บทที่ 247 ตระกูลรุ๊ปล้มละลาย

“บ้าจริง เป็นแบบนี้ได้ไง? นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” ท่านถึงกับอึ้งและ

ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น

ให้ตายเหอะ ท่านย่าครับ เราไม่ได้ฝันไปใช่ไหมครับ?” เป็หยุนเทา เปซวงและเยเชี่ยนต่างก็รู้สึกเหลือเชื่อกับสิ่งที่เห็น

คนอื่นๆ ในตระกูลต่างก็พากันบีบแขนตัวเองเพื่อให้มั่นใจว่าพวก เขาไม่ได้ฝันไป

หลังจากนั้นสักพัก คนตระกูลเยถึงค่อยๆ ตั้งสติได้ เป็หยุนเหมือนคิดอะไรออก เขารีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เพื่อดูข่าวว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วงเวลาที่พวกเขาเดินทางมาที่นี่

การถ่ายทอดสดก่อนหน้านี้ได้สิ้นสุดลงแล้ว ตอนนี้ทั้งโซเชียลต่าง แชร์คลิปวิดีโอหนึ่ง

จากนั้นไม่นานเทาก็ได้เจอกับคลิปวิดีโอหนึ่งที่ทำให้เขาต้อง ตกตะลึง เป็นฉากที่มีเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในเทียนเหอและชิงโจวมาพร้อม กับคนชนชั้นสูงมากมาย ตามด้วยเหล่าขุนพลและขบวนทหารมาที่นี่เพื่อ สนับสนุนหยูเม่ยหยินกรุ๊ป

เป็นคลิปที่หาดูไม่ได้จากที่ไหนอีก เขาไม่เคยเห็นมาก่อน และเขาก็ ยังสงสัยด้วยว่ามันเป็นภาพตัดต่อหรือไม่ ตุบ!

ทันใดนั้นมือของเย่หยุนเทาก็สั่นจนทำให้โทรศัพท์ของเขาร่วง ลงพื้น ขณะนี้สมองของเขาเต็มไปด้วยความคิดอันหวาดกลัว

คนที่อยู่เบื้องหลังของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปคนนี้คือใครกันแน่? เขาต้อง มีอำนาจมากแค่ไหน?

“นี้ หยุนเทา นาย.นายเป็นอะไรไป?” เย่ซวงและเย่เชี่ยนที่เห็นเย่ หยุนเทาตื่นเต้นก็เกิดความสงสัยขึ้น

เย่หยุนเทาได้แต่หัวแล้วพูดประโยคซ้ำๆ “น่ากลัวจริงๆ น่ากลัว

จริงๆ มันช่างน่ากลัวจริงๆ” ท่านปากขมวดคิ้วถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “หยุนเทา เกิดอะไรขึ้น กันแน่? รีบเล่ามา”

เป็หยุนเทาตัวสั่นจนขนลุก เขาตั้งสติแล้วพูดกับท่านย่าด้วยเสียง

สั่นสะเทือน “คุณย่าครับ คุณย่าดูคลิปนี้เดี่ยวก็รู้เองครับ”

เขาพูดไปด้วยแล้วกัมเก็บโทรศัพท์มือถือขึ้นมา จากนั้นเปิดฉากที่ สำคัญแล้วยื่นให้กับท่านย่าดู ท่านย่าเอื้อมมือไปรับโทรศัพท์มา และหลังจากได้ดูฉากที่น่าตกใจ

ในวิดีโอนั้นแล้ว เธอก็ตัวสั่นราวกับถูกฟ้าผ่า

เศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในเทียนเหอและซิงโจว และเหล่าขุนพลต่างก็ มาถึงที่นี่เพื่อให้เกียรติหยูเม่ยหยินกรุ๊ป

ตูม!

ทันใดนั้น หัวใจของท่านย่าถึงกับกระตุก เพราะตระกูลเยกรุ๊ปของ เธอเพิ่งยกเลิกสัญญากับทางหยูเม่ยหยินกรุ๊ป และเพิ่งดำเนินการเจรจา สัญญาใหม่กับซิงเหอกรุ๊ปไปได้แค่ครึ่งทาง แต่ไม่คิดเลยว่าจะเกิดเรื่อง แบบนี้ขึ้นได้

ดูเหมือนว่าชิงเหอกรุ๊ปในวันนี้คงต้องพบกับจุดจบแล้ว และตระกูล เอกรุ๊ปของเธอก็คงได้รับผลกระทบไม่น้อยเหมือนกัน!

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ สีหน้าของท่านย่าก็แย่ยิ่งกว่ากินขี้สุนัขเข้าไปใน ปาก เธอรีบพูดกับทุกคนในตระกูลเยด้วยเสียงอันสั่นเทาว่า “รีบไปขอร้อง ท่านประธานซุน ขอท่านให้เราได้มีโอกาสได้ร่วมมือกับหยูเม่ยหยินกรุ๊ป อีกครั้ง”

เมื่อพูดจบ เธอก็รีบเดินเข้าไปหาซุนเซียงเซียงคนแรก และคนอื่นๆ ของตระกูลเยก็เดินตามเธอไปอย่างน่าสงสาร

ท่านย่าได้พูดกับซุนเซียงเซียงด้วยตนเอง เธอแทบจะเลียขา แต่ซุน เซียงเซียงก็ตอบด้วยน้ำเสียงอันเฉยเมย

ในที่สุดท่านย่าก็ท่าตัวไม่ถูกและเธอทนอยู่ต่อไม่ไหว จึงพาคนทั้ง ตระกูลเยจากไปอย่างน่าละอายใจ

แต่เธอก็ได้ฝากความหวังในตัวเยสวนอยู่ในใจ ณ ขณะนี้

ในโลกโซเชียลของเมืองปืนเหอ

เรื่องราวที่เกิดขึ้นในโรงงานผลิตของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปได้กลายเป็น ข่าวร้อนที่สื่อหลักต่างแย่งกันรายงาน

เศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในเทียนเหอและชิงโจวได้ออกมาสนับสนุนหยู เม่ยหยินกรุ๊ปด้วยตนเอง ซึ่งนี่ก็เป็นเรื่องที่เกินคาดไปมากแล้ว แต่สิ่งที่เกิน คาดมากกว่านั้นคือระดับนายพลและพลทหารเป็นกองร้อยก็ได้เข้ามาส นับสนุนพวกเขาด้วย โดยปกติทั่วไป นี่คงเป็นการคุ้มกันที่มีระดับสูงที่สุด แล้ว

ในทางกลับกัน ชิงเหอกรุ๊ปที่มีสถานะเป็นคู่แข่งของหยูเม่ยหยิน กรุ๊ปก็กลายเป็นเรื่องตลกของสื่อโซเชียล ต่างๆ โดยเฉพาะตัวของหาน ปิงหานที่ต้องกลายเป็นจุดสนใจในบทสนทนาหลังอาหารของผู้คนทั่ว เมือง ทุกคนต่างพูดถึงเรื่องที่เธอต้องถอดเสื้อผ้าในที่สาธารณะและ คุกเข่าสำนึกผิดในโรงงานหยูเม่ยหยินกรุ๊ป

นอกจากนี้ยังมีตระกูลเหอ ตระกูลหลินและตระกูลจางสามตระกูล ใหญ่ในเมืองปินเหอที่ถูกผู้คนหัวเราะเยาะไปด้วย เนื่องจากทั้งสาม ครอบครัวเป็นตระกูลใหญ่และยังเป็นผู้มีอำนาจในเมืองนี้ แต่หลังจากเกิด เรื่องอื้อฉาวกับตระกูลหานในครั้งนี้แล้ว เชื่อว่าทั้งสามตระกูลนี้จะต้อง หลุดพ้นจากสี่ตระกูลใหญ่ในเมืองปินเหออย่างแน่นอน

ภายใต้อิทธิพลของความคิดเห็นของประชาชนและสื่อ ทำให้หยู เม่ยหยินกรุ๊ปได้ฟื้นคืนทัศนียภาพอีกครั้ง ตลาดหุ้นของเขาพุ่งสูงขึ้นและ ยอดสั่งจองสินค้าก็มีออร์เด้อไปถึงปีหน้า

ด้วยเหตุนี้ ในเมืองปืนเหอจึงมีทั้งกลุ่มคนที่มีความสุขและเศร้าใจ

คนที่มีความสุขก็คือกลุ่มคนที่คอยสนับสนุนหยูเม่ยหยินกรุ๊ป และ างไม่ย่อท้อ บริษัทที่คอยติดตามหยูเม่ยหยินกรุ๊ปตั้งแต่ต้นจนจบอย่างไ ส่วนกลุ่มคนที่เศร้าใจก็คือกลุ่มคนที่คอยคัดแย้งกับหยูเม่ยหยิน

กรุ๊ป และบริษัทที่ยกเลิกสัญญากับหยูเม่ยหยินกรุ๊ปกลางค้น ซึ่งบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปที่ลงจากเรือใหญ่ของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปกลาง ค้นก็ต้องเสียใจเช่นเดียวกัน

ณ ห้องประชุมตระกูลเย่กรุ๊ป ในขณะนี้ ผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดเข้ามารวมตัวกันเพื่อปรึกษา หารือ ซึ่งทุกคนต่างก็อยู่ในสภาพหดหู่และบางคนถึงขั้นอยากจบชีวิตลง แล้ว

เลขาของท่านย่าเอาแต่จ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างไม่คลาด สายตา จากครึ่งชั่วโมงที่แล้ว หุ้นของตระกูลเปากรุ๊ปดิ่งลงอย่างไม่หยุด จนตอนนี้ได้ดิ่งลงมากกว่า 50 % และได้ทำลายสถิติที่ต่ำที่สุดใน ประวัติศาสตร์ของบริษัทเรียบร้อยแล้ว

พูดตามความเป็นจริง ภายในระยะเวลาครึ่งชั่วโมงสั้นๆ นี้ ตระกูลเย กรุ๊ปได้สูญเสียไปมากกว่า 1 พันล้านหยวนแล้ว

“ท่านประธานคะ แย่แล้วค่ะ แย่แล้วจริงๆ เราจะปล่อยให้หุ้นตกแบบ นี้ต่อไปอีกไม่ได้แล้วนะคะ เราต้องรีบคิดหาวิธี ไม่เช่นนั้น ตระกูลเย่กรุ๊ป ของเราต้องจบแน่เลยค่ะ” เลขาพูดกับท่านย่าด้วยความกังวลมาก

ท่านย่าได้แต่สองมือกอดอกด้วยสีหน้าซีดเซียว ตอนนี้เธอเครียด จนแทบจะหายใจไม่ทันแล้ว

เป็หยุนเทา เยซวงและเยเชี่ยนต่างก็ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดัง เพราะตอนนี้ท่านย่าอยู่ในอาการโกรธจนขีดสุดแล้ว ถ้ากล้าส่งเสียงอาจ จะต้องเป็นที่ระบายของท่านได้

หลังจากผ่านไปหลายนาที ท่านย่าก็ค่อยๆ ตั้งสติได้ จากนั้นเธอหัน มาแล้วพูดกับเย่หยุนเทา เพราะนายคนเดียวเลย ความสามารถที่จะ ทำให้งานสำเร็จนั้นมีไม่พอ แต่ความสามารถที่จะทำให้งานล้มเหลวนั้นมี อยู่เหลือเฟือ เพราะคำพูดของนายทำให้ตระกูลเย่กรุ๊ปต้องเจอปัญหาเลย เห็นไหม?”

เย่หยุนเท่าได้แต่ก้มหน้าอย่างเงียบๆ

ก่อนหน้านี้ที่เลยสวนยังเป็นผู้บริหารของบริษัทตระกูลเยกรุ๊ป เธอ เน้นย้ำอยู่เสมอว่าต้องร่วมมือกับทางหยูเม่ยหยินกรุ๊ป แต่เย่หยุนเทา คัดค้านเธออย่างไม่หยุด และท่านย่าก็ดันหูเบาเชื่อคำพูดของเขาด้วย เขาขอให้ท่านย่าไล่เปสวนออกจากบริษัทก่อน จากนั้นค่อยยกเลิกสัญญา กับทางหยูเม่ยหยินกรุ๊ปและหันไปร่วมมือกับทางชิงเหอกรุ๊ป

จนในที่สุดท่านย่าก็ยอมทำตามคำขอของเขาทุกอย่าง จึงทำให้ ตระกูลเยกรุ๊ปในวันนี้ต้องพบเจอกับปัญหาใหญ่เช่นี้ เมื่อเห็นสีหน้าของเปหยุนเทาแล้วเยซวงก็รีบพูดขึ้นมา “คุณย่าครับ ความจริงเรื่องนี้จะโทษหยุนเทาคนเดียวไม่ได้นะครับ แกก็ทำเพื่อผล ประโยชน์ของตระกูลเราอยู่แล้ว เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะมาเจอกับปัญหาแบบนี้ ภายหลัง

เปเซี่ยนก็พูดตาม ใช่ครับคุณป่า นี่เป็นเรื่องเหนือความคาดหมาย จริงๆ คุณอาอย่าโทษหยุนเทาเลยนะครับ” เมื่อเห็นว่ามีคนพูดแทนตัวเอง เป็หยุนเทาจึงเริ่มมีความกล้าขึ้นมา

“ใช่ครับคุณย่า คุณย่าจะโทษผมไม่ได้นะครับ เพราะการที่ไล่เยสวนออก

ก็เป็นการลงมติของคณะกรรมการในตระกูลเปกรุ๊ปทุกคนนะครับ”

ท่านย่าเองก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะที่เขาพูดนั้นเป็นความจริงทุก ประการ อีกอย่าง ท้ายที่สุดแล้วความผิดของเธอนั้นร้ายแรงที่สุดแล้ว

“เอาล่ะๆ ตอนนี้พูดถึงเรื่องนี้ก็ไม่เกิดประโยชน์ขึ้นหรอก สิ่งเดียวที่ จะช่วยตระกูลเยกรุ๊ปของเราได้ในเวลานี้ก็คือไปเชิญเย่สวนกลับมาบริ หารให้กับตระกูลเยกรุ๊ปของเราอีกครั้ง ” ท่านย่าพูดอย่างเคร่งขรึม