บทที่182 คนสวย อย่ารบกวนล่ะ

คู่เสี้ยงหยางฟังคำพูดของไปจื่อเหา ก็ใร้ซึ่งการแสดงออกบน สีหน้าเช่นกัน เหลือบมองเขาแล้วพูดแผ่วเบา “แล้วแกเป็น หมาที่วิ่งมาจากไหน คิดจะเข้ามายุ่ง จะแนะนำแกให้ อย่าให้ เป็นเพราะผู้หญิงสำส่อนคนหนึ่ง ก็พาตัวเองเข้ามาเกี่ยว”

ทันทีที่พูดออกมา ก็ทำเอาสวียั่นยั่นโกรธแทบตาย หน้าอก เนินสูงกระเพื่อมอย่างรวดเร็ว คลื่นใหญ่ซัดเข้ามา “ไอ้เด็กเวร แกว่าใครเป็นผู้หญิงสำส่อน?” สวียันยั่น

กัดฟันพูดด่า

แม้ว่าชีวิตส่วนตัวตามปกติของเธอจะเหลวแหลกนิดหน่อย

แต่ว่า ก็ไม่ได้แย่เหมือนพวกผู้หญิงสำส่อน ที่ไม่ว่าผู้ชายคน ไหนก็ได้เธอ ใบหน้าของไปจื่อเหาเคร่งขรึม ความโกรธในดวงตา ราวกับแผ่ไปทั่วใบหน้า สวียั่นยั่นคือเทพธิดาในฝันของเขา

กลับถูกพูดว่าเป็นผู้หญิงสำส่อน แน่นอนว่านี่เป็นความอัปยศ

สาหรับเขา

นอกจากนี้ เมื่อกี้เขาได้พูดไปแล้ว สู่เสี้ยงพยางกลับยังคง หยิ่งผยองไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา นี่นับว่าเป็นการดูถูกเขา อย่างหนึ่ง
“ดี ดีมาก! ไอ้หนู นับแต่นี่ไป ฉันขอประกาศประหารชีวิต แกะไปจื่อเหาแสยะยิ้ม แสดงท่าทางที่โหดเหี้ยมมาก

แต่ถึงอย่างนั้น ชะตากรรมของเขาก็ไม่ได้ดีไปกว่าสวียั่น ยั่นมากนัก ยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกลู่เสี้ยงหยางตบเข้าที่ใบหน้า

แล้ว

เพียะ!

ด้วยเสียงการตบลงไปที่ชัดเจน ไปจื่อเหาถูกตบล้มลงไปที่ พื้น มือข้างหนึ่งประกบแก้มไว้ มืออีกข้างยันอยู่ที่พื้น สีหน้า ตกใจ และโกรธเกรี้ยว

“ฉันเกลียดคนโง่มาโวยวายข้างหู ถ้าแกยังกล้าพูดพล่าม อีก ฉันจะตบหน้าแกให้ยับเลย” ลู่เสี้ยงหยางก้มมองไปจื่อ เหาจากที่สูง พูดด้วยสีหน้าไร้การแสดงออก น้ำเสียงไม่มีอา รมณ์ใดๆ

ไปจื่อเหาโกรธจนถึงขีดสุด แม้ว่าตามสัญชาตญาณ จะ เกรงกลัวลู่เสี้ยงหยางเล็กน้อย แต่เพื่อที่จะสร้างความประทับ ใจต้อหน้านางฟ้า เขาจึงต้องกัดฟันสู้

“เชี้ย ไอ้เวร กล้าลงมือตบตีคุณชายคนนี้ แกตายแน่” ไป๋ จื่อเหากระโดดขึ้นจากพื้น หยิบโทรศัพท์ออกมาเรียกบอดี้ การ์ดที่เขาทิ้งไว้นอกโรงแรม

ผู้คนรอบข้างไม่น้อยรายล้อมเข้ามา ในตอนนี้เห็นลู่เสี้ยงหยาง ที่แรกลงมีอตกสวียันยั่น หลังจากนั้นก็ตบไปจื่อเหา ต่างก็สายหัว

วันคืนที่ดีของสู่เสี้ยงหยางจบสิ้นแล้ว

“ร้าว คุณไปเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ วันนี้จัดการไอ้เด็กนี่แล้ว เย็นนี้ฉันขอเลี้ยงอาหารค่ำคุณ ” ดวงตาสวียั่นยั่นมีแสง ประกาย พูดพลางมองไปที่ใดจื่อเหา

เธออยู่กับหานปิงหานมาเป็นเวลานานแล้ว เล่นกับผู้ชาย ได้ดีที่สุด ในตอนนี้ไปจื่อเหาได้กลายเป็นเป้าหมายในการ เล่นของเธอแล้ว

ได้ยินคำนี้ไปจื้อเหาดีใจมาก ความเป็นลูกผู้ชายที่เขา โชว์ออกมาในวันนี้ ในที่สุดก็ดึงดูดสวียั่นยั่นได้แล้วใช่ไหม?

ฮ่าฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าถัดไปฉันจะต้องแสดงให้โหดร้าย มาดแมนมากขึ้น แบบนี้ถึงจะพาสวียันยั่นขึ้นเตียงได้อย่าง สมบูรณ์

ซึงตึงตึง!

ขณะที่ไปจื่อเหากำลังคิดแบบนี้อยู่ในใจ บอดีการ์ตร่าง กำยำห้าคนก็รีบเข้ามา ภายใต้สัญญาณมือของไปจื่อเหา ก็ เข้าล้อมลู่เสี้ยงหยางเอาไว้

“แม่ง ไอ้โง่ ตอนนี้คุกเข่าขอโทษคุณสวีก่อน ค่อยกัมหัว คำนับฉัน ฉันจะพิจารณา ให้แกได้ตายอย่างมีความสุขหน่อย” ไปจ่อเหาจ้องไปที่ลู่เสี่ยงหยาง พูดเน้นทุกคำ ด้วยน้ำ เสียงโหดเหี้ยม กระหายเลือด

สู่เสี้ยงหยางยังคงไม่แสดงอารมณ์ ในตอนที่กำลังคิดที่จะ สั่งสอนมดปลวกพวกนี้ ทันใดนั้นเสียงร้อนรนของผู้หญิงก็ดัง ขึ้น

“ลู่เสี่ยงหยาง ทำไมนายมาอยู่ที่นี่? นายสร้างเรื่องเดือด ร้อนหรอ?” จ้าวหรูเย็นเดินก้าวเข้ามา ตามมาด้วยโจวอา นข้างกาย

ครั้งก่อน โจวอานเอาแหวนมาไล่ตามจ้าวหรูเย็น เอา พระพุทธรูปทองคำไปให้จ้าวต้าไห่ สุดท้ายลู่เสี้ยงหยางเอา ทองคำกับลูกประค่ามรกตกล่องนึงออกมาทำเอาโจวอาน ตกใจจนวิ่งหนีไป แต่หลังจากนั้น จ้าวต้าไให้ก็บอกเขา ว่า ทองคำกับลูกประค่ามรกตนั้นลู่เสี้ยงหยางยืมเพื่อนมา

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงดูหมิ่นลู่เสี้ยงหยางมาก ไอ้แม่เย็ดนี่ที่แท้ ก็เสแสร้ง

ดังนั้น เขาจึงกลับมามีความมั่นใจที่จะไล่ตามจ้าวหรูเย็น อีกครั้ง ไม่กี่วันมานี้เอาแต่ตามติดจ้าวหรูเย็น

ยิ่งไปกว่านั้นจ้าวต้าไห่ยังบังคับจ้าวหรูเย็น ให้เธอสนิทกับ โจวอาน เธอได้เพียงทำตาม

สู่เสี้ยงหยางผงะเล็กน้อย หันกลับไปมองจ้าวหรูเย็น
จ้าวหรูเย็นในคืนนี้แต่งกายมาอย่างดี ใบหน้าตบแต่ง บางเบา ทำให้ใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเยอดูสวยงามยิ่งขึ้น ชุดเดรสยาวสีดำที่เธอสวมใส่ ยิ่งทำให้เธอดูเดต็มไปด้วย ความงดงาม

“หรูเย็น เธอก็มาร่วมงานเปิดตัวสินค้าใหม่ของซิงเหอกรุ๊ป หรอ?” สู่เสี้ยงหยางเอ่ยถาม ใบหน้าที่เฉยชาในที่สุดก็เผย รอยยิ้ม

จ้าวหรูเย็นพยักหน้า ใบหน้าแสดงความวิตกกังวลอย่าง มาก

โจวอานมองเห็นลู่เสี้ยงหยาง อดไม่ไหวที่จะสั่งสอนเขา ด้วยมือตัวเอง ไอ้โง่นี่ดินนั้นทำให้ตนเองกลัวจนคุกเข่าเรียก เขาว่าคุณปู่

ความแค้นนี้ต้องชำระ!

คืนนี้ ผู้ที่เข้าร่วมงานเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ของซิงเหอกรุ๊ป ล้วนเป็นผู้มีอำนาจในปีนเหอ ลู่เสี้ยงหยางยังกล้าที่จะมา วุ่นวายที่นี่ รนหาที่ตายให้ตัวเองแท้ๆ

วันนี้ ทุกคนต่างนึกว่า ในปืนเหอ ยักษ์ใหญ่แห่งวงการ ความงามหยูเม่ยหยินกรุ๊ปกำลังจะกลายเป็นอดีตไปแล้ว

โลกในอนาคตเป็นของซิงเหอกรุ๊ป ดังนั้น ครอบครัวที่มี อำนาจมากมายต่างมารวมกันในคืนนี้
คิดมาถึงตรงนี้ โจวอานก็ตื่นเต้นไปทั้งตัว ผ่านคืนนี้ไปสู่เสี่ ยงหยางก็กระโดดขึ้นอีกไม่ได้แล้ว

ในตอนนี้ บอดี้การ์ดห้าคนนั้นที่ล้อมสู่เสี้ยงหยางอยู่ต่าง เตรียมที่จะลงมือ

เมื่อเห็นฉากนี้ จ้าวหรูเย็นก็ตกอกตกใจ ตัวสั่นเล็กน้อย มองไปที่โจวอานแล้วพูดอย่างรีบเร่ง “โจวอาน นายกับคุณ ไปคนนี้เป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ? รีบพูดแทนลู่เสี้ยงหยางเร็ว เข้า”

โจวอานคร่ำครวญในใจ ความเศร้าโศกที่หนาแน่นมากก็ ฉายขึ้นภายใต้ดวงตาของเขา ความห่วงใยที่จ้าวหรูเย็นมีให้ ลู่เสี่ยงหยาง ทำให้เขาอิจฉา ทำให้เขาเกลียด!

เกรงว่าก่อนหน้านี้ยัยจ้าวหรูเย็นคนนี้คงเคยโดนลู่เสี้ยง

หยางมาก่อน

จ้าวหรูเย็นไร้ยางอายจริงๆ ยังภูมิใจในตัวเองว่าเธอยัง เป็นสาวบริสุทธิ์

ทันใดนั้นคลื่นแห่งความน้อยใจ ความไม่เต็มใจก็แพร่เข้า สู่จิตใจของโจวอาน

เขาจะต้องตอบโต้จ้าวหรูเย็นกับลู่เสี้ยงหยางอย่างดุเดือด ถึงจะคลายความเกลียดชังในใจเขาได้

อย่างไรก็ตาม โจวอานเก่งเรื่องการเสแสร้งมาโดยตลอดตอนนี้ก็ไม่เว้น ส่งยิ้มย่างอบอุ่นให้จ้าวหรูเย็น แล้วพูดขึ้น “ลู่ เลี้ยงหยางลงไม้ลงมือไปแล้ว คุณไปต้องไม่ไว้หน้าฉันแน่ แต่ เพื่อเธอแล้ว ฉันก็ยินดีที่จะลองดู”

ได้ยินคำนี้ จ้าวหรูเย็นก็พยักหน้า รู้สึกชาบซึ้งในใจ

หลังจากนั้น โจวอานก็ก้าวไปข้างหน้า เอนศีรษะ แล้วกระ ซิบข้างหูไป่จื่อเหา

ทั้งหมดนี้แค่ทำให้จ้าวหรูเย็นดู ความจริงคือเขาแอบเติม เชื่อเพลิง ให้ไปจ่อเหาทำให้ไอ้โง่ลูเสี้ยงหยางไปตายซะ! ไม่นาน โจวอานก็พูดจบ กลับมายืนข้างกายจ้าวหรูเย็นอีก

ครั้ง

ไปจื่อเหาพูดด้วยใบหน้าเสียใจ “น้องโจว ไม่ใช่ว่าฉันไม่ ไว้หน้านายนะ แต่ไอ้เด็กนี่ตบตีผู้หญิงของฉันก่อน ตอนนี้ยัง ลงมือกับฉันอีก ถ้าฉันปล่อยเขาไปแบบนี้ จากนี้ไปในปินเห อก็ไม่มีใครไว้หน้าฉันแล้ว”

ทันทีที่พูดออกไป โจวอานก็ถอนหายใจ พูดกับจ้าวหรูเย็น อย่างหมดหนทาง “ฉันพยายามเต็มที่แล้ว ขอโทษนะ”

ตัวของจ้าวหรูเย็นสั่นอีกครั้ง ด้านหนึ่งก็อตไม่ได้ที่จะกังวล แทนลู่เสี้ยงหยาง อีกด้านหนึ่งก็อดไม่ได้ที่จะถลึงตาใส่ลู่เสี้ยง หยาง ผู้ชายคนนี้ทำตัวเองทั้งนั้น ตัวเองมีกำลังแค่ไหนไม่รู้ หรอ? แต่ยังมาขัดแย้งกับคุณชายมีอำนาจพวกนี้ รนหาความอับอายที่ไม่ชัดเจนหรอ?

“สู่เสี้ยงหยาง นายรีบขอโทษคุณไป่เดี๋ยวนี้ คุณไป่เป็นคน ใหญ่คนโต ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปอย่างนาย” จ้าวหรูเย็น พูดอย่างไม่มั่นใจ หวังเพียงว่าเรื่องนี้จะคลี่คลายได้

“ฮ่าฮ่า” ถึงอย่างนั้นลู่เสี้ยงหยางกลับไม่ฟังคำพูดของจ้าว หรูเย็นเลย เขาหัวเราะ สายหัวแล้วพูดขึ้น “มดปลวกไม่กี่ตัว ทำผิด พวกมันไม่สมควรได้รับคำขอโทษจากฉัน”

ประโยคนี้ทำให้จ้าวหรูเย็นโกรธจนแทบเป็นลม ลู่เสี้ยง หยางเอาความกล้ามาจากไหน พูดจาเย่อหยิ่ง เขาเป็นเนื้อ ปลาบนเขียง ที่ไม่ว่าใครก็ฆ่าได้ กลับยังพูดเหมือนตัวเอง เป็นคนคุมเกม

โจวอานส่ายหัว แล้วพูดอย่างเจ้าเล่ห์ “น่าเสียดายที่ลู่เสี้ ยงหยางพูดออกไปอย่างนั้น อยากจะพูดขอร้องให้เขาก็ ไม่มีโอกาสแล้ว”

“โถโถ เด็กน้อย ดูชิว่าคืนนี้ใครจะกล้าช่วยแก?” ไป๋จื่อ เหาหัวเราะ โบกมือแล้วพูดขึ้น “ไป จัดการมัน!”

ทันใดนั้น บอดี้การ์ดทั้งห้าคนก็เข้าจู่โจมลู่เสี้ยงหยาง การ

ต่อสู้กำลังจะเริ่มขึ้น