บทที่ 262 ตบแกก็ตบแกไปแล้ว!

ถูกลู่เสี้ยงหยางตบไปสองที หม่ามีนงงไปหมด ไอ้หนุ่มน้อยนี้ ไม่กลัวตายจริงๆเลย

อ้าปากเพื่อจะด่าหยาง แต่ว่าครั้งนี้เธอไม่มีโอกาสได้ด่าออก มาเลย มือของลู่เสี้ยงหยางก็ตบไปซ้ายทีขวาที ตบไปที่หน้าเธอแบบ ไม่หยุดยั้ง

ปั๊บปับปับ!

เวลาหนึ่ง เสียงคมชัดก้องดังต่อเนื่อง จนเกิดเป็นเสียงสะท้อนในห้าง

สรรพสินค้า

จ้าวหรูเย็นมองจนตะลึงอ้าปากค้าง ลู่เสี้ยงหยางนี้เวลาโมโหบ้าขึ้น

มารุนแรงกว่าเธออีก

ซุนเฉียงได้เช็ดเหงื่อที่ไหลบนหน้าผากไปมา แอบเห็นใจแทนหม่าจิง จึง เมื่อก่อนผู้หญิงคนนี้คิดว่าตัวเองมีเงินหน่อยทำตัวหยิ่งผยองจนชิน แล้ว วันนี้เธอได้เจอไม้แข็งซะละ ชีวิตการรอดต่อไปของเธอหลัง จากนี้คงอยู่ไม่เป็น

ต่อมา ลู่เสี้ยงหยางได้ตบตีไปบนหน้าของหม่าจิงจึงรวมๆแล้ว10กว่า แล้วค่อยๆหยุดลง ไม่ได้ตบตีต่อไป

สุดท้ายทั่วทั้งใบหน้าของหม่าจิงจิงในตอนนี้ถูกตบตีบวมจนเหมือน หัวหมูไปละ ถ้าหากยังตบตีต่อไปอีก คงต้องเกิดเรื่องแนๆ

“เป็นยังไงบ้าง? ความรู้สึกในตอนนี้เป็นยังไง? ต่อไปยังกล้าพูดจา หยาบคาย พ่นมูลออกจากปากไหม? ” ลู่เสี้ยงหยางจ้องไปที่หม่าจิงจิง กล่าวไปยิ้มไป

หม่าไปที่ลู่เสี้ยงหยางอย่างดุร้าย แค่รู้สึกว่าความโมโหทั้ง ตัวกำลังถูกไฟแผ่เผา ในสายตาเธอนั้น ลู่เสี้ยงหยางเป็นแค่ผู้ชายไอ้ หน้าตัวเมียคนนึงเท่านั้น นึกไม่ถึงว่าจะกล้าลงมือตบตีเธอ เป็นการ ดูถูกเหยียดหยามที่ไม่ไว้หน้าเธอเลย “รปภ.อยู่ไหน รปภ.ของห้างนี้อยู่ไหน? ฉันเป็นลูกค้าชั้น ซุปเปอร์VIPของห้างแห่งนี้นะ ตอนนี้ถูกตบตี จะมีใครออกมาให้ความ ยุติธรรมแก่ฉันหน่อย “หม่าจิงจิงมือท้าวใส่เอวอยู่ตรงหน้า กวาด สายตาไปรอบทิศ พร้อมเอะอะโวยวายเสียงดังไปด้วย ไม่เหลือ ภาพพจน์แม้แต่นิดเดียว ไม่ต่างอะไรไปกับแม่ค้าปากตลาดเลย

จากเหตุการณ์ดังกล่าว ได้ดึงดูดความสนใจจากพนักงานห้างรอบ ข้างมามุงดูอย่างรวดเร็ว เห็นหม่าจึงจึงที่โดนตบตีอย่างกระอักกระอ่วน แล้ว พวกเขาได้สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ด้วย ใบหน้าที่เต็มไปด้วยอาการ ตกตะลึง รีบคว้ามือถือขึ้นมาโทรหารปภ.ของห้าง

หม่าจิงจิงเป็นซุปเปอร์VIPของห้างแห่งนี้ ดังนั้นเธอมาใช้บริการที่นี่ บ่อยครั้ง จึงสนิทกับพนักงานที่ห้างมาก

และมีพนักงานห้างไม่น้อยนักที่รู้ว่า หม่าจิงจิงมีเส้นสายใหญ่แค่ไหน

วันนี้ไอ้ลู่เสี้ยงหยางเหม็นสาบคนจนคนนี้กล้าตบตีเธอ เกรงว่าวันดีๆจะ

จบสิ้นลงเร็วๆนี้ ไม่นานนัก หัวหน้ารปภ.ของห้างได้พารปภ.มา2คน วิ่งเหยาะๆมาที่นี่ ด้วยตัวเอง

หัวหน้ารปภ.เห็นว่าผู้ที่โดนตบตีนั้นคือหม่าจิงจิง ทันใดนั้นโกรธจน ขึ้นหน้าเป็นไฟที่แผ่เผา

หม่าจิงจิงผู้หญิงคนนี้ปกติแต่งตัวเซ็กซี่มาก บวกกับมีเงินหน่อย ไม่ นานมานี้หัวหน้ารปภ.คนนี้ก็ได้ตกหลุมรักเธอแล้ว แต่ด้วยที่ความต่าง ระหว่างฐานะ จึงไม่กล้าที่จะสารภาพ

แต่ในระหว่างความโกรธนั้น ในใจหัวหน้ารปภ.มีความหวังเล็กน้อย วันนี้เขาออกหน้าแทนหม่าจิงจิง ผู้หญิงคนนี้อาจเห็นหัวเขาบ้าง ยังไง ซะในชีวิตส่วนตัวหม่าจิงจึงนั้นก็เน่าเฟะไปหมด เปลี่ยนผู้ขายไม่ซ้ำ หน้าบ่อยๆ นี่เป็นเรื่องที่รู้กันทั่วทั้งรอบห้างแล้ว

“แม่ง ใครกันที่มีเรื่องในห้าง ช่างกล้ามากจริงๆ “หัวหน้ารปภ. ได้ ตะโกนเสียงดังออกไป แล้วไปข้างๆหม่าจิงๆ ถามด้วยความเป็นห่วง ว่า: “คุณหนูหม่าครับ ใครที่ตบตีคุณ? ” หม่าจิงจิงยื่นมือชี้ไปที่ลู่เสี้ยงหยาง กล่าวด้วยความคับแค้น “ก็คืนไอ้ หน้าโง่คนนี้ที่ตบตีฉัน หัวหน้ากวน คุณต้องเอาความยุติธรรมให้ฉันนะ

หัวหน้ากวนได้มองไปตามมือที่หม่าจึงจึงชี้ไป เมื่อเห็นบนตัวลู่เสี้ยง หยางไม่มีอะไร ทั้งตัวเต็มไปด้วยของข้างทาง ก็เลยตัดสินใจว่าลู่เสี้ยง หยางเป็นคนจน ยังไงซะแค่ฝ่ามือเดียวตัวเองก็สามารถบีบให้ตายได้ที่ จะดำรงอยู่

“ฮี รนหาที่ตายจริง “เสียงฮืออกจากจมูกหัวหน้ากวนไปทีนึง มองไป ที่หม่าจิงจิงแล้วรับปากว่า “คุณหนูหม่าวางใจได้เลย ผมจะเอาความ ยุติธรรมกลับมาให้คุณแน่ ว่ามาเลย ว่าจะทำยังไงกับเขา? ”

เห็นหัวหน้ากวนที่มีความมั่นใจต่อตัวเองขนาดนี้ และยังโอ้อวดแบบ นี้ ทันใดนั้นสายตาหม่าจิงจึงได้ฉายแวววาบด้วยความชอบ เขา แข็งแกร่งกว่า ไอ้หน้าตี่ชุนเฉียงที่อยู่ข้างกายเขามาก

“เรื่องของวันนี้ ฉันเป็นหนี้บุญคุณต่อหัวหน้ากวน ตอนนี้เพียงแค่คุณ ต่อยตีไอ้หนุ่มนี้จนคุกเข่าต่อหน้าฉัน ให้เขาร้องขอชีวิต แล้วให้ผู้หญิง ที่อยู่ข้างกายเขาตบหน้าตัวเองหนึ่งร้อยที เรื่องนี้ก็ถือว่าช่างมันไป “หม่าจิงจิงกล่าว มองไปในสายตาของหัวหน้ากวน กำลังเต็มไปด้วย ความรักเร่าร้อน

ผู้ชายคนนี้ใช้ได้เลยทีเดียว เป็นหมาเลียแข้งที่ได้มาตรฐานมาก ใน เมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ก็ให้เขาลิ้มรสหน่อยละกัน นอกจากนี้ดูร่างกายเขา แล้ว สมรรถภาพทางกายดีมาก น่าจะให้ความพอใจต่อความต้องการ ของตัวเองได้

โอ้แม่ง นี่กูจะได้เกาะหญิงสาวสวยร่ำรวยแล้วเหรอ?

หัวหน้ากวนได้เห็นถึงความต้องการจากทางสายตาของหม่าจิงจิง ทำให้ตื่นเต้นไปทั่วทั้งตัว

หากเงื่อนไขโอเค เขาไม่ถือที่จะไปเป็นไอ้หน้าตี่ ยังไงซะได้เกาะถึง หญิงสาวที่รวยอย่างหม่าจิงจิง เขาสามารถหยุดความพยายามไป หลายสิบปีเลย “ได้ครับ คุณหนูหม่า ผมจะทำตามที่คุณสั่ง” หัวหน้ากวนลูบมือเขา อย่างตื่นเต้น เตรียมลงมือด้วยตัวเอง จัดการเลี้ยงหยางก่อน ค่อย จัดการกับจ้าวหรูเย็น

และเมื่อคำพูดจบลง หัวหน้ากวนก็ได้พุ่งไปที่ลู่เสืี้ยงหยางแล้ว ห้างเหนียนหัวเพราะเป็นห้างที่มีระดับสูง ดังนั้นการรับรปภ.โดย

ทั่วไปแล้วก็มีทักษะเล็กน้อย ส่วนหัวหน้ารูปภ.นั้นยิ่งคัดสรรมาอย่างดี

และเพราะว่าอาศัยกำลังที่ตัวเองมี ดังนั้นหัวหน้ากวนถึงกล้าดูหมิ่น ไม่ไว้หน้าไอ้หุ่นร่างเล็กลูเสี้ยงหยาง

น่าเสียดายที่ครั้งนี้หัวหน้ากวนเลือกคู่กรณีผิดไป ลู่เสี้ยงหยางใช่ว่า คนอ่อนแอที่ใครก็ฆ่าได้ ช่วงเวลาต่อมา ร่างกายหัวหน้ากวนเพิ่งไปถึงข้างลู่เสี้ยงหยาง ยัง

ไม่ทันที่เขาจะลงมือ ฝ่ามือของลู่เสี้ยงหยางได้ตบไปบนใบหน้าของ

หัวหน้ากวนแล้ว

ตบหัวหน้ากวน ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้ออมมือเลย กำลังแรงมือทั้งหมด ได้ตกไปอยู่บนฝ่ามือ

ปั้บ

เสียงหนักแน่คมชัดที่แสบหู หัวหน้ากวนกลับกรีดร้องกระเด็นออก มา เมื่อกระแทกกับพื้น เห็นแค่ฟันของเขาหักไปครึ่งหนึ่ง กล้ามเนื้อบน ใบหน้ายิ่งบวมขึ้นมา ดั่งเหมือนยัดหมั่นโถไว้ลูกหนึ่ง

โห!

พวกรูปภ.ที่มาพร้อมกับหัวหน้ากวน ต่างพากันตาโตกันหมด หัวหน้า พวกเขา เป็นถึงนักรบพิเศษที่เกษียณออกมา โดยปกติแล้วคนตัวใหญ่ ก็ทำอะไรเขาไม่ได้ แต่ไม่คิดเลยว่า ตอนนี้อยู่ในมือลู่เสี้ยงหยาง แค่ ฝ่ามือเดียวเท่านั้นก็ถูกกระเด็นออกมา

“แม่ง เป็นแบบนี้ได้ยังไง? “หม่าจิงจึงไม่ไหวที่จะเห็นดวงตาหลุด ออกมา หัวหน้ากวนนี้ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของลู่เสี้ยงหยาง แค่ฝ่ามือเดียวก็ โดนตบตีเละขนาดนี้ ดูเหมือนว่านี่ก็เป็นผู้ไร้ประโยชน์อีกคน

ชั่วเวลาหนึ่ง ความปรารถนาต้องการที่มีต่อหัวหน้ากวนได้หายไป แค่มองก็รู้สึกโกรธ ขยะแขยง

“ชาแล้ว! เป็นแบบนี้ได้ยังไง? “ขณะที่ร่างกายห้วหน้ากวนล้มลงกับ พื้น ก็มีความรู้สึกเหมือนหมาตัวหนึ่ง

ไอ้หนุ่มน้อยลู่เสี้ยงหยางดูแล้วอ่อนแอนี้ ทำไมจู่ๆถึงได้มีพลังแรงน่า กลัวนี้ระเบิดออกมา ตบตีจนเขามีนงงไปหมด

ประคับประคองร่างกายให้ลุกขึ้นจากพื้น หัวหน้ากวนจ้องไปที่ลู่เสี้ ยงหยางแล้วกล่าว่า : “ไอ้หนุ่ม ถึงรู้ไหมว่าห้างนี้ใครเป็นเจ้าของ กูเป็น ตัวแทนห้าง ถึงกล้าตีกูก็แปลว่าอยากมีเรื่องกับห้างนี้ มึงคิดดีแล้วหรือ ยังว่าจะตายยังไง?

ลู่เสี้ยงหยางส่ายหัวไปมา ขี้เกียจที่จะไร้สาระกับหัวหน้ากวน พูด ว่า: “ไปเรียกเจ้าของห้างแกออกมา แล้วให้เขาให้คำอธิบายที่สมเหตุ สมผลหน่อย ”

สายตาหัวหน้ากวนได้แสดงถึงความไม่พอใจอย่างยิ่ง ทันใดนั้นได้ พูดมาแต่ละคำ “ได้ ไอ้หนุ่ม กูสงเคราะห์ให้ถึงรนหาที่ตายเองนะ จะมา โทษกูไม่ได้” พูดไปเขาก็คว้ามือถือออกมา โทรหาเจ้าของของห้าง

ในขณะเดียวกัน หลายคนรอบข้าง ก็เริ่มพูดคุยกัน

“ฉันได้ยินมาว่า เบื้องหลังห้างนี้คือหอการค้าปินเหอ นี่เป็น อสังหาริมทรัพย์ภายใต้หอการค้า ไอ้หนุ่มนี้กล้ามีเรื่องที่นี่ คงไม่อยาก มีชีวิตอยู่รอดแล้วล่ะ”

“ฮาฮ่า หากห้างเหนียนหัวอยู่ภายใต้อสังหาริมทรัพย์ของหอการค้า จริง งั้นพวกเราก็รอดูฉากดีดีต่อไปละกัน ว่าไอ้หนุ่มนี้จะถูกลอบคราบกี่ ชั้น ”

“เฮ้ พี่ชายใจร้อนคือปีศาจ นายจะได้ชดใช้ความใจร้อนของนายใน ไม่ช้า หากฉลาดหน่อยตอนนี้ก็คุกเข่าขอโทษกับคุณหนูหม่าและ หัวหน้ากวนซะ เรื่องนี้อาจจบลงอย่างนี้ก็ได้ ”

เมื่อฟังคำเหล่านี้แล้ว ลู่เสี้ยงหยางก็ไม่ได้สนใจอะไร

อาการใบหน้าของจ้าวหรูเย็นเริ่มไม่เป็นธรรมชาติละ คำร่ำลือของ หอการค้าเธอก็เคยได้ยินมาก่อน รู้ว่าห้างเป็นเครือยักษ์ใหญ่ของปิน เหอ คาดไม่ถึงว่าความผิดพลาดลู่เสี้ยงหยางไปขัดแย้งกับหอการค้า

แล้ว

กัดฟันแล้ว เธออยากยืนออกมาขอโทษแทนลู่เสี้ยงหยางจริงเชียว