บทที่5 ของปลอมชั้นเลิศสามแสนกว่า

ฟังสิ่งที่จ้าวเมิงเมิงพูด ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้แสดง อาการอะไร เห็นแก่หยางชาวเขาขี้เกียจจะอธิบายกับผู้ หญิงคนหนึ่ง

เมื่อเห็นท่าทีเฉยเมยของลู่เสี้ยงหยาง จ้าวเมิง เมิงก็ยิ่งไม่พอใจอยากจะเหยียบลู่เสี้ยงหยางซ้ำ ครั้งนี้ เธอจึงหันไปพูดกับหลี่หย่าหรู “หย่าหรู ในเมื่อเธอใน ตอนนี้ไม่ได้รับร้อนหาแฟน รอเธอเข้าหยูเม่ยหยินกรุ๊ป เธอก็จะได้เจอกับคุณชายระดับสูงในเมืองปินเหอของ เรา ถ้าโชคดีอาจได้เจอกับคนในตระกูลลู่จากเมือง

หลวง”

ใครก็ตามที่พอมีความรู้ต่างรู้ดี เบื้องหลังหยูเม่ย หยินกรุ๊ปคือตระกูลลู่

เพียงแค่หลี่หย่าหรูสามารถติดต่อกับคนระดับสูง ในหยูเม่ยหยินกรุ๊ปได้ ก็ต้องได้รู้จักคนในตระกูลลู่ “ฉันก็คิดอย่างนั้น” หลี่หย่าหรูมองข้ามลู่เสี้ยง

หยางไป แสดงความตื่นเต้นอย่างมาก ถ้าได้รู้จักคนใน ตระกูลลู่จากเมืองหลวง ทั้งชีวิตนี้เธอก็เหมือนได้อยู่ใน ระดับสูงลับฟ้า

ตระกูลลู่จากเมืองหลวงยิ่งใหญ่แค่ไหน? เรียกได้

ว่าเป็นชนชั้นสูงยักษ์ใหญ่ของประเทศ ทรัพย์สินทะลุ

แสนล้าน

“อ้อ” จ้าวเมิงเมิงพูดเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ ถอนหายใจออกมา ในใจรู้สึกไม่เต็มใจเล็กน้อย หลี่หย่าหรูยัง มีความเป็นไปได้ที่ไร้ขีดจำกัด แต่เธอได้ลงหลักปักฐาน ไปแล้ว

แฟนหนุ่มของเธอหยางชาวไม่ได้มีภูมิหลังที่น่า สนใจอะไร ยิ่งไม่มีกำลังสนับสนุน ครอบครัวมีโรงแรมห้า ดาว ทรัพย์สินหลายสิบล้าน ถึงต่อไปหยางชาวสืบทอด กิจการของครอบครัว แต่ก็ยังมีมูลค่าแค่หลักสิบล้าน

ไม่นาน เพื่อนคนอื่นก็ทยอยเข้าห้องคาราโอเกะ

งานเลี้ยงวันเกิดดำเนินไปถึงสี่ทุ่มกว่าถึงสิ้นสุด ตอนลู่เสี้ยงหยางขี่มอไซค์คันเล็กกลับถึงบ้านก็ห้าทุ่ม กว่าแล้ว เยสวนกับหลิวจิ้งต่างก็เป็นสาวงาม ให้ความ สำคัญกับการดูแลผิวพรรณ พวกเธอจึงไม่เคยนอนดึก ปกติสี่ทุ่มกว่าก็เข้านอนแล้ว

ลู่เสี้ยงหยางเดินย่องไปถึงห้องนอนของเยสวน

ตอนที่ล้างหน้าอยู่ในห้องน้ำ ก็เหลือบไปเห็นชุดชั้นใน หลากหลายแบบของเยสวน จิตใจเต้นแรงสั่นไหว หลังจากเอนตัวนอนลงบนพื้น เยสวนก็พลิกตัว ขาเรียวยาวข้างหนึ่งโผล่ออกมาจากผ้าห่ม ทั้งยังมอง

เห็นร่องใต้กระโปรงที่ทำเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

“โอ้ย..แม้เจ้า! นี่มันของดีจริงๆ” ลู่เสียงหยาง นอนมองความเร่าร้อน อีกนิดเดียวก็จะฝ่าฝืนกฎแล้ว

เช้าวันที่สอง ลู่เสี้ยงหยางที่ยังคงสะลึมสะลือก็ ถูกเยสวนปลุกให้ตื่น

เยสวนบอกว่าเมื่อคืนเธอมีสังสรรค์ที่บริษัท ดื่มเหล้าไป ไม่ได้ขับรถกลับมา เช้าวันนี้จะให้ลู่เสี้ยงหยาง ไปส่งเธอที่บริษัท

ลู่เสี้ยงหยางตอบตกลงทันที เขารีบล้างหน้าด้วย ความเร็วที่ไม่เคยทำมาก่อน แล้วจัดเตรียมรถ มอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าไว้พร้อม

กลัวเย่สวนจะโมโหถ้าเขาช้า ลู่เสี้ยงหยางจึงเร่ง รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าสุดแรง

เย่สวนทั้งตกใจทั้งโมโห ปากด่าว่าไอ้บ้าคนนี้ไม่ หยุด แต่มือทั้งคู่ก็กอดเข้าที่เอวของลู่เสี้ยงหยางไว้แน่น

ลู่เสี้ยงหยางจิตใจพองโต ขยับตัวอย่างไม่สุภาพ ใช้หลังของเขาถูไถต่อหน้าเยสวน

ยี่สิบนาทีหลังจากนั้น ลู่เสี้ยงหยางกับเย่สวนก็มา ถึงชิงสุยกรุ๊ป ชิงสุยกรุ๊ปแห่งนี้คือบริษัทของเย่สวน

เยสวนกระโดดลงจากรถมอเตอร์ไซค์ใบหน้าขาด สีสัน จ้องไปที่ลู่เสี้ยงหยางอย่างดุดันแล้วเดินเข้าบริษัท ไป

แล้วในจังหวะนั้น รถเฟอร์รารี่สีแดงสดก็มาหยุด อยู่ข้างรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของลู่เสี้ยงหยาง ประตูรถ เปิดออก ชายพุงโตคนหนึ่งก้าวออกมาจากรถ ทั้งตัวมีแต่ ของแบรนด์เนม

เขาไม่ใช่ใครอื่น เป็นจางดิ่งเทียนที่ก่อนหน้านี้คิด หาวิธีที่จะได้หลับนอนกับเย่สวน สุดท้ายถูกลู่เสี้ยงหยาง ทำเสียเรื่อง เขาไม่พอใจมาตลอด วันนี้จึงได้มาที่นี่
จางสิ่งเทียนมองไปที่จักรยานยนต์ไฟฟ้าของลูกเสือ ยงหยางอย่างรังเกียจ ในใจโกรธแค้นมาก

เมื่อกี้เขาพึ่งเห็นอย่างชัดเจนเย่สวนสาวงามใน ฝันลงมาจากรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้านั่น

“แม่ง ขยะอะไร? นี่มันของเล่นที่พวกกระจอกเล่น

กันล่ะสิ จอดไว้ตรงนี้มันขวางทางฉัน” จางสิ่งเทียนเปิด ปากด่าไปหนึ่งที่ ยกขาขึ้นถีบรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าล้ม ไปกองกับพื้น

ลู่เสียงหยางทุบปอร์เช่ของเขาไปก่อนหน้านี้ หนี้ แค้นนี้เขายังไม่ได้ชำระกับลู่เสี้ยงหยาง

เห็นรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของตนลงไปกองกับ พื้น ลู่เสี้ยงหยางก็ขมวดคิ้ว

ก่อนหน้านี้เขาทุบรถปอร์เช่ของไอ้บ้าน่ วันนี้ เปลี่ยนมาขับรถเฟอร์รารี่ คิดว่าเขาไม่กล้าทุบรถเฟอร์รา รี่อีกคันหรอ?

“อ้าว โทษที โทษที เมื่อกี้ฉันมองไม่เห็น เตะ สมบัติล้ำค่าของแกล้มไปกองกับพื้นซะแล้ว” หลังจางติ่ง เทียนถีบรถมอไซค์ของลู่เสี้ยงหยาง ก็ยิ้มเยาะใส่เขา อย่างประชดประชัน

ความเย็นยะเยือกผุดขึ้นในตาของลู่เสี้ยงหยาง เขาอดทนกับไอ้งี่เง่านี่มานานแล้ว วันนี้ต้องใส่สีให้มัน ให้ได้คอยดู

“หีหี้จางสิ่งเทียนเห็นว่าลู่เสี้ยงหยางไม่มีอาการ

อะไร ก็คิดว่าเขายังคงเป็นไอ้สวะคนเดิม จึงเอนตัวไปกระซิบข้างหูของลู่เสี้ยงหยาง “ของไร้ประโยชน์ของแก โดนคนอื่นทำลาย แกยังนิ่งเลย แกกับเย่สวนแต่งงานกัน มาแล้วสามปี ยังไม่เคยได้แตะต้องเธอ? ฮ่าฮ่า แกวางใจ อีกไม่นาน ฉันจะพาเธอไปไว้บนเตียงฉัน ให้เธอบริหาร เสน่ห์อยู่ข้างกายฉันให้เต็มที่ สำหรับแกใบชำระหนี้ ปอร์เช่ของฉัน ฉันได้คิดบัญชีกับแกแน่”

พูดจบจางสิ่งเทียนก็ไม่ได้สนใจลู่เสี้ยงหยางอีก

ต่อไป เดินผ่านตัวเขาไปหาเย่สวน “ทำไมเป็นคุณอีกแล้ว?” เย่สวนปั้นหน้า แล้วถาม

จางยิ่งเทียนนิ่งๆ

ก่อนหน้านี้เธอตกลงที่จะเจรจากับจางติ่งเทียน นั่นเป็นเพราะจำเป็นต้องใช้เงินทุนจากจางติ่งเทียน อย่างเร่งด่วน แต่ตอนนี้ไม่จำเป็นแล้ว ดังนั้นพอเห็นหน้า เขาจึงขุ่นเคืองเล็กน้อย

จางยิ่งเทียนแสะยิ้ม หยิบกล่องสวยหรูออกมา จากกระเป๋าเสื้อ เปิดฝากล่องออก ข้างในเป็นสร้อยคอสี ฟ้าไพลินแวววาว

ทันใดนั้น ดวงตาของเย่สวนก็หรี่ลง เธอจำสร้อย คอเส้นนั้นได้เพียงพริบตา

จูบแห่งเทพธิดา !

จูบแห่งเทพธิดาถูกทำขึ้นเมื่อ100ปีก่อนใน

อาณาจักรที่ดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดิน สร้อยคอเส้นนี้ได้ รับการออกแบบโดยแอนนี่นักออกแบบประจำราชวงศ์ ใน เวลานั้นพระราชินีกำลังจะฉลองครบรอบวันเกิดปีที่80ของเธอจูบแห่งเทพธิดาเส้นนี้มีความหมาย พระ ราชินีคือผู้โชคดีที่ได้รับจุมพิตจากเทพธิดา จะอายุยืน ร้อยปี อ่อยเยาว์ตลอดกาล

ว่ากันว่าจูบแห่งเทพธิดานี้ในเวลานี้มีทำขึ้นมา เพียงแค่สองเส้น เรียกได้ว่าหาได้ยาก ตอนนี้ถ้าเอาสัก เส้นไปประมูลมีมูลค่าสูงถึงร้อยล้าน

เย่สวนมองไปที่จางติ่งเทียนอย่างไม่อยากเชื่อ สีหน้าซับซ้อน คิดไม่ถึงว่าจางยิ่งเทียนจะมีจูบแห่ง เทพธิดาอยู่จริง

ถึงแม้จูบแห่งเทพธิดาเส้นนี้จะน่าอึดอัดเล็กน้อย

เมื่อก่อนเธอมักจะพูดกับเพื่อนของเธอไป๋สู้สู้จาก นี้ถ้าใครสามารถนำจูบแห่งเทพธิดามาให้เธอได้ เธอจะ พิจารณาที่จะแต่งงานกับเขา

แต่ไม่คาดคิดว่าจะเป็นจางติ่งเทียน

“สวนสวน ผมฟังมาจากสู้สู้รู้ว่าคุณชอบสร้อยคอ เส้นนี้ ผมจึงใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อให้ได้สร้อย เส้นนี้มา” จางยิ่งเทียนพูดอย่างจริงจัง ใบหน้าเต็มไป ด้วยความอ่อนโยน

“ห์หึ้ แค่ดูก็รู้ว่าของปลอม แกคิดจะมาหลอกเมีย ฉัน คนอย่างแกนี่ไม่รู้จักหยุด ไม่อายบ้างหรือไง?” แต่ใน ขณะที่เยสวนยังคงซาบซึ้ง ลู่เสี้ยงหยางก็ยืนขึ้นทันที แล้วดึงสร้อยคอของจางยิ่งเทียนมา

จางดิ่งเทียนทั้งโกรธทั้งโมโห นี่เป็นสร้อยคอชั้น เลิศแน่นอน
“ใช่ ฉันยอมรับว่านี่เป็นของปลอม แต่ทำขึ้นอย่าง ประณีต ฝีมือช่างชั้นหนึ่ง ผมใช้เงินไปกว่าสามแสนถึง ซื้อมันมาได้” จางสิ่งเทียนพูดกับเย่สวน

เยสวนมึนงง สีหน้าซาบซึ้งหายไปอย่างไร้ร่อง รอยนานแล้ว เพียงแค่พูดอย่างเย็นชา “ขอบคุณค่ะ ช่าง ใจดี”

หันตัวเดินเข้าบริษัทไป ส่วนจูบแห่งเทพธิดาเส้น นั้น ยังไม่แม้แต่จะหันไปมองซ้ำ

“เห็นรึยัง เมียฉันไม่ชอบของปลอม” ลู่เสี้ยงหยาง

ยิ้มเยาะพร้อมโยนสร้อยก๊อปเกรดเอสามแสนกว่าในมือ

ลงถังขยะ