ตอนที่ 152ในที่สุดก็จับมือไว้ได้

เขาไม่ได้สูงมากนักสูงประมาณตึกสองชั้นได้แต่ ด้านล่างของเขาเต็มไปด้วยก้อนหินและแหลมคมพอ ทองเอกตกลงไปเลือกกระจ่ายเต็มไปหมดร่างกายเต็ม ไปด้วยเลือด

และพี่หลินที่อยู่ในเหตุการณ์พอเห็นทอนเอกเสีย ชีวิตเธอตัดสินใจกระโดดลงไปข้างทองเอกความรักที่มี ความรู้สึกลึกซึ้งดั่งกันลึกของมหาสมุทรและดั่งเปลวไฟ

คนที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมด งกันไปหมด

ตอนจบแบบนี้ไม่มีใครสามารถคาดการณ์ได้และป้า อ้อยที่เห็นลูกชายตายเพราะตัวเองทำลงไปแถมยังคร่า ชีวิตจองพี่หลินไปอีกด้วยในตอนนั้นเองความดันขึ้นสูง กระอักออกมาเป็นเลือดดวงตาเหลือกขึ้นจนเหลือสีขาว และสลบตายไป

พอฟังถึงนี้แล้วปาลิตกใจไปทั้งตัว

เมื่อวานตอนเย็นยังเห็นที่ไร่ข้าวโพดปรากฏอยู่ตรง หน้าของปาลีก็คือเมื่อวานเธอยังพูดหยอกล้อเกี่ยวกับ ทองเอกอยู่เลยเกี่ยวกับความสัมพันธ์พี่หลินคิดไม่ถึงที่ แท้ในใจของทองเอกก็จริงจังจริงใจกับพี่หลินจริงๆ

ทันใดนั้นก็คิดได้ว่าไม่กี่วันก่อนทองเอกเคยพูดไว้ ว่า “จริงๆแล้วผมมีคนที่ชอบอยู่แล้วครับ!”

ใช เขามีคนที่แอบชอบอยู่แล้วและคนๆนี้ก็คงเป็นพี่ สินะและพี่หลินเองไม่ได้ปฏิเสธความรักของเขากลับใช้ ชีวิตเข้าแรกสมัยนี้ความรักที่บริสุทธิ์แบบนี้ก็เห็นได้น้อย แล้ว

หันไปอยู่ในอ้อมกอดของดนุพลน้ำตาของปาลีค่อยๆ ไหลออกมาไร้เสียง

ชีวิตคาดเดาอะไรไม่ได้เลยเปลี่ยนอย่างรวดเร็วจาก วันนี้เป็นต้นไปเธอจะรักษาและรักดนุพลให้ดี

ในขณะเดียวกันหมู่บ้านซาลาที่อยู่แสนไกลก็มีเรื่อง น่าเศร้าเหมือนกัน

เรื่องในหมู่บ้านซาลาที่เกิดขึ้นก็เริ่มจากนิทัศน์ที่ออก จากหมู่ขาสามา

วันนั้นนิทัศน์อยู่ในหมู่บ้านซาลาในห้องวารีได้แต่คิด ไปคดมาแต่พอเขาออกจากหมู่บ้านไปแต่ไม่พาวารีไป ด้วยทําให้วา คร่ำครวญถึงเขามาเกือบครึ่งเดือน

ทั้งๆก็รู้ว่านิทัศน์เป็นคนจิตใจ แต่วารีก็อดใจไม่ได้ เอาแค่คิดถึงนิทัศน์ทั้งวันทั้งคืนไม่ใช่เพียงแค่ใจแต่ทั้ง ร่างกายด้วย

กลิ่นอายรสชาติทั้งหมดความรักที่มีต่อนิทัศน์ไม่ เปลี่ยนผันทำให้วารีรู้จักช่วยตัวเองในแบบผู้หญิงความ รู้สีกแบบนิ่มรสชาติแบบนั้นทำให้เธอไม่สามารถลืมมัน ได้จริงๆ

แต่พอนิทัศน์กลับไปความรู้สึกและรสชาติแบบนี้กลาย เป็นร้งความ

วารีเริ่มลูบตัวเองและเริ่มหาวิธีทำให้ถึงจุดยอดด้วยด้ว

เอง

เย็นของวันนี้ชาวบ้านที่ยุ่งกันแต่เช้าทั้งหลายชินกับ การนอนกลางวัน

วารีนอนอยู่ที่เตียงหันไปหันมานอนไม่หลับบวกกับ อากาศที่ร้อนระอุด้วยและ……ในใจของเธอร้อนแรงดั่ง เปลวไฟเธอคิดถึงนิทัศน์มากอยากโดนนิทัศน์ท่าอย่าง รุนแรงและรักเธอเหมือนดังเมื่อก่อน พอคิดถึงภาพอดีตกับนิทัศน์แล้ววารีปรารถนาอย่าง ร้อนแรงยิ่งคิดยิ่งทรมานและเธอเริ่มถอดเสื้อของตัวเอง ออกปิดตาใช้มือลูบระหว่างขาของตัวเอง

กลับไม่รู้เลยว่าตรงห้องของเธอมีหน้าต่างบานหนึ่ง อยู่มีแววตาคู่หนึ่งแอบมองเธออยู่

และเจ้าของดวงตา ก็คือต้นน่า

ตั้งแต่นิทัศน์กลับไปค้นหาโอกาสลงมือทําบาง

อย่าง

ไม่ต้องสงสัยตอนนี้เป็นโอกาสที่เหมาะสมที่สุด

ไม่สับสนอีกต่อไปดัน ใช้มือค่อยเปิดหน้าต่างออก ใช้แรงดันแค่ใช้แรงไม่เท่าไหร่ก็เข้ามายังห้องของวารี

การกระทําของต้นน้ำเบามากและวารี ปิดตาอยู่กำลัง เสพความสุขกับการช่วยตัวเองอย่างขีดสุดตันที่เดินมา หยุดข้างๆเตียงของเธอเธอก็ไม่ได้รู้อะไรเลย

ต้นนาทีทนมานานแสนนานในที่สุดก็ได้ปลดปล่อยสัก ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อต้น ขึ้นคร่อมด้ววารี ไว้มือหนึ่งข้างปิดปากวารีไว้อีกข้างต้องเอวไว้และสอด เข้าไปยังตัวของวารได้อย่างง่ายดาย

“อือ ”

วารีสมตาขึ้นมาอยากจะดิ้นรนต่อสู้กันน้ำก็บนตัว ของเธออย่างบ้าคลังฆ้นมา

มองดูต้นน้ำที่เต็มไปด้วยความฟินวารีแทบอยากจะ อ้วกออกมาเธอที่คิดจะต่อสู้ร่างกายกลับค่อยๆ บกับ รสชาติ และกลิ่นอายนี้ขึ้นมา ในขณะเดียวกันร่างกาย เธอเริ่มอ่อนลงเรื่อยๆ

สุดท้ายจะถึงขั้นตอนสุดท้าย ที่จะแตกออกมา วารียอมรับและปิดตาไว้คิดว่าคนที่อยู่บนตัวเธอคือ นิทัศน์ถึงตอนสุดท้ายเธอเริ่มชอบและเป็นฝ่ายเริ่มรุก