ตอนที่ 241 กระตือรือร้น

หลังจากเซ็นสัญญาการโอนหุ้นและการลงทุนอุปกรณ์การ แพทย์กับนัฐพงษ์แล้ว ปาลีได้บอกให้เขาเก็บเรื่องนี้ไว้เป็น ความลับ และยังไม่ต้องบอกโสรจกับรฐาเรื่องที่เธอกลับมา แล้ว เพราะว่าถ้าหากเธออยากให้พวกเขารู้ เธอจะปรากฏตัว เอง

แม้ว่าจะเซ็นสัญญาแล้ว แต่ของยังมาไม่ถึงมือ นัฐพงษ์ก็ ตอบตกลงไปตามนั้น และมองจากมุมเขาก็ไม่มีเหตุผลอะไร ที่จะต้องไปช่วยโสรจกับรฐา เขากับพวกเขาสองคนมีความ สัมพันธ์กันที่แบบต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์

และเมื่อปาลีกับนัฐพงษ์กำลังเจรจากันอยู่ที่ห้อง VIP นี้ ธ วัฒน์และดนุพลก็นั่งหันหน้าเข้าหากันอยู่ที่ห้องถัดไปข้างๆ

บอกผมมา ปีนั้นทำไมเธอถึงจากไป ?”

ดนพลจ้องที่ธวัฒน์สายตาราวกับไฟฉายสาดส่อง

ธวัฒน์ได้ยินดังนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวพร้อมกับหัวเราะ แล้วพูดว่า : “ ในฐานะแฟนคนสนิทของเธอในวันนั้น ตอนนี้ คุณยังไม่เข้าใจอีกหรอว่าทำไมเธอถึงต้องจากไปกันแน่ ดน พล คุณนี่ไม่ได้ล้มเหลวแบบปกติจริงๆ

บอกผมมา !
ดนุพลกำหมัดแน่น การประชดของธวัฒน์นั้นทำให้เขา โกรธมาก แต่มันเป็นเรื่องจริง

“อยากรู้ ก็ไปถามปาลีเอง ผมกับคุณ ไม่มีอะไรจะต้องคุย ”

ธวัฒน์ตอบกลับอย่างไม่พอใจ

ดนุพลโกรธเป็นอย่างมาก แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ เขา เจอกับธวัฒน์ครั้งแรกก็ตอนที่ทะเลาะกับปาลี ความสัมพันธ์ ของพวกเขาสองคนนั้นเริ่มต้นก็ไม่ดีแล้ว

“ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม แต่ตอนนี้เธอกลับมาแล้ว เธอจะยังคงเป็นผู้หญิงของผม ”

ธวัฒน์หัวเราะเบาๆ “ใช่หรอ ดูเหมือนว่าท่านนายกจะลืม ไปแล้ว คุณมีภรรยามีลูกมีครอบครัวแล้ว ผมถามหน่อย คุณ ยังจะมีอะไรมารั้งปาลีไว้อีก ? ”

“ เรื่องนี้คุณไม่ต้องมากังวล ผมรู้สถานการณ์ของผมเองดี ที่สุด ”

ดนุพลมองไปที่ธวัฒน์อย่างเย็นชา ไม่ว่าจะพูดยังไง ก็ตาม ผมก็ยังจะต้องขอบคุณคุณ ขอบคุณที่หลายปีมานี้คุณ ดูแลขวัญชีวี และขอบคุณที่คุณพาเธอกลับมาหาผม

“มันค่อนข้างจะเร็วเกินไปที่คุณจะขอบคุณ อีกอย่างผมกับ ปาลีไม่ได้ต้องการให้คุณมาขอบคุณตั้งแต่แรกแล้ว ผมรัก เธอ และผมเต็มใจทั้งหมดที่จะทำดีกับเธอ ……..
ผู้ชายร่างใหญ่สองคนกำลังเผชิญหน้ากัน ในเวลานี้ปาลีก็ เจรจาเสร็จทั้งหมดพอดี และออกมาอยู่ที่หน้าประตู

“ธวัฒน์ ฉันคุยเสร็จเรียบร้อย พวกเราไปกันได้แล้ว ” ปาลียืนอยู่นอกประตู แล้วพูดอย่างอ่อนโยน ผู้ชายสองคนที่จ้องหน้ากันอยู่หันกลับไปมองที่ปาลี ทันใดนั้น ทั้งสามก็เดินออกจากโรงพยาบาล

ตอนแรกดนพลอยากจะพาปาลีไปเยี่ยมชมธุรกิจด้าน อาหาร แต่กลับถูกเธอปฏิเสธ ว่า “งานวันนี้ก็จบเพียงเท่านี้ แล้วกัน ถ้ายังมีเรื่องอื่นอีก ท่านนายกได้โปรดจัดการเอง

พูดจบ ก็โบกรถ จากนั้นก็ขึ้นรถไปกับธวัฒน์พร้อมกับ ผิวปาก และทิ้งให้ดนุพลอยู่หน้าประตูโรงพยาบาล

ดนุพลที่ถูกทิ้งอยู่ก็เขวี้ยงเสื้อคลุมที่อยู่ในมือลงไปกับพื้น เขาคลายเน็คไทที่คอแล้วก็ขึ้นรถจะขับตามไป

ในเวลานี้ นัฐพงษ์ที่คอยมองดูอยู่ไม่ไกลก็เดินมา และ เรียกให้ ดนุพลหยุด : “ ไม่ต้องตามไปแล้ว นี่ยังดูไม่ออกอีก หรอ ว่าปาลีในตอนนี้ไม่ใช่ปาลีคนเดิมแล้ว เธอบอกว่า เธอ พูดคำไหนคำนั้น พูดจริงทำจริง ต่อไปแกต้องระวังแล้ว ”

ดนุพลเงยหน้าขึ้นมองนัฐพงษ์ แล้วถามอย่างเฉยชาว่า : “ เมื่อกี้ คุยเรื่องอะไรกัน แล้วทำไมไม่ให้ฉันเข้าไปด้วย ? ”
นัฐพงษ์ที่ถูกถามดังนั้น ก็นิ่งไปครู่หนึ่ง และสักพัก ก็ตอบ อย่างลังเลว่า : “ ก็ไม่มีอะไร ก็คุยกันเรื่องอุปกรณ์การแพทย์ นั่นแหละ นอกจากเรื่องนี้แล้วฉันยังจะคุยกันเรื่องอะไรได้อีก แกนถามแปลกๆ ”

“ จริงหรอ ? ”

ดนุพลเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ไม่รู้ทำไม เขารู้สึกว่าวันนี้รัฐ พงษ์ดูแปลกไป

นัฐพงษ์ตบไหล่ดนุพล พร้อมกับหัวเราะและพูดว่า : “ ไม่ ต้องคิดมากแล้ว แกคงจะยังไม่ได้กินข้าวเช้าใช่ไหม ไป ฉัน เลี้ยงเอง !

พูดจบก็ไม่ได้อธิบายอะไรพร้อมกับดึงดนุพลกลับเข้าไป ในโรงพยาบาล

สิ่งที่นัฐพงษ์กังวลมากที่สุดในตอนนี้ก็คือกลัวว่าปาลีจะ บอกความจริงในอดีตกับดนุพล ถ้าหากเขาสามารถทำให้ดน พลและปาลีไม่ได้อยู่ด้วยกันล่ะก็ เขาก็จะทำทุกอย่างเพื่อที่ จะหยุดมัน

มาที่อีกด้านหนึ่ง !

บนรถ ปาลีหยิบหนังสือสัญญาที่เพิ่งเซ็นไปกับนัฐพงษ์ เมื่อกี้มาให้ธวัฒน์ดู

หลังจากที่เขาดูแล้ว ก็หัวเราะและพูดว่า : “มันราบรื่นกว่าที่คิดไว้อีก ตอนนี้พวกเราก็ถือหุ้นของบริษัทเอวีร่าไว้ 42% แล้ว บริษัทของรฐาตกอยู่ในมือเราแล้วครึ่งหนึ่ง”