บทที่ 142 น้ำใจที่ไม่อาจชดใช้คืนได้

คู่เสี้ยงหยางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อสงบจิตสงบใจ จาก นั้นพูดว่า พูดต่อ

ครับหลิวผิงพยักหน้าแล้วพูดต่อว่า ไม่กี่วันก่อนหน้าที่ ไม่อยู่ หานเช่าชวนนัดพี่สะใภ้ไปดื่มกาแฟด้วยกันข้างนอก เผอิญว่าถังหลงกับถังปิงหยู่อยู่ร้านเดียวกันพอดี แล้วพอ เห็นพี่สะใภ้กับผู้ชายคนนั้น ถังหลงโกรธมาก ถึงได้ออก หน้าสั่งสอนหานเช่าแทนพี่ใหญ่ แต่ไม่คาดคิดว่าหาน เช่าลูกน้องติดตามมาด้วย ถังหลงเลยถูกต่อยยับ จนแผลสาหัส

ต่อมา หลิวผิงอธิบายที่ของเรื่องพอคร่าว

หลังจากฟังหน้าของเสี้ยงหยางหม่นแสงใจเจ็บจี๊ดราวกับทิ่มแทง

เลยสวนแอบนัดผู้ชายอื่นหลัง เขา

เป็นไปสวนผู้หญิงแบบเสี้ยง หยางค่อยกำหมัดแน่น สามารถทำใจยอมรับเรื่อง

ก่อนตอนแต่งงานหัวเราะเหยียดหยาม ขณะเดียวกันก็มีคุณชายจากหลายๆตระกูลพา กันตามจีบเธอ แต่เธอก็ไม่เคยสนใจ ถ้าเธอเป็นผู้หญิงเอา แน่เอานอนไม่ได้ ก็คงไม่ทนอยู่กับเขามาจนถึงตอนนี้หรอก

“ใช่สิ” เมื่อคิดอีกด้าน สู่เสี้ยงหยางก็นึกถึงความเป็นไป ได้นี้ คิดว่าคงเป็นเพราะเธอยังไม่ปล่อยวางเรื่องที่คลับหง เฉิน เลยกลายเป็นปัญหาที่ยังติดอยู่ในใจของเย่สวน ท้าย ที่สุดก๊วกท่ำลายความสัมพันธ์ของเขากับเย่สวน

ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ลู่เสี้ยงหยางก็หาทางอธิบายให้เยสวน เข้าใจไม่ได้ และก็เพราะเรื่องนี้ เย่สวนคงจะถอดใจจากเขา ไปแล้ว

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ลู่เสี้ยงหยางก็ยิ่งปวดใจ

แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนี้ ลู่เสี้ยงหยางก็ยังรู้สึกอุ่นใจอยู่บ้าง อย่างน้อยเรื่องนี้มันก็สามารถลดทอนข้อสันนิษฐานที่ลู่เสี้ยง หยางมีต่อเย่สวนเรื่องนักฆ่าเงาดำที่ฆ่าคนโดยไม่หยุดคิดลง ได้บ้าง

และแน่นอน ว่าเรื่องนี้ก็ไม่สามารถทำให้เย่สวนหลุดพ้น จากข้อสงสัยเกี่ยวกับนักฆ่าเงาดำคนนั้นได้ร้อยเปอร์เซ็นต์

ลู่เสี้ยงหยางนิ่งไป จากนั้นก็มองไปที่หลิวผิง แล้วเอ่ยสั่ง ว่า “ฉันมีภารกิจให้นายทำ”

“พูดมาได้เลยครับ” หลิวผิงตอบรับ
“หาคนที่ไหวพริบดีที่สุดจากลูกน้องของนายทั้งหมดมาส องคน แล้วให้พวกเขาคอยติดตามเย่สวนตลอด 24 ชั่วโมง ถ้ามีการเคลื่อนไหวอะไร ต้องรายงานฉันทันที” ลู่เสี้ยงหยาง พูดขึ้น

ตอนนี้เขากลับมาแล้ว เพราะงั้น เรื่องที่เยสวนจะใช่ คนในเงาดำนั่นหรือเปล่า เขาคงต้องสืบหาให้รู้เรื่อง

“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะรีบจัดการเรื่องนี้” หลิวผิงควัก โทรศัพท์ออกมาอย่างเด็ดเดี่ยว จากนั้นก็เริ่มปฏิบัติภารกิจ

หลังจากส่งต่อภารกิจให้ลูกน้องแล้ว หลิวผิงถึงได้ถามขึ้น

มาว่า “แล้วเรื่องของถังหลงเอายังไงดีครับ?”

คู่เสี้ยงหยางมีแผนในใจอยู่แล้ว จึงพูดขึ้นมาว่า “ตอนนี้ สืบหาเบาะแสของหานเช้าชวนให้รู้เรื่องก่อน ที่เหลือหลัง จากนั้นฉันจะจัดการเอง”

“ครับ พี่ใหญ่” หลิวผิงพยักหน้าหนักๆ ไอสังหารใน ดวงตาแผ่ซ่านออกมา จนปกคลุมไปทั่วทั้งหน้า

ที่บ้านของเสวน

เย่สวนเปลี่ยนชุดมาใส่กางเกงยีนสุดเซ็กซี่ เพื่อเตรียมตัว ไลฟ์ ในตอนนี้เองที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา เป็นผู้ช่วยใน บริษัทที่โทรมาหาเธอ
เมื่อเย่สวนเห็นหน้าจอก็อึ้งไปนิด ตั้งแต่ที่เธอโดยไล่ออก จากบริษัทของตระกูล ผู้ช่วยก็ไม่ได้โทรมาหาเธออีก พอวัน นี้จู่ๆ โทรมาหา เธอจึงนิ่งอึ้งไปนิดหน่อย ถึงกับอดสงสัยไม่ ได้ว่าตัวเองได้ไปก่อเรื่องใหญ่อะไรให้บริษัทซองตระกูลหรือ เปล่า

อึ้งอยู่หลายนาที เย่สวนถึงได้กดรับสาย พูดว่า “สวัสดีค่ะ ต้องการคุยสายกับใครคะ?”

เสียงตื่นเต้นของผู้ช่วยดังขึ้นมาว่า “ประธานเย่ มีข่าวดีค่ะ ข่าวตีมากๆ”

หัวใจของเย่สวนบีบรัด แล้วเอ่ยถามว่า “เรื่องอะไร?”

ลมหายใจเริ่มถี่ ในใจพอจะเดาได้ว่าเรื่องอะไร

ช่วงนี้เธอกับหานเช่าสวนนับวันก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเรื่องที่เธอถูกตระกูลบีบบังคับ หรือเรื่องที่ท่านย่าใช้ สัญญาปลอมๆมาหลอกเอาหุ้นที่มีอยู่51%ของเธอไป เธอก็ บอกหานเช้าชวนไปหมดแล้ว

หานเช่าชวนจึงประกาศชัดว่า จะช่วยเย่สวนทวงทุกอย่าง

ที่เป็นของเธอกลับคืนมา

หรือว่าหานเช่าชวนทำเรื่องนี้สำเร็จแล้ว?

“ประธานเย่ อีกไม่นานคุณก็จะได้กลับมาดูแลบริษัทของ เราแล้วนะคะ ตอนนี้รีบมาที่บริษัทด่วนเลยค่ะ” ผู้ช่วยพูดกลัวยิ้ม

เย่สวนตัวสั่นระริก เป็นอย่างที่เธอคิดไว้จริงๆด้วย หาน เช่าชวนช่วยเธอทวงคืนทุกอย่าง ทุกอย่างที่เป็นของเธอ

หลังจากวางสาย เย่สวนก็มุ่งตรงไปที่บริษัทอย่างดีอก

ดีใจ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เย่สวนก็มาถึงตระกูลเย่กรุ๊ป

เพิ่งเดินเข้ามาในห้องประชุมได้ไม่ทันไร ก็เห็นท่านย่า และพวกเย่หยุนเทา นั่งอยู่บนโต๊ะด้วยสีหน้าดูไม่ได้ ด้าน หวังหยุนกลับนั่งอยู่บนเก้าอี้ผู้บริหารด้วยท่าทางสบายๆ พร้อมกับเคาะโต๊ะไปด้วยเบาๆ

ก่อนหน้านี้หุ้น51%ของตระกูลเย่กรุ๊ป ถูกซื้อโดยหวังหยุน ต่อมาเขาก็ให้เย่สวนเป็นตัวแทนถือหุ้นให้

หลังจากนั้น ท่านย่าก็ใช้เล่ห์เหลี่ยม มาหลอกเอาหุ้นใน มือของเย่สวนไป

ก่อนที่สู่เสี้ยงหยางจะไปวัดชิงหลง เขาได้โทรหาหวังหยุน ให้หวังหยุนจัดการเรื่องนี้ ตอนนั้นหวังหยุนกำลังทำงานอยู่ นอกสถานที่ จึงกลับมาไม่ทัน เพิ่งจะได้กลับมาวันนี้ ดังนั้น สิ่งแรกที่ทำก็คือรีบมาจัดการเรื่องนี้

เมื่อเย่สวนเห็นหวังหยุน ก็รีบพูดขอโทษว่า “ขอโทษ ประธานหวังด้วยนะคะ ฉันทำทำลายความไว้วางใจของคุณและทำตามที่คุณมอบหมายมาไม่ได้”

พวงหยุนรีบลุกขึ้นจากเก้า” พูดว่า “คุณเปสวนพุตเกินไป แล้วครับ เรื่องนี้ คนผิดไม่ใช่คุณ”

พูดมาถึงตรงนี้ สายตาของเขาก็กวาคมองเหล่าท่านว่า สีหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม

ไม่คิดเลยว่ายายแก่อายุปูนนี้แล้ว จะยังหน้าไม่อายขนาด นี้ กล้าใช้วิธีใช้ยางอายมาหลอกเอาสิทธิ์ตัวแทนผู้ถือหุ้น ของเยสวนไปหน้าด้านๆ

พวกท่านย่ามีสีหน้าไม่สู้ดีนัก ร่างกายสั่นเทาโดย อัตโนมัติ ไม่คิดเลยว่าหวังหยุนจะทำลายแผนของพวกเขา ได้ในเวลาอันรวดเร็วแบบนี้

หัวใจของเย่หยุนเทาเต้นแรงไม่หยุด เรื่องนี้เขาเป็นคน ยุยงให้ท่านย่าทำเอง ถ้าหวังหยุนเค้นต่อไป ท่านย่าต้อง โยนความผิดมาให้เขา แบบนั้นเขาต้องตายแน่ๆ

“ที” หวังหยุนส่งเสียงหีขึ้นจมูกออกมา แล้วพูดว่า “พวก คุณนี้ไม่รู้จักมองการณ์ไกลเอาซะเลย โลภมากหาแต่ผล ประโยชน์เข้าตัวอย่างนี้ ไม่ช้าก็เร็วยังไงกรรมก็ตามสนอง อยู่ดีนั่นแหละ”

พูดจบเขาก็หยิบเอกสารออกมาฉบับหนึ่ง จากนั้นก็ส่ง สัญญาที่เซ็นต์เอาไว้แล้วไปให้เยสวน แล้วพูดว่า “ตั้งแต่นี้
เป็นต้นไป คุณคือประธานที่แท้จริงของตระกูลเยกรูป หุ้น519% ที่ผมซื้อมาก่อนหน้านี้ ตอนนี้ผมมอบให้คุณทั้งหมด ส่วนจะลงโทษคนพวกนี้ยังไง เอาตามที่คุณว่าดีเลยครับ”

คุ้ม!

เมื่อประโยคนี้ถูกพูดออกมา ในหัวของท่านย่า เย่หยุน เทา และเย่ชวงก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นมา ร่างกายแข็งที่อ ราวกับถูกแช่แข็ง

หวังหยุนใจกล้ามาก ถึงกับยกหุ้น51%ของตระกูลเย่กรุ๊ป ให้เยสวนทั้งหมดเลยเหรอ

“เอ่อ….มัน…มัน..” เยสวนเบิกตาอ้าปากค้าง ชะงักงัน อยู่กับที่ ในหัวขาวโพลนไปหมด ในใจมีเครื่องหมาย คำถามลอยเข้ามาเป็นชุด

คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะโชคดีถึงขนาดที่หวังหยุนมอบสิทธิ์ ถือหุ้น51% ให้เธออย่างสมบูรณ์ ในการคาดคะเนของเธอ อย่างมากหวังหยุนก็น่าจะให้เธอแค่สิทธิ์ตัวแทนผู้ถือ หุ้น51%เท่านั้น

เธอตกอยู่ภวังค์ คิดว่าเรื่องต้องเป็นหานเช่าชวนแน่ๆที่

ช่วยเธอ

“บุญคุณยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ไม่รู้จริงๆว่าควรตอบแทน คุณชายหานยังไงดี” เย่สวนพูดในใจ แอบรู้สึกไม่สบายใจเธอติดหนีนำใจหานเช่าสวนตั้งมากมายขนาดนี้ ถ้าหานเช่า ชวนเสนอเงื่อนไขให้เธอเป็นแฟนเขา เธอก็คงไม่กล้าปฏิเสธ

แล้ว