ตอนที่ 156งานฉลองวันเกิด

บาปกรรมทั้งหมดที่วารีและนิชทําลงไปถูกปิดเอาไว้ ในป่าลึกที่ไม่มีใครรู้และในหมู่บ้านที่ยังมีใครคนหนึ่งนั่น ก็คือภูผาที่นับวันยิ่งอยู่ก็ยังคิดถึงใครบางคนในหนึ่งวัน ชีวิตก็ใช้ในหมู่บ้านที่บนเขาซะส่วนใหญ่มองไปทางไป เมืองเอล็กๆในใจก็คิดถึงปิยะชนมา

ถ้าไม่ใช่เพราะที่บ้านมีคุณยายที่อายุมากแล้วภูผาก็ คงออกจากหมู่บ้านไปเพื่อไปเมืองเอหาปิยะแล้ว

มาทางด้านหนึ่ง

หมู่บ้านนาขาว!

เรื่องน่าสลดใจทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างทองเอกและ พี่หลินวันนั้นปาลีและตนพลไม่ได้กลับไปอยู่บ้านต่ออีก สามวันเพื่อไปส่งทองเอกและพี่หลินขึ้นเขาทั้งสองถึง นั่งรถไฟกลับ

ลามาดัง10กว่าวันปาลึกลับมายังบริษัทงานเต็มไป หมดทันทีเพราะมัวยุ่งกับงานที่ค้างคาอยู่

ในเวลาเดียวกันธวัฒน์ที่เอาเรื่องงานมาเป็นข้ออ้าง เพื่อมาเจอปาลีสองครั้งปรากฏว่าโดนปาลีปฏิเสธไม่ อยากพบและธวัฒน์ เห็นว่าไม่มีความหวังใดๆ ใกล้มา ถึงปาลิที่จะไม่ยอมใจอ่อนให้กับธวัฒน์เด็ดขาดถึงแม้จะ เป็นเพียงความหวังเล็กก็ตาม

ธวัฒน์รู้ดีว่าปา เธอพยายามหลบหน้ามาตลอดมา แล้วสองครั้งไม่ได้เจอกับปาลีก็ไม่ได้ตามรังควานอะไร เธอต่ออีกเลยปาลีรู้ว่าธวัฒน์กลับเกาหลีไปแล้วไม่ได้ ใส่ใจอะไร

นับวันรอถึงงานวันเกิดงานใหญ่

งานวันเกิดที่ใหญ่นี้เป็นงานที่ภาสวรจัดขึ้นเพื่อฝันโดย

เฉพาะ

เชิญผู้คนที่มีชื่อเสียงมากมายจัดอย่างหรูหราอลังการ

และปาลีถูกเชิญมาในนามคู่ควงของดนุพลงานวันเกิด เหมือนกันทําตามคำขอร้องของดนุพลตั้งใจไปยังร้าน เสริมสวยหรูๆเพื่อไปแต่งตัวและใส่ชุดเดรสสีขาวเหมือน กับดอกไม้ที่บริสุทธิ์ใสสะอาดดูสวยงาม

ฝันที่เป็นดาวเด่นวันนี้ใส่กระโปรงที่เซ็กซี่ยั่วๆและคน ที่ยืนข้างๆเธอเป็นผู้ชายที่ดูดีทั้งสูงและเต็มไปด้วยแสง ความอบอุ่นยืนอยู่ข้างๆที่แท้ก็คือ ธวัฒน์

ในตอนที่ตนพลพาปาลีเดินไปทางฝันที่อยู่กับธวัฒน์ ฝันยกแก้วไวน์ขึ้นพูดอย่างเต็มใจว่า “ลืมแนะนำให้พวก เธอรู้จักธวัฒน์เป็นแฟนของฉันค่ะ!”

พอได้ยินแล้วปาลีตะลึงกะทันหัน

ดนุพลขมวดคิ้วขึ้นและทําท่าไม่อยากจะเชื่อสักครู่แต่ ไม่นานก็ค่อยๆคลายคิ้วออกแล้วพยักหน้าตอบถือว่า เป็นคําตอบ

แตธวัฒน์จับแก้วไวน์ตัวเองขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้ม และมองไปทางปาลีในขณะที่จ้องมองก็มีความลึกลีก เจ็บเล็กๆ

จนฝันจับตรงแขนของเขาเพื่อเดินไปหาแขกท่านอื่น ปาลียังอยู่ในหัวนตกตะลึงอยู่

“ที่รัก!”

ดนุพลเริ่มขมวดคิ้วบันปฏิกิริยาของปาลีทำให้เขาเริ่ม

หึง เรียกปาลีหนึ่งครั้งสติถึงจะกลับมาได้และถามด้วย สีหน้ามึนงงถาม “ตนฝันเธอเป็นเลสเบี้ยนไม่ใช่เหรอ วัฒนไปเป็นแฟนเธอได้ยังไง?

ถึงจะเป็นแค่เวลาสั้นๆเพราะเรื่องงานปาลีและในก็เคย ใช้เวลารู้จกกันมาพอสมครัวก็ยังเข้ากันได้ดีแต่สำหรับ ฝันที่เป็นที่จดจําก็คงเป็นในคลับAinseที่ฝันพยายาม บังคับเธอและแย่งเหล้าไปจากปิยะสองเรื่องนี้

เพราะอย่างนั้นพูดได้ว่าปาลีสำหรับฝันไม่ได้รู้สึกดี อะไรด้วยเลยในสายตาของปาลีฝันเป็นคนที่เอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผลทําอะไรไม่คิดและเป็นคนที่กล้าเกินในใจ ของเธอฝันอยู่ในจุดไม่ดีสักเท่าไหร่

ดนุพล ก้มหัวลงมองดูปาลีเต็มไปสายตาที่พึงพูด “นี่ เธอเป็นห่วงธวัฒน์หรือเหรอ?วางใจเถอะน้องฝันไม่ได้ ร้ายอย่างที่เธอคิดไว้หรอกนะเธอก็แค่…เฮ้อในใจเธอ ผ่านอะไรมาเยอะเยอะจนไม่สามารถพูดออกมาได้

ยิ่งดนุพลพูดในขณะเดียวกันปาลีก็ยิ่งสงสัย น้องฝัน? คุณเรียกเธอว่าน้องฝัน?พวกเธอมีความสัมพันธ์ยังไง กันแน่?” เพื่อน?

หรือว่า……คนรักเก่า

พอพูดถึงอันสุดท้ายปาลีติดพลอย่างแรงๆ

ดนุพลเคยบอกกับเธอว่าเขาเคยมีแฟนเก่าหนึ่งคน และจากที่เคยได้เจอฝันฝันก็เคยพูดไว้ “เธอเคยมีผู้ชาย ที่ชอบแต่แค่อยากเปลี่ยนรสชาติเลยมาชอบผู้หญิงหรือ จะเหมือนจะมีแนวโน้มสูงที่จะเป็นด้านหลัง

“เธอเคยเป็น….

ดนุพลไม่คิดว่าน่าจะจริงจังกับคำพูดของเขาขนาดนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและฝันในขณะที่คิดคำพูดอยู่ ก็มองไปยังทางประตูสุดหรูมีหญิงชายวัยกลางคนเดิน เข้ามาทันใดนั้นก็คว้ามือของปาลีไว้รีบพูดขึ้นว่า “ที่รัก ผมพาคุณไปเจอพ่อแม่ผมดีไหม?