บทที่ 265 ชะตากรรมที่ถูกลิขิตไว้

สังเกตเห็นสถานการณ์ผิดปกติของอาจารย์ ลู่เสี้ยงหยางได้ ถามขึ้นอีกรอบ : “อาจารย์ ท่านรู้อะไรเกี่ยวกับเทียนเหมิน ใหม หากท่านรู้ อยากขอร้องให้ท่านบอกผมหน่อย มันสำคัญ กับผมมาก ”

แม่งเอ๊ย! ใจเขาหดหูไปหมด เทียนเหมินเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ มาจากไหนกัน สามารถที่จะทำให้คนอย่างอาจารย์ของเขา กลายเป็นคนไม่ปกติได้ สุดท้าย ในสายมีเสียงของอาจารย์ ออกมาว่า: “ในเมื่อนายมาถามอาจารย์ถึงเรื่องเทียนเหมิน งั้นก็แสดงว่านายรู้เกี่ยวกับห้าลัทธิใหญ่แล้ว นี่มันเร็วกว่าที่ อาจารย์คิดไว้เยอะเลย ”

ลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้ว ฟังคำพูดของอาจารย์แล้ว ไม่ช้าก็ เร็วตัวเองต้องรู้จักกับห้าลัทธิใหญ่

ไม่พูดไม่จา ฟังอย่างเงียบๆ อาจารย์ต้องพูดอะไรตามมา แน่

นั่นไง อาจารย์พูดต่อไปว่า: “เมื่อก่อนอาจารย์แค่ถ่ายทอด วิชาต่อสู้ให้นาย กลับไม่เล่าเรื่องของห้าลัทธิใหญ่ให้นายฟัง เพราะต้องการปกป้องนาย ยังไงแล้วนายก็รับรู้เรื่องเหล่านี้ ก่อนแล้ว มันไม่ส่งผลดีต่อการฝึกฝนวิชาต่อสู้ของนายเลย สู่เสี่ยงหยางพยักหน้า นี่เป็นความตั้งใจของอาจารย์เลย

เวลานี้อาจารย์ก็พูดต่อว่า: “ตามพรสวรรค์การต่อสู้ของ นาย บวกกับพื้นฐานของนายแล้ว หากอาจารย์คาดเดาไม่ ผิดล่ะก็ ความสามารถของนายมาถึงขั้นต้นในระดับเจ็ดของ นักต่อสู้ เออ นี่ถึงถือได้ว่าได้เข้าสู่เกณฑ์ของศิลปะการต่อสู้ อย่างเป็นทางการ

อะไรนะ?

ลู่เสี้ยงหยางตกตะลึงเล็กน้อย ไม่นึกเลยว่าจากความ สามารถของเขาตอนนี้ ถึงจะถือว่าได้เข้าสู่เกณฑ์ของศิลปะ การต่อสู้อย่างเป็นทางการ ดูเหมือนว่า เมื่อก่อนเขาคือกบใน กะลาแล้ว มองตัวเองแข็งแกร่งเกิน

ไม่คาดคิดเลย ตอนนี้ตัวเองเพิ่งจะได้เข้าสู่โลกแห่งความ แข็งแกร่งอย่างแท้จริง

จะว่าไปอันนี้ก็พอจะเข้าใจ ทำไมท่านยายที่พาจ้าวหรูเย็น ไปนั้น สามารถแค่ตบอย่างเบาๆก็ตบตัวเองให้เกือบตายได้ ตัวเองอยู่ในมือของผู้แข็งแกร่งจริงนั้น ยังไม่พอยัดขี้ฟันด้วย ซ้ำ

“นายอยากรู้เรื่องคร่าวๆของเทียนเหมิน ตอนนี้อาจารย์ยัง ไม่สามารถบอกนายได้ แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่นายต้องรู้ หนึ่งใน ห้าลัทธิใหญ่นั้น สิ่งที่ให้คนดูไม่ออกเลยคือนิกายเทียนเหมิน ทั้งหมดเป็นทั้งถูกและชั่ว จากนี้หากในพบเจอกับคนของ เทียนเหมิน ห้ามไปมีเรื่องกับพวกเขาเด็ดขาด สามารถเลี่ยง ได้ก็เลี่ยงไป ”

คำพูดนี้ออกมาปุ๊บ หัวใจของลู่เสี้ยงหยางกระตุกแรงๆไป ที่ ดูเหมือนว่าเทียนเหมินก็ไม่ได้เป็นคนดีอะไร แต่ว่าจ้าวหรู เย็นกลับตกอยู่ในมือของพวกเขา ไม่รู้จริงๆว่าต่อไปจ้าวหรู เย็นจะกลายเป็นคนยังไง

“นอกจากนี้ ในเมื่ออาจารย์พูดถึงตรงนี้แล้ว อย่างงั้น

อาจารย์ก็ยังมีอีกเรื่องหนึ่งจะบอก ” อาจารย์กล่าวไว้: “นับ จากนี้ไป นายต้องรู้ว่าตัวเองเป็นสำนักอะไร หลังจากนี้ถึงได้ ตั้งหลักได้ ”

ลู่เสี้ยงหยางได้พยักหน้าตอบ ตัวเองก็เคยเดาว่า เขาน่าจะ เป็นหนึ่งในห้าลัทธิใหญ่

จากนั้นสิ่งที่ไม่คาดคิดของเขาคือ เขาไม่ได้มีส่วน เกี่ยวข้องกับห้าลัทธิใหญ่

อาจารย์ยิ้มแล้วพูดว่า : “อาจารย์เริ่มจากการเป็นสำนัก จิ๋วโยว ตอนนี้กลายเป็นสำนักจิ๋วโยวเทพเทียนหัว ในสำนัก จิ๋ว โยวเป็นที่มีระดับสูงและมีอำนาจ นายเป็นลูกศิษย์หนึ่งใน จำนวนมากของอาจารย์ ก็เป็นลูกศิษย์ของสำนักจิ๋วโยวโดย ปริยาย ”

แม่ง ไอ้สำนักจิ๋วโยวนี้เพิ่งเคยได้ยินครั้งแรก นอกจากนี้ ชื่อเรียกอาจารย์เทพเทียนหัวฟังแล้วมีความ เย่อหยิ่งมาก

สู่เสี้ยงหยางมีความมันงงเล็กน้อย พูดว่า : “อาจารย์ หวาเซี่ยมีแค่ห้าลัทธิใหญ่ไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้มีสำนัก จิ๋ว โยวเพิ่มมาล่ะ? ”

เทพเทียนหัวกล่าวว่า : “นั่นเป็นเพราะนายไม่เคยรู้มา ก่อน ในหวาเซี่ยไม่เพียงมีแต่ห้าลัทธิใหญ่เท่านั้น สำนักจิ๋ว โยว และยังมีสำนักกวางหมิงอีกหนึ่ง ”

แม่งเอ๊ย!

นี่มันอะไรกับอะไรเนี่ย?

ยัยสาวน้อยหวังเสว่ที่บอกกับตัวเองนั้น มันไม่ใช่ทั้งหมดนี้

“ฮีฮี ” เวลานี้เทพเทียนหัวหัวเราะกับตัวเอง แล้วพูดว่า : “อยู่ในหวาเซี่ยเรา ห้าลัทธิใหญ่ถูกให้การยอมรับเป็นสำนัก หลัก ส่วนสำนักจิ๋วโยวกับสำนักกวางหมิงนั้น กลับถูกห้าลัทธิ ใหญ่มองว่าเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสม ตั้งแต่สมัยโบราณ ที่ว่ากันว่าสงครามระหว่างสำนักหลักกับสำนักที่ไม่ถูก ก็ไม่ เคยหยุดมาก่อน ถึงเวลานี้ ห้าลัทธิใหญ่กับสำนักจิ๋วโยวและ สำนักกวางหมิง ถึงอาจไม่ทำให้เกิดสงครามขนาดใหญ่ แต่ ว่าการขัดแย้งกันก็มีบ้าง ทุกครั้งคนของห้าลัทธิไหญ่กับสำ นักจิ๋วโยว สำนักกวางหมิงพบเจอกัน ต้องมีการนองเลือดถึง

จะจบลง ” ฟังคำเหล่านี้แล้ว สู่เสี้ยงหยางรู้สึกหดหูไม่น้อย

หวังเสว่เป็นคนของหลิวหลีกง จ้าวหรูเย็นก็กลายเป็นคน ของเทียนเหมิน ส่วนตัวเองก็เป็นคนของสำนักจิ๋วโยว อย่าง นั้นก็แสดงว่าต่อไปตัวเองก็เป็นศัตรูกับหวังเสว่ และจ้าวหรู เย็นแล้ว

ไม่มีเวลาให้ลู่เสี้ยงหยางได้คิดดีดี เทพเทียนหัวพูด ต่อว่า: “ในเมื่อนายร็ว่าตัวเองเป็นลูกศิษย์ของสำนักจิ๋วโยว

งั้นอาจารย์ก็ยังมีของสำคัญสิ่งหนึ่งมอบให้นาย นายต้องมา พบอาจารย์ในเร็ววันนี้ อาจารย์รอนายอยู่ที่เดิม”

ตู!

พูดจบเทพเทียนหัวได้วางสายไป

ลู่เสี้ยงหยางส่ายหัวไปมา รู้สึกแค่ว่าในสมองยังรู้สึกมีนๆ อยู่ เทพเทียนหัวได้บอกเรื่องราวให้เขาในวันนี้ มันเยอะเกิน ไปจริงๆ ทำให้เขายากที่จะเข้าใจหมดทุกอย่าง

ตามหลักความรู้เบื้องต้นแล้ว การกระทำที่ไม่เหมาะสมนั้น ถูกคนส่วนใหญ่ดูถูก ดูเหมือนว่าประวัติตัวเองที่เป็นลูกศิษย์ ของสำนักจิ๋วโยว เปิดเผยข้างนอกตามอำเภอใจไม่ได้

“ไม่รู้จริงๆเลยว่าอาจารย์จะส่งของอะไรให้ตัวเอง ” ลู่เสี้ยง หยางสายหัวเล็กน้อย ในใจมีความคาดหวังเล็กน้อย อาจารย์ของเขาเป็นถึงเทพเทียนหัวของสำนักจิ๋วโยว งั้นของ ที่ส่งให้คงต้องสุดยอดมากแน่ๆ

วินาทีต่อมา โทรไปเบอร์ของเย่สวน บอกเธอว่า ตัวเองมี ธุระจะออกไปข้างนอกกี่วัน

เย่สวนก็ไม่ได้ถามลู่เสี้ยงหยางว่าจะไปทำไม เธอเคารพ เรื่องส่วนตัวของลู่เสี้ยงหยาง ขอแค่ให้เขาระหว่างตัว และ กลับบ้านเร็วๆ

หลังวางสายลง ลู่เสี้ยงหยางเริ่มซื้อตั๋วเครื่องบินบินเมือง หลวงในวันนี้

ไฟล์ทบินที่เร็วที่สุดคือตอน9โมงเช้า มันไม่ทันแล้ว ลู่เสี้ยง หยางเลยเลือกไฟล์ทเที่ยงของวัน

พอดีเลย ตัวเองได้ออกจากครอบครัวมานานหลายปี ยัง ไม่ต้องพูดถึงก็คิดถึงคุณพ่อ คุณแม่มากเหลือเกิน กลับไป เมืองหลวงครั้งนี้ รวดไปเยี่ยมท่านทั้งสองด้วยละกัน

นี่ก็ใกล้ถึงเวลาแล้ว ซุนเชียงเชียงได้ส่งลู่เสี้ยงหยางไป สนามบินปิงเหอ

ห้องรอ ในระหว่างรอไฟล์ทบินนั้น มือถือลู่เสี้ยงหยางได้ ดังขึ้น เอาออกมาดู เป็นคุณพ่อเขาเองที่โทรมา

สู่เสี้ยงหยางกดปุ่มรับแล้วถามว่า: “คุณพ่อ มีเรื่องอะไร หรือเปล่าครับ? ”

เสียงของสู่กั่วตังได้ออกมาจากมือถือ : “ลูกชายของลุง สองนาย ลู่เซียงหยุนจะแต่งงานในวันมะรืนนี้แล้ว นายกลับ มาที่บ้านหน่อยละกัน ”

“อะไรนะ? เซียงหยุนจะแต่งงานแล้ว? “ลู่เสี้ยงหยางตก ตะลึงเล็กน้อย ในขณะเดียวกันก็ยินดีกับลู่เซี่ยงหยุนด้วย

อยู่ในครอบครัว ความสัมพันธ์เขากับลู่เซี่ยงหยุนดีที่สุด ในตอนนั้นพ่อของเขากับลุงใหญ่แย่งชิงผู้สืบทอดของ ครอบครัวล้มเหลว ถูกลงใหญ่ใส่ร้ายแล้วติดคุกนั้น คนใน ครอบครัวได้ไล่เขากับแม่ของเขาออกจากครอบครัวไป ใน ตอนนั้นลู่เซี่ยงหยุนเองที่ให้เงินพวกเขาไปก้อนหนึ่ง ให้พวก เขาไปจากเมืองหลวงนี้

ภายหลังมาถึงปืนเหอนั้น ลู่เสี้ยงหยางไม่มีที่จะไป ได้ไป เป็นลูกเขยของตระกูลเย่ อดทนมาแล้วสามปี ลุงใหญ่ได้เกิด อุบัติเหตุเสียชีวิตไป คุณพ่อออกจากคุก ได้เริ่มเป็นหัวหน้า ครอบครัวอีกครั้ง

“ได้ครับคุณพ่อ ผมจะกลับบ้านไปแน่นอนครับ ไปฉลอง ให้กับเซี่ยงหยุน “ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้า

“ก็ได้ พอนายถึงแล้วก็บอกหน่อย พ่อให้คนขับรถไปรับ ” สู่ทั่วตังพูดจบก็วางสายไป

จากนั้นเที่ยงตรง ไฟล์ทบินตรงตามเวลา ซุนเชียงเชียง ออกจากสนามบินอย่างไม่เต็มใจ กลับไปถึงที่หยูเม่ยหยิน กราฟเพื่อทำงาน ส่วนสู่เสี้ยงหยางก็อยู่ในระหว่างเดินทาง กลับบ้าน

เขาไม่รู้เลยว่า หลังกลับไปหาครอบครัวครั้งนี้แล้ว จะ ทำให้เกิดความโกลาหล ชะตากรรมถูกลิขิตไว้แบบนี้แล้ว