ตอนที่404 อย่าคิดจะดิ้นรนอีก

ตอนที่ขวัญชีวีช่วยนวชให้วิสาข์ ประตูห้องก็มรีคน เคาะ ผู้จัดการหนุ่มของธนาคารที่ใส่ชุดสูทก็ยืนอยู่หน้า ประตู

ขวัญชีวีลุกขึ้นมาทันที กำลังคิดจะด่าก็เห็นเงาใหญ่ที่ อยู่หลังผู้จัดการ สีหน้าก็เปลี่ยนทันที แล้วก็คิดจะหดตัว หลบไปข้างหลังของวิสาข์

ไม่ต้องคิด ผู้ชายที่อยู่ข้างหลังผู้จัดการธนาคารก็คือ จักรกฤษ

“จักรกฤษ….ลูกมาได้ไง”

วิสาข์เมื่อเห็นจักรกฤษมา เธอก็รีบลุกขึ้นมา แม้ขวัญ ชีวีบอกว่าจะยืมสามสิบล้านกับเธอ วิลล่านี้ก็แค่เอาไป จำนองชั่วคราว แต่เธอก็รู้ชัดเจนว่า คนอย่างขวัญชีวีจะ ไม่มีวันคืนเงินแน่นอน ดังนั้นวิสาข์ก็รู้ดีว่าที่เธอทำแบบนี้ ก็เท่ากับขายวิลล่าหลังนี้ไป ดังนั้นเธอไม่กล้าบอกเรื่อง กับจักรกฤษ

คาดไม่ถึงก็ยังดดนเขารู้ไปแล้ว แล้วยังถูกเขาจับได้ พอดี เวลานี้วิสาข์รู้สึกไม่มีหน้าไปเจอลูกชายอีก

จักรกฤษเม้มปากแน่ๆ และก็ไม่ตอบคำถามของวิ สาข์ เขาเดินไปหาขวัญชีวีด้วสีหน้าเย็นชา ตอนที่ขวัญ ชีวียังไม่ทันตั้งตัวก็ยื่นมือไปจับผมของเธอ ใช้แรงลาก มือขวายกขึ้นแล้วตบลงไปแรงๆ

ขวัญชีวีเจ็บจนอ้าปากอยากจะร้อง แต่เพิ่งร้องถึงครึ่ง แก้มอีกใบหนึ่งก็ดดนตบไปแรงๆ

แต่นี่ยังไม่พอ

ตอนขอบรถมา จักรกฤษก็อดความโมโหไปมาก พอแล้ว ตอนนี้แค่ตบไปสองที่จะให้เขาระบายอารมณ์ ออกมาให้หมดได้สักที่ไหน ถ้าไม่ใช้ผู้จัดการของ ธนาคารนี้เป็นเพื่อนของเขา เห็นวิสาข์เอาวิลล่ามา จำนองเลยโทรไปให้เขา ไม่งั้นสมบัติของบ้านเขาคง โดนผู้หญิงคนนนี้หลอกไปหมดแล้ว

ยิ่งคิดยิ่งโกรธ จักรกฤษยกเท้าแล้วถีบไปท้องของ ขวัญชีวีแรงๆ

“อ๊าก”

ขวัญชีวีกอดท้องของตนเอง เจ็บจนน้ำตาไหลลงทันที แต่จักรกฤษยังไม่ได้หยุดมือ

“แม่ แม่ช่วยหนูด้วย หนูเจ็บมาก..”

ขวัญชีวีกลัวแล้ว กลัวจนลืมความเจ็บบนร่างกาย เธอ คลานไปหาวิสาข์

วิสาข์ที่ตกใจกับการกระทำของจักรกฤษตอนนี้ต้องได้สติกลับมา เธอวิ่งไปห้ามจักรกฤษไว้ ตะโกนว่า“จัก รกฤษ แกลงมือหนักแบบนี้ได้ไง เธอเป็นน้องสาวของ แกนะ แกอยากตบเธอตายหรือไง…..

“แม่”

จักรกฤษโดนวิสาข์ผลักออกไปทั้งรู้สึกโมโหทั้งรู้สึก จนใจ เขาหลับตาสูดหายใจเข้าลึก เมื่อลืมมาขึ้นอีกทั้ง ดวงตานั้นเหลือแต่ความแน่วแน่น

เขาหันไปพูดกับผู้จัดการธนาคารที่เป็นเพื่อนของ เขา พูดว่า“เรื่องจำนองเรายังต้องปรึษากัน พวกนายไป ทํางานก่อนเถอะ”

ผู้จัดการธนาคารพยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วก็ออกจาก พร้อมกับพนักงานต้อนรับ

ในห้องเหลือแต่วิสาข์ ปาลีและเขาสามคน จักรกฤษ ถึงชี้ไปยังขวัญชีวีที่ล้มบนพื้นว่า“แม่ มีเรื่องหนึ่งฉัน อยากบอกกับแม่มานานแล้ว นั่งร่านคนนี้ไม่ใช่ลูกสาว แท้ๆของแม่ มันหลอกแม่มาตลอด หลอกความรัก และ เงินของแม่ แม่เข้าใจไหม

“อะ….อะไรนะ”

วิสาข์ที่กำลังจะไปพยุ่งขวัญชีวีก็นิ่งไป เธอเงยหน้า มองจักรกฤษอย่างตกใจ

ขวัญชีวีพอได้ยินจักรกฤษพูดความจริงอกมา สีหน้าเธอก็ซีดขาว แม้ความเจ็บบนตัวเธอก็ลืมไปแล้ว

วันนี้ ท้ายที่สุดก็มาถึงแล้ว

ขวัญชีวีร็สึกโลกของเธอมืดมนไปหมด

ชีวิตคุณหนูรองของตระกูลกาฬดิษย์หายไปจากชีวิต เธอแล้ว

เธอจะต้องกลับไปทำงานหนักๆ ใช้ชีวิตจนๆเหมือน เมื่อก่อนอีกแล้ว

เธอที่ชินกับชีวิตคนหนูที่สบายๆแล้ว ไม่กล้าคิดเลยว่า เมื่อกลับไปเธอจะอยู่ยังไง

ไม่

เธอไม่เอา

ให้ตายก็ไม่เอา

“แม่ แม่อย่าไปเชื่อของเขานะ ฉันเป็นลูกสาวของแม่ ฉันเป็นลูกสาวของแม่จริงๆ ถ้าแม่ไม่เชื่อก็สามารถไป ถามจาริณี แม่เลียงของฉันได้ แม่ให้เธอมาเลี้ยงฉัน ตั้งแต่เด็ก ฉันเป็นลูกสาวของแม่หรือไม่เธอเข้าใจที่สุด แม่อย่าสงสัยเพราะคำพูดพล่อยๆของคนอื่นนะ เราสอง แม่ลูกได้จากกันไปยี่สิบกว่าปี มันไม่ง่ายเลยที่เราได้มา อยู่ด้วยกัน หนูนชรักแม่มากเลยนะ แม่”ขวัญชีวียังอยากจะทำการดิ้นรนสุดท้าย แต่เธอกลับ ไม่รู้เธอยิ่งพูดก็ทำให้จักรกฤษยิ่งโมโห