บทที่ 101 เหตุไม่คาดคิดของบริษัท

สู่เลี้ยงหยางฆ่าจางเสี่ยวเทียนด้วยลวดลายการต่อสู้ท่าเตียว เขาได้แสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญของเขาแล้วทำให้คน อย่างถังหลงเชื่อมั่นอย่างสมบูรณ์

หัวใจของถังหลงเต้นแรง ราวกับว่ามันสามารถทะลุออก จากหน้าอกได้ทุกเมื่ออย่างไม่ลังเลใจใดๆ เขาคุกเข่าลงบน พื้นและพูดกับ ลู่เสี่ยงหยางอย่างเคารพ “ลูก ลูกพี่ คารวะผู้ ยิ่งใหญ่ หลังจากนี้ไปผมขอติดตามคุณ ถ้าต่อไปถ้าผมคิดไม่ ชื่อ ขอให้ถูกรถชนทันทีที่ออกจากบ้านและไม่ตายดี”

วินาทีนี้ ในใจเขานับถือลู่เสี้ยงหยางเป็นพี่ใหญ่

เพลง!

ลูกน้องของ อาเปียว เสือและเฉินเหาต่างคุกเข่าลงบนพื้น และโค้งคำนับให้ลู่เสี้ยงหยาง

ลู่เสี้ยงหยางใบหน้าไร้ความรู้สึกใดๆ เขามองไปที่ถังหลง แล้วพูดเบาๆ “จัดการส่วนที่เหลือด้วย”

“ไม่ต้องกังวล ลูกพี่ ผมจะจัดการให้เรียบร้อย” ถังหลงตบ

หน้าอกของเขาเป็นการรับประกัน

สู่เลี้ยงหยางพยักหน้า ไม่อยู่อีกต่อไปแล้วหันหลังกลับเดิน ออกไป
ลูกน้องของถังหลงยืนส่งลู่เสี้ยงหยางออกไป จนกระทั่ง พวกเขามองไม่เห็นหลังของเขาเลย พวกเขาถึงได้โล่งใจ

ผู้ยิ่งใหญ่คืออะไร?

คนอย่างลู่เสี้ยงหยางที่ปกติไม่เปิดเผยเรื่องสำคัญแต่ใน เวลาคับขันกลับแสดงความสามารถออกมา

อาเปียวถามอย่างอ่อนแรง: “คุณชาย ต่อไปเราจะตามเขา ไปจริงๆ หรือ?”

ตามแผนเดิมของถังหลง คืนนี้จะจัดการจางเซี่ยวเทียนให้ เรียบร้อยและขั้นตอนต่อไปคือการจัดการกับลู่เสี้ยงหยาง

แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าลู่เสี้ยงหยางจะช่วยชีวิตทุกคนไว้ใน ช่วงเวลาสำคัญ

“ไร้สาระ นายน้อยคนนี้หนึ่งวาจาหนักตุจติ่งทองเก้าชั้น พูดแล้วจะกลืนน้ำลายตัวเองได้งั้นเหรอ?” ถังหลงจ้องมองไป ที่อาเปียวและพูดอย่างเรียบเฉย

“โอ้” อาเปียวและคนอื่นตัวสั่น ต่อไปลู่เสี้ยงหยางจะเป็น ลูกพี่ของคุณชายพวกเขานับจากนี้และนั่นก็ถือว่าเป็นลูกพี่ ของพวกเขาด้วย

ตั้งๆๆๆ

ในขณะนี้ โทรศัพท์มือถือของถังหลงดังขึ้น เขารับสายจาก

ถังปิงหยู่
ถังหลงมีสีหน้าผิดปกติ ตั้งแต่วัยเล็กจนโต ที่เขากลัวที่สุด คือพี่สาวของเขา เขากดปุ่มรับสายด้วยความตื่นตระหนก และถามด้วยรอยยิ้มว่า “พี่ ดีกป่านนี้แล้วมีอะไรรึเปล่าครับ”

น้ำเสียงของถังปิงหยู่ดูกังวลเล็กน้อยและพูดว่า “ฉันได้ยิน มาว่าศัตรูคนหนึ่งของนายจะมาหา ดังนั้นจงเตรียมตัวให้ พร้อมล่ะ”

ถังหลงประหลาดใจและถามว่า “ศัตรูคนไหน?”

ถังปิงหยู่พูดอย่างเรียบเฉย “จะไครที่ไหนอีก จางเซี่ยว เทียนไง”

ถังหลงหัวเราะอย่างว่างเปล่าและพูดว่า “จางเซี่ยวเทียน มาหาผมแล้วคืนนี้”

“อะไรนะ” ถังปิงหยู่อุทานทันที ถังหลงได้ยินเสียง โทรศัพท์หล่นลงที่พื้น

“จางเซี่ยวเทียนไปหานาย เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทำไมนายไม่ คุยกับเราล่วงหน้า นายรอเดี๋ยว ฉันจะพาคนไปช่วยทันที” ถัง ปิงหยู่พูดอย่างรีบร้อน

ตามข้อมูลที่เธอมี จางเซี่ยวเทียนมีการเปลี่ยนแปลงอย่าง ใหญ่หลวงและตอนนี้เป็นนักรบที่ทรงพลัง ถังหลงคงไม่ใช่คู่

ต่อสู้ของเขาอีกต่อไป ถังหลงยิ้มส่ายหัวและกล่าวว่า “ไม่ต้องแล้วพี่ ผมจัดการเรื่องนี้แล้ว”

ถังปิงหยู่ไม่เชื่อและพูดด้วยความโกรธ “พูดบ้าอะไร คิด ว่าฉันไม่รู้ฝีมือนายรีไง ถ้านายจัดการเรื่องนี้ได้หมูก็คงปืนขึ้น

ต้นไม้ได้นะสิ”

“.. “ถังหลงพูดไม่ออกชั่วขณะ

“โอเค หยุดพูดเรื่องไร้สาระ ฉันจะพาคนไปเดี๋ยวนี้แหละ นายอยู่ที่ไหน” ถังปิงหยู่ถาม

ถังหลงถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “พี่ ไม่ต้องการมันจริงๆ จางเชี่ยวเทียนตายแล้ว เขาถูกพี่เขยฆ่า”

เมื่อถังปิงหยู่ได้ยินสิ่งนี้ คิดว่าถังหลงกำลังพูดเรื่องไร้สาระ เพียงเพื่อปรามเธอ

ไม่มีเวลาคุยเรื่องไร้สาระกับเขาต่อ เธอจึงวางสายและ

เตรียมโทรหาใครบางคน

ถังหลงเข้าใจอารมณ์ของพี่สาวเขา จึงรีบถ่ายภาพจาง เสี่ยวเทียนที่จมกองเลือดและส่งให้ถังปิงหยู่ดู

ไม่ช้าถังปิงหยู่ก็โทรกลับมา

เสียงของถังปิงหยู่เต็มไปด้วยความตกใจและไม่เชื่อ “พระเจ้า จางเซียวเทียนตายแล้วจริงๆด้วย นายไปหาคนมา
ถังหลงพูดติดตลก “ผมบอกแล้วไงว่าพี่เขยจัดการเรื่องนี้

ให้”

พูดตามตรงถังหลงเป็นคนที่ตรงไปตรงมา ตั้งแต่วินาทีที่ เขาเชื่อมั่นต่อลู่เสี้ยงหยาง เขาก็มีความคิดที่จะจับคู่ลู่เสี้ยง หยางกับพี่สาวของเขา

พี่สาวของเขาไม่สามารถหาผู้ชายที่ว่านอนสอนง่ายได้ใน ช่วงหลายปีนี้ และลู่เสี้ยงหยางเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

“พูดภาษาคนสิ” น้ำเสียงของถังปิงหยู่ค่อนข้างเย็นชา

ทันใดนั้นถังหลงก็เหี่ยวแห้งและพูดอย่างอ่อนแรง “พี่ อย่า โกรธเลย ผมแค่ล้อเล่น พี่ควรรู้จักคนนี้ เขาชื่อลู่เสี้ยงหยาง เขาช่วยผมจัดการเรื่องนี้

อะไรนะ? ลู่เสี้ยงหยาง?

สิ่งนี้ทำให้ถังปิงหยู่ประหลาดใจจริงๆ ในความทรงจำของ เธอสู่เสี้ยงหยางเป็นเด็กที่มีผมสีเหลืองและมีทักษะทางการ แพทย์อยู่บ้าง ไม่คาดคิดผู้ชายคนนี้ยังจะเป็นนักรบที่ทรง พลังด้วย

แต่เมื่อกล่าวถึงลู่เสี้ยงหยางเธอก็โกรธ ผู้ชายคนนี้มักไม่ มองการณ์ไกล เห็นได้ชัดว่ามีทักษะทางการแพทย์ที่ไม่อาจ คาดเตาได้แต่เขายินดีที่จะอยู่ในคลินิกที่โทรมๆ พอเขาเชิญ เขาไปที่โรงพยาบาลแต่เขากลับไม่แยแส เปลืองเวลาจริงๆ
เมื่อเห็นถังปังหยู่ไม่พูด ถังหลงก็หัวเราะเบาๆและกล่าวว่า “ที่ ผมคิดว่าเขาเหมาะที่จะเป็นพี่เขยผมจริงๆ ลองคิดดูนะ แล้วผมจะช่วยให้แนะนำ… ”

ติดๆๆ

เขาพูดไม่ทันจบ ถังปิงหยู่ก็วางสายไปก่อน

“เอ่อ!” เส้นสีดำหลายเส้นปรากฏบนหน้าผากของถัง หลง ดูพี่สาวเขาสิ วางแผนไม่แต่งงานไปตลอดชีวิตหรือไง

นะ?

เข้าวันรุ่งขึ้น เย่สวนกำลังรีบไปชิงสุยกรุ๊ป

เธอเข้าชิงสุยกรุ๊ปด้วยความประหลาดใจไม่คาดคิดว่าผู้ หญิงที่แผนกต้อนรับจะเห็นเธอแล้วไม่แม้แต่จะทักทายสักคำ และเอาแต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์มือถือ

เยสวนโกรธเล็กน้อย คนเหล่านี้ไม่เห็นเธอเป็นท่าน ประธานในสายตาเลยหรือไงนะ?

“ตอนนี้เป็นเวลาทำงาน บริษัทกำหนดไว้ชัดเจนแล้ว คุณ ไม่ทราบว่าการเล่นโทรศัพท์มือถือระหว่างทำงานมีโทษอะไร บ้างั้นเหรอ?เย่สวนถามด้วยใบหน้าเย็นชา

ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับหัวเราะเยาะ “คุณเย่ คุณคิดว่าคุณ ยังเป็นประธานของเราอยู่หรือ ตอนนี้คุณไม่ได้อยู่ในเป็นเจ้าของแล้วนะคะ”

เยสวนค่อยๆกำหมัดแน่น เป็นไปได้ไหมว่ามีบางอย่างเกิด ชิ้นในบริษัท?

ไม่ได้รู้เรื่องเท่าพนักงานต้อนรับ เธอจึงสาวเท้าบนรองเท้า ส้นสูงไปที่ทำงาน

พนักงานของบริษัทที่เธอพบระหว่างทางก็ไม่ได้ทักทาย เธอ แถมยังพูดถึงเรื่องนี้ลับหลัง

“โอ้ พระเจ้า ในที่สุดยัยคนโหดร้ายคนนี้กำลังจะออกไป จากบริษัทของเราแล้ว”

“ฮ่าฮ่า ฟ้ามีตาจริงๆ ถ้าเธอยังทำงานในบริษัทนี้ต่อไป เรา ไม่รู้ว่าวันที่ยากลำบากของเราจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่เนอะ

“จริงๆ อะไรกันก็ไม่รู้ บริษัทเล็กๆแบบนี้ต่อให้ทำงานหนัก

จะสามารถไปถึงระดับหยูเม่ยหยินกรุ๊ปหรือไง”

เมื่อฟังความคิดเห็นของผู้คนเหล่านี้ เย่สวนก็โกรธมาก แต่งานทั้งหมดของเธอตอนนี้คือการค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้นใน บริษัท

อย่างไรก็ตามเธอรู้สึกถึงลางไม่ดีในใจ

เมื่อวานคุณย่าของเธอขอให้เธอเซ็นสัญญาและปัญหาน่า จิตอยู่ที่สัญญานี้
ในไม่ช้าเปสวนก็เข้ามาในห้องทำงานของเธอและเป็นครั้ง แรกที่เธอเห็นเย่หยุนเทานั่งยกชาขึ้นอยู่บนเก้าอี้ตำแหน่ง

ประธาน