ตอนที่357 ความจริงในตอนนั้น

“ไม่ต้อวรีบ เธอค่อยๆเล่ามาเลย ถ้าเธอจะให้ฉันเก็บ เป็นความลับ ฉันสาบานว่าจะไม่บอกใครแน่นอน”

เมื่อปาลีเห็นสีหน้าจริงจังของปิยะเธอก็อดทําหน้า จริงจังขึ้นมาไม่ได้ และเธอก็รู้สึกว่าเรื่องที่ปิยะจะพูด คงจะเกี่ยวกับเรื่องที่หลายปีนี้ทำไมเธอถึงไม่ไปจาก นิทัศน์

“หลายปีนี้เพื่อเก็บเรื่องนี้ไว้ฉันเสียอะไรไปมาก พอแล้ว ต่อไปไม่ต้องรักษาความลับนี้อีกแล้ว เพราะถึง ฉันจะอยากรเก็บมันไว้ นิทัศน์ก็คงไม่ให้หรอก อีกทั้งฉัน ก็เหนื่อยไปแล้ว

ปิยะยิ้มขมขืน แล้วพูดว่า”ปาลี เธอยังจำวารีได้ไหม”

ปาลีอึ้งเล็กน้อยแล้วพยักหน้า“จำได้ดิ ตอนที่ฉันกลับ มาเธอไม่ได้ใช่บอกว่าเธอตายเพราะการคลอดลำบาก หรอ ทำไมถึงพูดถึงเธอล่ะ”

ปิยะสายหัว สูดลมหายใจแล้วพูดว่า “ที่จริง….ความ จริงมันไม่ใช่อย่างนั้น ความจริงคือ…..

เมื่อปิยะเล่าความจริงออกมา ปาลีตกใจถึงที่สุด เธอ อึ้งมองปิยะอยู่ นานๆไม่ได้พูดอะไร
เมื่อเห็นสีหน้าของปาลี ปิยะหลับตาด้วยความเจ็บ ปวด”ปาลี เธอต้องผิดหวังมากใช่ไหม หลังฟังเสร็จเธอ คงรู้สึกฉันน่ากลัวมากใช่ไหม”

ปาลีรีบส่ายหัว ถึงรู้ว่าปฏิกิริยาของเธอเมื่อกี้ได้ทำร้าย ปิยะแล้ว“ปิยะ เธออย่าคิดว่า ฉันไม่ได้ผิดหวังยิ่งไม่รู้สึก เธอน่ากลัวเลย ยังไงการตายของวารีก็เป็นแค่อุบัติเหตุ เธอก็ไม่อยากทำอย่งนั้น เธออย่าโทษตนเองมากเลย นะ”

“ปาลี…”

ปิยะสองมือจับหน้าตนเอง ความเข้าใจของปาลียิ่งทำ มห้เธอรู้สึกอาบอาย น้ำตาแห่งความเสียใจก็ไหลลง ตามนิ้วมือของเธอ ปิยะพุ่งเข้าอ้อมกอดของปาลีแล้ว ร้องไห้ขึ้นมา

เวลากลับมาถึงสี่ปีก่อน

ตอนที่ปิยะยังไม่ไปต่างประเทศ ภายใต้การคุ้มครอง ของปิยะพงศ์ วารีที่ตั้งครรภ์ก็ได้เข้ามาถึงในเมืองอ ย่างปลอดภัย นิทัศน์เลยให้เธอเข้ามาในวิลล่า ตอนนั้น เพื่ออาการป่วยของน้องชาย ปิยะเลยอดทนเอาไว้ ปิยะ อยากจะอยู่แบบนี้เงียบๆแต่วารีกลับหาเรื่องเธอบ่อยๆ

ไม่เพียงแต่ไม่ยึดห้องนอนของปิยะ ยังให้ปิยะมารับ ใช้เธอถึงจะมีแม่บ้านก็ตาม พอปิยะไม่ยอมทำตามเธอก็ไม่ฟ้องนิทัศน์ นิทัศน์เห็นแก่ลูกในท้องของเธอเลยเข้า ข้างเธอตลอด ต่อมายังบอกว่าไม่ให้ปิยะไปทำงารอีก อยู่ดูแลวารีที่บ้าน

คราวนี้ วารียิ่งรังแกปิยะมากกว่าเดิม แต่เพื่อน้องชาย ปิยะล้วนอดทนเอาไว้

แต่วารียิ่งมากเกินไปอีก ทุกสิ่งทุกอย่างของปิยะเธอ ล้วนอยากยืดมาเป็นของตนเอง เสื้อผ้า เครื่องประดับ เครื่องสําอางเธออยากได้สิ่งไหนก็ล้วนเอาไปหมด ปิยะ โกรธจนอยากตบเธอตาย

ถึงเดือนสุดท้ายที่จะคลอด วารียิ่งมากเกินกว่าเดิม เธอแสร้งทำเจ็บท้องตลอด บอกว่าเธอจะคลอดแล้ว แต่ เมื่อปิยะเก็บข้องใช้ประจำวันให้เธอเรียบร้อย แล้วให้ เธอขี่หลังส่งเธอขึ้นรถแล้ว เธอก็มักจะชี้ไปปิยะแล้วหัว เราะดังๆ สภาพได้ใจของเธอเหมือนกับว่าการที่หลอก ปิยะได้สำเร็จเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจมาก

แต่เธอกลับไม่รู้ว่า เรื่องแบบนี้ทำบ่อยแล้วคนที่จะต้อง เจ็บหนักมักจะเป็นตนเอง

มรที่สุด เรื่องน่าเศร้าก็เกิดขึ้นสักที

วันนั้นตอนเช้า นิทัศน์พาวารีไปตรวจครรภ์ก่อนคลอด ปกติมีนิทัศน์อยู่ วารีก็ไม่ให้ปิยะมาด้วย ดังนั้นช่วงเวลา ที่เงียบสงบ ปิยะเลยทำน้ำว่านหางจระเข้ให้ตนเอง คิดจะเสริมสวยให้ตนเองสักหน่อย

แต่เสียดายที่วา กลับมาไว้กว่าที่เธอคาดไว้ ปิยะเพิ่ง เตรียมของเรียบร้อย วารีก็เข้ามาด้วยความโมโห ที่แท้ ที่โรวพยาบาลนิทัศน์ไปอ่อยพยาบาลคนหนึ่ง แล้วทิ้ง เธอให้คนขับรถส่งเธอกลับมาเอง เธอโมโหมากแต่ก็ไม่ กล้าอารมณ์เสียใจนิทัศน์ มีแต่กลับมาระบายอารมณ์ใส่ ปิยะ

เมื่อเห็นปิยะทำน้ำว่านหางจระเข้ ไม่ได้พูดอะไรเธอ ก็แย่งเอามา แต่เธอเป็นคนมาจากชนบท ไม่ได้เห็น อะไรไปมาก เธอไม่รู้เลยว่าน้ำว่านหางจระเข้เอามาเพื่อ เสริมสวย ไม่ใช่เอามาดื่ม เมื่อดื่มไปสองคำ เธอรู้สึกว่า รสชาติมันดีเลยดื่มไปหมด สุดท้าย……..

ไม่นานนัก เธอก็เริ่มตะโกนร้องเจ็บท้องในห้อง