บทที่ 140 ตระกูลหานแห่งไฟ่ตง

หลังจากที่ความตกตะลึงยังคงดำเนินไปอยู่พักหนึ่ง พวกถัง ปิงหยู่จึงค่อยก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง

อย่างไรก็ตามประโยคที่อาจารย์จางเพิ่งจะพูดออกมาเมื่อ ที่นี้ ยังคงดังก้องอยู่ในสมองของพวกเขาราวกับเป็นเสียง แห่งเวทมนตร์อย่างไรอย่างนั้น

เส้นเอ็นของถังหลงถูกตัดขาด หลังจากนี้ทำได้เพียงต้อง นั่งอยู่บนรถเข็น

“กรีด อาหลง” หวังตานหลินไม่สามารถปรับความจริงนี้ ได้ ภาพเบื้องหน้าของเธอมืดสนิท ก่อนจะทรุดตัวล้มลงไป

ถังกั่วเหลียงตอบสนองได้อย่างว่องไว เขารีบอุ้มเธอเอาไว้ ในอ้อมแขน ไม่ปล่อยให้เธอล้มลงไปบนพื้น

“แม่คะ แม่เป็นอะไรไป” ถังปิงหยู่รีบถามขึ้นมาทันที สีหน้า ของเธอดูซับซ้อนเป็นอย่างมาก

หวังตานหลินถอนหายใจออกมาไม่หยุด น้ำตาไหลลงมา จากหางตาราวกันสร้อยไข่มุกที่ขาดสะบั้น ก่อนจะพูดออกมา อย่างไร้เรี่ยวแรงว่า “หลังจากนี้อาหลงต้องกลายเป็นคน พิการแล้ว แม่ยอมรับไม่ได้ …ฮือฮือ.”

หลังจากที่พูดจนก็สะอื้นให้ออกมาอย่างเจ็บปวด
หัวใจของถังกั่วเหลียงคล้ายถูกมีดแทงลงไปละๆ เต็มไปด้วยหยาดเลือดที่กำลังรินไหล บนใบหน้าของเขา ปกคลุมไปด้วยเมฆหมอกสีดำ ดาวว่าสามารถตกลงมา เป็นหยาดฝนได้

“ก็แค้นนี้ไม่ได้รับการชำระ เหลียงผู้นี้ก็สาบานว่าจะ ไม่ขอเป็นคนอีกต่อไป” ถังกั่วเหลียงพูดออกมาทีละคำ สีหน้า เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างรุนแรง

ตอนนี้ถังหลงต้องกลายเป็นแบบนี้เพราะลู่เสี้ยงหยาง แต่ กลับไม่เห็นแม้แต่เงาของลู่เสี้ยงหยาง

นี่ทำให้เธอถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าสิ่งที่ถังหลงทำลงไปนี้มัน คุ้มจริงหรือ

ในขณะนั้นเองถังกั๋วเหลียงก็หยิบโทรศัพท์ออกมา เป็นลูก น้องคนหนึ่งที่โทรศัพท์มาหาเขา

เขามอบหมายให้ลูกน้องคนนี้สืบหาข้อมูลของ หานเช่า

ชวน

ดังนั้นเขาจึงกดปุ่มรับสายโดยไม่ลังเลใด ๆ จากนั้นก็ถาม ขึ้นมาว่า “อาสง เป็นยังไงบ้าง มีข่าวอะไรไหม”

อาสงรายงานข้อมูลทั้งหมดอย่างคร่าว ๆ ในทันที

หลังจากที่ฟังจบ สีหน้าของเหลียงก็ยิ่งดำคล้ำขึ้น เรื่อย ๆ ทั้งยังไม่จะนำมอง ราวกับแมลงวันลงไปหลายตัวอย่างไรอย่างนั้น

หวังตานหลินรู้ได้ทันทีว่าจะต้องไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน จึงรีบเอ่ยถามขึ้นมา “กั่วเหลียง มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นใช่ไหม”

ถังกั่วเหลียงไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เขาเงียบไปสักพักหนึ่ง ก่อนจะพูดออกมาว่า “เรื่องของอาหลงพัวพันกับเรื่องที่ สำคัญมาก พวกเราค่อยกลับไปคุยกันที่บ้านเถอะ”

หวังตานหลินสั่นสะท้านไปทั้งร่าง เกือบจะเป็นลมล้มลงไป

หลังจากที่ถังถั่วเหลียงจัดการส่งลูกน้องน้องฝีมือดีมาคอย ดูแลถังหลงแล้ว เขาก็รีบกลับไปที่ตระกูลอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง ถังถั่วเหลียงกับพวกถัง ปิงหยู่ก็มาถึงที่ตระกูลถังบ้านถัง ตอนที่พวกถังถั่วเหลียงเข้า มาในห้องรับแขก ก็เห็นทุกคนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว

“พี่ใหญ่ สถานการณ์ของอาหลงเป็นยังไงบ้าง” ถังกั๋วเหลื ยงยังไม่ทันได้นั่งลง ถังกั๋วเช่อรีบเอ่ยปากถามทันที

ถังกั่วเซ่อเป็นลูกคนที่สองของตระกูลถัง ปกติจะคอย จัดการธุรกิจอยู่ที่ต่างประเทศ วันนี้เขาบังเอิญกลับมาที่บ้าน พอดี จึงได้รู้ว่าถังหลงถูกคนทำร้าย

สีหน้าของถังกั่วเหลียงเต็มไปด้วยโทสะอย่างถึงขีดสุด เขากัดฟันแล้วพูดออกมาว่า “เอ็นข้อมือกับเอ็นร้อยหวายถูก ฉีกขาด ตามที่หมอพูดดูเหมือนว่าหลังจากนี้ทำได้เพียงต้องนั่งอยู่บนรถเข็นเท่านั้น”

ตุบ!

ที่ประโยคนี้ถูกพูดออกมา ซิการ์ในมือของนายท่านก็ร่วง ลงไปบนพื้น ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน จิตวิญญาณโรยรา ราวกับว่ามีแก่ขึ้นหลายปีภายในชั่วพริบตา

ในบรรดาชนรุ่นหลังของตระกูลถัง ถังหลงเป็นคนที่โดด เด่นที่สุด และยังถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้สืบทอดคนต่อไปของ ตระกูลถัง แต่คิดไม่ถึงเลยว่าต้องมาประสบเคราะห์กรรมที่ ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปเช่นนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามัน ไม่ต่างอะไรกับการทุบลงไปบนหัวตระกูลถังของอย่างแรง

“สมควรตาย ใครมันกล้าลงมือกับอาหลงร้ายแรงขนาดนี้ ตระกูลถังของฉันจะต้องฉีกกระชากศพมันออกมาเป็นหมื่น ๆ ชิ้น” ถังกั๋วเจียงใช้ฝ่ามือตบลงไปที่โต๊ะอย่างแรง ก่อนจะลุก ขึ้นยืนแล้วพูดออกมาด้วยอารมณ์เดือดพล่าน

ถังถั่วเจียงเป็นลูกคนที่สามของตระกูลถัง และเป็นคนที่ อายุน้อยที่สุด ปกติแล้วเขามักจะคอยช่วยถังกั่วเหลียงจัด การธุรกิจอสังหาฯ และมีความสัมพันธ์อันดีกับถังกั๋วเหลียง มากที่สุด และเพราะเขายังไม่เคยแต่งงาน ดังนั้นจึงเห็นถัง หลงเป็นเหมือนลูกชายแท้ๆของตัวเองมาโดยตลอด

เมื่อได้ยินว่าถังหลงถูกคนทำลายเส้นเอ็น เขาก็รู้สึกได้ ทันทีว่ามีเปลวไฟลุกโซนอยู่ทั่วร่างกายของเขา
หวังตานหลินอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา เธอมองไปที่นาย ท่านแล้วพูดออกมาว่า “คุณพ่อคะ พ่อต้องช่วยออกหน้าให้ อาหลงของพวกเราด้วยนะคะ”

นายท่านกำหมัดแน่น หลังจากนั้นก็พูดออกมาอย่างหนัก แน่นหาใดเปรียบว่า ครอบครัวของเราจะต้องจัดการเรื่อง ของอาหลงอย่างดีที่สุด”

พูดพลางเขาก็หันไปมองถังกั๋วเหลียงแล้วถามว่า “มี เบาะแสบ้างไหม”

ถังกั่วเหลียงพยักหน้าแล้วพูดออกมาว่า “คนที่ทำร้ายอา หลงชื่อหานเช่าขวน เป็นคุณชายของตระกูลหานในให่ตง”

อะไรนะ

ตระกูลหานแห่งให้ตงอย่างนั้นเหรอ

ทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้ นายท่านก็ลุกขึ้นจากโซฟา จากนั้นก็ ขมวดคิ้วจนเป็นเส้นตรง

“แม่งเอ๊ย ทำไมถึงได้เป็นคนตระกูลหานของไห่ตง” ถัง กั่วเซ่อพ่นชาที่เพิ่งจะดื่มเข้าไปในปากออกมา สีหน้าของเขา

ซับซ้อนเป็นอย่างมาก

เพลง

ถ้วยชาที่อยู่ในมือของถังถั่วเจียงถูกบีบจนแตกเป็นชิ้น ๆ น้ำชาจึงกระเด็นไปทั่วพื้น
หวังตานหลินค่อย ๆ จมเข้าไปในห้วงความคิด ท้ายที่สุดก็ จมสงไปถึงกันบึง สามารถทำให้นายท่านกับคนของตระกูล ถังพวกนี้เคร่งขรึมจริงจังขนาดนี้ได้ เกรงว่าตระกูลหานจะ ต้องไม่ง่ายอย่างแน่นอน

“เห้อ ” ถังปิงหยู่ถอนหายใจอยู่ในใจหลายต่อหลายครั้ง สีหน้าเต็มไปด้วยความจนปัญญาอย่างถึงที่สุด เธอยอมรับ ไม่ได้และข่มขืนเป็นอย่างมากที่ได้รู้ว่าตระกูลหานแห่งไห่ตง นั้นแข็งแกร่งมาก และไม่แน่ใจว่าตระกูลถังของพวกเธอจะ สามารถเอาชนะตระกูลหานได้ ถ้าหากอยากจะแก้แค้นให้ถัง หลงจริง ๆ ก็ต้องเดิมพันด้วยชีวิตของคนทั้งตระกูล

จากนั้นถังกั๋วเหลียง ถังถั่วเซ่อ และถังกั๋วเจียงต่างพากัน มองไปที่นายท่าน เพราะอยากจะดูท่าทีของเขา

นายท่านสูดหายใจเข้าลึก ๆ อยู่หลายครั้งเพื่อสงบสติ อารมณ์ ก่อนจะค่อย ๆ นั่งลงแล้วพูดออกมาอย่างช้า ๆ ว่า “ตระกูลหานแห่งไห่ตงเป็นหนึ่งในไม่กี่ตระกูลที่อยู่บนจุด สูงสุดของไห่ตง ทั้งยังมีชื่อเสียงอย่างมากในเจียงหนาน พูด ได้อย่างไม่ปิดบังว่า ถึงแม้ตระกูลถังของพวกเราจะเป็นผู้มีอำ นาจในปินเหอ แต่หากคิดจะทำสงครามกับตระกูลหาน อย่างไรก็ไม่มีทางที่จะชนะได้อย่างแน่นอน”

เปรี้ยง

ร่างกายของหวังตานหลินแข็งค้างไปในทันทีที่ได้ยินเรื่องนี้ ในสมองของเธอได้ยินเสียงฟ้าผ่ารุนแรงดังขึ้นอีกครั้ง เธอ มองไปที่นายท่านแล้วถามขึ้นมาอย่างๆ ว่า

“คุณพ่อคะ หรือว่าอาหลงจะต้องเจ็บตัวเปล่าเพราะตระกูล หานแข็งแกร่งมากอย่างนั้นเหรอคะ

ถังกั่วเหลียงถลึงตามองหวังตานหลิน “คุณพ่อหมายความ แบบนั้นเสียที่ไหน คุณเป็นลูกสะใภ้ของเขา ถ้าไม่รู้อะไรก็ อย่าได้พูดให้มากความ”

หวังตานหลินไม่ได้พูดอะไรอีก ทำได้เพียงก้มหน้าต่อ

ใช่แล้วพี่สะใภ้ใหญ่ คุณพ่อไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น เสียหน่อย พี่ก็อย่าคิดมากเลยนะ”

“พี่สะใภ้ใหญ่วางใจเถอะครับ พวกเราจะต้องแก้แค้นให้ อาหลงอย่างแน่นอน พี่ฟังคุณพ่อพูดให้จบก่อนเถอะ”

ถังกั่วเช่อและถังกั๋วเจียง ทยอยพูดปลอบโยนตามกันมา

นายท่านมองหวังตานหลินแวบหนึ่งแล้วผู้ต่อว่า “ตานหลิน แน่นอนว่าตระกูลหานแห่งไห่ตงแข็งแกร่งมาก แต่ว่าหนี้แค้น นี้ของอาหลงจะไม่ชำระไม่ได้ ที่ตระกูลถังของพวกเรา สามารถมีฐานะในปินเหออย่างทุกวันนี้ได้ ก็เพราะอาศัย ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับตระกูลถัง คนอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน พวกเราจะต้องตัดสินเรื่องราวทั้งหมดด้วยความเป็นธรรม”

เมื่อได้ยินเช่นนี้หัวใจที่ยุ่งเหยิงของหวังตานหลินก็ต่อย ๆ

ผ่อนคลายลง

นายท่านพูดค่าไหนค่านั้นมาตลอด ในเมื่อเขาพูดแล้ว ถ้า อย่างนั้นเรื่องนี้จะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน

“แต่ว่าหลังจากนั้นนายท่านก็พูดออกมาอีกครั้ง “เรื่องนี้ สำคัญมาก ไม่สามารถที่จะรีบร้อนได้ หากพวกเราคิดจะเปิด สงครามกับตระกูลหานแห่งไห่ตง ก็ไม่สามารถที่จะเข้าไป ปะทะซึ่ง ๆ หน้าได้ สำหรับยุทธวิธีรับมือที่เป็นรูปประธรรม นั้น พวกเรายังต้องวางแผนในระยะยาว”

“ครับพ่อ”

“ได้ครับ ทั้งหมดขึ้นอยู่กับแผนการของพ่อแล้ว” ถังกั่วเหลียงและถังถั่วเซ่อ ต่างพากันพยักหน้า

“นอกจากนี้นายท่านยังคิดถึงเรื่องเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงน่ากลัวว่า “เรื่องนี้ก็เป็นเพราะลู่เสี้ ยงหยาง แน่นอนว่าก่อนหน้านี้ลู่เสี้ยงหยางเคยช่วยชีวิตฉัน ไว้ ตระกูลถังของพวกเราแบ่งแยกบุญคุณกับเรื่องส่วน ตัวอย่างชัดเจน ตอนนี้กระจายคำสั่งของฉันออกไป ตามหา ตัวของสู่เสี้ยงหยางให้พบแล้วพาเขามาหาฉันที่ตระกูลถัง ดู ทว่าเขาจะพูดอะไร”