลูเซียนโส่วปรากฏตัว เขาก็โค้งคำนับเล็กน้อย

ให้ลู่เฟยหยาง

หลังจากที่สู่เฟยหยางเห็นบุคคลนี้ปรากฏขึ้น หัวใจที่กระวนกระวายก็สงบลงอีกครั้งทันที

เขามีความแข็งแกร่งระดับชั้นสูงสุดปรมาจารย์ ไม่ใช่คู่ต่อ

สู้เฉินจิ้น

อย่างไรก็ตาม ลูเซียนโส่วซึ่งเป็นปรมาจารย์อันดับหนึ่ง ของการจัดอันดับปรมาจารย์นั้น ถือว่าเป็นการดำรงอยู่ครึ่ง

แดนเสิน

“ลูเซียนโส่ว?”

เมื่อเฉินจิ้นได้ยินชื่อนี้ มองดูคนที่มา เขารู้สึกประหลาดใจ

เล็กน้อย

เขารู้ว่ามีอีกคนแอบอยู่แต่แรกแล้ว แต่ว่า เขาคิดไม่ถึงว่า เขาจะเป็นที่หนึ่งในการจัดอันดับปรมาจารย์!

“ฮ่าฮ่าฮ่า เฉินจิ้น วันนี้เป็นวันตายของคุณ”

” เกรงว่าคุณยังจะไม่รู้ล่ะสิว่า ลูเซียนโส่วนั่นคือข้ารับใช้ ของตระกูลลู่ ซึ่งเป็นการดำรงอยู่ของครึ่งแดนเสินหากคุณ คุกเข่าลงขอความเมตตาจากผมและถวายอุปกรณ์จัดเก็บ

ข้อมูลให้ผมด้วยตนเอง ผมจะไว้ชีวิตคุณ!”

สายตาที่ลู่เฟยหยางมองไปที่เฉินจิ้นนั้นดุร้าย

ไอ้หมอนี้ กล้าทำร้ายเขา

ต้องตาย!
แน่นอนว่า ต้องได้รับอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลก่อน!

“ครึ่งแดนเสิน น่าสนใจ!”

เฉินจิ้นมองไปที่ลูเซียน โส่ว รู้สึกได้ว่าเขาแข็งแกร่งมาก

เขาแข็งแกร่งกว่าทุกคนบนโลกที่เฉินจิ้นเคยพบ

อย่างไรก็ตาม ก็แค่นั้นแหละ

ตอนนี้ มีเพียงแดนเสินเท่านั้น ที่สามารถทำให้เฉินจิ้นให้ ความสำคัญ

ไม่ถึงแดนเส้น เป็นเพียงเรื่องของดาบเดียวของเขา

“ได้โปรดทำตามที่คุณชายคนรองบอกเถอะ!”

ลูเซียนโส่วมองเฉินจิ้นด้วยสายตาชื่นชม

เนื่องจากเขาถูกไล่ออกจากตระกูลลู่เมื่อ 30 ปีก่อน เขาจึง ใช้ชีวิตและฝึกฝนแบบไม่ระบุตัวตนในโลกภายนอก

จนกระทั่งเมื่อสองปีก่อน เขาได้เข้าสู่ครึ่งแตนเสินจึงมี โอกาสกลับไปที่ตระกูลลู่

คราวนี้ หน้าที่ของเขาคือการปกป้อง ลู่เฟยหยางที่ฝึกอยู่ ข้างนอก เมื่อ ลู่เฟยหยางกลับไปที่ หุบเขาลู่ เขาจะสามารถ กลับไปพร้อมกับเขาได้

เป็นเพราะเหตุนี้ ตอนนี้ เขาจึงยังไม่ใช่สมาชิกของตระกูล สู่จึงได้รับการจัดอันดับโดยสำนักเทียนจ
ในการจัดอันดับปรมาจารย์ อันดับปรมาจารย์ไม่รวมคน จากตระกูลที่ซ่อนอยู่!

ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมาของการใช้ชีวิตในข้างนอก เขาได้ รวมเข้ากับเย็นเสียอย่างสมบูรณ์ ก่อนที่เฉินจิ้นจะเอาชนะกง เป็นอู่ด้วยตาบเดียว กู้ศักดิ์ศรีของบูโตเย้นเชี่ย แน่นอนว่า เขามีความรู้สึกดีกับเฉินจิ้น

เพียงแค่เฉินจิ้นปฏิบัติตามข้อกำหนดของ ลู่เฟยหยาง อย่างเชื่อฟัง เขาสามารถรับประกันไม่ให้เฉินจิ้นตายได้

“ตลก! วันนี้ ไม่มีเงินพอที่จะซื้อชีวิตลู่ ลู่เฟยหยาง ต้องตาย ถ้าคุณกล้าชัดขวางผม คุณสองคน ฝังกระดูกของพวกคุณไว้ ที่นี่เถอะ!”

เฉินจิ้นหัวเราะอย่างเย็นชา

“อวดเก่งมากนัก ลูเซียนโส่ว จัดการมัน!”

สู่เฟยหยางกล่าวอย่างโกรธเคืองทันที

” ทำตามคำสั่งคุณชายรอง!”

ลูเซียน โส่วตอบด้วยความเคารพ

ในชีวิตนี้ ความหวังสูงสุดของเขา คือการกลับไปที่ตระกูล

หากลู่เฟยหยางเกิดขึ้นภายใต้การคุ้มครองของเขา หรือสู่

สู่
เฟยหยางไม่พอใจ เขาสร้างปัญหาขึ้นมา ความหวังของเขาที่ จะกลับไปที่ตระกูล ลู่ ก็จะพังทลาย

ดังนั้น แม้ว่าเขาจะชื่นชมในตัวเฉินจิ้น แต่เขาก็ยังต้อง

ลงมือจัดการเขา

* เจ้าหนุ่มเฉิน ขอโทษ!”

ลูเซียนโส่วกล่าว

จากนั้นเสื้อคลุมสีเทาก็ขยับ ดวงตาของเขาเป็นประกาย แสงการบีบบังคับ ก็พุ่งเข้าหาเฉินจิ้น

แตนเงินกับปรมาจารย์ ความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุด อยู่ที่ พลังทางวิญญาณ

ชั้นสูงสุดปรมาจารย์ส่วนใหญ่ในโลกนี้ พวกเขาเกิดความ เข้าใจผิดอย่างหนึ่ง โดยคิดว่า จำเป็นต้องฝึกฝนพลังจิต ภายในอย่างต่อเนื่อง เมื่อความแข็งแกร่งภายในได้รับการ ขัดเกลาจนถึงระดับที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ การ เปลี่ยนแปลงเชิงปริมาณบวกกับการเปลี่ยนแปลงเชิง คุณภาพ ก็สามารถเข้าสู่แดนเงิน อย่างไรก็ตาม พวกเขา ละเลยการฝึกฝนพลังทางวิญญาณ

และปรมาจารย์หลายคนที่แตะธรณีประตูของแดนเสิน ความเป็นจริงนั้น ขาดความแข็งแกร่งของพลังทางวิญญาณ เพียงแค่มีพลังทางวิญญาณเพียงพอ พวกเขาก็สามารถติดต่อกับแดนเดิน ก้าวเข้าสู่อาณาจักรครึ่งแดนเส้น

ลูเซียนโส่ว เนื่องจากเขาเกิดในตระกูลลู่ตระกูลที่ซ่อนเร้น เขาจึงให้ความสำคัญเป็นพิเศษกับการฝึกฝนพลังทาง วิญญาณ

สิ่งนี้จึงสามารถ อยู่ในโลกภายนอก พึ่งกำลังตนเอง ก็ สามารถเข้าสู่ครึ่งแดนเสินด้วยตัวเอง

ในฐานะครึ่งแดนเสินเผชิญหน้าชั้นสูงสุดปรมาจารย์ โดย ไม่ต้องลงมือ ใช้วิญญาณกดดัน สามารถกดให้ชั้นสูงสุด ปรมาจารย์กราบดินยอมแพ้

ต่ำกว่าชั้นสูงสุดปรมาจารย์ เขาสามารถทำร้ายคู่ต่อสู้ อย่างรุนแรงด้วยพลังทางวิญญาณ

เฉินจิ้นรู้สึกได้ถึงพลังทางวิญญาณของลู่ลูเซียนโส่ว ทันใด นั้นก็หัวเราะอย่างเย็นชาออกมา

กล้าที่จะสู้กับเขา หาที่ตายชัดๆ

หลังจากดูดซับและปรับแต่งพลังแห่งศรัทธา ในวายร้ายสี

ทอง แม้ว่าฐานการบ่มเพาะในปัจจุบันของเฉินจิ้น จะอยู่ใน ชั้นกลางทงเงิน แต่จิตเสินของเขา ได้เข้าถึงชั้นสุดทงเสิน แล้ว

เฉินจิ้นปลดปล่อยจิตเสินสู่ภายนอกทันที พุ่งไปที่พลังทาง วิญญาณของลูเซียนโส่ว
ทันใดนั้น จิตเสินของทั้งสองก็ปะทะกัน

จิตเสินของเฉินจิ้น เป็นเหมือนใบมีดที่แหลมคมจำนวนนับ ไม่ถ้วน ตัดจิตเสินของลูเซียนโส่วเป็นชิ้น ๆ

ดูเหมือนว่าทั้งเฉินจิ้นและลูเซียนโส่วจะยืนอยู่ที่เดิม เหมือนไม่ได้ทำอะไรเลย

แต่หลังจากนั้นไม่นาน ดวงตาของลูเซียนโส่วก็เหม่อชั่ว ขณะ จากนั้น เขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว มีเลือดไหลออกมาจาก มุมปากของเขา

ในตอนนี้ สายตาที่เขามองไปที่เฉินจิ้น เต็มไปด้วยความ ตกใจ

เฉินจิ้น ได้บ่มเพาะพลังทางวิญญาณด้วย?

นั่นมันก็หมายความว่า อย่างน้อยเฉินจิ้นอยู่ในขั้นครึ่ง แดนเสิน

สิ่งสำคัญคือ พลังทางวิญญาณเมื่อกี้นี้ เมื่อเผชิญหน้ากับ จิตเสินของเฉินจิ้น เปรียบเสมือนหยดน้ำในมหาสมุทรเปราะ บางมาก!

หากไม่ใช่เพราะฝ่ายตรงข้ามจะเมตตา การต่อสู้ระหว่าง พลังทางวิญญาณเมื่อสักครู่ ลูเซียนโส่วรู้สึกว่า เขาจะได้รับ บาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นเขา อาจกลายเป็นคนโง่
ช่างน่ากลัวอะไรเช่นนี้!

จากจุดนี้ ลูเซียนโส่วสามารถตัดสินได้ว่า เขา ไม่ใช่คู่ต่อสู้

ของเฉินจิ้น!

การจัดอันดับปรมาจารย์ที่จัดโดยสำนักเทียนจินั้นผิด

พลาด!

ต้องรู้ว่า สำนักเทียนจิ ซึ่งได้รับนามว่า ไม่มีการละเว้น ไม่ เคยพลาด ครั้งนี้ ทำไมถึงผิดพลาดล่ะ?

ลูเซียนโส่วไม่เข้าใจ

อย่าพูดถึงเขาเลย แม้แต่สำนักเทียนจิก็คาดไม่ถึง เฉินจิ้น เป็นเทพแห่งปีศาจ เกิดใหม่บนโลก

“ลูเซียนโส่ว คำพูดของผมไม่มีประโยชน์ใช่ไหม?”

เมื่อสู่เฟยหยางเห็นลูเซียนโส่วยืนอยู่ที่เดิม ในขณะที่เฉิน จิ้น ดูเหมือนไม่เป็นอะไร ก็โกรธขึ้นมาทันที

คุณชายรอง ผมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!” ลูเซียนโส่วกล่าวอย่างขมขื่น

“คุณเป็นครึ่งแดนเสินเชียวนะ คุณบอกผมว่าคุณไม่ใช่คู่ ต่อสู้ของเขา?คุณเป็นที่หนึ่งในการจัดอันดับปรมาจารย์ เขา เป็นอันดับสาม อย่าบอกนะว่าการจัดอันดับของสำนักเทียนจิ นั้นจัดผิด?” สู่เฟยหยางมองไปที่ลูเซียนโส่ว กล่าวอย่างเย็นขา

จากนั้น ลู่เฟยหยางจึงค่อยสังเกตเห็นเลือดที่มือและมุม ปากของลูเซียนโส่ว

ผงะ

“ให้เวลาพวกคุณในนาทีสุดท้าย หาเงินมาซื้อชีวิตของคุณ มิฉะนั้น จะฆ่าอย่างไร้ความปรานี!” ในตอนนี้ เสียงของเฉินจี นก็ตั้งขึ้นมาอีกครั้ง

“คุณชายรอง โปรดนำของที่อยู่บนตัวคุณออกมาเถอะ!”ลู เชียนโส่วมีความกลัวต่อเฉินจิ้น เช็ตเลือดออกจากมุมปาก ของเขาแล้วกล่าวอย่างรวดเร็ว

พลังทางวิญญาณของเฉินจิ้นนั้นน่ากลัวขนาดนี้ หากเขา ฆ่าคนด้วยพลังทางวิญญาณเขาไม่สามารถขัดขวางขาได้ ถึง ตอนนั้น ลู่เฟยหยางตายต่อหน้าเขา ยิ่งไม่ต้องพูดกลับ ตระกูลลู่ แม้แต่เขา คาดว่าคงต้องฝังตามเซาที่นี่

“คุณกำลังพูดอะไร?” สายตาของ ลู่เฟยหยางเกือบจะฆ่า ใครบางคน

“ได้โปรดขอให้คุณชายรองทำตามที่ผมบอก ความ แข็งแกร่งของเขา เหนือกว่าผมมาก ผมไม่มีความมั่นใจใน การปกป้องคุณชายรอง!” ลูเซียนโส่วรีบกล่าว

สีหน้าของลู่เฟยหยาง เปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า
เขารู้ว่า ในเมื่องลู่เฟยหยางพูดแบบนี้ มันก็เป็นความจริง

อย่างแน่นอน

ในขณะนี้เอง ลู่เฟยหยางก็ขนลุกซู่ทันที เหมือนถูกความ

ตายจับตามอง

ทันใดนั้นไม่กล้าลังเลอีก

หยิบยาสองสามขวดออกจากร่างกายของเขา

เฉินจิ้นมองไป ยาเหล่านี้ มีคุณภาพสูงสุด เมื่อวางไว้ใน โลกภายนอก ตามความสามารถของปรมาจารย์เหล่านั้น ถือว่าเป็นของล้ำค่า

อย่างไรก็ตาม สำหรับเฉินจิ้น มันเป็นแค่สิ่งที่สามารถมีก็ดี ไม่มีก็ได้

เพียงแค่มีวัสดุ เขาก็สามารถกลั่นยาได้เอง เฉินจิ้นส่ายหัว “แค่นี้ยังไม่พอ!”

สีหน้าของลู่เฟยหยางเปลี่ยนไปทันที อย่าว่าแต่ลู่เฟย หยางเลยแม้แต่ลูเซียนโส่ว สีหน้าก็แย่มาก ยาเหล่านี้ ไม่ว่า อยู่ที่ไหน ก็มีราคาที่แพงมาก เฉินจิ้น กลับบอกว่าไม่พอ!

“บนตัวผมมีแค่นี้!” สู่เฟยหยางกัดฟันแล้วพูด

เขาไม่เหมือนคนที่โรคจิตคนนั้น เก็บอุปกรณ์และสามารถ พกพาสิ่งของต่างๆมาได้
“ ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็อนุโลมให้ละกัน!” เฉินจิ้นถอนหายใจ

ลู่เฟยหยางถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินเช่นนี้ ในเวลาเดียวกัน ความอาฆาตแค้นฉายแววในดวงตาของ

เขาจะไม่ปล่อยเฉินจิ้นไปอย่างแน่นอน ลูเซียนโส่วไอ้ขยะ คนนี้ กลับไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินจิ้น งั้นก็ให้พี่ชายที่โรคจิตของ เขามาดีกว่า

อย่างไรก็ตาม ลู่เฟยหยางถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่เขาได้ยินอีกประโยคหนึ่ง “ผมอนุโลมให้คุณเขียนใบ สัญญาหนี้!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ