บทที่ 195 ตอกเบี้ยสูงเสียดฟ้า

สู่เสี้ยงหยางไม่เข้าใจเมื่อได้ยินคำพูดของชายมีหนวด ครอบครัวของชิวรั่วหานไม่ได้ลำบากเรื่องเงินทอง บริษัทชิว เจียงหัวแม่ของเธอมีมูลค่าในตลาดมากกว่า 1 พันล้าน ตาม หลักการแล้ว ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องยืมเงินดอกเบี้ยสูงนอก ระบบ สรุปแล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น?

“ดูเหมือนว่าหลังจากเรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว เราต้อง คุยกับชิวรั่วหานให้รู้เรื่องแล้ว” ลู่เสี้ยงหยางคิดในใจ

ในขณะเดียวกัน ชายที่มีหนวดก็ค่อนข้างใจร้อนถามชิว

รั่วหานว่า “คุณจะจ่ายเงินคืนหรือว่าใช้คืนด้วยร่างกาย?”

ชิวรั่วหานขนพองอยู่พักหนึ่ง คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูด อย่างหมดหนทาง “ฉันจะจ่ายเงินคืนให้”

“ดี ถ้ามีสำนึกตั้งแต่แรก เราก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลามา ตามคุณมากนัก” ชายมีหนวดแสยะยิ้มแล้วพูดว่า “รวมต้น ทบตอก ทั้งหมด 5 ล้าน บัตรเครดิตหรือเงินสด?”

“อะไรนะ ห้าล้าน?” ชิวรั่วหานอ้าปากค้างด้วยความตกใจ “คุณเป็นโจรหรือไง เห็นได้ชัดว่าฉันยืมเงินจากคุณเพียง 500,000 หยวนคุณคิดเงิน 5ล้านหยวนได้อย่างไร”

ชายมีหนวดกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “โง่หรือเปล่า ยืมเงินโดยไม่คิดดอกเบี้ยเหรอ 500,000 หยวนของคุณผ่านมา หนึ่งเดือนแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาต้องคืนเงินต้นและดอกเบี้ย แล้ว”

ใบหน้าของชิวรั่วหานขึ้นสีเข้มด้วยความโกรธ เธอพูดว่า “คุณเป็นเงินกู้นอกระบบ ผิดกฎหมาย เชื่อมั้ยว่าฉันจะโทร แจ้งตำรวจ”

โทรแจ้งตำรวจ?

ชายมีหนวดเยาะเย้ย “เอาสิ แต่คุณต้องแน่ใจนะว่าพี่น้อง ของเราจะไม่ทำอะไรคุณก่อนที่ตำรวจจะมาถึงนะ?”

ทันทีที่สิ้นเสียง เขาก็แลบลิ้นออกมาและเลียริมฝีปาก

ทำทางเขาดูหิวกระหายมาก

ลูกน้องที่ติดตามเขามาทุกคนก็ต่างดูชั่วร้าย แต่ละคน ค่อยๆเช็ดเท้า แทบจะอดใจสัมผัสชิวรั่วหานไม่ไหว

ชิวรั่วหานไม่กล้าพูดอะไรอีก แต่สีหน้าของเขาตูไม่ดีเลย เธอรู้ว่าเงินกู้ที่เธอยืมมานั้นเป็นหลุมต่าและชำระคืนหมด ชัดเจน

จ่าคู่เสี่ยงหยางก็พูดแทรกขึ้นมาว่า “ไม่ใช่ เงินต้น 500,000 หยวนเดือนนึงจะต้องเสียดอกเบี้ย 5 ล้านหยวน อัตราดอกเบี้ยของคุณสูงมากเกินที่ควร”

ชายมีเครายิ้มอย่างหม่นหมอง กล่าวว่า “ในเมื่อคิดว่าอัตราดอกเบี้ยของเราสูง แล้วทำไมเราถึงยังยืมเงินจากเรา ล่ะ พวกเราทุกคนต่างก็เป็นจิวยี่ท่าอุบายเพี่ยนอุยกาย คนนึง เต็มใจให้อีกคนเต็มใจยืม ตอนนี้ใช้เงินฉันไปแล้วกลับมาบ อกว่าดอกเบี้ยสูงไป แม่งหมายความว่ายังไง? จะเล่นแง่เห รอ?

สู่เสี่ยงหยางส่ายหัวและพูดว่า “ฉันไม่เคยเล่นแง่”

” โอเคไม่เล่นแง่ก็ดี งั้นยังพอคุยกันได้” ชายมีหนวดยื่น มือมาสะกิดหน้าอกของลู่เสี้ยงหยางและพูดทีละค่า “ถ้า อย่างนั้นบอกฉันหน่อยว่าเงินนี้ควรจะจ่ายคืนไหม”

สู่เสี้ยงหยางพยักหน้าและกล่าวว่า “แน่นอนว่าควรจะต้อง

จ่ายคืน”

อะไรนะ?

ทันทีที่เขาพูดประโยคนี้ ชิวรั่วหานก็มองลู่เสี้ยงหยางด้วย

ความตกตะลึง

ผู้ชายคนนี้พูดอะไร ควรจ่ายคืนเหรอ? คืนพ่อถึงสี

ทำตัวให้แข็งขึ้นหน่อยได้ไหม ไม่ใช่พูดไม่กี่คำก็กลัวคน พวกนี้หัวหดแล้ว

ตอนนี้เธอเสียใจที่ขอให้ลู่เสี้ยงหยางเข้ามาปกป้อง ผู้ชาย คนนี้ขี้ขลาด เห็นๆว่าคนของตัวเองแต่เขากลับเข้าข้างอีก ฝ่าย
“ได้เลย ลู่เสี่ยงหยาง คุณมีเงิน ตังนั้นคุณก็จายคืน 5 ล้าน เองแล้วกัน” ชิวรั่วหานกัดฟันเรียกชื่อของสู่เสี้ยงหยางและไม่ เรียกเขาว่าพี่เขยอีกต่อไป

สู่เลี้ยงหยางส่ายหัว พูดว่า “ฉันไม่มีเงิน ฉันจะจ่ายคืนได้ อย่างไร”

” ชิวรั่วหานพูดไม่ออก ไม่มีเงินแล้วยังกล้าคุยโวแบบ นั้นอีก

“ให้ตายเถอะ คุยมาตั้งนานมีแต่เรื่องไร้สาระ” ชายมี หนวดเอื้อมมือไปผลักร่างของลู่เสี้ยงหยางและพูดว่า “ถ้า ไม่มีเงินก็แม่งไปยืนเฉยๆอยู่ข้างๆเลยไป นี่เป็นเรื่องระหว่าง กกับยัยนี้ ทางที่ดีอย่าเข้ามาแส่ ไม่งั้นจะเจ็บตัวเอา”

ดวงตาของลู่เสี้ยงหยางเกิดแววเย็นชา ในใจมีแผนแล้ว

ในเวลานี้ชายมีหนวดมองชิวรั่วหานอีกครั้งและพูดอย่างดุ เดือด “คุณมีเวลาคิดเรื่องนี้เพียงหนึ่งนาที ว่าจะจ่ายคืนหรือ ให้พี่น้องของเราถอดเสื้อผ้าคุณออกแล้วพากลับบ้านไปเพื่อ ความสนุกสนาน”

ชิวรั่วหานดูอึดอัต เธอคนเดียวไม่กล้าแข่หงกับคนเหล่านี้ หรอก เธอเตรียมที่จะประนีประนอม ดังนั้นจึงพูดด้วยรอยยิ้ม ว่า “พี่ยง ฉันสัญญาว่าจะจ่ายเงินคืน พรุ่งนี้ฉันจะเอาห้าล้าน มาให้คุณ คุณเอาที่อยู่มาให้ฉัน แล้วฉันจะเอาเงินไปให้”
ชายมีเคราส่ายหัว พูดอย่างแน่วแน่ว่า “เป็นไปไม่ได้ คืนนี้ เรื่องระหว่างเราจะต้องจบ ว่าคุณจะจ่าย 5 ล้านหรือคุณจะไป กับเรา ปล่อยให้พี่น้องของเรานอนหลับฝันดี”

ชิวรั่วหานรู้สึกปวดหัว คนเหล่านี้ดื้อดึงไม่ฟังอะไรเลย ดู เหมือนว่าคืนนี้ก็จะหนีไปไม่ได้ด้วย

“ฮ่าฮ่า” วินาทีต่อมาขณะที่ซิวรั่วหานยังคิดไม่ตก ลู่เสี้ยง หยางก็ยิ้มและพูดกับชายมีหนวดว่า “พวก ก่อนที่คุณจะขอ ให้ใช้หนี้ ช่วยจ่ายเงินคืนให้ฉันก่อน ตอกเบี้ยของฉันแพง กว่า 10 ล้านต่อนาที ตอนนี้คุณใช้เงินของฉันไปหนึ่งนาที สามสิบวินาทีแล้ว ต้นทบดอกก็คือ 15 ล้านหนึ่งร้อยหยวน เศษของหนึ่งร้อย ฉันจะลดร้อยหยวนให้คุณ ดังนั้นคืนฉัน 15 ล้านก็พอ

อะไรวะ?

สิบห้าล้าน?

ชายผู้มีหนวดตกตะลึงเพราะลู่เสี่ยงหยาง ดวงตาของเขา เบิกกว้าง

ดูเหมือนเขากับหมอนี่จะเพิ่งเจอกันไม่ใช่เหรอ เขาไปยืม เงินมาเมื่อไหร่?

“เอ่อ พี่ยง เรื่องอะไรกันเนี่ย” ลูกน้องข้างๆชายมีหนวด มองหน้ากัน ในสมองนั้นว่างเปล่า
“เขี่ย พี่เขย เขา เขาคิดจะทำอะไร” ชิวรั่วหานกลืนน้ำลาย ลงแล้วมองลู่เสี่ยงหยางด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

ไม่รู้ว่าสู่เสี้ยงหยางจะมาไม้ไหนอีก?

“ฮ่าฮ่า ดูดีๆสิ จะได้ไม่ปฏิเสธ” ลู่เสี้ยงหยางยิ้ม ยื่นมือ ออกมาและหยิบเงิน 100 หยวนออกจากกระเป๋าของชายมี

เครา

“เห็นรึยัง นี่เป็นเงินที่ฉันเพิ่งยืมมาจากคุณ เงินต้นและ ดอกเบี้ยทั้งหมด 15 ล้าน… โอ้ไม่ใช่ ตอนนี้ผ่านไปสองนาที แล้ว เงินต้นและกำไรคือ 20 ล้านหนึ่งร้อย ฉันจะลดเศษหนึ่ง ร้อยให้นะ คุณจ่ายให้ฉันยี่สิบล้านก็พอ”

แม่ง!

นี่มันแบล็กเมล์หรือเปล่า

สีหน้าของชายมีหนวดนั้นยอดเยี่ยมมาก เป็นเรื่องที่น่าสน ใจจริงๆ ที่มีคนกล้าให้ยืมเงินดอกเบี้ยสูงต่อหน้าเขา

“อืม พี่เขย แม้แต่พี่ยงก็ยังกล้าเล่นแง่ ไม่ใช้ชีวิตมุทะลุไป หน่อยเหรอ?” ชิวรั่วหานถึงกับมึนงง เธอคาดเดาได้แล้วว่าลู่ เสี่ยงหยางจะต้องเผชิญกับอะไรต่อไป

กลัวว่าจะถูกคนเหล่านี้ทุบตีจนแขนขาขาดไม่เป็นชิ้นดีนะสิ

เมื่อเห็นชายมีหนวดยืนนิ่ง สู่เสี้ยงหยางก็ยิ้มและพูดว่า “คุณจะรูดบัตรหรือเงินสดดี ฉันได้หมดนะ เงิน 20 ล้านต้องพอดีไม่ขาดไม่เกินนะ”

“ย่าช่าช่า ” ชายมีหนวดยิ้มอย่างโกรธเคือง จ้องมองลู่เสี้ ยงหยางแล้วพูดที่ละค่ำว่า “ไอ้หมอนี่ กล้าดีนัก กล้าเล่นแบ ลึกเมล์ใส่พี่ยงของฉัน ฉันจะให้แกชดใช้เดี๋ยวนี้”

ยังไม่ทันพูดจบ เขาก็ยื่นมือมาจับนิ้ว

“เป็นอัมพาตแล้ว จัดการเขาแล้วพวก” ลูกน้องของชายมี หนวดตะโกน ก่อนปล่อยหมัดของเขาไปยังลู่เสี้ยงหยาง

หลังจากนั้น ลูกน้องคนอื่นๆก็เริ่มวิ่งเข้าหาลู่เสี้ยงหยาง

ในขณะนี้ลู่เสี้ยงหยางตกอยู่ในสถานการณ์ที่ถูกปิดล้อม ทุกด้าน เรียกว่าตกอยู่ในที่นั่งลำบาก

ชิวรั่วหานตกใจมากจนตัวสั่น เธอตะโกนว่า “อย่าวู่วาม เลย อย่าทำร้ายพี่เขยของฉันนะ ฉันจะจ่ายคืนให้คุณทันที 5 ล้านหยวนไม่ขาด”