ตอนที่ 229 สงครามความรัก

กลับเป็นแมว เอง มีแต่ใบหน้าที่เย็นชาตลอดเวลา แต่ ตรงกันข้ามก็ยิ้มอย่างใจกว้างแล้วพูดว่า “คุณไม่จำเป็นต้อง รู้สึกไม่ดี ฉันไม่ได้หมายถึงว่าฉันโทษคุณ ไม่งั้นไม่กี่ปีมา นี้ฉันจะรักษาจิตใจเพื่ออะไร ฉันให้เวลาเค้า4ปีเพื่อให้ชนะ ใจเธอ แต่ว่ามันก็ชัดเจนแล้วว่ามันไม่สําเร็จ งั้นตั้งแต่วันนี้ เป็นต้นไปฉันจะลงมือบ้างแล้ว”

พอปาลีได้ยิน คาดไม่ถึงว่าผู้หญิงที่เย็นชาข้างหน้าเธอนี้ ในวันธรรมดา จริงๆก็มีด้านที่น่ารักเหมือนกัน “จริงๆแล้วเธอ ควรจะลงมือตั้งนานแล้ว เพราะเธออยู่ใกล้เขามันเลยเป็น เรื่องที่ง่ายมาก เธอควรลงมือตั้งแต่ก่อนที่ธวัฒน์จะรู้จักฉัน ด้วยซ้ำ”

“ฉันก็เคยคิด แต่ในตอนนั้นฉันมันไม่กล้าพอ

แมวน้ำยักไหล่อย่างไม่มีหนทาง ชีวิตวัยรุ่นที่ช่างน่า อับอาย อับอายจนแค่มองตานิดเดียวก็ยังไม่กล้าเลย

“ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ แต่ฉันก็คิดว่าฉันควรบอกเธอ พรุ่งนี้ธวัฒน์กับฉันจะกลับประเทศด้วยกัน ถ้าคุณอยากจะ ลงมือทําอะไร งั้นคุณกลับพร้อมพวกเราไหม?”

ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แค่ได้ยินว่าคนอื่นจะเริ่มเดินหน้ากับธ วัฒน์ ปาลีในนาทีแรก สิ่งที่รู้สึกถึงไม่ใช่การถูกคุมคามแต่คือ ความยินดี”
อาจจะเพราะว่าธวัฒน์อยู่กับเธอแต่ไม่ได้ความรัก เธอเลย หวังว่าธวัฒน์อยู่กับคนอื่นคงได้รับความรักนั้นแน่ๆ

“พวกเธอกลับก่อนเลย ฉันจัดการเคสต่างๆเสร็จแล้วจะ ตามพวกเธอไป

แมวน้ำพูดอย่างตั้งใจและเชื่อมั่น

อยู่คุยกับแมวน้ำไปสักพักปาลีถึงค่อยกลับบ้าน

เมื่อถึงบ้าน ไม่ได้มีเพียงแค่ธวัฒน์และนิวิฐที่อยู่บ้าน ธัญ ญาก็มาด้วย

ใน4ปีนี้ คนที่รู้ความเป็นไปของปาลีและธวัฒน์ก็มีแค่ธัญ ญาเท่านั้น

4ปีเหมือน1วัน ธัญญาผู้หญิงผู้ที่มีเสน่ห์และน่าหลงใหล

ในเวลานี้ นิวิฐก็พัวพันอยู่บนร่างกายของธัญญา หนุ่มคน นี้แต่ไหนแต่ไรก็ชอบธัญญามาก ถึงแม้ธัญญาจะมาไม่ได้ บ่อยๆ เพราะเธอก็มีงานแสดงของตัวเอง แต่มาเพียงแค่ครั้ง เดียว เจ้าหนุ่มน้อยก็อดที่จะดีใจไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่ธัญ ญามาก็จะเอาของมาให้เยอะแยะ

แค่เห็นว่าปาบีกลับมาแล้ว ธัญญาก็ปล่อยวินิฐ ให้หนุ่ม น้อยไปเล่นกับธวัฒน์แทน จากนั้นก็เงยมองปาลีแล้วพูด “เมื่อคืนได้รับข้อความของเธอ ฉันก็รีบตีตั๋วบินมาเลย เธอ มั่นใจว่าจะกลับประเทศจริงๆใช่ไหม?”
ปาลีเชิญให้ธัญญาเข้ามาที่ห้องของตัวเอง หลังจากปิด ประตูถึงพูดว่า “ใช่ ฉันจำเป็นต้องกลับ แต่ฉันไม่สามารถเอา วินิฐไปด้วยได้ กลับไปครั้งนี้ ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ฉัน จะไม่เอาวินิฐเข้ามายุ่งกับความเสี่ยงนี้แน่ ดังนั้นที่ฉันเชิญ ให้เธอมาที่นี่ก็เพราะอยากจะฝากวินิฐไว้ให้เธอดูแล เธอช่วย ฉันได้ไหม?”

นอกจากธวัฒน์แล้ว คนที่ปาลีเชื่อใจได้ก็มีแค่ธัญญา เท่านั้น สำคัญยิ่งกว่านั้นคือนิวิฐชอบธัญญา ให้ธัญญาดูแล นิวิฐ นิวิฐคงจะไม่ดื้อแน่ๆ

ธัญญาพูดขึ้นว่า “โอเค ฉันจะช่วยเธอดูแลวินิฐ ฉันจะทำ กับเขาเหมือนที่ฉันทำกับลูกชายเลย เรื่องนี้เธอวางใจได้ แต่เธอ ถึงเลือกที่จะกลับไป ก็ต้องเตรียมตัวไปบ้างนะ นั่น ก็คือ…การไร้ความรู้สึก เธอไม่ควรที่จะยังรู้สึกถึงอะไรพวก นั้นอยู่ ควรตอบโต้ยังไงก็ตอบโต้แบบนั้น ความรู้สึกพวกนั้น สักนิดก็ไม่ควรหลงเหลืออยู่ รวมทั้งดนุพลด้วย เธอทำได้ ไหม?”

ปาลีกระพริบตาอย่างมีความลังเล กับเรื่องอื่นเธอสามารถ ไม่รู้สึกอะไรได้ แต่กับดนุพลแล้ว…เธอจะทำมันได้ยังไง

เห็นถึงวี่แววความลังเลแล้ว ธัญญาก็ส่ายหัว “ดูเหมือนว่า กี่ปีมานี้เธอเปลี่ยนแปลงไปเยอะนะ แต่สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยน เกรงว่าจะเป็นความรักที่มีให้กับดนุพล เธอนี่มันโง่จริงๆเลย เธอคิดว่าตอนนี้ดนพลจะมานั่งเจ็บปวดทรมานแบบเธออยู่ อย่างนี้หรอ เขายังจะเก็บรักษาความรักทุกอย่างของเธออยู่ หรอ?”
เสียงนี้ทำให้ปาลีหมุนตัวกลับ “เธอหมายความว่ายังไง?”

คำพูดของธัญญา มันมีเลศนัยอยู่ในนั้น

ธัญญาพูด “ไม่กี่ปีมานี้ เธอตั้งใจที่จะไม่ติดตามคนทางนั้น ฉันกับธวัฒน์ก็แอบร่วมมือกับเธอแล้ว ดังนั้นเธอไม่พยายาม พูดถึงเรื่องทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับคนพวกนั้น แต่ตอนนี้ ถึง จะกลับประเทศไปแล้ว เรื่องของทางนั้น เธอก็ควรจะรับรู้ไว้ บ้าง ไม่อย่างนั้นเธอจะมีแต่โดนกระทำ และในทางกลับกัน เธอก็จะมีแต่โดนคนพวกนั้นรังแก”

พูดไปธัญญาก็เปิดคอมของปาลี เข้าสู่ระบบคิวคิวของตัว เอง จากนั้นก็คัดลอกไฟล์ๆหนึ่งไปยังคอมของปาลี จากนั้น ก็พูด “นี่คือข้อมูลทั้งเล็กทั้งใหญ่ในไม่กี่ปีมานี้ที่ฉันพยายาม ค้นหามันไว้ให้เธอ เธอดูเอาเองนะ ถ้าดูจบแล้ว เธอยัง ยืนยันที่จะกลับไป งั้นฉันกับธวัฒน์ก็จะเป็นคนที่คอยยืนอยู่ ข้างหลังของเธอ ร่วมมือกับเธอไปจนถึงที่สุด”

ธัญญาที่เผชิญหน้ากับเรื่องที่ละเอียดอ่อน ในใจปาลีรู้สึก ถึงความซาบซึ้ง แต่เธอรู้ เธอกับธัญญาไม่จำเป็นต้องพูดว่า ขอบคุณ พูดขอบคุณคงจะเป็นอะไรที่แปลกมาก

ธัญญาพูดจบ ก็ออกจากห้องไป แล้วก็กลับไปหาธวัฒน์ เพื่อเล่นเกมเป็นเพื่อนกับนนิวิฐ

ปาลีสูดหายใจเข้าลึกๆ หลังจากนั้นก็ค่อยๆนั่งลงข้างหน้า คอม เปิดมันอย่างช้าๆ แล้วก็ได้ตัดสินใจครั้งใหญ่ เริ่มที่จะ อ่านข้อมูลที่ธัญญาพยายามค้นหามาให้เธอ