บทที่ 113 ทุกตระกูลในเมืองหลวง ต่างก็ยอมแพ้
หลังจากได้รับจดหมายเกี่ยวกับการต่อสู้จากตระกูลเจิ้ง ทั้ง เก้าตระกูล ในเวลานั้น รู้สึกไร้สาระ!
เฉินจิ้น กล้าที่จะนัดหมายเพื่อต่อสู้กับชั้นสูงสุดปรมาจารย์ แห่งเก้าตระกูลของพวกเขา และไม่ใช่ท้าทายการต่อสู้กับคน เดียว ในนั้นบอกชัดเจนแล้วว่า นัดต่อสู้กับชั้นสูงสุด
ปรมาจารย์ของทั้งเก้าตระกูล
เขาบ้าไปแล้วหรือเปล่า?
หาที่ตายชัดๆ?
อย่างไรก็ตาม แบบนี้ก็ดี
มันก็สอดคล้องกับความคิดของทั้งเก้าตระกูล
วันนี้ ความอัปยศอดสูในตระกูลเจิ้ง ถูกเฉินจิ้นทำให้ไม่
สามารถเงยหน้าขึ้นได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทั้งสามตระกูลจ้าว, ตระกูลโจว ตระกูลฉี ล้วนได้รับบาดเจ็บสาหัสจากเฉินจิ้น ถือว่ามีความ แค้นที่ไม่ตายไม่จบ
พวกเขาเข้าใจโดยปริยาย
แต่ละตระกูล เชิญขั้นสูงสุดปรมาจารย์ของตนเองออกมาต้องฆ่าเฉินจิ้นให้ได้ เพื่อล้างแค้นความอัปยศในวันนี้
ยิ่งไปกว่านั้น เฉินจิ้นในฐานะหินสกัดกั้นพวกเขา ที่พวก เขาจะได้แบ่งเค้กตระกูลเจิ้งก้อนนี้ ก็ต้องตายแน่นอน!
วันรุ่งขึ้นตอนเที่ยง!
ในเมืองหลวงทะเลสาบเทียนฉี !
ในที่นี้ ตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมา หลังจากได้รับจดหมาย ของเฉินจิ้น ก็ถูกทั้งเก้าตระกูลในเมืองหลวงควบคุม
สามกิโลเมตรรอบๆของทะเลสาบเทียนฉีถูกปิด
ยกเว้นเก้าตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง กับตระกูลเจิ้งซึ่งตอน นี้ถูกกีดกันจากพวกเขา นอกนั้นไม่มีใครสามารถเข้าสู่ บริเวณนี้ได้
การต่อสู้ครั้งนี้ ถึงความเป็นความตาย
การฆ่าเฉินจิ้น
เกี่ยวข้องกับเก้าตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง บรรพบุรุษขั้น สูงสุดปรมาจารย์ ดังนั้นจึงต้องดำเนินการอย่างลับๆ!
ตอนเที่ยง เฉินขึ้นพาโม้หลัวกับโม้ชื่อเจิ้งหยางโป่มา
ปรากฏตัวตรงเวลา
ต่อสู้
ทั้งเก้าตระกูล หลังจากเห็นเฉินจิ้น ก็ปล่อยพวกเขาเข้ามา
ทันที
แม้ว่าในใจจะแค้นเฉินจิ้น แต่ก็ไม่กล้าที่จะแสดงอะไรออก
มา
แม้กระทั่ง ไม่มีใครกล้าแสดงความไม่เคารพต่อเฉินจิ้นพ วกเขาสามคน ยกเว้นชั้นสูงสุดปรมาจารย์ของแต่ละตระกูล
เฉินจิ้นกับอีกสองคน เดินตรงไปที่ทะเลสาบเทียน
ริมฝั่งทะเลสาบเทียนฉี มีศาลาสิบหลังอยู่รอบ ๆ ราวกับว่า สร้างขึ้นเพื่อสิบตระกูลในเมืองหลวง
ขณะนี้ ในศาลาเก้าหลัง ล้วนมีผู้คนจำนวนมาก
ทั้งหมดเป็นแกนหลักระดับสูงของทั้งเก้าตระกูล
หัวหน้าตระกูลใหญ่ทั้งเก้าตระกูล ชั้นสูงสุดปรมาจารย์ ของแต่ละตระกูลตระกูลและบุคคลสำคัญอื่นๆ
ในศาลาที่มีพลังต่ำที่สุดคือปรมาจารย์จ่วย!
เจิ้งหยางโป๊ตามเฉินจิ้นมาที่นี่และเดินเข้าไปในศาลาที่ ว่างเปล่า
แม้ว่าเขาจะมีความเชื่อมั่นอย่างมากในตัวเฉินจิ้น เขาก็ได้ คาดการณ์ไว้แล้วว่าจะต้องเผชิญกับสถานการณ์อะไรในวันนี้ แต่พอเห็นฉากนี้ ก็ยังแอบใจหายเล็กน้อย
ทั้งเก้าตระกูล หลังจากเห็นเฉินจิ้น ก็ปล่อยพวกเขาเข้ามา
ทันที
แม้ว่าในใจจะแค้นเฉินจิ้น แต่ก็ไม่กล้าที่จะแสดงอะไรออก
มา
แม้กระทั่ง ไม่มีใครกล้าแสดงความไม่เคารพต่อเฉินจิ้นพ วกเขาสามคน ยกเว้นชั้นสูงสุดปรมาจารย์ของแต่ละตระกูล
เฉินจิ้นกับอีกสองคน เดินตรงไปที่ทะเลสาบเทียน
ริมฝั่งทะเลสาบเทียนฉี มีศาลาสิบหลังอยู่รอบ ๆ ราวกับว่า สร้างขึ้นเพื่อสิบตระกูลในเมืองหลวง
ขณะนี้ ในศาลาเก้าหลัง ล้วนมีผู้คนจำนวนมาก
ทั้งหมดเป็นแกนหลักระดับสูงของทั้งเก้าตระกูล
หัวหน้าตระกูลใหญ่ทั้งเก้าตระกูล ชั้นสูงสุดปรมาจารย์ ของแต่ละตระกูลตระกูลและบุคคลสำคัญอื่นๆ
ในศาลาที่มีพลังต่ำที่สุดคือปรมาจารย์จ่วย!
เจิ้งหยางโปัตามเฉินจิ้นมาที่นี่และเดินเข้าไปในศาลาที่ ว่างเปล่า
แม้ว่าเขาจะมีความเชื่อมั่นอย่างมากในตัวเฉินจิ้น เขาก็ได้ คาดการณ์ไว้แล้วว่าจะต้องเผชิญกับสถานการณ์อะไรในวันนี้ แต่พอเห็นฉากนี้ ก็ยังแอบใจหายเล็กน้อย
เขาไม่เหมือนโม้หลัว เขาไม่ใช่เจิ้งตงหยางคนเดิมอีกต่อ ไป แต่เป็นผู้รับใช้ปีศาจโม้หลัวของเฉินจิ้น
เจิ้งหยางโป๊เขายังคงรักษาความคิดเดิมของเขา มันเป็น เรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ต้องรู้ว่า ในที่นี้ มีปรมาจารย์มากกว่ายี่สิบคนมารวมตัว กันที่นี่ หากมันถูกเผยแพร่ออกไป แดนบูโตของหวาเสี้ยจะ ต้องสั่นสะเทือนแน่นอน
ในวันธรรมดา มองไม่เห็นปรมาจารย์!
นอกเมืองหลวง มีตระกูลที่มีปรมาจารย์ แต่ละสำนักก็เป็น มหาอำนาจที่ไม่สามารถบรรลุได้ในสายตาของคนนอก
เพราะว่า ตระกูลต้วน ตระกูลเสิ่นในเจียงโจว ตระกูลที่มี ปรมาจารย์จ่วยแค่คนเดียว ก็อยู่สูงกว่าตระกูลอื่นในเจียง โจวแล้ว
แต่ในทะเลสาบเทียนฉีขนาดเล็ก กลับได้รวบรวม ปรมาจารย์มากกว่า 20 คน ซึ่งไม่เคยได้ยินมาก่อน!
“เฉินจิ้น คิดไม่ถึงว่าคุณจะกล้ามา เมื่อวาน คุณทำร้ายรุ่น
หลังของผม วันนี้ ผมจะให้คุณชดใช้คืน!”
ชั้นสูงสุดปรมาจารย์ตระกูลฉี กล่าวด้วยความสั่นสะท้าน เมื่อเฉินจิ้นมาถึง
“หวาเลี้ย เป็นเวลาหลายปีแล้วที่มีปรมาจารย์มากมายไม่ได้มารวมตัวกันในเวลาเดียวกันยิ่งไม่ต้องพูดถึงรวมถึงคุณ ด้วย มีชั้นสูงสุดปรมาจารย์สิบอันดับ วันนี้ แม้คุณจะตายคุณ ก็ควรภูมิใจ!”
ชั้นสูงสุดปรมาจารย์แห่งตระกูลวั่นก็กล่าว
ทุกคนรู้ดี วันนี้ เฉินจิ้น ทางเดียวคือตาย
สัตว์ประหลาดที่มีอายุหลายร้อยปีหรือคนที่มีชีวิตอยู่ หลายสิบปี ก็ไม่อยากพูดอ้อมค้อม
มา
“เฉินจิ้น ผมอยากรู้จริงๆว่าหลังจากที่ทำผิดต่อตระกูล ใหญ่ทั้งเก้าในเมืองหลวงในเวลาเดียวกัน คุณไม่เพียงแต่ไม่ หนีไป แต่ยังนัดหมายที่จะต่อสู้กับพวกเรา คุณพึ่งอะไรกัน แน่?”
ชั้นสูงสุดปรมาจารย์ตระกูลโจว มองเฉินจิ้นด้วยสายตา
แผดเผา
พวกเขาไม่ใช่คนโง่
เฉินจิ้น มีพรสวรรค์ที่น่าทึ่งเช่นนี้ ยิ่งไม่ใช่คนโง่แน่นอน เขากล้านัดและกล้ามา ต้องมีที่พึ่งแน่นอน!
“ที่พึ่งของผม?” เฉินจิ้นตะคอกอย่างเย็นชา “ที่พึ่งของผม คือ ผมแข็งแกร่งเกินไปและพวกคุณก็อ่อนแอเกินไป!”
คำพูดของเฉินจิ้น ราวกับเสียงฟ้าร้อง กลิ้งกระจายไปทั่วทะเลสาบเทียนฉี!
“ฮ่าฮ่า ไอ้หนุ่ม ความมั่นใจในตัวเองเป็นสิ่งที่ดี ความ มั่นใจในตัวเองมากเกินไปก็มักจะมีเรื่อง!” ชั้นสูงสุด ปรมาจารย์ของตระกูลจ้าว สายตาเยือกเย็นมองไปที่เฉินจิ้น
จ้าวจังเหิงได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการทุบตีของเฉินจิ้น เฉินจิ้นกับตระกูลจ้าว มีความบาดหมางที่ไม่มีที่สิ้นสุด!
ความเยาะเย้ยปรากฏบนใบหน้าของเฉินจิน”มดและ แมลง ยังกล้าที่จะคาดเดาความคิดของเทพเจ้า!”
หลังจากพูดจบ เฉินจิ้นก็ก้าวไปอีกก้าว
หดพื้นที่เป็นนิ้ว
เพียงสองก้าว เขาก็มาถึงทะเลสาบแล้ว
เฉินจิ้นไม่ได้หยุด
เดินต่อไป!
ยืนเอามือไขว้หลัง!
ด้านหลังเขา คลื่นพุ่งขึ้นโดยอัตโนมัติ ผลักเฉินจิ้นไปที่ ใจกลางทะเลสาบเทียนฉี ออกไปอย่างรวดเร็ว
เดินบนเกลียวคลื่น!
การเคลื่อนไหวนี้ของเฉินจิ้น ทำให้ปรมาจารย์ทุกคนใน ศาลาโดยรอบชะงักงัน
การเดินบนน้ำ พวกเขาก็ทำได้
แต่ความสามารถในการควบคุมคลื่นและผลักดันตัวเอง ไปข้างหน้าเหมือนอย่างที่เฉินจิ้นที่เป็นอยู่ตอนนี้ ดูสง่างาม เช่นนี้ค่อนข้างยาก
ดูเหมือนว่า เฉินจิ้นต้องการขู่พวกเขา
แต่ว่า ไม่รู้ว่า พลังจิตข้างในของเขา สามารถทนต่อการ สูญเสียได้มากแค่ไหน
ทุกคนนึ่งเงียบ
ยิ่งเฉินจิ้นใช้กำลังภายในมากเท่าไหร่ ก็จะเป็นประโยชน์ ต่อพวกเขามากขึ้นเท่านั้น
เฉินจิ้นเห็นสีหน้าของพวกเขา ก็เข้าใจได้ทันทีว่าพวกเขา
คิดอะไรอยู่
รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา
นกกระจอก ไฉนจะรู้ปณิธานพญาหงส์ มดไฉนจะรู้ความ คิดเทพเจ้า
“ประหยัดเวลา พวกคุณ ออกมาสู้ด้วยกันเถอะ!”
หลังจากมาถึงใจกลางทะเลสาบเทียนฉี เฉินจิ้นยืนเอามือ
ไพล่หลัง เสียงของเขาก็ดังไปทั่ว
“ไอ้เด็ก หยิ่งผยองจริงๆ !”
มีเหตุการณ์ที่เฉินจิ้นเอาชนะชั้นสูงสุดปรมาจารย์จ้าวจุ้งเหิ งด้วยสองท่า เจิ้งเจี้ยนหัวซึ่งสัมผัสกับขอบของแดนเสิน มี แนวโน้มที่จะตายด้วยมือของเฉินจิ้น
แม้ว่ายอดปรมาจารย์ทั้งเก้าในนี้ ถึงจะโกรธกับความบ้า คลั่งและหยิ่งผยองของเฉินจิ้น แต่ก็ไม่มีใครกล้าดูถูกเฉินจิ้น
ออกไปต่อสู้คนเดียว แม้ว่าพวกเขาบางคนจะสอดแนม
แดนเงินแล้ว พวกเขาก็ไม่แน่ใจว่าตนเองสามารถเขาชนะ
เฉินจิ้นได้อย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น วันนี้พวกเขาได้ตกลงกันไว้คือตัดหัวเฉินจิ้น
ไม่ใช่สู้กับเขาคนเดียว จะไม่พูดถึงเรื่องศีลธรรม!
ดังนั้น พลานุภาพของทั้งเก้าชั้นสูงสุดปรมาจารย์ก็แตก ออกทันที
เกือบจะพร้อมกัน หายไปในศาลา!
บนทะเลสาบเทียนฉี ผ่านร่องรอยของคลื่นยาวเก้าเส้นและ พวกเขาก็พุ่งไปที่ใจกลางทะเลสาบที่เฉินจิ้นอยู่
หลังจากนั้นไม่นาน เฉินจิ้นยืนคนเดียวกลางทะเลสาบ
ปรมาจารย์ทั้งเก้า ซึ่งยืนอยู่บนน้ำ ล้อมรอบสี่ทิศ
หัวหน้าตระกูลรอบข้าง เมื่อเห็นฉากนี้ ก็ถอนหายใจด้วย ความโล่งอก
เผชิญหน้ากับเก้าชั้นสูงสุดปรมาจารย์ เฉินจิ้น ไม่ว่าคุณจะ แข็งแกร่งแค่ไหน วันนี้คุณก็จะตาย!
หากไม่ได้เข้าสู่แตนเงิน เผชิญหน้ากับชั้นสูงสุด ปรมาจารย์ทั้งเก้า ต้องตายอย่างแน่นอน!
ไม่มีใครสงสัยเกี่ยวกับผลลัพธ์นี้
“เฉินจิ้น ต้องยอมรับว่า คุณเป็นตำนานในแดนบูโดแห่ง หวาเลี้ยผู้มีพรสวรรค์ล้ำเลิศ ”
“ในวันนี้ ถ้าใครมีความหวังมากที่สุดที่จะเข้าสู่แดนเส้น คนๆนั้นก็คือคุณอย่างไม่ต้องสงสัย!” “น่าเสียตาย คุณไม่ ควรผิดใจกับตระกูลทั้งเก้าของเราในเมืองหลวง ยิ่งไม่ควร ทำร้ายคนของทั้งเก้าตระกูล!”
“ชั้นสูงสุดปรมาจารย์ทั้งเก้าตระกูลของเรารวมตัวกัน ถือ ใต้ว่าเป็นการแสดงความเคารพอย่างสูงสุดต่อคุณแล้ว วันนี้ คุณตายไป ก็เพียงพอที่คุณจะภาคภูมิใจในตนเองแล้ว!”
“แม้ว่าคุณจะตาย คุณก็จะกลายเป็นตำนานในโลกบูโต!”
“ดังนั้น ตอนนี้ คุณไปตายได้แล้ว!”
หลังจากพูดจบ ชั้นสูงสุดปรมาจารย์ทั้งเก้าก็เอาท่าที่ แข็งแกร่งที่สุดของตนเองออกมา
ในระดับความแข็งแกร่งของพวกเขา หากคุณต้องการ หลบหนี ยังไม่แน่ว่าจะหนีได้ไหม
หรือว่า ถ้าคุณอยากตายด้วยกัน ก็มีแนวโน้มที่เขาจะ พรากคน ๆ หนึ่งไปด้วยกัน
ดังนั้น เมื่อออกไป จึงเป็นท่าผ่า
ไม่มีใครเหลือพลังไว้
ทันใดนั้น ที่ทะเลสาบเทียนฉี ทุกคนก็เห็นพลังที่น่าสะพรึง กลัวมากมาย ในใจกลางทะเลสาบ
คลื่นพัดขึ้นฟ้า
มันดูดีกว่าน้ำพุแฟนซีทุกชนิด!
กับพลังแห่งความสยดสยอง ถัดมา ทำให้ทะเลสาบเทียน
ฉี แทบจะพุ่งเหมือนสึนามิ
ในใจกลางทะเลสาบเทียนฉี จู่ๆน้ำก็จมลงและแทบจะมอง เห็นกันทะเลสาบได้
จากนั้น น้ำในทะเลสาบโดยรอบก็ถูกกดลงและมันก็ไหล
เข้ามา
กลายเป็นภาพอลังการงานสร้าง!
หัวหน้าปรมาจารย์ตระกูลต่างๆ ที่อยู่รอบๆ รวมถึง ปรมาจารย์คนอื่นๆ ล้วนสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัว ที่ทำให้พวกเขารู้สึก ใจสั่น
ถ้าวางพวกไว้กลางทะเลสาบ คาดว่ามันจะอยู่ไม่ถึงวินาที
ก็จะถูกชั้นสูงสุดปรมาจารย์ทั้งเก้าฉีกเป็นชิ้น ๆ
เฉินจิ้น ไม่มีเหตุผลที่จะอยู่รอด
อย่างไรก็ตาม ในวินาทีถัดไป
ทุกคนตะลึง!
เห็นชั้นสูงสุดปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งเก้า ผู้ซึ่งเปิดศึกต่อ เฉินจิ้น ต่างบินออกไปทีละคน มาจากไหนกลับไปที่นั่น
กระเด็นออกไปที่ศาลา
ปรมาจารย์มีร่างกายที่แข็งแกร่งและทรงพลัง
ทันใดนั้น ศาลาที่ถูกทุบก็พังทลาย!
สักครู่ต่อมา ข้างทะเลสาบเทียนฉี ศาลาสิบหลัง เหลือ เพียงหนึ่งหลัง ยืนอย่างภาคภูมิใจ
“พวกคุณ ยอมแพ้ไหม?”
ในขณะนี้ เสียงดังก้องผ่านทะเลสาบเทียนฉีอีกครั้ง
แดนเสิน ?
ชั้นสูงสุดปรมาจารย์ ไม่สนใจการบาดเจ็บบนร่างกายของ พวกเขา สายตาที่มองไปที่เฉินจิ้น เต็มไปด้วยความตกใจ!
ชั้นสูงสุดปรมาจารย์ทั้งเก้า กลับไม่สามารถทำร้ายเฉินจิ้น
แม้แต่น้อย
แต่พวกเขาทั้งหมดได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการลงมือของ
เฉินจิ้น!
“ตระกูลฉี ยอมแพ้!”
“ตระกูลวั่น ยอมแพ้!”
“ตระกูลจ้าว ยอมแพ้!”
ในวันนี้ เฉินจิ้นนัดต่อสู้กับชั้นสูงสุดปรมาจารย์ของเก้า ตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงที่ริมทะเลสาบเทียนฉี
คราวนี้ เก้าตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงต่างพากันก้มหน้า
และยอมจํานน!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ