ตอนที่310 การขมขู่เสียผล

เมื่อได้ยิน คุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับอาชญากรรม หุ้น”ประโยคนั้น มองดูกุญแจมือที่ส่องประกายบนมืออยู่ รฐาก็เหี่ยวเฉาไปทั้งคน นั่งลงบนเก้าอี้แล้ว ปากที่สั่นอยู่พัก ใหญ่ก็พูดออกมาไม่ได้สักคำ

“คุณรฐา โปรดไปกับพวกผมครับ”

เจ้าหน้าที่สองคนนั้นยังคงไร้อารมณ์ คนอย่างรฐาที่เห็น กุญแจมือแล้วก็อ่อนขาอ่อนมือนั้นพวกเขาเจอมาเยอะแล้ว

พอได้ยินดังนั้น ตัวของรฐาก็สั่นไป ต่อมาก็เงยหน้า จ้อง เขม็งไปยังปาลี”เป็นเธอ ทุกอย่างเป็นฝีมือเธอใช่ไหม”

ปา ยิ้มแบบไร้เดียงสา อะไรเป็นฉันล่ะ เรื่องผลักดันราคา หุ้นนั้นตั้งแต่ต้นจนจบฉันก็ไม่รู้อะไรทั้งนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะ เจ้าหน้าที่ตำรวจสองคนนี้มาฉันก็ยังไม่รู้เลยว่านายกล้าจน ทำเรื่องแบบนี้ นายสมน้ำหน้าจริงๆ”

ทำเรื่องชั่วๆแบบนี้ยังคิดจะอยู่สงบสุขหรอ โลกนี้มีเรื่องดีๆ แบบนี้ไหม

คำตอบคือไม่มี

“นางร้าน มึงใส่ร้ายฉัน ทุกอย่างมันเป็นกำลักของมึง นาง สารเลว ฉันจะฆ่ามึง
เห็นใบหน้าที่ได้ใจของปาลี รฐาสงบนิ่งไม่ได้อีก เขาลุก ขึ้นมาก็อยากพ่งไปหาปาส

“อยู่นิ่งๆ”

แต่สองมือของเขากลับถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจจับแล้วที่หลัง แล้วกดเขาลงบนโต๊ะทำงาน ทันใดนั้นเขาขยับตัวไม่ได้อีก

แต่ตอนนี้รฐาจะเป็นบ้าแล้ว พอนึกถึงชีวิตที่เหลือของ ตนเองจะต้องอยู่ในคุก จะให้เขาสงบได้ยังไง เขาในตอน นี้ก็เหมือนสิงโตที่บ้าคลั่ง ตะคอกเสียงใส่ปาลี ปาลี มึงใส่ ร้ายฉันแบบนี้ มึงต้องไม่จบดีแน่ ฉันขอบอกนะ ฉันเตรียมทุก อย่างไว้เรียบร้อยมานานแล้ว ถ้าฉันเกิดเรื่อง รูปภาพของมึง จะมีคนส่งไปให้คนพล อย่าคิดเลยนะว่าฉันไม่รู้เธอกําลังทํา อะไรอยู่ช่วงนี้ มึงไปอ่อยดนุพล ต้องการให้เขาหย่ากับเมีย เขา มึงยังเพ้อฝันจะไปคืนดีกับดนุพล ถ้าดนุพลเห็นรูปเหล่า นั้น มีงดู ดนุพลจะเอามึงอีกไหม ฮ่าๆ มึงให้ฉันไม่มีสุข มึงก็ อย่าคิดจะได้ดีเลย

ปาลีจ้องเย็นชาไปยังรฐา เหมือนกำลังดูตัวตลกอยู่“เกม ตายทั้งสองฝ่ายแบบนี้ฉันชอบ ถ้าสามารถให้นายอยู่ในคุก ไปทั้งชีวิต แค่นี้มันก็คุ้มอยู่

สองวันนี้เธอก็นึกออกแล้ว ระหว่างเธอกับดนุพลก็เป็นไป ไม่ได้อีก แค่เกรงว่าดนพลจะไม่ยมปล่อยง่ายๆ งั้นก็ให้รูป ภาพของรฐาให้เขารู้เลยว่าเธอไม่ใช่เธอที่บริสุทธิ์เหมือน เมื่อก่อนอีกต่อไป ถึงตอนนั้นเขาก็คงไม่อยากอยู่กับเธอแล้ว มั้ง
มองเห็นสายตาที่เยือกเย็นของปาลี รฐาจึงเชื่อว่าปาลีไม่ ได้พูดเล่น ตอนนี้เธอไม่แคร์อะไรแล้ว สุดท้ายเขาจึงเริ่ม หวาดกลัวแล้ว

เครื่องมือต่อรองสุดท้ายก็เขาก็เสียผลไปแล้ว

ตำรวจของคนนั้นไม่อยากเสียเวลาให้รฐาโวยวายอีก ทั้ง สองจับมือของเขาคนละข้างก็ออกจากห้องทํางาน

ทันใดนั้น ทําให้พนักงานในบริษัทตกใจแล้วล้อมรอบมอง

แต่รฐาเหมือนยังไม่ตาย ยื่นคอออกไปยาวๆเหมือนจะหา อะไรอยู่ในฝงชน

เมื่อตรวจพาเขาเข้าลิพท์ ธวัฒน์ไม่รู้อยู่ในลิพท์ไปตอน ไหนแล้ว เมื่อลิพท์ปิด ธวัฒน์ก็พูดขึ้นเมื่อกี้นายหาอะไรอยู่ เอชหรอ”

รฐาตื่นตระหนก ราวกับว่าเพิ่งรู้ในลิพท์ยังมีธวัฒน์อยู่ เลย รีบถามขึ้น เธออยู่ไหน วันนี้เธอไม่มาทำงานหรือ

ถึงจะรู้ว่าธวัฒน์เป็นคนของปาลี แต่เวลานี้นอกจากธวัฒน์ แล้วเขาก็ไม่มีใครจะถามได้แล้ว

ธวัฒน์ส่ายหัว มองรฐาด้วยความน่าสงสาร ตอนที่มหาลัย ฉันยังคิดว่านายเป็นคนสุดยอด แต่ตอนนี้ดูขึ้นมานายช่าง โง่เสียจริง แถมยังตาบอดไปด้วย มีคนสวยอย่างปาลีไม่เอากลับไปเอาหญิงร่านอย่างขวัญชีวี ตอนนี้ยิ่งแย่ลงแล้ว แม้ ผู้หญิงอย่างเอชนายก็เอามากิน พูดว่านายเป็นหมามันก็ชม เกินไปแล้ว”

รฐาโดนด่าจนพูดไม่ออก คำพูดของธวัฒน์เหมือนเข็ม แทงเข้าหัวใจของเขา

เมื่อเห็นลิพท์ลงถึงชั่นล่าง ธวัฒน์จึงค่อยๆตอบคำถาม เขา”เอชเธอหนีแล้ว หนีกับกิตติ ได้ยินว่ายังหนีพร้อมกับ เงินหลายสิบล้าน ไม่รู้ว่าใช่ตู้เซฟที่บ้านนายไม่ได้ล็อกหรือ เปล่านะ”