ตอนที่138เข้าเรือนหอกันก่อนเถอะ

“นัทพ่อแม่เธอไม่อยู่บ้านหรอกหรือ?”

ปาลีหมุนตัวกวาดสายตาและถามนัท

วันนี้เธอแค่อยากแวะเข้ามาทักทายพ่อแม่ของนัท เพียงเท่านั้นตอนปีนั้นพ่อของนัทอาศัยอยู่ในหมู่บ้าน น้ำขาวทำงานเป็นผู้ใหญ่บ้านทำความดีให้หมู่บ้านน่ ขาวไว้ไม่น้อยความดีเหล่านี้ยังฝังอยู่ในใจของปาลีไม่ ลืมเลือน

“วันนี้พ่อกับแม่ฉันกลับเข้าไปในเมืองแล้ว”

นัทพูดจากความจริง

ปา ค่อนข้างรู้สึกผิดหวังและถอนหายใจออกมาเบา เบาแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอเดินไปที่ระเบียงชั้นสอง เพื่อดูวิวรอบรอบบ้าน

“ปาลี……..

นัทเดินเข้าไปใกล้ปาลีด้วยท่าทีที่ประหม่าเล็กน้อยใช้ มืออวบๆ กับเสื้อบนร่างกายตัวเองสักพักและอึ้ง องคล้ายกับว่าอยากจะพูดอะไรบางอย่าง

“อืม?”

ปาลีหันกลับไปมองนัทด้วยความสงสัย”นัทนายมี เรื่องอะไรอยากจะพูดกับฉันหรือเปล่า”

ทันใดนั้นใบหน้าอวบอิ่มขาวเนียนของนัทก็กลายเป็น สีแดงไปหมดเขาลังเลอยู่นานจนสุดท้ายก็กัดฟันพูด เสียงดังขึ้นมาว่า”ฉัน….ฉันชอบเธอ ! เธอจะแต่งงานกับ ฉันในฐานะภรรยาของฉันได้ไหม?”

ปาลีอึ้งไปสักพักจากนั้นก็หัวเราะขึ้นมา”นัทนายอย่า ล้อเล่นกับฉันแบบนี้สิ..……….

“ฉันไม่ได้พูดเล่นฉันจริงจัง

สีหน้าที่ไม่เชื่อของปาลีทำให้นัทอดที่จะเจ็บไม่ได้ ทันใดนั้นก็นึกถึงเสียงของจารณ์พูดกำชับอยู่ข้างหูนัท ยื่นแขนอวบอวบดึงปาลีมากอดไว้และรีบพูดว่า “ปาลีเป็น ภรรยาของฉันเถอะฉันสัญญาจะดีกับเธอตลอดชีวิตของ ฉันวันนี้พวกเรามาเข้าเรือนหอกันก่อนดีไหมพรุ่งนี้ค่อย ไปอำเภอจดทะเบียนสมรส

ในขณะที่พูดริมฝีปากหนาหนาก็มุ่งเข้าไปใกล้ปาก อวบอิ่ม นุ่มนิ่มของปาลีด้วยท่าทางที่เก้เก้กังกัง

“นัทนายปล่อยฉันนะ……..

ปาลีรู้สึกแปลกใจกับการกระทำอย่างฉับพลันของนัท ยิ่งไปกว่านั้นประโยคที่นัทพูดว่าเข้าเรือนหอก่อนยิ่ง ทำให้เธอตัวสั่นไปทั้งตัว

“ฉันไม่ปล่อยฉันชอบเธอจริงจริงนะปาลิฉันชอบเธอ ตั้งแต่เด็กแล้วที่ผ่านมาในใจฉันมีแต่เธอมาตลอดเพื่อน มัธยมทุกคนก็มีแฟนกันหมดแล้วเหลือแต่ฉันคนเดียว ยังไม่มี

นัทสารภาพรักด้วยความร้อนรน

แม้ว่าเขายังอ่อนประสบการณ์เรื่องความรักแต่เขา ก็เป็นวัยรุ่นที่อายุสิบเก้าแล้วแค่เรื่องแบบนั้นระหว่าง ชายหญิงไม่เคยทำด้วยความยุยงให้ดูหนังผู้ใหญ่ของ พวกเพื่อนสนิทจึงทำให้ดูหนังพวกนี้ไปหลายรอบทำให้ จินตนาการและปรารถนาใครถึงเรือนร่างอันสวยสด งดงามของผู้หญิงอย่างไม่มีสิ้นสุด ณตอนนั้นปาลีถูกเขาโอบกอดไว้แนบตัวความหอม จากเรือนร่างและควานิ่มของตัวเธอก็ปลุกอารมณ์ของ เขาที่สั่งสมมาตลอดหลายปีขึ้นมาทันทีคาดไม่ถึงว่าเด็ก หนุ่มไร้เดียงสาจะรู้เรื่องแบบนั้นเขาค่อยค่อยฉีกเสื้อที่ อยู่บนเรือนร่างของปาลีออก

แต่เขากลับไม่รู้เลยว่าการกระทำของเขานั้นทำให้ ปาลีนึกถึงคืนมืดสลัวในตรอกเล็กเล็กที่ถูกราควบคุม ด้วยสัญชาตญาณสัตว์ป่าเป็นฝันร้ายที่เขาอยากลืมที่สุด

“อย่า!”

ด้วยความที่ตกใจสุดขีดทำให้ปาลีคลั่งกัดไปที่เนื้อบน ไหล่ของนัทด้วยความดุร้ายและรุนแรง

“โอ๊ย ! ”

ทันใดนั้นนัทก็ร้องออกมาอย่างความเจ็บปวดด้วย สัญชาตญาณทําให้สะบัดมือที่ปิดปากปาลิออกแม้ว่าบน ร่างกายเขาจะมีเนื้อเยอะแต่เพราะเป็นเนื้อก็เลยเจ็บ

ปาลีถือโอกาสที่นัทปล่อยมือเพียงชั่วพริบขณะเขาใช้ แรงทั้งหมดที่มีพลักนัทผลลัพธ์คือ……… ในเวลานี้มีเพียงสองคนยืนอยู่ตรงระเบียงของตึกชั้น สองและคฤหาสน์ของนัทหลังนี้จัดออกมาอย่างสวน งามราวจับที่ระเบียงทำให้มีลักษณะต่ำปาลีใช้แรงเยอะ มากในการผลักนัทนัทร้องออกมาด้วยเสียงที่เจ็บและ หวาดกลัวเขาจะควบคุมร่างกายอ้วนทวมแบบนี้ได้ยังไง ผลลัพธ์คือขาทั้งสองของเขาชนเข้ากับที่ราวจับทำให้ ร่างกายของเขาครึ่งหนึ่งยื่นออกมาจากระเบียงคล้าย กําลังจะตก

อ๊ะ!”

“อ๊ะ!”

“อ๊ะ!”

ในเวลานี้สามเสียงแหลมคมร้องดังขึ้นพร้อมกัน

เสียงแรกคือเสียงของนัทที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังจะตก กเขาตกใจกลัวมากจนเกือบฉี่ราด

เสียงต่อมาคือเสียงของปาลีสายตาที่มองนัทที่ถูกตัว เองผลักกำลังจะตกดึกเธอตกใจอย่างมาก

แต่เสียงที่สามดังขึ้นมากะทันหันคือเสียงที่ออกมา จากจาร

เพราะเรื่องก่อนก่อนหน้านี้จาริณ์ได้แอบอยู่ตรงพุ่มไม้ ชั้นหนึ่งของตึกมาตลอดเขายืนมองร่างกายอันอ้วนท้วม ของนัททีอีกนิดก็หล่นลงมาจากชั้นสองราวกับว่าวใน ตอนนั้นเธอก็ทนไม่ได้ที่จะซ่อนตัวอีกต่อไปด้วยความ หวาดกลัว ทําให้หน้าเขาซีดเผือดราวกับกระดาษสีขาว

“ตู้ม!”

คาดไม่ถึงว่าเนื้อที่กระทบบนผิวน้ำที่แข็งเสียงกลับ เหมือนของใหญ่หลังจากที่สูงตกลงไปในน้ำ

ปาลียนหัวออกไปดูทันใดนั้นใจเขาเต้นแรงราวกับอีก นิดจะกระโดดออกมาเต้นอยู่ข้างนอก

ปรากฏว่า ระเบียง…พื้นที่ที่ยื่นออกมาเป็นสระว่าย น่าเทียม

นัทตกลงไปในสระว่ายน้ำพอดีหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ นจากผิวนานอกจากใบหน้าที่ซีดขาวเต็มไปด้วย ความตกใจแล้วก็ไม่ได้รับบาดแผลใดใด

ปาลีรู้สึกโล่งอกเพราะถ้านัทตายเพราะถูกเธอผลัก ตกลงไปตายผลที่ตามมายากที่จะจินตนาการ

เมื่อดูว่านัทไม่เป็นอะไรมากปาลึกลัวนัทจะกลับมารา เธออีกครั้งและก็ไม่รู้จะอธิบายให้จาริณีฟังยังไงเธอวิ่ง หนีออกจากบ้านพักตากอากาศของนัท

หลังจากจารณีพบนัทที่ไม่ได้รับบ้านเจ็บกลับทำหน้า ไม่ดีและเจ็บใจ นัททำไม่สำเร็จและคำว่า “โอกาสดี ดีแบบนี้เธอยังทำพลาดเธอทำให้ความหวังที่จะเป็น แม่ยายของฉันพังลงไปแล้ว”