ตอนที่189ความสวยที่เกินพอดี

ตอนกลางวัน!

ปาลีกำลังมึนๆกับการนอนกลางวันแล้วก็ถูกเสียงหัวเราะ จากด้านล่างปลุกให้ตื่นหนึ่งในนั้นคือเสียงของทวิติยาที่ดัง กังวาน

ไม่กี่วันมานี่คนท้องมีการตอบสนองค่อนข้างมากปาลีปกติ ก็นอนไม่ค่อยจะดีพอโดนเสียงเอะอะให้ตื่นแบบนี้ก็นอนต่อ ไม่ได้ดังนั้นก็เลยลึกขึ้นมาจากเตียงอย่างอึดๆใส่ชุดบางๆ เดินออกไปจากห้อง

ฉือชีกับฉือปาอยู่เฝ้าที่หน้าประตูไม่ขยับ

ปาลีถามทั้งสองคนว่า “ที่บ้านมีใครมาหรือ

ใครกันที่อยู่ในห้องหนังสือแล้วกล้าที่จะหยอกล้อกับทวิติ ยาได้ดังขนาดนี้

คนที่ตอบอย่างไวอย่างฉือปาตอบว่า “เป็นคุณหนูใหญ่ตระ กูลกาฬดิษย์มาแล้วก็ยังเอาของขวัญมาอีกมาก”

“คุณหนูใหญ่ตระกูลกาฬดิษย์หรือ”

ปาลีทวนคำพูดเบาๆอีกครั้งหรือว่าคนนั้นจะเป็นโสรจกัน นึกไม่ถึงว่าเรื่องนี้จะทำให้ปาลีรู้สึกสนใจขึ้นมา “ฉันจะไปดู หน่อย”
“อย่าไปเลยค่ะ”

เกือบจะในเวลาเดียวกันที่ฉือชีกับฉือปาเข้ามากั้นปาลีไว้ ด้านหน้า

“ทำไมหรือ”

ปาลีที่ถูกสองคนนั้นตกตะลึงด้วยปฏิกิริยาที่มากเกินไป ของทั้งสองแล้วตบหัวเธอและยิ้มว่า”ใช่ฉันลืมไปแล้วเพราะ ฉันอยากเห็นคนนอกฉันไม่สามารถสวมชุดนอนนี้มันวาบ หวิวเกินไปโอเคฉันจะกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้า”

พูดจบตัวเองก็รีบหมุนตัวเข้าห้องไปแล้วก็ปิดประตูห้องลง

ฉือ กับฉือปาอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันไปมา

ฉือชีพูดว่า: “จะทำอย่างไงดีเห็นท่าทีของคุณผู้หญิงแล้ว คุณผู้ชายคงยังไม่ได้คุยกับเธอเกี่ยวกับเรื่องฐานะของคุณ โสรจเป็นแน่ถ้าหากว่าให้พวกเขาสองคนมาเจอหน้ากันเกรง ว่าคุณผู้หญิงของเราคงจะเสียเปรียบ

ฉือปาก็ขมวดคิ้วหนักว่า “ต้องโทษฉันที่เมื่อกี้นี้ปากไวไป พูดหลุดปากออกมาแต่ว่าท่าจะพูดไปคุณโสรจกับกับคุณ ผู้ชายก็เลิกกันไปตั้งนานแล้วเขาก็ไม่มีบทบาทจะมาทะเลาะ อะไรกับคุณผู้หญิงได้!”

ปาลีใจดีและอ่อนโยนอยู่เสมอฉือชีกับฉือปาถึงแม้ว่าจะ เป็นคนรับใช้แต่ว่าเธอไม่เคยมองพวกเธอสองคนเป็นคนชนชันล่างในใจของฉือ กับฉือปาก็ยอมรับปาลีตั้งนานแล้ว แน่นอนว่าระหว่างปาลีกับโสรจพวกเขาก็จะได้รู้ว่าพวกเขา เข้าข้างปาลี

“น้องสาวทั้งสองเมื่อพูดถึงเรื่องนี้เธอไม่ได้เป็นนิสัยที่ดี เลย!”

ในระหว่างที่ผู้หญิงสองคนกำลังเป็นห่วงปาลีเงียบๆด้าน หลังก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้นมาทันทีถึงแม้ว่าน้ำเสียงจะฟังดูมี มารยาทแต่ว่าภายในน้ำเสียงเย็นๆนั้นทำให้คนเกรง

ฉือชีฉือปาตกใจหันหัวกลับคนที่อยู่ตรงนั้นคือคุณหนู ใหญ่ตระกูลกาฬดิษย์โสรจไม่รู้ว่ามายืนอยู่ข้างหลังพวกเธอ ตั้งแต่เมื่อไหร่กอดอกสองข้างคล้ายว่ายิ้มว่าไม่ยิ้มจ้องม องฉือซีฉือปาทำวางมาดใหญ่กดฉือชีฉือปาอย่างนั้นแม้แต่ อากาศยังไม่กล้าพ่นออกมา

“คุณโสรจ!”

สองคนรีบก้มหัวลงต่ำไม่กล้าพูดอะไรมาก

โสรจมองผู้หญิงสองคนสายตาเย็นชาแล้วก็เดินก้าวขึ้น หน้าไปยกมือขึ้นเคาะประตูของปาลี

“ใคร”

คนที่อยู่ในห้องอย่างปาลีเพิ่งจะถอดชุดออกพอได้ยิน เสียงคนเคาะประตูก็รีบใส่ชุดกลับไปดังเดิม
“โสรจ”

คนนอกประตูที่ทำเป็นวางมาดอย่างโสรจพูดบอกชื่อตัว

เอว

หลายวันมานี้เธอคิดมาตลอดว่าจะมาเจอดนุพลแต่น่าเสีย ดาดนุพลเอาแต่หลบเลี่ยงเธอไม่ยอมให้โอกาสเธอสักนิด ในเมื่อเป็นแบบนี้งั้นเธอก็จะมาหาเขาเองถึงที่

ปาลีอึ้งไปสักครู่แต่ว่าก็รีบไปเปิดประตูทันที

ครั้งแรกที่ได้เห็นเป็นผู้หญิงเหมือนกันปาลีก็ไม่ได้ยอมรับ ว่าโสรจนั้นสวยกว่าเธอ!

ความสวยของโสรจคือว่าแบบว่าแบบเย้ายวนเพียงแค่มอง แวบเดียวก็ทำให้ชีวิตนี้ยากที่จะลืม

และเขาเองยังแต่งตัวเป็นอีกด้วยผมยาวหยักเป็นลอนใน ผ้าลินินเสื้อเชิ้ตสีม่วงสวยด้านบน,สวมชุดฮากามะสีขาวตัว ใหญ่คล้ายหิมะจับคู่กับรองเท้าส้นสูงสีม่วงแดงที่สวยงามรูป เรียวของเธอนั้นทำให้จับใจมากขึ้น

ความสูงที่ยืนอยู่ข้างหน้าปาลีประมาณหนึ่งร้อยเจ็ดสิบ เซนติเมตรโสรจนั้นยังคงสูงไปมากกว่าเธออยู่หลายส่วน แน่นอนว่ามีผลมาจากการสวมรองเท้าส้นสูงเพราะว่าตอนนี้ ปาลีสวมแค่เดียงรองเท้าสลิปเปอร์ใส่อยู่บ้านถ้าหากว่าโสรจ ถอดรองเท้าส้นสูงออกสองคนก็คงสูงพอๆกัน
ปาลีตกตะลึงในความสวยที่มีมากเกินของโสรจ

ในขณะเดียวกันโสรจเองก็แอบตกใจในความสวยละมุน ของปาลีรูปหน้าเรียบง่ายไม่แต่งแต้มใดๆทั้งร่างนั้นดูสูงสง่า เรียบร้อยทำให้คนรู้สึกสบายเป็นอย่างมาก

เพียงมองแวบเดียวตอนแรกที่มีความเป็นศรัตรูอยู่นิด หน่อยอย่างโสรจก็หลายเป็นมองด้วยควาระมัดระวัง

เธอก็ยกเท้าของเธออย่างสุภาพและเดินเข้าไปในห้อง ของปาลีแล้วก็เข้าไปปิดประตูดังปัง

ปาลีหัวใจเต้นเร็วโสรจทำร้าวกับเป็นศรัตรูกับเธอถ้าเธอยัง รู้สึกไม่ออกเธอก็คงจะโง่เต็มทน

“คุณโสรจมาหาฉันมีธุระอะไรหรือ”

ปาลีเธอนึกไม่ออกจริงๆว่าไปล่วงเกินคนตระกูลใหญ่อย่าง เธอตรงไหนกัน