ตอนที่ 88 พี่น้องแตกหัก

ตั้งแต่ครั้งที่แล้ว เพราะว่าทะเลาะกันเรื่องของปาลี จักรก ฤษกับนัฐพงษ์หนึ่งสัปดาห์ได้แล้วที่ไม่ได้เจอกัน ทั้งสองดู เหมือนยัง โกรธกันและก็ไม่มีใครสนใจใคร

เมื่อตอนนี้จักรกฤษจู่ๆมาปรากฏตัวต่อหน้าตัวเอง นัฐพงษ์ จึงอึ้งไปเป็นเวลานาน

จากที่เขารู้จักจักรกฤษผู้ชายคนนี้ เป็นคนที่เจ้าอารมณ์มาก ถ้าหากมีบางอย่างเกิดขึ้น จักรกฤษจะไม่เป็นคนที่อ่อนข้อ ก่อน เกือบจะทุกครั้ง เขาและดนุพลชดใช้ให้เขาก่อนเขาถึง จะยอม

นัฐพงษ์จ้องจักรกฤษ มองเป็นเวลานาน แล้วพูดว่า “จักรก ฤษวันนี้กินยาผิดอีกแล้วหรอ?”

นัฐพงษ์ในใจยังโกรธจักรกฤษที่เขาทั้งดุทั้งสั่งสอนเขานั้น ครั้งนั้น!

จักรกฤษกระตุกมุมปากหนึ่งที แต่ก็ยังหน้าด้านหัวเราะพูด ว่า “พี่นัฐพงษ์ ยังโกรธน้องอยู่หรอ เรื่องนั้นมันก็ผ่านมาตั้ง หนึ่งสัปดาห์แล้วแต่ถ้าในใจนายไม่มีวิธี งั้นก็ให้ฉันจักรกฤษ เป็นแค่ตดก็ได้”

“ จะให้ฉันคิดแบบนั้นจริงๆ? นายวางแผนจะฆ่าฉันหรือไง?”

นัฐพงษ์มีบางอย่างที่ยังลังเล ประโยคนี้ดูเหมือนโกรธอยู่แต่จริงๆแล้วต้องการทดสอบจักรกฤษ

จักรกฤษได้ยินแล้ว ก็ยิ้มแห้งๆจากนั้นก็เกาหัวแล้ว พูด ว่า “ฉันมาวันนี้ไม่ใช่เรื่องนี้ ฉันต้องการยาแก้บวมพิเศษของ นายหนึ่งขวด รีบไปเอามาให้ฉัน ฉันต้องใช้ด่วน

ได้ยินแล้ว นัฐพงษ์ก็รู้ได้ทันทีและพูดว่า “ฉันว่าแล้ว ทำไมนายถึงมาที่นี้และก้มหัวให้ฉันก่อน เดิมทีเพราะมีสิ่งที่ ต้องการ ทําไม เมื่อคืนเอาสาวงามไปแล้วลงมือหนักไปหรอ ถึงต้องการยาแก้บวมเร็วพิเศษของฉัน?”

จักรกฤษถูกนัฐพงษ์พูดจนหน้าแดงและภาพที่เขาเพิ่งกด ทับร่างปาลีในรถก็ฉายขึ้นมา จึงรีบส่ายหัวอย่างรวดเร็ว ใน เวลานี้เขาจะคิดถึงปาลีทำไม ขมวดคิ้ว พูดเสียงดังใส่นั พงษ์ “พูดไร้สาระ รีบไปเอามาให้น้องชายนาย เร็วๆ”

“เห็นนายรีบแบบนี้ ดูแล้วผู้หญิงคนนั้นที่ถูกนายอุบาทว์ใส่ จะต้องเป็นสินค้าชั้นเยี่ยมแน่เลย ไม่งั้นไม่ทำให้นายใส่ใจ อย่างนี้ได้ รอก่อน ฉันจะไปเอามาให้

นัฐพงษ์ส่ายหัวครู่หนึ่ง ก็ลุกขึ้นไปเอามาให้จักรกฤษ

“พูดไร้สาระเยอะจริง

จักรกฤษพูดพึมพำเบาๆ

ได้ยาแล้ว จักรกฤษไม่ได้อยู่ต่ออีกแต่รีบวิ่งออกไปอย่าง

เร็ว
แบบนี้ยิ่งทำให้นัฐพงษ์ยิ่งอย่างรู้เข้าไปอีก ที่ทำให้จักรก ฤษใส่ใจเช่นนี้เป็นผู้หญิงแบบไหนด้วยความอยากรู้นัฐพงษ์ รีบไปยืนดูอยู่ตรงหน้าต่างห้อง ใช้กล้องส่องทางไกลเพื่อ แอบดูจักรกฤษ

จักรกฤษจะรู้ที่ไหนว่านัฐพงษ์จะทำเช่นนี้ ออกจากประตู โรงพยาบาลเขาก็ เข้าไปในรถที่จอดอยู่ตรงข้ามกับโรง พยาบาลจากนั้น เขาก็เขย่ายาแก้บวมพิเศษของนัฐพงษ์ใน มือของเขาให้กับปาลีที่อยู่ในรถที่ทำให้เขาเป็นห่วงแล้ว พูด ว่า “ยื่นหน้าของเธอมา ฉันจะทาใส่ยาให้ นี้คือสิ่งที่ฉันต้อง เสียศักดิ์ศรีเพื่อสิ่งที่เธอขอเลยนะ

ปาลีตั้งให้เขาเป็นไอ้คนชั่งพูดไม่พอใจพูดว่า “นายไม่ต้อง ทำ ฉันก็มีมือ”

พูดไป ก็หยิบกระจกเล็กๆในกระเป๋าที่เธอปกติดตัวตลอด ออกมา กลับ คิดไม่ถึงเมื่อเปิดออกกระจกข้างในแตกออก เป็นแผนๆปาลีนึกขึ้นได้ตอนที่รฐาจับเธอเธอใช้กระเป๋าทุบ ไปที่รฐาหลายครั้งอย่างนี้นี่เองกระจกเล็กในกระเป๋าถึงแตก

เมื่อเห็นอย่างนี้ จักรกฤษก็หยุดขำไม่ได้ และพูดอีกครั้งว่า “ไม่ต้องห่วงฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก เธอคงไม่คิดว่าจะเอา หน้าหัวหมู่แบบนี้กลับไปให้พี่ดนุพลเห็นหรอกนะ เร็วขยับ มา ฉันล่ะเกลียดการกระบิดกระบวนของผู้หญิงที่สุดเลย”

“นายสิหัวหมู”

ปาลีพึมพำพูดประโยคนี้ในปากเบาๆ แต่คำพูดของจักรกฤษก็ยังอยู่ในใจของเธอ จึงหลับตา เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย แค่ ทายาไม่มีอะไรก็แค่ทายาบนหน้า

ในที่สุดเมื่อเห็นปาลียอม จักรกฤษก็บีบยาใส่มือของเขา แล้วค่อยๆลูบลงไปที่แก้มของปาลีอย่างนี้เขาจึงมองปาลี อย่างละเอียด มองอย่างนี้มือของจักรกฤษก็เริ่มสั่น และก็ยิ่ง หายใจหนักขึ้นเลื่อยๆ

มันเป็นเหตุผล ที่แก้มของปาลีทั้งแดงทั้งบวม แต่ส่วนอื่น ของปาลีไม่ได้เสียหายขนตาของเธอยาวและงอนมาก ใน ตอนที่หลับตาและกระพริบเบาๆ เหมือนปีกผีเสื้อ จมูกของ เธอ เล็กและสวยมากกับสัมผัสได้กับลมหาใจอ่อน ริมฝีปาก ของเธอ อวบอิ่ม มีสีส้มนุ่มนวลทั้งสองกลีบ และเงางามมาก จักรกฤษมอง แล้วก็อยากจะจูบสักครั้ง

โชคดีที่เขายังมีสติอยู่ และหยิบไปที่ต้นขาของตัวเองเพื่อ ให้เจ็บและให้ตัวเองตื่น

แต่กลับไม่รู้เลยว่าฉากนี้ถูกนัฐพงพงษ์ที่ยืนตรงหน้าต่าง ในรถพยาบาลใช้กล้องส่องทางไกลส่องเห็นพอดี

“พา! ”

ด้วยเสียงที่คมชัด นัฐพงษ์ทุบกล้องส่องทางไกลที่อยู่ใน มือของเขาอย่างแรงจนมันแตกออก มือก็ดึงเน็กไทน์ออก จากคอ และเริ่มกระวนกระวายเดินไปเดินมาในห้องทำงาน สุดหรูของตัวเอง
“จักรกฤษนะจักรกฤษ ตอนอยู่ต่อหน้าฉัน ทำเป็นสอนให้ ฉันรักความเป็นธรรม ลับหลังตัวเองกลับเอายาของฉันไป ทาให้กับปาลี แล้วยังกล้ามาพูดกับฉันถึงความเป็นพี่น้อง! ปลอม ปลอมทั้งหมด มันเป็นของปลอม!

นัฐพงษ์ใช้เท้าเตะไปที่โต๊ะที่อยู่ด้านหน้า และควันขึ้นหน้า ด้วยความโกรธ กับดวงตาสีเทาเข้มที่เย็นชา